۱۸—بشارت در میان بت پرستان

این قسمت بر مبنای اعمال رسولان فصل ۱۴ آیه های ۱ تا ۲۶ می باشد.ARPer 148.1

پولس و برنابا از اَنطاکیۀ پیسیدیه به قونیه رفتند. در اینجا نیز مانند اَنطاکیه خدمت شان را از کنیسه قوم خود آغاز کردند. آنها موفقیت قابل توجهی در اینجا بدست آوردند؛ «شماری بسیار از یهودیان و همچنین یونانیان ایمان آوردند.” اما در قونیه مثل نقاط دیگر که رسولان زحمت کشیدند، «یهودیانی که ایمان نیاورده بودند، غیریهودیان را شوراندند و ذهن شان را نسبت به برادران، مسموم ساختند.”ARPer 148.2

ولی رسولان از مأموریت شان دست نکشیدند چرا که بسیاری مژده انجیل مسیح را پذیرفته بودند. در مواجهه با مخالفان، حسد و تعصب و غرض ورزی به کارشان ادامه دادند، «دلیرانه برای خداوند سخن گفتند،» و خدا «که بدیشان قدرت انجام آیات و معجزات می بخشید و بدین گونه پیام فیض خود را تأیید می کرد.» این تأیید شواهد الهی بر روی کسانی که ذهن شان برای پذیرش اعتقاد باز بود تأثیری نیرومند داشت و در نتیجه بسیاری به مژده انجیل ایمان آوردند.ARPer 148.3

افزایش محبوبیت مژده انجیل ارائه شده توسط رسولان، یهودیانی که ایمان نیاورده بودند را با حسد و تنفر پر ساخت و تصمیم گرفتند تا فعالیت های پولس و برنابا را بی درنگ متوقف سازند. آنها با استفاده از گزارش های دروغین و اغراق آمیز بزرگان قوم را از اینکه کل شهر در خطر شورش قرار گرفته ترساندند. آنها اعلام کردند که تعداد بسیاری به رسولان پیوسته اند و دلیلش را نقشه هایی خطرناک و محرمانه از طرف ایشان مطرح کردند.ARPer 149.1

بخاطر این تهمت ها رسولان بارها برای پاسخگویی به حضور بزرگان قوم آورده شدند؛ ولی دفاعیه شان آنچنان شفاف و عاقلانه بود و اظهارتشان درباره آنچه تعلیم می دادند چنان آرام و فراگیر که تأثیری شگرف بر مساعدت ایشان گذاشت. گرچه قضات بخاطر اظهارات دروغین شنیده شده بر علیه رسولان متعصب شدند ولی شهامت محکوم کردنشان را نداشتند. ولی می توانستند تصدیق نمایند که تعالیم پولس و برنابا منجر به ساخت انسان های باتقوا و شهروندان پیرو قانون می شود و اینکه اگر حقایق تعلیم داده شده توسط رسولان پذیرفته شوند اخلاقیات و نظام شهری بهبود خواهند یافت.ARPer 149.2

به خاطر مقابله شاگردان با چنین مخالفتی پیام حقیقت شهرت عظیمی بدست آورد؛ یهودیان دیدند که تلاش هایشان در بی نتیجه کردن کار معلمان جدید فقط باعث افزایش شمار بیشتر تازه ایمانان می گردد. «مردم شهر دو گروه شدند؛ گروهی به جانبداری از یهودیان برخاستند و گروهی دیگر جانب رسولان را گرفتند.»ARPer 149.3

رهبران قوم در میان یهودیان با تغییرات در وضعیت امور چنان خشمگین شدند که برای بدست آوردن خواسته هایشان به خشونت دست زدند. آنها با تحریک تعصبات شدید مردمِ ناآگاه و پرهیاهو در ایجاد جنجال و آشوبی که به تعالیم شاگردان نسبت داده بودند موفق شدند. آنها با استفاده از این تهمت دروغ امیدوار بودند تا مساعدت مقامات را برای دستیابی به هدفشان جلب کنند. یهودیان تشخیص دادند که رسولان نباید هیچ فرصتی برای دفاع از خودشان داشته باشند و اینکه انبوه مردم باید پولس و برنابا را سنگسار کنند و به این ترتیب به خدمت شان پایان دهند. ARPer 149.4

