۵۴—شاهدی وفادار

این فصل بر اساس رساله های یوحنا نوشته شده است.ARPer 445.1

یوحنا پس از صعود مسیح به آسمان بعنوان یک خادم ایماندار و ساعی برای استاد ایستادگی کرد. او به همراه دیگر شاگردان از نزول روح القدس در روز پنطیکاست شادمان گشت و با شور و قدرتی تازه به موعظه کلام زندگی به مردم ادامه داد و می کوشید تا افکارشان را به سوی مسیح راهنمایی کند. او یک واعظ مقتدر، پر شور و عمیقاً جدی بود. او به گفتار زیبا و با صدایی موزون از گفته ها و اعمال مسیح صحبت می کرد و به شیوه ای سخن می گفت که قلب های شنوندگانش را تحت تأثیر قرار می داد. سادگی گفتارش، قدرت والای حقایقی که به زبان می راند و اشتیاقی که تعالیمش را برجسته می کرد به او اجازه دسترسی به همه افراد طبقات جامعه را داد.ARPer 445.2

زندگی رسول با تعالیمش هماهنگ بود. محبت برای مسیح که در قلبش مشتعل بود او را به جایی سوق داد تا خدمت ساعی و خستگی ناپذیر برای همنوعانش ارائه دهد بخصوص برای برادرانش در کلیسای مسیحی.ARPer 445.3

مسیح از حواریون نخست خواسته بود که یکدیگر را محبت نمایند همانگونه که او آنها را محبت کرده بود. بنابراین آنها می بایست به دنیا شهادت می دادند که مسیح در درون امید جلال بخش را شکل داده بود. او چنین فرمود: «به شما حکمی تازه می دهم که یکدیگر را محبت نمایید، چنانکه من شما را ARPer 445.4

محبت نمودم تا شما نیز یکدیگر را محبت نمایید.” یوحنا فصل ۱۳ آیه ۳۴. حواریون زمانی که این سخنان گفته می شد نمی توانستند آن را درک کنند ولی بعد از مشاهده جفاهای مسیح، بعد از مصلوب شدن و رستاخیزش از مردگان و صعودش به آسمان و بعد از اینکه روح القدس در روز پنطیکاست بر آنان قرار گفت مفهومی واضح تر از محبت خدا و ماهیت آن محبت که باید نسبت به یکدیگر داشته باشند بدست آوردند. اینجا بود که یوحنا توانست به برادرانش چنین بگوید:ARPer 446.1

«از این امر محبت را دانسته ایم که او جان خود را در راه ما نهاد و ما باید جان خود را در راه برادران بنهیم.”ARPer 446.2

پس از نزول روح القدس زمانی که حواریون برای بشارت نجات دهنده زنده پا پیش نهادند یکی از خواسته هایشان نجات جان ها بود. آنان در شیرینی مصاحبت با مقدسین شادمان بودند. آنها حساس، با ملاحظه، از خودگذشته و خواهان انجام هر ایثاری برای حقیقت بودند. آنها در مصاحبت روزانه شان با یکدیگر محبتی را که مسیح بر آنان امر کرده بود از خود بروز دادند. آنها با استفاده از گفته ها و اعمال عاری از خودخواهی سعی کردند این محبت را در قلب های دیگران برانگیزند.ARPer 446.3

ایمانداران چنین محبتی را می بایست تا به ابد گرامی می داشتند. ایشان می بایست در فرمانبرداری رضامند در قبال حکم تازه به جلو پیش بروند. ایشان چنان بدقت می بایستی با مسیح متحد می شدند که تا بتوانند همه مقتضیاتش را به جا آوردند. زندگی هایشان می بایست قدرت نجات دهنده ای که می توانست به وسیله عدالتش آنان را تصدیق نماید تجلیل نمایند.ARPer 446.4

ولی به تدریج تغییر پیش آمد و ایمانداران شروع به جستجوی معایب در دیگران کردند. تمرکز بر روی اشتباهات و جا را برای دادن انتقادات نامهربان باز کرد و آنان نجات دهنده و محبتش را فراموش کردند در نتیجه در خصوص تشریفات بیرونی سختگیرتر شده و به تئوری ایمان بیشتر از انجام آن دقیق تر شدند. در شور و اشتیاقشان برای محکوم کردن دیگران خطاهای خود را نادیده گرفتند و محبت برادرانه ای را که مسیح مقرر کرده بود از دست دادند و غم انگیزتر از همه اینکه از گمراهی شان نا آگاه بودند. نمی دانستند که آن خوشحالی و شادی داشت از زندگی هایشان رخت بر می بست و با انسداد ورود محبت خدا به قلب هایشان به زودی در تاریکی قدم خواهند زد.ARPer 446.5

