۹—هفت خادم کلیسا

این قسمت بر مبنای اعمال رسولان فصل ۶ آیه های ۱ تا ۷ میباشد.ARPer 73.1

«در آن ایام که شمار شاگردان فزونی می یافت، یهودیانِ یونانی زبان از یهودیانِ عبرانی زبان گِلِه کردند که بیوه زنانِ ایشان از جیرۀ روزانۀ غذا بی بهره می مانند.»ARPer 73.2

کلیسای اولیه متشکل از طبقات مختلف مردم و ملیت های گوناگون بود. هنگام اعطای روح القدس در روز پنطیکاست (عید پنجاهه)، «یهودیانِ خداترس، از همۀ ممالک زیر آسمان، در اورشلیم به سر می بردند.» اعمال رسولان فصل ۲ آیه ۵. در میان ایمانداران یهودی که در اورشلیم به سر می بردند تعدادی عامیانه مشهور به یهودیانِ یونانی زبان بودند که میان آنها و یهودیان فلسطینی بی اعتمادی طولانی مدت و حتی خصومت و دشمنی وجود داشت.ARPer 73.3

دل های افرادی که به وسیله زحمات رسولان به سوی خدا بازگشته بودند با محبت مسیحی متحد و ملایم شده بود. با وجود تعصبات دینی گذشته همه با یکدیگر سازگار بودند. شیطان می دانست که هر چقدر وجود این اتحاد ادامه پیدا کند او برای مقابله با پیشرفت حقیقت مژده انجیل ناتوان تر خواهد شد؛ و او کوشید تا از طرز فکر گذشته سوء استفاده کند به امید اینکه توسط آن بتواند اصول جدایی را به کلیسا وارد نماید.ARPer 73.4

با گذشت زمان چون شمار شاگردان فزونی می یافت دشمن در برانگیختن بدگمانی های افرادی که سابقاً حسادت ورزیدن به برادران هم ایمان خود و همچنین یافتن اشتباه برعلیه رهبران روحانی شان عادت داشتند کامیاب شد و در نتیجه «یهودیانِ یونانی زبان از یهودیانِ عبرانی زبان گِلِه کردند». دلیل شکایت این بود که بیوه زنانِ یهودیانِ یونانی زبان از جیرۀ روزانۀ غذا بی بهره می مانند. هر نابرابری مخالف با روح مژده انجیل می باشد ولی شیطان در برانگیختن سوءظن موفق شده بود. تصمیماتی سریع باید برای از بین بردن همه عوامل نارضایتی اتخاذ گردد مبادا دشمن در تلاشش برای ایجاد جدایی در میان ایمانداران به پیروزی برسد.ARPer 74.1

شاگردان عیسی در تجربه شان به یک بحران رسیده بودند. تحت رهبری خردمندانه رسولان که متفقاً در قدرت روح القدس زحمت کشیدند کاری که به رسولان مژده انجیل محول شد داشت بسرعت گسترش می یافت. کلیسا داشت پیوسته توسعه می یافت و این رشد و گسترش اعضا بطور تصاعدی مسئولیت های سنگین را بر دوش مسئولان گذاشت. یک تن یا حتی گروهی از مردان نمی توانست این وظایف را بدون به خطر انداختن موفقیت آینده کلیسا به تنهایی تحمل نماید. برای توزیع بیشتر مسئولیت ها که چنان وفادارانه توسط چند تن در طول دوران اولیه کلیسا حمل شده بود ضرورت وجود داشت. رسولان حال باید با قرار دادن برخی از وظایفی که تا آن زمان بوسیله خودشان تحمل شده بر دوش دیگران در راستای تکمیل فرمان مژده انجیل در کلیسا گامی مهم بردارند. ARPer 74.2