دوستان رسولان گرچه مؤمن نبودند درباره نقشه های شوم یهودیان به آنها هشدار داده از ایشان خواستند تا خودشان را در موارد غیرضروری در دسترس خشم مردم قرار ندهند بلکه برای حفظ جان شان بگریزند. بدین سان پولس وARPer 149.5

برنابا بطور مخفیانه از قونیه رفتند و ایمانداران را طی مدت معین برای ادامه کار تنها گذاشتند. اما قصد آنها ابداً ترک همیشگی نبود؛ آنها در نظر داشتند تا بعد از فروکش کردن جنب و جوش مردم بازگشته و کار آغاز شده را به اتمام برسانند.ARPer 150.1

فرستادگان خدا در هر عصر و سرزمینی فراخوانده شده اند تا با مخالفتی تلخ از طرف آنان که آگاهانه نور آسمانی را رد نمودند روبرو شوند. دشمنان مژده انجیل ظاهراً بوسیله بد وانمود کردن و دروغ پیروز گشته اند و درهای دسترسی فرستادگان خدا به مردم را بسته اند. ولی این درها نمی توانند برای همیشه بسته بمانند و اغلب هنگامی که خادمان خدا بعد از مدتی معین برای از سرگیری فعالیت و خدمتشان بازگشته اند خداوند با قدرت به جایشان کار کرده و ایشان را برای بنا نهادن یادبوهایی بخاطر جلال نام او توانایی بخشیده است.ARPer 150.2

رسولان به واسطه آزار و شکنجه از قونیه گریخته به لِستْرِه و دِربِه در لیکائونیه رفتند. اجنبیان و مردم خرافاتی تا اندازه زیادی ساکنان این شهرها را تشکیل می دادند اما در میان آنها برخی وجود داشتند که مشتاق شنیدن و پذیرفتن مژده انجیل بودند. رسولان تصمیم به خدمت در این نقاط و سرزمین های اطراف گرفتند و امیدوار بودند تا از تعصب و شکنجه یهودیان بر حذر باشند. ARPer 150.3

در لِستْرِه هیچ کنیسهٔ یهودی وجود نداشت برای همین تعداد معدودی از یهودیان در این شهر زندگی می کردند. بسیاری از ساکنان لِستْرِه در معبد زئوس پرستش می کردند. زمانی که پولس و برنابا در شهر حضور یافتند و اهالی لِستْرِه در اطرافشان جمع شدند، توضیح حقایق ساده مژده انجیل بسیاری را برآن داشت تا این اعتقادات را با باورهای خرافاتی خود برای پرستش زئوس مرتبط کنند.ARPer 150.4

رسولان تلاش کردند تا شناختی از خدای خالق و پسرش، نجات دهندهٔ بشر به این بت پرستان بشارت دهند. آنها نخست توجهات را بسوی کارهای شگفت آور خدا مانند آفرینش خورشید، ماه و ستارگان، ترتیب زیبای فصل های متوالی، کوه های مستحکم سرپوشیده با برف، درختان بلند و سایر عجایب گوناگون طبیعت هدایت کردند که مهارتی فراتر از فهم بشری را جلوه می داد. رسولان بوسیله این کارهای قادر مطلق افکار این بیگانگان را به تأمل و تفکر درباره فرمانروای عظیم جهان هستی سوق دادند.ARPer 150.5

رسولان با روشن ساختن این حقایق بنیادی درباره خالق جهان هستی بهARPer 150.6

اهالی لِستْرِه سپس از پسر خدا گفتند که از آسمان به زمین ما آمد چرا که فرزندان انسان را دوست می داشت. آنها از زندگی و خدمتش گفتند، از عدم پذیرش او توسط کسانی که او برای نجات شان آمد، از محاکمه و مصلوب شدنش، رستاخیزش از مردگان و صعود او به آسمان جایی که بعنوان شفیع انسان ها عمل خواهد کرد. پس پولس و برنابا در روح و قدرتِ خدا مژده انجیل را در لِستْرِه موعظه کردند. ARPer 151.1

در یک زمان هنگامی که پولس داشت از کارهای مسیح بعنوان شفادهندهٔ بیماران و ستمدیدگان با مردم سخن می گفت در میان شنوندگانش یک مرد لنگ را دید که چشمانش را به او دوخته بود و کلام را پذیرفت و ایمان آورد. دل پولس نسبت به مرد ستمدیده تحت تأثیر قرار گرفت همان که او دید «ایمان شفا یافتن دارد.” پولس در حضور بت پرستان به مرد لنگ دستور داد که بر پاهایش راست بایستد. پیش از این مرد ستم کش فقط توانسته بود وضعیت نشسته بگیرد ولی اکنون بی درنگ از فرمان پولس پیروی کرد و برای نخستین بار در زندگی خود بر پاهایش ایستاد. با این تلاش از روی ایمان قوت آمد و آن مردِ لنگ «از جا جَست و به راه افتاد.»ARPer 151.2

