۲۴—قُرِنتُس

این قسمت بر مبنای اعمال رسولان فصل ۱۸ آیه های ۱ تا ۱۸ می باشد.ARPer 200.1

قُرِنتُس در طول قرن اول میلادی عصر مسیحیان یکی از شهرهای پیشتاز بود نه تنها در یونان بلکه در جهان. یونانیان، یهودیان و رومیان به همراه مسافران دیگر سرزمین ها خیابان های شهر را پر کرده و با جدیت مشغول تجارت و خوش گذرانی بودند. یک مرکز بازرگانی بزرگ با دسترسی آسان برای همه بخش های امپراتوری روم و مکانی با اهمیت برای بنا نهادن یادبودی برای خدا و حقیقت او بود.ARPer 200.2

آکیلا و پْریسکیلا از یهودیانی بودند که قُرِنتُس را برای سکونت برگزیدند که پس از آن بعنوان خادمان جدی مسیح شناخته شدند. پولس بعد از آشنایی با شخصیت این اشخاص «نزدشان ماند».ARPer 200.3

پولس در آغاز کارهایش در این شاهراه مسافرتی در هر گوشه موانع سختی را برای پیشبرد کارش مشاهده کرد. شهر تقریباً بطور کامل به بت پرستی واگذار شده بود. ونوس الهه مشهوری بود و بسیاری از آداب و تشریفات مفسده با پرستش ونوس در ارتباط بود. اهالی قُرِنتُس بخاطر فساد عظیمشان حتی در میان بت پرستان انگشت نما شده بودند. آنها هم اندیشه ای فراتر از شهوترانی و خوش گذرانی وقت فعلی نداشتند. ARPer 200.4

رسول در بشارت انجیل در قُرِنتُس شیوه ای متفاوت نسبت به نوع کارهایARPer 200.5

مشخصش در آتن را دنبال کرد. حال آنکه او در مکان آخر کوشیده بود تا سبک خود را با ذات شنوندگانش جور کند؛ او برهان را با برهان، علم را با علم و فلسفه را با فلسفه پاسخ گفته بود. هنگامی که به زمانی که سپری کرده بود اندیشید و متوجه شد که تعلیمش در آتن کم ثمر بوده در نتیجه تصمیم گرفت تا طرح دیگری از خدمت را در تلاش هایش برای جلب توجه افراد بی دقت و بی تفاوت در قُرِنتُس پی بگیرد. او تصمیم گرفت تا از استدلال ها و مباحثه های استادانه پرهیز کرده و در میان اهالی قُرِنتُس «چیزی نداند جز عیسی مسیح، آن هم عیسای مصلوب.» او «نه با کلمات گیرای حکیمانه، بلکه با برهانِ روح و قدرت» به آنها موعظه خواهد کرد. رساله اول به قرنتیان فصل ۲ آیه های ۲ و ۴.ARPer 201.1

عیسی همان که پولس در صدد بود تا او را بعنوان مسیح در حضور یونانیان اهل قُرِنتُس معرفی نماید یک یهودی از تبار فقرا بود که در شهری که بخاطر شرارت مشهور شده بود زندگی می کرد. او توسط قوم خودش پذیرفته نشد و سرانجام بعنوان تبهکار مصلوب گشت. یونانیان باور داشتند که نسل بشر به ترفیع نیازمند است ولی آنها مطالعه فلسفه و علم را بعنوان تنها وسیله دستیابی به ترفیع حقیقی و احترام ارج می نهادند. آیا پولس می توانست آنها را به این اعتقاد راهنمایی کند که ایمان به قدرت این یهودی گمنام همه قدرت های موجود را اعتلا داده و شریف خواهد گرداند؟ARPer 201.2

برای افکار افراد بسیاری که در زمان حاضر زندگی می کنند صلیب جلجتا سرشار از خاطرات مقدس است. ارتباطات مقدس به صحنه مصلوب ساختن عیسی متصل است. ولی در زمان پولس صلیب با احساسی از تنفر و وحشت نگریسته می شد. حمایت از فردی بعنوان نجات دهندهٔ بشر که بر روی صلیب کشته شده تلویحاً با دیده تمسخر و مخالفت نگریسته می شد.ARPer 201.3