یوحنا متوجه شد که محبت برادرانه در کلیسا رو به زوال بود و نیاز دائمی این محبت را به ایمانداران یادآور شد. نامه هایش به کلیسا سرشار از این اندیشه هاست. او می نویسد: «ای حبیبان، یکدیگر را محبت بنماییم زیرا که محبت از خداست و هرکه محبت می نماید از خدا مولود شده است و خدا را می شناسد، و کسی که محبت نمی نماید، خدا را نمی شناسد زیرا خدا محبت است. و محبت خدا به ما ظاهر شده است به اینکه خدا پسر یگانه خود را به جهان فرستاده است تا به وی زیست نماییم. و محبت در همین است، نه آنکه ما خدا را محبت نمودیم، بلکه اینکه او ما را محبت نمود و پسر خود را فرستاد تا کفاره گناهان ما شود. ای حبیبان، اگر خدا با ما چنین محبت نمود، ما نیز می باید یکدیگر را محبت نماییم.»ARPer 447.1

یوحنای رسول با احساسی ویژه ای که این محبت می بایست توسط ایمانداران بروز کند می نویسد: «حکمی تازه به شما می نویسم که آن در وی و در شما حق است، زیرا که تاریکی در گذر است و نور حقیقی الان می درخشد. کسی که می گوید که در نور است و از برادر خود نفرت دارد، تا حال در تاریکی است. و کسی که برادر خود را محبت نماید، در نور ساکن است و لغزش در وی نیست. اما کسی که از برادر خود نفرت دارد، در تاریکی است و در تاریکی راه می رود و نمی داند کجا می رود زیرا که تاریکی چشمانش را کور کرده است.» «زیرا همین است آن پیغامی که از اول شنیدید که یکدیگر را محبت نماییم.” «هر که برادر خود را محبت نمی نماید در موت ساکن است. هر که از برادر خود نفرت نماید، قاتل است و می دانید که هیچ قاتل حیات جاودانی در خود ثابت ندارد. از این امر محبت را دانسته ایم که او جان خود را در راه ما نهاد و ما باید جان خود را در راه برادران بنهیم.»ARPer 447.2

چیزی که کلیسای مسیح را تهدید می کند مخالفت دنیا نیست بلکه شرارت گرامی داشته شده در قلب های ایمانداران است که طاقت فرساترین بدبختی هایشان را به ثمر می رساند و بطور حتم پیشرفت آرمان خدا را به تأخیر می اندازد. راهی مطمئن تر برای تضعیف معنویت جز گرامی داشتن حسادت، بدگمانی، ایرادگیری و حدس و گمان های شریرانه وجود ندارد. از طرف دیگر قوی ترین شاهد مبنی بر اینکه خدا پسرش را به این جهان فرستاده است وجود هماهنگی و اتحاد در میان افرادی است که کلیسایش را با گرایشات گوناگون شکل داده اند. این شهادت امتیاز پیروان مسیح برایARPer 447.3

ارائه است. ولی برای انجام این کار آنها باید خودشان را تحت فرمان مسیح قرار دهند و شخصیت شان باید با سیرت او و خواسته هایشان با اراده او سازگار گردد.ARPer 448.1

مسیح می فرماید: «به شما حکمی تازه می دهم که یکدیگر را محبت نمایید، چنانکه من شما را محبت نمودم تا شما نیز یکدیگر را محبت نمایید.” یوحنا فصل ۱۳ آیه ۳۴. چه جمله شگفت آوری ولی آه چقدر ضعیف بکار گرفته شده است! امروز در کلیسای خدا محبت برادرانه متأسفانه وجود ندارد. بسیاری که مدعی محبت به نجات دهنده هستند یکدیگر را محبت نمی نمایند. ناباوران مراقبند تا مشاهده کنند که آیا ایمان مدعیان مسیحی تأثیر پاک کننده ای بر زندگی هایشان دارد یا خیر و آنان در تشخیص ایرادات شخصیتی و ناسازگاری های رفتاری بسیار سریع هستند. نگذاریم دشمنان به مسیحیان اشاره کنند و بگویند ببینید این مردمان زیر پرچم مسیح ایستاده اند و از یکدیگر نفرت دارند. مسیحیان همگی اعضای یک خانواده و همه فرزندان یک پدر آسمانی و یک امید مبارک ابدیت هستند. رابطه ای که آنان را به یکدیگر پیوند می زند باید بسیار نزدیک و پر مهر باشد.ARPer 448.2