«چون مردم آنچه را که پولس انجام داد دیدند، به زبان لیکائونی فریاد برآوردند، خدایان به صورت انسان بر ما فرود آمدهاند.» این اظهارات در هماهنگی با یکی از رسوم شان بود که خدایان گهگاه به ملاقات زمین می آیند. آنان برنابا را زِئوس، پدر خدایان نامیدند بخاطر ظاهر مقدس او، رفتار موقر و ملایمت و خیرخواهی مشهود در چهره اش. آنها اعتقاد داشتند پولس هِرمِس میباشد، «زیرا او سخنگوی اصلی،” پرشور و فعال و سخنوری با گفته های هشداردهنده و تشویق کننده بود.ARPer 151.3

اهالی لیکائونی مایل بودند تا قدرشناسی شان را نشان دهند برای همین کاهنِ زئوس را وادار به تجلیل از رسولان کردند و او «گاوهایی چند و تاج هایی از گُل به دروازۀ شهر آورد؛ او و جماعت بر آن بودند قربانی تقدیمشان کنند.” پولس و برنابا که بدنبال آرامش و رفع خستگی بودند از این اقدامات بی اطلاع بودند. اما طولی نکشید توجه شان با صدای موسیقی و فریاد جمعیت علاقمند که به سمت خانه ای که در آن ساکن بودند می آمدند جلب شد. ARPer 151.4

هنگامی که رسولان علت این ملاقات و هیجان متعلق به آن را دریافتند، «جامه های خود را چاک زدند و به میان جماعت شتافتند” به این امید که ARPer 151.5

از اقدامات بیشتر جلوگیری کنند. پولس با صدایی رسا و بلند فراتر از فریاد مردم توجه شان را جلب کرد و هنگامی که غوغا و شلوغی به ناگاه قطع شد او گفت: «ای مردان، چرا چنین می کنید؟ ما نیز چون شما، انسانی بیش نیستیم. ما به شما بشارت می دهیم که از این چیزهای پوچ دست بردارید و به خدای زنده روی آورید که آسمان و زمین و دریا و هر آنچه را که در آنهاست، آفرید. هر چند او در گذشته ملت ها را جملگی واگذاشت که هر یک به راه خود روند، اما خود را بدون شهادت نگذاشت؛ او با فرستادن باران از آسمان و بخشیدن فصل های پُر بار، بر شما احسان نموده، خوراک فراوان به شما ارزانی می دارد و دل هایتان را از خرّمی لبریز می کند.»ARPer 152.1

اما بدون تکذیب خدا بودن از طرف رسولان و تلاش های پولس برای جلب افکار عمومی به سوی خدای حقیقی بعنوان تنها هدف شایسته پرستش، بازداشتن بی ایمانان از منظورشان برای تقدیم قربانی غیرممکن بود. اعتقادشان مبنی بر اینکه این مردان به راستی خدایان بودند چنان راسخ و با حرارت بود که میل نداشتند به خطایشان اعتراف کنند. کلام می گوید که آنها «به سختی مهار» شدند.ARPer 152.2

اهالی لیکائونی دلیل آوردند که آنها با چشمان خودشان قدرت معجزه آسای انجام شده توسط رسولان را مشاهده کرده اند. آنها مرد لنگی را دیده بودند که هرگز در گذشته قادر به راه رفتن نبود و اکنون در سلامتی و توانایی کامل شادی می کرد. تنها پس از تشویق بسیار از طرف پولس و توضیحات دقیق در خصوص مأموریت او و برنابا بعنوان نمایندگان خدای آسمان و پسرش، شفادهنده بزرگ بود که مردم متمایل به دست برداشتن از هدفشان شدند. ARPer 152.3

