บทที่... 36—การเงินในครอบครัว

พระเจ้าทรงปรารถนาจะให้พลไพร่ของพระองค์เป็นผู้ มีความคิดรอบคอบและระมัดระวังในการใช้จ่าย พระองค์ ทรงปรารถนาจะให้เรามีความมัธยัสถ์ในทุกสิ่งทุกอย่างและ ไม่ให้ใช้จ่ายสิ่งใดให้หมดเปลืองโดยไม่จำเป็นCChTh 154.1

ท่านควรจะเรียนรู้ว่าเวลาไหนที่ท่านควรจ่ายและเวลา ไหนไม่ควรจ่าย เราไม่สามารถจะเป็นผู้ติดตามพระคริศต์ ได้ถ้าเราไม่ยอมสละความสุขส่วนตัวแล้ว แบบกางแขนของ เราตามพระองค์ไป เราควรระมัดระวังไม่ใช้จ่ายในสิ่งที่ไม่ จำเป็น เราต้องไม่ใช้จ่ายเงินทองซื้อหาสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ แต่ควรเก็บเงินนั้นไว้สำหรับซื้อหาสิ่งที่จำเป็นสำหรับครอบ ครัว ท่านต้องไม่เป็นคนตระหนี่ ท่านต้องซื่อสัตย์ต่อตัวเอง และต่อพี่น้องของท่าน ถ้าท่านเป็นคนตระหนี่ท่านก็ใช้ ทรัพย์สมบัติที่พระเจ้าประทานให้ท่านในทางที่ผิด และถ้า ท่านใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่ายท่านก็ใช้ทรัพย์สมบัติของพระเจ้า ในทางที่ผิดด้วย เงินที่ท่านใช้ทีละเล็กละน้อยจะรวมกัน เข้าเป็นเงินจำนวนมากในที่สุดCChTh 154.2

เมื่อท่านถูกทดลองให้ใช้เงินซื้อของกระจุกกระจิก ท่านควรจะระลึกถึงการที่พระเยซูยอมเสียสละเพื่อช่วย มนุษย์ที่หลงกระทำผิดให้รอดจากบาป บิดามารดาควรสอน ให้บุตรรู้จักการเสียสละความสุขส่วนตัว และให้มีความบัง คับตัวเอง สาเหตุที่ทำให้ผู้สอนศาสนาหลายคนต้องยุ่งยาก ในเรื่องเงินทอง คือเขาไม่รู้จักหักห้ามใจในการจับจ่ายใช้ สอย เมื่อเขาชอบอะไรหรืออยากรับประทานอะไรเขาก็ซื้อ เมื่อเขาใช้จ่ายเงินอย่างฟุ่มเฟือยเช่นนี้แล้ว ก็เป็นธรรมดา อยู่เองที่เขาจะต้องยุ่งยากในเรื่องการเงิน การที่หลายคน ต้องล้มละลายและหาเลี้ยงชีพในทางที่ไม่สุจริตก็เพราะเขา ใช้เงินทองมากมายซื้อหาสิ่งต่างๆ ที่ภรรยาและบุตรของเขา ต้องการ บิดามารดาควรสอนและวางแบบอย่างให้บุตรรู้จัก ใช้จ่ายอย่างมัธยัสถ์CChTh 155.1

เราไม่ควรจะแสดงว่าเราเป็นคนร่ำรวยโดยที่เราไม่ได้ รวยจริง ๆ หรือแสดงให้คนอื่น ๆ เข้าใจผิดเกี่ยวกับฐานะ ความเป็นอยู่ที่แท้จริงของเรา ... เราเป็นผู้ติดตามพระผู้ช่วย ให้รอดผู้มีพระทัยอ่อนสุภาพ เราไม่ควรจะรู้สึกเดือดร้อน รำคาญใจเมื่อเราเห็นเพื่อนบ้านของเราสร้างบ้านใหญ่โตซึ่ง เราไม่สามารถจะทำตามอย่างเขาได้ พระเยซูจะทรงรู้สึก อย่างไรเมื่อพระองค์ได้เห็นเราจัดหาซื้อสิ่งต่างๆ เพื่อต้อน รับผู้มาเยี่ยม และเราซื้อหาสิ่งของต่างๆ เพื่อบำรุงบำเรอ ความสุขของเราอย่างเห็นแก่ตัว ซาตานวางบ่วงแร้วไว้ดัก เรา และเราจะติดบ่วงแร้วนั้น ถ้าเราทำตัวเป็นคนฟุ้งเฟ้อ เห่อเหิมและปล่อยให้บุตรทั้งหลายของเราทำเช่นนั้นด้วยCChTh 155.2