۴۷—آخرین بازداشت

خدمت پولس بعد از تبرئه اش در روم در میان کلیساها نمی توانست از نظر دشمنانش بگریزد. مسیحیان از زمان شروع جفا زیر نظر نرون در هر جا بعنوان فرقه ممنوع شدند. بعد از مدتی یهودیان بی ایمان این ایده را به وجود آوردند که جرم برانگیزاندن آتش سوزی روم را به پولس نسبت دهند. هیچ کدام از آنها حتی برای لحظه ای فکر نکرد که او گناهکار است؛ ولی می دانستند که چنین اتهامی ساخته و پرداخته با نمایش ضعیف ترین امکان سبب مجازاتش خواهد شد. به واسطه تلاش هایشان پولس دوباره دستگیر شد و با عجله رهسپار آخرین محبسش شد.ARPer 399.1

پولس در دومین سفر به روم با چند تن از همراهان گذشته اش مشایعت می شد؛ دیگران مشتاقانه تمایل به تحمل سرنوشتش بودند ولی او نخواست تا به آنها اجازه دهد زندگی هایشان را به خطر بی اندازند. منظره پیش رویش از محبس آخرین بسیار نامساعدتر بود. جفا تحت نظارت نرون به حد زیادی از تعداد مسیحیان در روم کاسته بود. هزاران تن بخاطر ایمانشان به شهادت رسیده بودند و بسیاری شهر را ترک کرده بودند و باقی ماندگان به حد زیادی افسرده و وحشت زده بودند.ARPer 399.2

پولس به محض ورود به روم در سیاهچالی سوت و کور زندانی شد، آنجا می بایست می ماند تا دوره اش سپری شود. تهمت شوراندن یکی از پست ترین و وحشتناک ترین جرایم بر علیه شهر و ملت بود و او را در معرض نفرت عمومی قرار می داد.ARPer 399.3

اندک دوستانی که در سختی های پولس رسول همراهش بودند یکی یکی رفتند، برخی با متارکه و دیگران به دلیل مأموریت برای کلیساهای مختلف. فیجلس و هرموجنس نخستین کسانی بودند که او را رها کردند. سپس دیماس وحشت زده بخاطر فزونی ابرهای مشکلات و خطر رسول تحت جفا را واگذاشت. پولس، کریسکیس را به کلیساهای غلاطیه و تیطس را به دلماطیه، تیخیکس را به افسس فرستاد. پولس در نامه اش به تیموتائوس از این تجربه می گوید: «لوقا تنها با من است.» رساله دوم به تیموتائوس فصل ۴ آيه ۱۱. پولس رسول هیچ گاه به اندازه حال به مدد رسانی برادرانش نیاز نداشت، ضعیف و ناتوان بخاطر کهنسالی، مشقت و محبوس در زندان نمور و تاریک رومیان. خدمات لوقا حواری محبوب و دوست با وفا آسایش خاطری عظیم برای پولس بود و او را قادر ساخت تا با برادرانش و دنیای خارج ارتباط داشته باشد.ARPer 400.1

قلب پولس در این دوران مصیبت بخاطر دیدارهای پیاپی انیسیفورس شادمان می شد. این مرد خونگرم اهل افسس تمام توانش را بکار گرفت تا از بار سختی های رسول محبوس بکاهد. استاد محبوبش بخاطر حقیقت در بند افتاده بود در حالی که خودش آزاد بود و از هیچ تلاشی کوتاهی نکرد تا جرم پولس را تحمل پذیرتر کند.ARPer 400.2

در آخرین نامه که پولس نوشت او از این حواری باوفا صحبت می کند: «خداوند اهل خانه انیسیفورس را ترحم کناد زیرا که او بارها جان مرا تراوت بخشید و از زنجیر من عار نداشت، بلکه چون به روم رسید، مرا به کوشش بسیار تفحص کرده، پیدا نمود. خداوند بدو عطا کناد که در آن روز در حضور خداوند رحمت یابد.” رساله دوم به تیموتائوس فصل ۱ آیه های ۱۶ تا ۱۸.ARPer 400.3

این شور و شوق برای محبت کردن و همدردی توسط خود خدا در قلب کاشته شده است. مسیح در ساعت تقلایش در جتسیمانی مشتاق همدردی شاگردانش بود. و پولس گرچه ظاهراً نسبت به سختی و جفا بی تفاوت بود ولی آرزوی همدردی و مصاحبت داشت. ملاقات انیسیفورس شاهد وفاداری اش در زمانه تنهایی و بی وفایی باعث شادی و خوشنودی کسی شد که زندگی اش را صرف خدمت به دیگران کرده بود.ARPer 400.4