در فراخوانی از ایمانداران رسولان بوسیله روح القدس هدایت شدند تا نقشه ای برای بهتر سازماندهی همه نیروهای فعال کلیسا طرح ریزی نمایند. رسولان گفتند زمانش فرا رسیده بود، زمانی که رهبران روحانی که بر کلیسا نظارت دارند باید از وظیفه غذا دادن به مردم و وظایف مشابه آسوده باشند، تا اینکه بتوانند خدمتِ کلام خدا را آزادانه انجام دهند. آنها گفتند، «پس ای برادران، از میان خود هفت تن نیک نام را که پر از روح القدس و حکمت باشند برگزینید تا آنان را بر این کار بگماریم و ما خود را وقف دعا و خدمت کلام خواهیم کرد.» این پیشنهاد پیروی شد و با دعا و دست گذاری، هفت برگزیده بطور رسمی بعنوان خادمین برای انجام این وظایف کنار گذاشته شدند.ARPer 74.3

انتصاب هفت تن برای نظارت داشتن بر اموری ویژه برکت عظیمی را برایARPer 74.4

کلیسا به اثبات رساند. این مأموران علاوه بر احتیاجات فردی، به منافع مالی عمومی کلیسا نیز بدقت رسیدگی می کردند و آنها با مدیریت محتاطانه و سرمشق خداپسندانه شان دستیار مهمی برای همکاران شان بودند تا منافع گوناگون کلیسا را با یکدیگر متحد سازند.ARPer 75.1

چون این گام از جانب خدا بود بطور قطع همانطور که دیده شد نتایج فوری به بار آورد. «پس نشر کلام خدا ادامه یافت و شمار شاگردان در اورشلیم بهسرعت فزونی گرفت و جمعی کثیر از کاهنان نیز مطیع ایمان شدند.” این تحصیل جانها بخاطر آزادی بزرگ فراهم شده توسط رسولان و همچنین غیرت و قدرت ارائه شده توسط هفت خادم بود. حقیقت انتصاب این برادران برای انجام وظیفه مخصوص مراقبت از احتیاجات فقرا آنها را از تعلیم ایمان محروم نکرد. برعکس آنها کاملاً شایسته آموزش حقیقت به دیگران بودند و با جدیت و کامیابی عظیم مشغول به کار شدند. ARPer 75.2

یک وظیفه پیوسته در حال توسعه به کلیسای اولیه سپرده شده بود و آن وظیفه استقرار مراکز نور و برکت بود هر کجا که جان های درستکار حاضر شوند خودشان را وقف خدمت مسیح کنند. موعظه مژده انجیل قرار بود در وسعت جهانی باشد و رسولان صلیب نمی توانستند امیدوار به انجام مأموریت مهم شان باشند مگر اینکه در رشته اتحاد مسیحی باقی می ماندند و در نتیجه به جهان نشان بدهند که آنها با مسیح در خدا یکی بودند. آیا پیشوای الهی شان از پدر نخواست، «آنان را به قدرت نام خود که به من بخشیده ای حفظ کن، تا یک باشند، چنانکه ما هستیم»؟ و آیا به شاگردانش اعلام نکرد، «دنیا از ایشان نفرت دارد، زیرا به دنیا تعلّق ندارند»؟ آیا از پدر درخواست نکرد تا آنها «کاملاً یک گردند،» «تا جهان ایمان آورد که تو مرا فرستاده ای»؟ یوحنا فصل ۱۷ آیه های ۱۱، ۱۴، ۲۳ و ۲۱. زندگی و قدرت روحانی شان به ارتباط صمیمی با کسی وابسته بود که از طرف او به موعظه مژده انجیل گماشته شده بودند.ARPer 75.3

شاگردان فقط در نتیجه اتحاد با مسیح می توانستند امیدوار به داشتن قدرت یاری رسان روح القدس و همکاری فرشتگان آسمان باشند. آنها با کمک این نمایندگان الهی یک جبهه متحد را به جهان ارائه خواهند کرد و در نبردی که آنها مجبور به جنگیدن مداوم بر علیه نیروهای تاریکی شدند پیروز خواهند شد. هنگامی که باید بطور متحد به فعالیت ادامه دهند رسولانARPer 75.4