پولس به خوبی می دانست که یهودیان و یونانیان اهل قُرِنتُس چگونه به پیامش نظر خواهند کرد. او اقرار کرد «ما مسیح مصلوب را موعظه می کنیم که یهودیان را سنگ لغزش است و غیریهودیان را جهالت.» رساله اول به قرنتیان فصل ۱ آیه ۲۳. در میان شنوندگان یهودی اش بسیاری بودند که موعظه این پیام آنها را خشمگین می کرد؛ و از دید یونانیان گفته های او کاملاً پوچ و بی معنی خواهد بود. او را بخاطر تلاش برای نشان دادن اینکه چطور صلیب می تواند ارتباطی با ترفیع بشر یا نجات انسان داشته باشد بعنوان ابله نگاه خواهند کرد.ARPer 201.4

ولی صلیب برای پولس هدفی عالی برای توجه بود. از وقتی که از حرفه اش یعنی شکنجه و آزار بر ضد پیروان عیسی ناصری مصلوب گرفته شد هرگز از فخر به صلیب دست نکشیده بود. در آن زمان مکاشفه ای از محبت سرمدی خدا همانطور که در مرگ مسیح آشکار گشت به او داده شده بود؛ و یک تغییر و دگرگونی حیرت آور در زندگی اش بوجود آمده بود که همه نقشه ها و اهدافش را با آسمان هماهنگ نموده بود. از همان ساعت او انسانی جدید در مسیح شده بود. او با استفاده از تجربه شخصی فهمید هر وقت یک گناهکار فقط یکبار محبت پدر را همانطور که در قربانی شدن پسرش دیده می شود مشاهده نماید و تسلیم نفوذ خدایی شود دگرگونی قلبی اتفاق می افتد و از این پس مسیح همه چیز و در همه چیز خواهد بود. ARPer 202.1

پولس در زمان ایمان آوردن خود با میلی از روی اشتیاق ملهم شد تا به همکارانش کمک کند تا عیسی ناصری را بعنوان پسر خدای زنده و مقتدر برای تغییر و نجات ببینند. پس از آن زندگی اش بطور کامل فدای تلاش برای به تصویر کشیدن محبت و قدرت آن مسیح مصلوب شد. قلب بزرگ دلسوزش به سوی همه طبقات کشیده می شد. او اعلام کرد، «من خود را چه به یونانیان و چه به بَربَرها، چه به حکیمان و چه به جاهلان مدیون می دانم.” رساله به رومیان فصل ۱ آیه ۱۴. محبت برای خداوند جلال که پولس آنچنان بی رحمانه مقدسین اش را آزار رسانده بود اصل بکارگیری رفتاری و قدرت انگیزه پولس بود. اگر در هر صورت شور و شوق او در مسیر خدمت نزول می کرد یک نگاه به صلیب و محبت شگفت انگیز آشکار شده در آن کافی بود تا اندیشه او را آماده عمل ساخته و در مسیر انکار نفس خود به جلو براند.ARPer 202.2

اینک رسول در کنیسهٔ قُرِنتُس موعظه می کند و از نوشته های موسی و انبیاء استدلال آورده شنوندگانش را به ظهور مسیح موعود می رساند. گوش بدهید که چگونه او کار نجات دهنده را بعنوان کاهن اعظم نسل بشر آشکار می سازد ـ کسی که با قربانی کردن جان خویش قرار بود کفاره گناه را یکبار برای همیشه بپردازد و پس از آن خدمتش را در قُدس آسمانی از سر گیرد. به شنوندگان پولس فهمانده شد که مسیح موعود آن که آنها انتظار ظهورش را کشیده بودند آمده بود؛ اینکه مرگ او مصداق همه هدایای قربانی بود و اینکه خدمت او در قُدس آسمانی هدفی عظیم بود که سایه خود را بر گذشته انداخته بود و خدمت کاهنان یهودی را روشن می ساخت. ARPer 202.3

