การกล่าวคำสบถสาบาล

ข้าพเจ้าเห็นว่าบุตรของพระเจ้าบางคนได้ทำผิดเกี่ยว กับการกล่าวคำสบถสาบาลและซาตานได้ถือโอกาสนี้บีบ บังคับเขาและแย่งชิงเอาเงินที่เป็นของพระเจ้าไปจากเขา พระเยซูตรัสว่า “อย่าสาบาลเลย” “แต่ให้ถ้อยคำของ ท่านเป็นคำตรงเถิด จริงก็ว่าจริง ไม่ก็ว่าไม่ ซึ่งพูดเกินนี้ ไปก็มาแต่จากความชั่ว” (มัดธายบท 5:34,37) ในข้อ นี้พระองค์หมายถึงการสนทนากันอย่างธรรมดา บางคน ชอบพูดเกินกว่าความจริง บางคนกล่าวคำสาบาลโดยเอา ชีวิตขึ้นมาอ้าง บางคนสาบาลโดยเอาศีรษะของเขาเป็น ประกัน บางคนอ้างคำสาบานถึงฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก บางคนหวังว่าพระเจ้าจะทรงทำลายเขาให้พินาศไปถ้าหาก ถ้อยคำที่เขากล่าวไม่เป็นจริง พระเยซูทรงตักเตือนเหล่า สาวกของพระองค์มิให้กล่าวคำสาบานเช่นนี้CChTh 472.1

ข้าพเจ้าเห็นว่าพระเจ้าจะต้องจัดการทำอะไรบางอย่าง เกี่ยวกับกฎหมายของประเทศชาติ ขณะที่พระเยซูอยู่ใน สถานบริสุทธิ์ บน สวรรค์ บรรดา ผู้ ปก ครอง และมนุษย์ ทั้ง หลายในแผ่นดินโลกย่อมทราบว่าพระวิญญาณของพระเจ้า มีอำนาจปกครองอยู่ทั่วไป แต่ซาตานมีอำนาจปกครอง ประชาชนส่วนมากในแผ่นดินโลก และถ้าเราไม่มีกฏ- หมายของบ้านเมืองคุ้มครองเรา ก็จะ ต้องได้รับความทุกข์ ทรมานมากมาย ข้าพเจ้าได้ทราบว่าเมื่อถึงคราวจำเป็น จริง ๆ เมื่อพลไพร่ของพระเจ้าถูกเรียกให้เป็นพะยานทาง กฎหมาย พระเจ้าจะไม่ทรงถือว่าคนเหล่านั้นล่วงละเมิด พระคำของพระองค์ในการที่เขากล่าถึงพระเจ้าเป็นพะยาน ถ้าหากถ้อยคำที่เขาพูดนั้นเป็นจริงCChTh 472.2

ข้าพเจ้าเห็นว่าผุ้ที่สามารถจะเป็นพะยานฝ่ายความ จริงได้คือพวกคริสเตียน เขามีชีวิตอยู่เฉพาะพระพักตรอขง พระเจ้า เขาเจริญเติบโตขึ้นด้วยกำลังของพระเจ้า และ เมื่อมีเรื่องสำคัญที่จะต้องตัดสินด้วยกฎหมายก็ไม่มีผู้ใดที่ สามารถจะทูลขอต่อพระเจ้าได้ดีเท่าผู้ที่เป็นคริสเตียน ทูต สวรรค์ได้ให้ข้าพเจ้าสังเกตดูว่าพระเจ้าทรงสาบานโดยอ้าง ถึงพระองค์เองCChTh 473.1