فعالیت های پولس و برنابا در لِستْرِه ناگهان بوسیله کینه توزی «یهودیانی از اَنطاکیه و قونیه” متوقف شد که به محض آگاهی از موفقیت کار رسولان در میان اهالی لیکائونی تصمیم گرفته بودند آنها را تعقیب کرده و آزار برسانند. این یهودیان به محض ورود به لِستْرِه زود در شوراندن مردم با همان روحیه تلخی که افکار خودشان را تحریک کرده بود موفق شدند. آنانی که اخیراً پولس و برنابا را بعنوان خدایان تکریم کرده بودند بواسطه سخنان جعلی و افترا متقاعد گشتند که در واقع رسولان از قاتلان بدتر بوده و استحقاق مرگ را دارند.ARPer 152.4

یأس و ناامیدی که اهالی لیکائونی بخاطر رد کردن امتیاز تقدیم قربانی به رسولان متحمل شده بودند آنها را برای مخالفت با پولس و برنابا که زمانی باARPer 152.5

شور و اشتیاق ایشان را خدایان خوانده بودند آماده ساخت. آنها تحت تأثیر یهودیان قصد داشتند با خشونت به رسولان حمله کنند. یهودیان ایشان را ملزم کردند تا به پولس اجازه صحبت ندهند و دلیل آوردند که اگر به او این فرصت داده شود او مردم را افسون خواهد کرد.ARPer 153.1

بزودی نقشه های مرگبار دشمنانِ مژده انجیل عملی شدند. اهالی لیکائونی با تسلیم خود به قدرت شریر از خشم شیطانی برخوردار شدند و پولس را گرفته و او را بی رحمانه سنگسار کردند. رسول گمان کرد زندگی اش به پایان رسیده است. شهادت استیفان و نقش ظالمانه ای که خود او در آن موقع بازی کرده بود بطور واضح در ذهنش نقش بست. او زخم آلود و بی رمق بخاطر درد بر زمین افتاد و جماعت خشمگین «بدین گمان که مرده است، از شهر بیرونش کشیدند.” ARPer 153.2

در این ساعت تاریک و دلهره آور گروهی از ایمانداران لیکائونی که از طریق خدمت پولس و برنابا به عیسی ایمان آورده بودند وفادار و پابرجا باقی ماندند. مخالفت غیرمنطقی و آزار ظالمانه توسط دشمنان شان تنها باعث تثبیت ایمان این براداران فداکار شد؛ و حال آنها علی رغم خطر و تحقیر، وفاداری شان را با تجمع اندوهناک گرد او که عقیده داشتند مرده نشان دادند.ARPer 153.3

چقدر شگفت زده باید شده باشند زمانی که در میان سوگواری شان، رسول ناگهان سرش را بلند کرده و خدا را تسبیح گویان بر پاهایش ایستاده. این احیای غیرمنتظره خادم خدا برای ایمانداران مانند یک معجزه از قدرت الهی تکریم شد و به نظر مهر تأیید آسمان را بر تغییر اعتقادشان قرار داد. آنها با خوشحالی غیرقابل وصفی شادی کردند و خدا را با ایمانی تازه شده پرستش نمودند.ARPer 153.4

در میان آنانی که در لِستْرِه ایمان آورده بودند و شاهدان عینی رنج های پولس شخصی حضور داشت که پس از آن قرار بود خادم برجستهٔ مسیح شده و رنج ها و شادی های خدمت آینده را در عرصه های دشوار با رسول شریک بشود. این مرد جوان تیموتائوس بود. هنگامی که پولس از شهر بیرون کشیده شد این شاگرد جوان در میان معدود کسانی بود که در کنار جسد ظاهراً بی جان او ایستادند و همان که بلند شدن او را زخم خورده و خونین ولی سپاس گویان دید زیرا زحمت کشیدن بخاطر مسیح برای رسول اجازه داده شده بود. ARPer 153.5

فردای روز سنگسار پولس، رسولان رهسپار دِربِه شدند آنجا که فعالیتARPer 153.6

هایشان برکت یافت و افراد زیادی مسیح را بعنوان نجات دهنده پذیرفتند. ولی «آنها در آن شهر بشارت داده و بسیاری را شاگرد ساختند،” نه پولس و نه برنابا هیچکدام راضی نبود بدون تقویت ایمان ایمانداران در نقاط تحت خدمت شان که اخیراً به اجبار برای مدتی معین رها مانده بودند کار را در جایی دیگر ادامه بدهند؛ پس بدون واهمه از خطر «آنها به لِستْره و قونیه و اَنطاکیه بازگشتند. در آن شهرها شاگردان را تقویت کرده، آنان را به پایداری در ایمان تشویق کردند.» بسیاری خبر خوش مژده انجیل را پذیرفته بودند و اینطور خودشان را در معرض سرزنش و مخالفت قرار دادند. رسولان کوشیدند تا ایمان ایشان را تقویت کنند تا اینکه کار انجام شده بتواند پایدار بماند.ARPer 154.1