پولس «به یهودیان شهادت داد که عیسی همان مسیح است.» او با استفاده از کتب مقدس عهد عتیق نشان داد که بر طبق نبوت ها و توقع جهانی یهودیان مسیح موعود از خاندان ابراهیم و داود خواهد بود؛ سپس او شجره نامه عیسی را از شیخ بزرگ ابراهیم تا مزمور خوان سلطنتی ترسیم نمود. او شهادت انبیاء درباره سیرت و کار مسیح موعود و نحوه برخورد و رفتار با او بر روی زمین را برایشان تعبیر کرد؛ سپس او نشان داد که همه این پیشگویی ها در زندگی، خدمت و مرگ عیسی ناصری به واقعیت پیوسته بود.ARPer 203.1

پولس نشان داد که مسیح آمده بود تا نجات را پیش از هر کار دیگری به آن قوم که در جستجوی ظهور مسیح موعود بعنوان تکامل و جلال از موجودیت قومی شان می گشتند ارائه نماید. ولی آن قوم او را که می خواست به آنها زندگی ببخشد را نپذیرفتند و رهبری دیگر که حکومتش به مرگ منتهی خواهد شد را برگزیده بودند. او تلاش نمود تا به شنوندگانش این حقیقت که توبه به تنهایی می توانست قوم یهود را از نابودی قریب الوقوع نجات دهد را ثابت نماید. او جهالت یهودیان را در مورد مفهوم آن کتب مقدس که خودستایی مهم و افتخارشان این بود که آنها را کاملاً فهمیده اند را آشکار نماید. او دنیا دوستی و عشق به پست و مقام، تظاهر و خودخواهی بی اندازه شان را سرزنش کرد.ARPer 203.2

پولس با قدرت روح القدس داستان ایمان آوردن معجزه آسای خود و اطمینانش نسبت به کتب عهد عتیق که اینچنین کامل با عیسی ناصری به انجام رسیده بود را بازگفت. سخنانش با جدیت بیان شدند و شنوندگانش جز تشخیص محبت او با تمامی دل نسبت به نجات دهنده مصلوب و قیام کرده از مردگان نمی توانستند چیزی ببینند. آنها مشاهده کردند که ذهن او در مسیح متمرکز بود و اینکه تمام زندگی اش در قید و بند خداوندش بود. سخنانش چنان مؤثر بودند که تنها کسانی که سرشار از تلخ ترین نفرت ها بر ضد مذهب مسیحیت بودند می توانستند در مقابل این سخنان غیرمتأثر بایستند. ARPer 203.3

ولی یهودیان اهل قُرِنتُس چشمانشان را بر روی شواهد اینچنین ارائه شده واضح توسط رسول بستند و از گوش دادن به درخواست هایش سر باز زدند. همان روحی که ایشان را به نپذیرفتن مسیح راهنمایی نموده بود آنها را بر ضد خادم او پر از خشم و غضب کرد؛ و اگر خدا بطور ویژه ای از او حفاظت نکرده بود تا بتواند به شهادت مژده انجیل نزد غیریهودیان ادامه دهد آنها به زندگی اش خاتمه می دادند.ARPer 203.4

«اما چون با او بنای مخالفت گذاشتند و ناسزایش گفتند، به اعتراض، غبار جامه اش را تکاند و به آنها گفت، خونتان بر گردن خودتان! من از آن مبرا هستم. از این پس، نزد غیریهودیان می روم. سپس از آنجا تغییر مکان داد و به خانۀ یوستوس رفت که شخصی خداپرست بود و در جوار کنیسه منزل داشت.”ARPer 204.1

