۷—یک اخطار بر علیه ریاکاری

این قسمت بر مبنای اعمال رسولان فصل ۴ آیه های ۳۲ تا ۳۷ تا فصل ۵ آیه ۱۱ می باشد.ARPer 59.1

هنگامی که شاگردان حقایق مژده انجیل را در اورشلیم موعظه نمودند خدا بر کلامشان شهادت داد و تعداد بسیاری ایمان آوردند. ارتباط بسیاری از این ایمانداران اولیه بی درنگ توسط متعصبان سرسخت یهودی از خانواده و دوستان قطع شد و لازم بود تا برایشان خوراک و سرپناه تهیه ببینند.ARPer 59.2

کلام می گوید، «هیچ کس در میان آنها محتاج نبود» و این موضوع بیان کننده این است که تا چه اندازه احتیاجات برطرف شد. ایماندارانی که پول و دارایی هایی داشتند آنها را برای برطرف کردن شرایط اضطراری می بخشیدند. آنها که زمین یا خانه ای داشتند، می فروختند و وجه آن را پیش پای رسولان می گذاشتند «تا بر حسب نیازِ هر کس بین همه تقسیم شود.”ARPer 59.3

این سخاوت از سوی ایمانداران نتیجه ریزش روح القدس بود. همۀ ایمانداران «یک دل و یک جان” بودند. یک علاقه مشترک آنها را کنترل می نمود یعنی موفقیت مأموریتی که عهده دارش بودند؛ و طمعکاری در زندگیARPer 59.4

هایشان جایی نداشت. محبت شان در قبال برادرانشان و آرمانی که حمایت می کردند از عشق به پول و دارایی بزرگتر بود. کارهایشان تأیید کرد که آنها جان انسان ها را با ارزش تر از ثروت زمینی محسوب می کردند. ARPer 60.1

بنابراین همیشه اینگونه خواهد بود وقتی روح خدا حیات را بستاند. کسانی که قلب هایشان با محبت مسیح پر می شود، سرمشق او را دنبال خواهند کرد که بخاطر ما مسکین شد تا از فقر او ما بتوانیم ثروتمند شویم. آنها پول، زمان، اعتبار و همه هدایایی که از دست خدا دریافت کرده اند را فقط بعنوان وسیله پیشروی در کار مژده انجیل ارزیابی خواهند کرد. در کلیسای اولیه نیز اینگونه بود؛ و زمانی که در کلیسای امروز به نظر می رسد که اعضا توسط قدرت روح القدس علاقه خودشان را از امور دنیوی برداشته اند و اینکه حاضرند بخاطر امکان شنیدن مژده انجیل توسط انسان های دیگر فداکاری کنند، حقایق موعظه شده تأثیر نیرومندی بر روی شنوندگان خواهد داشت.ARPer 60.2

رفتار حَنانیا و سَفیره که سرمشق نگاشته شده آنها با قلم وحی لکه سیاه ننگی بر پیشانی کلیسای اولیه بجای گذاشته در تضاد کامل با نمونه سخاوت ارائه شده توسط ایمانداران بود. این شاگردان مدعی همراه با دیگران در امتیاز شنیدن مژده انجیل موعظه شده توسط رسولان سهیم بودند. آنها همراه با دیگر ایمانداران هنگامی که پس از دعای رسولان، «مکانی که در آن جمع بودند به لرزه درآمد و همه از روح القدس پر شدند» آنجا حضور داشتند. اعمال رسولان فصل ۴ آیه ۳۱. ایمانی عمیق بر سر همه حضار قرار گرفته بود و حَنانیا و سَفیره تحت تأثیر روح خدا متعهد به پرداخت حاصل فروش دارایی معینی شدند. ARPer 60.3

پس از آن حَنانیا و سَفیره با تسلیم خود به احساسات طمع کارانه، روح القدس را اندوهگین کردند. آنها از تعهدشان پشیمان شدند و خیلی زود تأثیر مطلوب برکتی که قلب هایشان را با میل انجام امور بزرگ در قبال آرمانی مسیح گرم کرده بود از دست دادند. آنها تصور کردند که خیلی عجول بوده اند و باید در مورد تصمیم شان تجدید نظر کنند. آنها در این مورد مشورت کردند و تصمیم گرفتند تا به تعهدشان عمل نکنند. ولی دیدند افرادی که با دارایی هایشان در برآوردن احتیاجات برادران فقیرشان سهیم شدند در میان ایماندارن از احترام زیادی برخوردارند؛ و از اینکه برادرانشان از بی میلی خودخواهانه نفس هایشان بابت چیزی که خود بطور رسمی برای خدا وقفARPer 60.4

کرده بودند شرم داشتند که برادران باخبر شوند، برای همین آنها با مشورت تصمیم گرفتند تا دارایی شان را فروخته و وانمود کنند که همه عایدی آنرا به صندوق عمومی بخشیدند ولی در واقع سهم بیشتر را برای خودشان نگه دارند. بنابراین آنها زندگی شان را از انبار مشترک تأمین خواهند کرد و در عین حال احترام زیادی در میان برادرانشان کسب می کنند.ARPer 61.1