آسمانی پیشاپیش آنها مسیر را خواهند گشود؛ دل ها برای پذیرش حقیقت آماده خواهند شد و بسیاری را برای مسیح بدست خواهند آورد. به شرطی که آنها متحد باقی بمانند، کلیسا «به زیبایی ماه، به درخشندگی خورشید، و به شکوهمندی لشکریانِ بیرقدار” پیش خواهد رفت. غزل غزل ها فصل ۶ آیه ۱۰. هیچ چیز نمی توانست مانع پیشرفت رو به جلوی آن شود. کلیسا از پیروزی بسوی پیروزی پیشرفت خواهد کرد، با شکوه مأموریت الهی اش در موعظه مژده انجیل به جهان را تکمیل می کند. ARPer 76.1

تشکیلات کلیسا در اورشلیم قرار بود سرمشقی برای تشکیلات کلیساها در نقاط دیگر باشد آنجا که رسولان حقیقت می بایست ایمانداران به مژده انجیل را بدست می آوردند. آنهایی که مسئولیت نظارت عمومی کلیسا به آنها سپرده شد قرار نبود بر میراث خدا سروری کنند بلکه قرار بود مانند شبانانی حکیم «گلۀ خدا را شبانی و نظارت کنند، … برای گله نمونه باشند” (رساله اول به پطرس فصل ۵ آیه های ۲، ۳)؛ و شبانان قرار بود، «نیکنام، پر از روح القدس و حکمت» باشند. این مردان قرار بود متحد بسوی حقیقت تصمیم بگیرند و آنرا با استقامت و قاطعیت حفظ کنند. در نتیجه آنها نفوذی مداوم روی همه گله خواهند داشت.ARPer 76.2

پس از این در تاریخ کلیسای اولیه زمانی که در نقاط مختلف دنیا گروه های زیاد ایمانداران در کلیساها شکل گرفت تشکیلات کلیسا کامل تر گشت، تا اینکه اقدام هماهنگ و مرتب بتواند برقرار باشد. هر عضوی تشویق می شد تا نقشش را بخوبی بازی کند. هرکس باید از استعدادهای سپرده شده به خود حکیمانه استفاده کند. برخی توسط روح القدس صاحب عطایای ویژه می شدند ـ «اوّل رسولان، دوم انبیا، سوم معلمان؛ بعد قدرت معجزات، سپس عطایای شفا دادن و امداد و مدیریت و سخن گفتن به انواع زبان های غیر.» رساله اول به قرنتیان فصل ۱۲ آیه ۲۸. ولی همه دسته های خدمت گزار باید در هماهنگی و توازن خدمت نمایند. ARPer 76.3

«باری، عطایا گوناگونند، امّا روحْ همان است؛ خدمت ها گوناگونند، امّا خداوند همان است؛ عمل ها گوناگونند، امّا همان خداست که همه را در همه به عمل میآورد. ظهور روح، به هر کس برای منفعتِ همگان داده می شود. به یکی به وسیلۀ روح، کلام حکمت داده می شود، به دیگری به واسطۀ همان روح، کلام معرفت و به شخصی دیگر به وسیلۀ همان روح، ایمان وARPer 76.4

به دیگری باز توسط همان روح، عطایای شفا دادن. به شخصی دیگر قدرت انجام معجزات داده می شود، به دیگری نبوّت و به دیگری تشخیص ارواح. و باز به شخصی دیگر سخن گفتن به انواع زبان های غیر بخشیده می شود و به دیگری ترجمۀ زبان های غیر. امّا همۀ اینها را همان یک روح به عمل می آورد و آنها را به ارادۀ خود تقسیم کرده، به هر کس می بخشد. زیرا بدن هرچند یکی است، از اعضای بسیار تشکیل شده؛ و همۀ اعضای بدن، اگرچه بسیارند، امّا یک بدن را تشکیل می دهند. در مورد مسیح نیز چنین است.» رساله اول به قرنتیان فصل ۱۲ آیه های ۴ تا ۱۲.ARPer 77.1