محبت خدایی مؤثرترین درخواستش را نسبت به قلب ارائه می نماید زمانی که ما را به بازنمود همان ترحم پر مهری که مسیح بروز داد دعوت می کند. آن شخص که محبت فداکار برای برادرش دارد از محبت حقیقی برای خدا برخوردار است. یک مسیحی حقیقی از روی رغبت اجازه نخواهد داد تا انسان در خطر و محتاج بدون هشدار بی توجه به راه خود ادامه دهد. او خود را مجزا از خطا نگاه نخواهد داشت و آنان را رها نمی کند تا در بدبختی و یأس بیشتر غوطه ور گردند و یا به میدان نبرد شیطان بیافتند.ARPer 448.3

آنانی که هرگز محبت مشفق و فاتح مسیح را تجربه نکرده اند نمی توانند دیگران را به سرچشمه حیات راهنمایی نمایند. محبت مسیح در قلب قدرتی وادار کننده است که انسان ها را به سوی افشای او در گفتگویی برگرفته از روحیه رحیم و مهربان و باعث تعالی زندگی کسانی که با آنها مراوده دارند سوق می دهد. خادمان مسیحی که در تلاش هایشان موفقیت کسب می کنند باید مسیح را بشناسند و برای اینکه او را بشناسند باید محبتش را درک کنند. شایستگی آنان در آسمان بعنوان خادم بوسیله توانایی شان برای محبت کردن به همان شکل که مسیح محبت نمود و به همان شکل که او خدمت کرد سنجیده می شود.ARPer 448.4

یوحنای رسول می نویسد: «ای فرزندان، محبت را به جا آریم نه در کلام و زبان بلکه در عمل و راستی.» کامل کننده شخصیت مسیحی زمانی نائل می شود که انگیزه کمک و برکت دادن به دیگران به طور پیوسته از دورن سرچشمه گیرد. جو چنین محبتی است که جان ایماندار را احاطه می کند و او را ویژگی حیات در حیات می سازد و به خدا اختیار می دهد تا کارش را برکت بخشد.ARPer 449.1

محبت اعلی نسبت به خدا و محبت بدور از خودخواهی نسبت به دیگران عطیه ایست که پدر آسمانی ما می تواند به ما اعطا کند. این محبت یک انگیزه نیست بلکه اصلی خدایی و قدرتی ماندگار است. قلب تقدیس نشده نمی تواند آغازگر و یا سازنده آن باشد و تنها در قلبی که عیسی ساکن است یافت می شود. «ما او را محبت می نماییم زیرا که او اول ما را محبت نمود.” محبت در قلبی که توسط فیض الهی تازه شده اصل حاکم بر عمل وجود دارد که شخصیت را تغییر می دهد، انگیزه ها را سامان می بخشد و شور و شوق را کنترل و عواطف را ارج می نهد. این محبت برای جان عزیز است و زندگی را شیرین می کند و نیروی اصلاحی آن در همه جا انتشار می دهد.ARPer 449.2

یوحنا کوشید تا ایمانداران را به درک امتیازات عالی که از طریق ممارست روحیه محبت به آنها اختصاص خواهد یافت راهنمایی کند. این قدرت نجات بخش قلب را پر می کند و هر انگیزه دیگر را کنترل می کند و مالکش را بر فراز نیروهای فاسد کننده جهان قرار می دهد. و همین که این محبت اجازه می یابد کامل شود و به قدرت محرک در زندگی بدل شود توکل و اعتمادشان به خدا و رفتار او با آنها کامل خواهد شد. آنگاه می توانند با اطمینان کامل ایمان نزد او بیایند و با دانش به اینکه آنچه را که برای خیریت حاضر و ابدی شان نیاز دارند از او دریافت خواهند کرد. او در ادامه می نویسد: «محبت در همین با ما کامل شده است تا در روز جزا ما را دلاوری باشد، زیرا چنانکه او هست، ما نیز در این جهان همچنین هستیم. در محبت خوف نیست بلکه محبت کامل خوف را بیرون می اندازد؛” «و این است آن دلیری که نزد وی داریم که هر چه برحسب اراده او سوال نماییم، ما را می شنود. و اگر دانیم که هر چه سوال کنیم ما را می شنود، پس می دانیم که آنچه از او درخواست کنیم می یابیم.”ARPer 449.3