ولی خدا از ریاکاری و سخن دروغ متنفر است. حَنانیا و سَفیره در معامله با خدا کلاهبرداری کردند؛ آنها به روح القدس دروغ گفتند و گناهشان با جزایی سریع و وحشتناک روبرو شد. هنگامی که حَنانیا با هدیه اش آمد پطرس به او گفت: «ای حَنانیا، چرا گذاشتی شیطان دلت را چنین پر سازد که به روح القدس دروغ بگویی و بخشی از بهای زمین را برای خود نگاه داری؟ مگر پیش از فروش از آنِ خودت نبود؟ و آیا پس از فروش نیز بهایش در اختیار خودت نبود؟ چه چیز تو را بر آن داشت که چنین کنی؟ تو نه به انسان، بلکه به خدا دروغ گفتی!” ARPer 61.2

«چون حَنانیا این سخنان را شنید، بر زمین افتاد و جان سپرد! ترسی شدید بر همۀ آنان که این را شنیدند مستولی شد.”ARPer 61.3

پطرس از او پرسید، «مگر پیش از فروش از آنِ خودت نبود؟” هیچ اعمال نفوذ ناروایی بر حَنانیا اعمال نشده بود تا او را مجبور به اهدای دارائی هایش بخاطر سود عموم نماید. او از روی انتخاب عمل کرده بود. ولی او در تلاش برای فریب دادن شاگردان به قادر مطلق دروغ گفته بود. «نزدیک سه ساعت بعد، زنِ او بی خبر از ماجرا وارد شد. پطرس از او پرسید: «مرا بگو که آیا زمین را به همین بها فروختید؟» سَفیره پاسخ داد: بله، به همین بها. پطرس به او گفت: چرا با یکدیگر همدست شدید تا روح خداوند را بیازمایید؟ پاهای آنان که شوهرت را دفن کردند هم اکنون بر آستانۀ در است و تو را نیز بیرون خواهند برد.» در دم، سَفیره نیز پیش پاهای پطرس افتاد و جان سپرد. چون جوانان وارد شدند، او را نیز مرده یافتند. پس بیرونش برده، کنار شوهرش دفن کردند. آنگاه ترسی عظیم بر تمامی کلیسا و همۀ آنان که این را شنیدند، مستولی شد.”ARPer 61.4

حکمت سرمدی دید که این تظاهر خاص غضب خدا برای محافظت کلیسای جوان از خراب شدن روحیه ضروری بود. تعدادشان به سرعت افزایش یافت. کلیسا به خطر می افتاد اگر در افزایش سریع ایمان آورندگان بهARPer 61.5

خدا مردان و زنانی ایمان آورده بودند که علی رغم اظهار به بندگی خدا، بنده پول بودند. این مجازات تصدیق نمود که انسان ها نمی توانند خدا را فریب دهند چون او گناه پنهانی در دل را کشف می کند و استهزاء نخواهد شد. این امر مانند هشداری برای کلیسا در نظر گرفته شد تا ایشان را به دوری از تظاهر و ریاکاری و برحذر بودن از سرقت از خدا هدایت کند. ARPer 62.1

این نمونه از نفرت خدا از طمعکاری، حیله و ریاکاری نه تنها به کلیسای اولیه بلکه به همه نسل ها بعنوان علامت خطر داده شد. حَنانیا و سَفیره در ابتدا ریاکاری را گرامی داشته بودند. تمایل به نگاه داشتن بخشی از بهایی که به خداوند وعده داده بودند آنها را بسوی حیله و ریاکاری هدایت نمود.ARPer 62.2

خدا موعظه مژده انجیل را به تلاش ها و هدایای قوم خود وابسته ساخته است. هدایای داوطلبانه و ده یک عایدی کار خداوند را تشکیل می دهد. خدا از دارایی هایی که به انسان ها سپرده مقدار معینی را می طلبد یعنی ده یک (عشریه). او همه را به هر حال اگر بخواهند بیشتر از این مقدار پرداخت کنند آزاد می گذارد. ولی هنگامی که قلب بواسطه نفوذ روح القدس برانگیخته می شود و برای بخشش مقدار معینی از دارایی عهدی بسته می شود متعهد دیگر هیچ اختیاری در قبال بخش اختصاص داده شده ندارد. این نوع وعده های بسته شده با انسان ها لازم الاجرا خواهد بود؛ آیا آن وعده هایی که با خدا بسته می شود الزام آورتر نیستند؟ آیا وعده هایی که در محکمه وجدان آزموده شوند از تعهدات انسانی مکتوب الزام آورتر نیستند؟ARPer 62.3