مسئولیت های قرار گرفته بر کسانی که خوانده می شوند تا بعنوان رهبران در کلیسای خدا بر روی زمین کار کنند جدی و مهم هستند. در دوران حکومت خداوند، زمانی که موسی داشت می کوشید تا به تنهایی کارهای بسیار سنگین که خیلی زود زیر آنها از پا در می آمد را بدوش بکشد، یِترون از او خواست تا حکیمانه مسئولیت ها را تقسیم نماید. یِترون توصیه کرد، «تو در پیشگاه خدا نمایندۀ قوم باش و مسائل ایشان را نزد او ببر. فرایض و شرایع را بدیشان بیاموز و راهی را که باید بروند و کاری را که باید بکنند بدیشان بنما.” یِترون ادامه داد که مردانی برگمار «تا رؤسای هزاره ها و رؤسای صدها و رؤسای پنجاه ها و رؤسای ده ها باشند.» آنها باید «مردانی قابل که خداترس، امین و متنفر از سود نامشروع باشند.» آنها باید «در همۀ اوقات بر قوم داوری کنند،” اینطور موسی را از مسئولیت خسته کننده بخاطر توجه به بسیاری از مسائل جزئی که می توانست به کمک یاوران تقدیس شده با حکمت اداره شود آزاد میکرد. [93]ARPer 77.2

فرصت و نیروی کسانی که با مشیت الهی در موقعیت های حساس کاری در کلیسا قرار گرفته اند باید صرف مطالبه مسائل مهمتر حکمت ویژه و وسعت اندیشه شود. فرمان خدا نیست که این قبیل مردان باید مسائل جزئی که دیگران واجد شرایط انجام آن هستند را داوری کنند. یِترون به موسی پیشنهاد داد، «همه مسائل مهم را نزد تو آورند اما مسائل جزئی را خود رسیدگی کنند. بدینسان بار تو سبکتر خواهد شد، زیرا آنان با تو آن را حمل خواهند کرد. اگر چنین کنی، و اگر خدا تو را چنین امر فرماید، آنگاه یارای استقامت خواهی داشت و این مردم نیز همگی در صلح و صفا به خانه های خود خواهند رفت.”ARPer 77.3

در هماهنگی با این نقشه، «موسی از میان تمامی اسرائیل مردانی قابل برگزید و ایشان را سران قوم ساخت تا رؤسای هزاره ها و رؤسای صدها و رؤسای پنجاه ها و رؤسای ده ها باشند. آنان در همۀ اوقات به داوری بر مردم مشغول بودند؛ مسائل دشوار را نزد موسی می آوردند، ولی مسائل جزئی را خود رسیدگی می کردند.» سفر خروج فصل ۱۸ آیه های ۱۹ تا ۲۶. ARPer 78.1

بعداً در هنگام گزینش هفتاد تن از مشایخ تا کارهای رهبری را با او سهیم شوند موسی در هنگام انتخاب دستیارانش، مردان دارای شأن و مقام، زیرک و باهوش و باتجربه با احتیاط بود. او در زمان برگزیدن این رؤسا برخی از شروط لازم که انسان را شایسته یک حاکم حکیم در کلیسا می کرد را مشخص نمود. موسی گفت: «دعاوی برادرانتان را بشنوید، و در میان هر کس و برادرش یا غریبی که نزد وی است، به انصاف داوری کنید. در داوری ظاهربینی مکنید. به کوچک مانند بزرگ، گوش فرا دهید. از انسان مهراسید، زیرا داوری از آنِ خداست.» سفر تثنیه فصل ۱ آیه های ۱۶ و ۱۷.ARPer 78.2

داود پادشاه مقارن با پایان سلطنتش، یک مسئولیت جدی را به کسانی که زحمت کار خدا را در دوران او به عهده داشتند سپرد. «تمامی صاحب منصبان اسرائیل، یعنی رؤسای قبایل و رؤسای گروهانی که در خدمت پادشاه بودند، و نیز سردارانِ هزارها و سردارانِ صدها، ناظران تمامی دارایی و احشام پادشاه و پسرانش، و همچنین مقامات دربار، مردان توانا و همۀ جنگاوران» را در اورشلیم گرد آورد. پادشاه سالخورده رسماً آنها را «در نظر تمامی اسرائیل که جماعت خداوند هستند و در حضور خدای ما که می شنود،” منصوب کرد تا «تمامی فرامین یهوه خدایتان را طلبیده، آنها را نگاه بدارید.” کتاب اول تواریخ فصل ۲۸ آیه های ۱، ۸. [95]ARPer 78.3