«و اگر کسی گناهی کند، شفیعی داریم نزد پدر یعنی عیسی مسیح عادل. و اوست کفاره بجهت گناهان ما و نه گناهان ما فقط بلکه بجهتARPer 449.4

تمام جهان نیز.» «اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او امین و عادل است تا گناهان ما را بیامرزد و ما را از هر ناراستی پاک سازد.” شرایط به دست آوردن فیض از خدا ساده و معقول است. خداوند از ما نمی خواهد تا تعدادی کارهای دردآور انجام دهیم تا اینکه بخشش را بدست آوریم. ما به زیارت های طولانی و خسته کننده نیاز نداریم و یا ریاضت های دردناک تا جانمان را مورد تأیید خدای آسمان قرار دهیم و یا گناهان مان را کفاره کنیم. هر که گناهش «را اعتراف کند و ترک نماید رحمت خواهد یافت.” أمثال فصل ۲۸ آیه ۱۳.ARPer 450.1

مسیح در قدس آسمانی برای کلیسایش دادخواهی می کند ـ استغاثه برای کسانی که او برایشان خونش را بعنوان فدیه رستگاری پرداخته است. قرون و اعصار نمی توانند هرگز تأثیر قربانی کفاره اش را بکاهند. زندگی و یا مرگ، ارتفاع و عمق نمی تواند ما را از محبت خدا که در عیسی مسیح است جدا کند؛ نه به این خاطر که ما او را محکم در دست گرفته ایم بلکه بخاطر اینکه او ما را محکم نگه داشته است. اگر رستگاری ما به تلاش های خودمان وابسته باشد ما نمی توانیم نجات یابیم اما به کسی وابسته است که حامی همه وعده هاست. تمسک ما به او ممکن است سست و ناتوان به نظر بیاید ولی محبت او چون یک برادر بزرگ است؛ تا هنگامی که ما اتحادمان با او را حفظ کنیم کسی نمی تواند ما را از دست او در آورد.ARPer 450.2

همینطور که سال ها سپری می شد و بر تعداد ایمانداران افزوده می شد یوحنا با سرسپردگی رو به رشد و با جدیت برای برادرانش خدمت می کرد. زمانه پر از خطر برای کلیسا بود. فریب های شیطانی همه جا هستند. مأمورین سری شیطان با استفاده تحریف و سخن دروغ می کوشیدند تا مخالفت ها را بر ضد تعالیم مسیح تهییج کنند و در نتیجه اختلافات و بدعت ها کلیسا را به خطر انداختند. برخی از مدعیان مسیحی ادعا کردند که محبتش ایشان را از پیروی شریعت خدا معذور کرده است. از طرف دیگر بسیاری آموختند که ضروری است تا رسوم و تشریفات یهودی را حفظ کنند؛ اینکه مراعات صرف شریعت بدون ایمان به خون مسیح برای رستگاری کفایت می کرد. برخی تصور می کردند مسیح انسان خوبی بود ولی الوهیت او را رد کردند. برخی که وانمود می کردند به آرمان خدا وفادار هستند فریبکار بودند و در عمل مسیح و انجیلش را نمی پذیرفتند. آنها با زندگی در گناه بدعت های را به کلیسا وارد کردند. بنابراین بسیاری به هزار توی شک گرایی و اغفال سوق داده شدند.ARPer 450.3

یوحنا زمانی که شاهد خزیدن این خطاهای سمی به کلیسا بود بسیار محزون گشت. او خطراتی که در معرض آن قرار داشت را مشاهده کرد و او با این موقعیت اضطراری با فوریت و قاطعیت برخورد کرد. رساله های یوحنا روحیه محبت را دمیدند. گویا به نظر می آید که با قلمی آغشته در محبت آنان را نگاشته است. ولی وقتی با کسانی که شریعت خدا را می شکستند ولی مدعی بودند که عاری از گناه زیست می کنند تماس برقرار کرد از اخطار به ایشان بخاطر فریبکاری ترسناکشان درنگ نمی کرد.ARPer 451.1