هنگامی که نور الهی دارد با شفافیت و قدرت غیرعادی بر دل می تابد خودخواهی همیشگی چنگالش را رها می کند، تمایل برای بخشیدن در راه خدا یافت میشود. ولی شکی نیست که به آنها اجازه داده خواهد شد تا بدون هیچ اعتراضی از طرف شیطان به وعده ها عمل کنند. شیطان از مشاهده بنای ملکوت نجات دهنده بر روی زمین خرسند نیست. او بیش از اندازه بودن تعهد را پیشنهاد می کند که ممکن است آنها را در سعی و تلاش شان برای بدست آوردن اموال یا برآورده کردن خواسته های خانواده شان فلج نماید. [75]ARPer 62.4

این خداست که انسان ها را با ملک برکت می دهد و او چنین می کند تا اینکه آنها قادر باشند در راه پیشرفت و ترفیع هدف او فداکاری کنند. او باران و نور آفتاب را می فرستد. او سبب رشد و نمو گیاهان می شود. او سلامتی و قدرتِ یافتن دارایی ها را می بخشد. همه برکات ما از دست بخشنده او میARPer 62.5

آید. در عوض او از مردان و زنان می خواهد تا قدردانی شان را با برگرداندن بخشی شامل ده یک و هدایای شکرگزاری، هدایای اختیاری، هدایای تعدی به او نشان دهند. چنانچه وجوه مطابق با این نقشه منتصب الهی به خزانه واریز گردد، ـ یک دهم همه درآمدها و هدایای سخاوتمند، ـ به اندازه کافی برای پیشرفت و ترفیع خدمت خداوند خواهد بود.ARPer 63.1

ولی قلب انسان ها بواسطه خودخواهی سخت می گردد و مانند حَنانیا و سَفیره آنها برای نگه داشتن بخشی از بها وسوسه می شوند حال آنکه برآورده کردن خواسته های خدا را وانمود می کنند. بسیاری از مردم برای لذت شخصی خود ولخرجی می کنند. مردان و زنان عیش و لذت را مطابق میل خودشان می خواهند در حالیکه یک هدیه بی ارزش را تقریباً از روی بی میلی برای خدا می آورند. آنها فراموش می کنند که خدا یک روز بابت نحوه بکار گرفتن دارایی هایش حسابرسی سختی خواهد کرد و او مانند پذیرش هدیه حَنانیا و سَفیره این مبلغ جزئی که آنها به خزانه پرداخته اند را قبول نخواهد کرد.ARPer 63.2

خدا بواسطه مجازات سخت تعیین شده برای آن سوگند شکنان از ما می خواهد تا عمق تنفر و شرمساری او نسبت به همه ریاکاری و فریب ها را دریابیم. حَنانیا و سَفیره با وانمود کردن به بخشیدن همه مبلغ به روح القدس دروغ گفتند و به خاطرش زندگی دنیوی و زندگی ابدی را از دست دادند. همان خدا که آنها را مجازات کرد امروز همه سخنان دروغ را محکوم می کند. لب های دروغگو برای او کراهت دارند. درباره شهر مقدس اعلام می کند، «هیچ چیزِ ناپاک و هیچ کس که مرتکب اعمال قبیح و فریبکاری شود، به هیچ روی وارد آن نخواهد شد.” مکاشفه یوحنا فصل ۲۱ آیه ۲۷. بگذارید حق گویی با هیچ مسئله دست و پا گیر یا فهم نامعلومی متوقف نشوند بگذارید بخشی از رفتار زندگی شود. رفتار بی توجهانه نسبت به حقیقت و فریبکاری برای رسیدن به نقشه های خودخواهانه خود به معنای غرق نمودن کشتی ایمان است. «پس استوار ایستاده، کمربند حقیقت را به میان ببندید.” رساله به اَفِسسیان فصل ۶ آیه ۱۴. او که سخنان دروغ بر زبان می آورد جانش را در بازار به قیمت ارزان می فروشد. سخنان دورغ او ممکن است در شرایط سخت، خدمت بنظر بیاید؛ ممکن است به نظر باعث ترقی شغلی برای او شود که او نمی توانست از طریق معامله منصفانه بدست آورد؛ ولی او در پایان به نقطه ای می رسد که نمی تواند بهARPer 63.3

هیچ کس اعتماد کند. خودش یک فرد تحریف کننده که هیچ اطمینانی به گفته دیگران ندارد. ARPer 64.1

در رابطه با حَنانیا و سَفیره گناه حیله بر علیه خدا فوری مجازات شد. همین گناه اغلب در پیشینه کلیسا تکرار شد و توسط بسیاری در عصر ما اتفاق می افتد. گرچه ممکن است با آشکارسازی نمایان رنجش خدا همراه نباشد ولی در نظر او زشتی کمتری نسبت به عصر رسولان ندارد. اخطار داده شده است و خدا پیش از این به روشنی انزجار خود را از این گناه آشکار ساخته است؛ و همه کسانی که خودشان را به ریاکاری و طمع کاری تسلیم می کنند مطمئن باشند که دارند جان های خود را نابود می کنند. ARPer 64.2