داود درخواست ویژه ای به سلیمان که خوانده شد تا مقام رهبری را از آن خود کند، ارائه داد، «تو ای پسرم سلیمان، خدای پدرت را بشناس و او را با دلی کامل و ذهنی راغب خدمت نما، زیرا خداوند همۀ دل ها را تفتیش می کند و هر نیّتِ فکر را می داند. اگر خداوند را بجویی او را خواهی یافت، اما اگر او را ترک کنی، تا به ابد تو را به دور خواهد افکند. حال تأمل کن، زیرا که خداوند تو را برگزیده، … قوی باش!» کتاب اول تواریخ فصل ۲۸ آیه های ۹، ۱۰.ARPer 78.4

همان اصول تقوی و عدالت که قرار بود رهبران را در دوران موسی و داود در میان قوم خدا راهنمایی نماید باید توسط کسانی که نظارت کلیسای تازهARPer 78.5

سازمان یافته خدا و بشارت مژده انجیل به آنها داده شده نیز ادامه یابد. برای انجام منظم امور در کلیساها رسولان به بالاترین معیارهای رهبری کتب عهد قدیم وفادار ماندند. آنها مراقب بودند تا آن کسی که برای در اختیار گرفتن مسئولیت رهبری در کلیسا خوانده می شود، «بعنوان مباشر خدا باید به دور از ملامت باشد، نه خودرأی یا تندخو یا میگسار یا خشن یا در پی منافع نامشروع، بلکه شهره به میهمان نوازی و دوستدارِ نیکویی و خویشتندار و پارسا و مقدّس و منظم؛ و پایدار بر کلام مطمئنی که تعلیم داده شده است تا بتواند دیگران را بر پایۀ تعلیم صحیح پند دهد و نظر مخالفان را رد کند.» رساله به تیتوس فصل ۱ آیه های ۷ تا ۹.ARPer 79.1

فرمانی که مورد حمایت مسیحیان اولیه قرار گرفت آنها را قادر ساخت تا مانند سپاهی کاملاً آموزش دیده ملبس به زره خدا بطور یکپارچه پیش بروند. گرچه گروه های ایمانداران در یک سرزمین وسیع پراکنده شدند ولی همه اعضای یک بدن بودند؛ همه در تفاهم و در هماهنگی با یکدیگر حرکت کردند. هنگامی که اختلاف عقیده در کلیسای محلی بوجود آمد همانطور که در اَنطاکیه و جاهای دیگر برخاست و ایمانداران قادر نبودند در میان خودشان به یک توافق دست پیدا کنند اینچنین مسائلی مجاز نبودند تا در کلیسا جدایی بوجود آورند بلکه باید به شورای عمومی ایمانداران، تشکیل شده از نمایندگان تقدیس شده از کلیساهای محلی مختلف با رسولان و رؤسا دارای سمت رهبری ارجاع می شدند. بدینسان تلاش های شیطان برای حمله به کلیسا در نقاط دور افتاده با اقدامی مشترک از طرف همه مواجه شد و نقشه های دشمن برای درهم گسیختن و نابودی بینتیجه شد. ARPer 79.2

«خدا، نه خدای بی نظمی، بلکه خدای صلح و آرامش است، همان گونه که در همۀ کلیساهای مقدسین چنین است.» رساله اول به قرنتیان فصل ۱۴ آیه ۳۳. او نمی خواهد نظم و چهارچوب در انجام کارهای کلیسای امروز کمتر از دوران قدیم مشاهده شود. او تمایل دارد کارش با یکپارچگی و درستی انتقال یابد بطوریکه بتواند مُهر تأیید خود را بر آن قرار دهد. مسیحی با مسیحی و کلیسا با کلیسا متحد باشد، عامل بشری با الهی مشارکت نمایند هر نماینده مطیع روح القدس باشد و همه در دادن اخبار نیک فیض خدا به جهان به هم بپیوندند. ARPer 79.3