او در نامه اش به یک خادم انجیل، زن خوش آوازه و تأثیرگذار می نویسد: «زیرا گمراه کنندگان بسیار به دنیا بیرون شدند که عیسی مسیح ظاهر شده در جسم را اقرار نمی کنند. آن است گمراه کننده و دجال. خود را نگاه بدارید مبادا آنچه را که عمل کردیم بر باد دهید بلکه تا اجرت کامل بیابید. هر که پیشوایی می کند و در تعلیم مسیح ثابت نیست، خدا را نیافته است. اما آنکه در تعلیم مسیح ثابت ماند، او هم پدر و پسر را دارد. اگر کسی به نزد شما آید و این تعلیم را نیاورد، او را به خانه خود مپذیرید و او را تحیت مگویید. زیرا هر که او را تحیت گوید، در کارهای قبیحش شریک گردد.»ARPer 451.2

ما نیز مجاز هستیم که عقیده مشابه حواری محبوب را نسبت به کسانی که مدعی پیروی در مسیح هستند ولی در سرپیچی از شریعت خدا زندگی می کنند حفظ کنیم. در این روزگار آخر شرارت مشابه با آنانی که رونق کلیسای اولیه را تهدید می کردند وجود دارد و تعالیم یوحنای رسول حول محور این نکات باید با دقت ملاحظه گردد. «شما باید محبت داشته باشید” فریادی است که از همه جا به گوش می رسد بخصوص از کسانی که مدعی تقدس هستند. ولی محبت حقیقی برای پوشاندن گناه اعتراف نشده بسیار نامناسب است. در حالی که ما می بایست جانهایی را که مسیح بخاطرشان کشته شد دوست داشته باشیم نباید هیچ مصالحه ای با شریر انجام دهیم. ما نباید با یاغی همدست شویم و آن را محبت بخوانیم. خدا از قومش در این دوره از جهان می خواهد تا برای حق بایستند همانطور که یوحنا قاطعانه در مخالفت با اشتباهات نابود کننده انسان ایستاد.ARPer 451.3

یوحنای رسول تعلیم می دهد در حالی که ما باید مهر و محبت مسیحی را به نمایش بگذاریم مجاز هستیم تا به شیوه ای واضح با گناه و گناهکاران برخورد کنیم؛ چرا که این موضوع با محبت حقیقی ناسازگار نیست. او میARPer 451.4

نویسد: «هر که گناه را بعمل می آورد، برخلاف شریعت عمل می کند زیرا گناه مخالف شریعت است. و می دانید که او ظاهر شد تا گناهان را بردارد و در وی هیچ گناه نیست. هر که در وی ثابت است گناه نمی کند و هر که گناه می کند او را ندیده است و نمی شناسد.»ARPer 452.1

یوحنا بعنوان شاهدی برای مسیح وارد هیچ جدال و نزاع خسته کننده ای نشد. او آنچه را که می دانست، دیده و شنیده بود اعلام کرد. او بطور صمیمانه با مسیح همکاری کرده بود و به تعالیمش گوش فرا داده بود و به معجزات عظیم شهادت داده بود. تعداد اندکی می توانستند آنچنان که یوحنا زیبایی های سیرت مسیح را مشاهده کرده بود آنها را مشاهده کنند. تاریکی بر او زائل شده بود و نور حقیقی بر رویش تابیده بود. شهادتش درباره زندگی و مرگ نجات دهنده شفاف و قانع کننده بود. او از روی فزونی یک قلب سرشار از محبت برای نجات دهنده صحبت می کرد و هیچ قدرتی توان ایستادگی در مقابل سخنانش را نداشت.ARPer 452.2

او اعلام کرد: «آنچه از ابتدا بود و آنچه شنیده ایم و به چشم خود دیده، آنچه بر آن نگریستیم و دست های ما لمس کرد، درباره کلمه حیات.... از آنچه دیده و شنیده ایم شما را اعلام می نماییم تا شما هم با ما شراکت داشته باشید. و اما شراکت ما با پدر و با پسرش عیسی مسیح است.”ARPer 452.3

تا اینکه هر ایماندار حقیقی قادر باشد از طریق تجربه خود «مهر کرده است بر اینکه خدا راست است.» یوحنا فصل ۳ آیه ۳۳. او می تواند به آنچه از قدرت مسیح شنیده و دیده و احساس کرده شهادت دهد.ARPer 452.4