سیلاس و تیموتائوس برای کمک به پولس «از مقدونیه آمده بودند،» و با هم به غیریهودیان خدمت کردند. پولس و همراهانش برای بت پرستان و همچنین یهودیان مسیح را بعنوان نجات دهنده بشر ساقط در گناه بشارت دادند. فرستادگان صلیب عیسی با دوری از استدلال های غیرمعمول و پیچیده بر صفات خالق دنیا، فرمانروای مطلق جهان هستی تمرکز کردند. دل هایشان مشتعل با محبت خدا و پسرش از بت پرستان استدعا کردند تا قربانی سرمدی فراهم شده در قبال نسل بشر را بنگرند. آنها می دانستند اگر افرادی که برای مدت طولانی در ظلمت آیین بت پرستان کورمال کورمال پیش رفته بودند می توانستند نور ساطع شده از صلیب جلجتا را ببینند و به سوی نجات دهنده کشیده شوند. نجات دهنده اعلام کرده بود، «اگر من چون از زمین برافراشته شوم، همه را به سوی خود خواهم کشید.” یوحنا فصل ۱۲ آیه ۳۲. ARPer 204.2

خادمان انجیل در قُرِنتُس متوجه خطرات وحشتناک تهدید کنندهٔ جان افرادی که برایشان زحمت می کشیدند بودند؛ و با حس مسئولیتی که بر آنها قرار گرفته بود حقیقت را همانطور که در عیسی است ارائه کردند. پیامشان واضح، روشن و قطعی بود ـ نجات دهنده ای به واقع حیات یا به واقع مرگ. و انجیل نه تنها در کلامشان بلکه در زندگی روزانه شان آشکار بود. فرشتگان با آنها همکاری می کردند و فیض و قدرت خدا در ایمان آوردن بسیاری عرضه شد. «کْریسپوس، رئیس کنیسه، با تمام اهل خانه اش به خداوند ایمان آوردند. همچنین بسیاری از اهالی قُرِنتُس چون پیام را شنیدند، ایمان آورده، تعمید گرفتند.”ARPer 204.3

تنفری که یهودیان همیشه نسبت به رسولان نشان داده بودند اکنون شدت گرفته بود. ایمان آوردن و تعمید کْریسپوس بجای قانع کردن این مخالفان سرسخت اثر تشدید کننده داشت. آنها نمی توانستند برای رد کردن موعظه های پولس دلیل و برهان بیاورند و بخاطر نداشتن شواهد کافی به حملات خطرناک و نیرنگ متوسل شدند. آنها به انجیل و نام عیسی ناسزا می گفتند.ARPer 204.4

در خشم کورکورانه شان از هیچ کلام تلخ و هیچ شیوه آنچنان پست خودداری نکردند. آنها نمی توانستند انجام معجزات توسط مسیح را انکار کنند؛ ولی گفتند که او این معجزات را بواسطه قدرت شیطان انجام داده است؛ و با گستاخی تصدیق کردند که کارهای شگفت انگیز صورت گرفته توسط پولس بواسطه قدرت شیطان روی می دهد. ARPer 205.1

گرچه پولس در قُرِنتُس معیاری از موفقیت داشت ولی شرارتی که او در آن شهر فاسد مشاهده نمود و شنید تقریباً او را ناامید ساخت. تباهی که او در میان غیریهودیان شاهدش بود و اهانت و توهینی که از طرف یهودیان دریافت نمود باعث تنگی روح عظیم برایش شد. او در حکمت تلاش برای ساختن کلیسا از افرادی که در آنجا یافته بود تردید داشت.ARPer 205.2

هنگامی که از شهر رهسپار حوزه های امیدوار کننده تر می شد و با جدیت می کوشید تا وظیفه خود را بفهمد خداوند در رؤیا بر او ظاهر شد و گفت، «مترس! سخن بگو و خاموش مباش! زیرا من با تو هستم و هیچ کس دست خود را بر تو دراز نخواهد کرد تا گزندی به تو برساند، چرا که در این شهر مرا مردم بسیار است.» پولس این را فرمانی برای ماندن در قُرِنتُس تلقی کرد و اطمینان یافت که خداوند بذر کاشته شده را افزایش خواهد داد. او نیرومند و دلگرم به خدمت در آنجا با غیرت و پشتکار ادامه داد.ARPer 205.3