رسولان بعنوان یک عامل مهم در رشد روحانی تازه ایمانداران مراقب بودند تا آنها را بوسیله مژده انجیل ایمن سازند. کلیساها بقدر لازم در تمام نقاط لیکائونی و پیسیدیه جایی که ایمانداران بودند سازمان یافتند. متصدیانی در هر کلیسا منصوب شدند و نظم و ترتیبی مناسب برای هدایت تمامی امور مربوط به آسایش روحانی ایمانداران دایر گردید.ARPer 154.2

این امور در هماهنگی با نقشه مژده انجیل برای یک تن شدن تمام ایمانداران مسیح بود و پولس مواظب بود تا این نقشه را در سرتاسر خدمت خود پیگیری نماید. آنانی که در هر جا توسط زحمت و خدمت پولس، مسیح را بعنوان نجات دهنده پذیرفته بودند در فرصتی مناسب بصورت یک کلیسا سازمان یافتند. حتی زمانی که ایمانداران در تعداد اندک بودند این امر انجام گرفت. اینگونه مسیحیان تعلیم گرفته بودند تا به یکدیگر کمک رسانند و این وعده را بیاد آورند که، «زیرا جایی که دو یا سه نفر به نام من جمع شوند، من آنجا در میان ایشان حاضرم.» انجیل متی فصل ۱۸ آیه ۲۰. ARPer 154.3

و پولس کلیساهایی که به این شکل بنا گشتند را فراموش نکرد. توجه و مراقبت از این کلیساها در ذهنش مانند باری در حال افزایش باقی ماند. هر قدر هم که گروه کوچک می بود ولی جزئی از نگرانی های همیشگی او بود. او از روی دلسوزی و محبت مراقب کلیساهای کوچک تر بود و پی برده بود که آنها به مراقبت ویژه نیاز دارند تا اینکه اعضا کاملاً در حقیقت بنا گردند و بکارگیری تلاش های جدی و متواضع در قبال اطرافیان شان را بیاموزند.ARPer 154.4

پولس و برنابا در همه تلاش های بشارتی شان کوشیدند تا نمونه مسیح از لحاظ اشتیاق برای قربانی شدن و زحمت از روی وفاداری و با حرارت بخاطرARPer 154.5

آدمیان را پیروی کنند. آنها هوشیار، با غیرت و خستگی ناپذیر در پی گرایش یا آسایش شخصی نبودند بلکه با اشتیاقی همراه با دعا و فعالیت بی وقفه بذر حقیقت را پاشیدند. رسولان با پاشیدن بذر به فکر ارائه تعلیم عملی بودند که ارزش غیرقابل توصیف داشت به همه کسانی که بخاطر مژده انجیل ایستادگی کردند. این روحیه جدی و خدا ترس در اذهان تازه شاگردان تأثیری ماندگار در خصوص اهمیت بشارت مژده انجیل بوجود آورد.ARPer 155.1

وقتی مردان با موهبه و شایسته به خدا ایمان آوردند مانند مورد تیموتائوس، پولس و برنابا با جدیت بر آن شدند تا به ایشان لازمه رنج بردن در تاکستان را نشان دهند؛ و زمانی که رسولان رهسپار مکانی دیگر شدند ایمان این مردان شکست نخورد بلکه افزایش یافت. آنها با امانت در راه خداوند آموزش دیده بودند و تعلیم گرفته بودند که چگونه متواضعانه، با جدیت و با پشتکار برای نجات همنوعان شان زحمت بکشند. این تعلیم محتاطانه به تازه ایمانداران یک عامل مهم در موفقیت قابل توجه پولس و برنابا در هنگام بشارت مژده انجیل در سرزمین های بی ایمانان توسط آنها بود. ARPer 155.2

اولین سفر بشارتی به سرعت رو به پایان بود. رسولان کلیساهای تازه تأسیس را به خداوند سپردند و رهسپار ایالت پامفیلیه شدند، «و در پِرجه کلام را موعظه کرده، به آتّالیه فرود آمدند و از آتّالیه با کشتی به اَنطاکیه بازگشتند.” ARPer 155.3