تلاش های رسول محدود به سخنرانی عمومی نشد؛ عده ای وجود داشتند که نمی شد از این طریق به آنها دسترسی پیدا کرد. او وقت زیادی را صرف خدمت خانه به خانه کرد پس مراوده های خانوادگی در محیط خانه را برای خود مغتنم شمرد. او به ملاقات افراد بیمار و اندوهگین می رفت و رنجوران را تسکین می داد و از ستمدیدگان دستگیری می کرد. و در همه آنچه او گفت و انجام داد نام عیسی را جلال داد. پس او «با ضعف و با ترس و لرز بسیار” زحمت کشید. رساله اول به قرنتیان فصل ۲ آیه ۳. او از اینکه مبادا تعالیمش بجای اثر خدایی نشان دهنده طبع انسانی باشند می لرزید.ARPer 205.4

پولس بعدها اعلام کرد، «ما در میان بالغان به بیان حکمت می پردازیم، اما نه حکمتی که متعلق به عصر حاضر یا حکمرانان این عصر باشد که محکوم به زوالند، بلکه حکمت خدا را بیان می کنیم که در رازی نهان بود و خدا آن را پیش از آغاز زمان، برای جلال ما مقرر فرمود. اما هیچ یک از حکمرانان عصر حاضر این حکمت را درک نکردند، زیرا اگر آن را درک کرده بودند، خداوندِ جلال را بهARPer 205.5

صلیب نمی کشیدند. چنانکه نوشته شده است، آنچه را هیچ چشمی ندیده، هیچ گوشی نشنیده و به هیچ اندیشه ای نرسیده، خدا برای دوستداران خود مهیا کرده است. زیرا خدا آن را توسط روحِ خود بر ما آشکار ساخته، چرا که روح القدس همه چیز، حتی اعماق خدا را نیز می کاود. زیرا کیست که از افکار آدمی آگاه باشد، جز روح خود او که در درون اوست؟ بر همین قیاس، فقط روح خداست که از افکار خدا آگاه است و نه انسان. ARPer 206.1

«ولی ما نه روح این دنیا، بلکه روحی را یافته ایم که از خداست تا آنچه را خدا به ما عطا کرده است، بدانیم. و از همین سخن می گوییم، آن هم نه با کلماتی که آموختۀ حکمت بشری باشد، بلکه با کلماتی که روح می آموزد؛ و بدین سان حقایق روحانی را با کلمات روحانی بیان می کنیم.” رساله اول به قرنتیان فصل ۲ آیه های ۶ تا ۱۳.ARPer 206.2

پولس متوجه شد که شایستگی اش بخاطر خود او نبود بلکه بخاطر حضور روح القدس که نفوذ فیض بخشش قلب او را پر ساخت و همه عقاید را به پیروی از مسیح می آورد. او از خود اینچنین گفت، «همواره مرگ عیسی را در بدن خود حمل می کنیم تا حیات عیسی نیز در بدن ما ظاهر شود.» رساله دوم به قرنتیان فصل ۴ آیه ۱۰. مسیح در تعالیم رسول شخصیت اصلی بود. او اعلام کرد، «من نیستم که زندگی می کنم، بلکه مسیح است که در من زندگی می کند.» رساله به غلاطیان فصل ۲ آیه ۲۰. من پنهان گشت و مسیح نمودار شده و جلال یافت.ARPer 206.3

پولس یک سخنگوی فصیح بود. او پیش از ایمان آوردن اغلب کوشیده بود تا شنوندگان خود را بواسطه فن بیان فراوان تحت تأثیر قرار دهد. ولی اکنون همه را کنار گذاشته بود. پولس بجای افراط در توصیفات شعرگونه و نمایش های خیالی که ممکن بود احساسات را سرگرم کرده و تخیل را تغذیه نماید در حالی که تجربیات روزانه را لمس نخواهد کرد کوشید تا با استفاده از زبانی ساده حقایقی که از اهمیتی حیاتی برخوردار بودند را به دل بنشاند. نمایش های خیالی از حقیقت ممکن است احساس خوش در پی داشته باشد ولی در تمام اوقات حقایق به این شیوه ارائه شده خوراک ضروری برای تقویت و تحکیم ایماندار برای جنگ های زندگی را تأمین نمی کند. نیازهای فوری، آزمایشات حال حاضر جان های در حال تقلا همه باید با تعالیم عملی و بی عیب توسط اصول بنیادی مسیحیت برآورده شوند. ARPer 206.4

تلاش های پولس در قُرِنتُس بی ثمر نبودند. بسیاری از عبادت بت ها به خدمت خدای زنده روی آوردند و یک کلیسای بزرگ زیر لوای مسیح ثبت شد. برخی از میان عیاش ترین غیریهودیان نجات داده شدند و به بناهای یادبود فیض خدا و اثر خون مسیح برای تطهیر از گناه تبدیل شدند.ARPer 207.1

افزایش موفقیتی که پولس در ارائه مسیح داشت یهودیان بی ایمان را به مخالفت مصمم تر برانگیزاند. آنها همه با هم شورش کردند و «بر سر پولس تاختند و او را به محکمه نزد غالیو والی اَخائیه کشاندند.» آنها توقع داشتند که حکومت مانند وهله پیشین طرف ایشان را بگیرد؛ و با صدای رسا و خشمگین شکایت شان را بر علیه رسول اعلام کرده می گویند، «این شخص مردم را وامی دارد خدا را به شیوه ای خلاف شریعت عبادت کنند.” ARPer 207.2

مذهب یهود تحت حفاظت قدرت روم بود و اتهام زنندگان به پولس تصور کردند که اگر بتوانند او را به قانون شکنی مذهب شان متهم کنند او شاید برای محاکمه و اعدام به آنها واگذار شود. پس آنها امیدوارانه نقشه مرگش را می کشیدند. ولی غالیو مرد درستکاری بود و از تبدیل شدن به یک ساده لوح برای حسد و توطئه یهودیان سر باز زد. او با اعلام انزجار از تعصب و تقوای ایشان هیچ اتهامی را در نظر نگرفت. هنگامی که پولس آماده دفاع از خود شد غالیو به او گفت که این امر ضرورتی ندارد. سپس رو به سوی اتهام زنندگان عصبانی گفت، «اگر جرم یا جنایتی در میان بود، می بایست شکایت شما یهودیان را بشنوم. اما چون مسئله بر سر کلمات و نام ها و شریعت خودتان است، پس خود به آن رسیدگی کنید. من نمی خواهم دربارۀ چنین اموری داوری کنم. پس آنها را از مقابل مسند داوری راند.»ARPer 207.3

یهودی و یونانی با اشتیاق انتظار تصمیم غالیو را کشیده بودند؛ و مختومه اعلام کردن فوری به نحوی که در بردارنده منافع عمومی نبود و علامتی برای عقب نشینی، پریشانی و عصبانیت یهودیان شد. شیوه قطعی والی چشمان جمعیت پر سر و صدا که به یهودیان جرئت داده بودند را باز کرد. برای نخستین بار در طول کارهای پولس در اروپا جماعت به سمت او روی آوردند؛ در برابر چشمان والی و بدون دخالت او آنها به شدت به برجسته ترین اتهام زنندگان رسول حمله بردند. «همه یونانیان به سوسْتِنِس، رئیس کنیسه حمله بردند و او را در مقابل مسند والی زدند. اما غالیو هیچ اعتنا نکرد.” بنابراین مسیحیت یک نشان پیروزی بدست آورد. ARPer 207.4

«اما پولس بعد از آن روزهای بسیار در آنجا توقف نمود.” اگر رسول در این زمان مجبور به ترک قُرِنتُس شده بود ایمانداران عیسی در مقابل مخالفتی خطر آفرین قرار می گرفتند. یهودیان تلاش می کردند تا کسب برتری را دنبال کرده حتی تا نابودی مسیحیت در آن منطقه. ARPer 208.1