رها گشتن توسط فرشته

حواریون بدین جهت دستگیر شده و زندانی شدند و شورای عالی یهود )سنهدریان( فرا خوانده شدند تا به قضیه آنان رسیدگی شود. تعداد زیادی از مردان فاضل، علاوه بر شورا احضار شدند و با هم مشورت کردند تا در مورد این اخلالگران آرامش تصمیم بگیرند. « امّا همان شب فرشته خداوند درهای زندان را باز کرد و آنان را بیرون برد و به ایشان گفت: بروید و در معبد بزرگ بایستید و در مورد این حیات تازه با همه صحبت کنید. پس آنان این را شنیدند و به آن عمل کردند و صبح زود به معبد بزرگ رفته به تعلیم پرداختند .”DR 226.1

وقتی حواریون در میان ایمانداران ظاهر شدند و نقل کردند که چطور فرشته آنان را از قید سربازان محافظ زندان مستقیماً به بیرون برده و به آنان دستور داده تا به کاری که توسط کاهنان و حاکمان مختل گردیده ادامه دهند، برادران سرشار از خوشی و حیرت گردیدند.DR 226.2

کاهنان و حاکمان در شورا تصمیم گرفته بودند تا اتهام شورش و قتل حنانیا و صفورا را به آنان نسبت بدهند )اعمال رسولان : ۱- ۱۱ ( و اینکه آنان دسیسه ۵ کرده اند تا اقتدار کاهنان را به حاشیه برانند و با این اتهامات آنان را به مرگ محکوم کنند. آنان اطمینان حاصل کرده بودند که دار و دسته اراذل تحریک شده و همانگونه که با عیسی رفتار کردند، با رسولان هم رفتار نمایند. آنان کاملاً آگاه بودند که بسیاری از کسانی که اصول اعتقادی مسیح را نپذیرفته اند از مقررات مستبدانه حاکمان یهودی منزجر بوده و خواهان تغییرات جدی هستند. چنانچه این اشخاص علاقمند شوند و ایمان رسولان را به شوق دل بپذیرند و عیسی را به عنوان مسیح موعود مورد تصدیق قرار دهند، آنان هراس داشتند که خشم تمامی مردم بر ضد کاهنان برانگیخته شود و آنان برای قتل مسیح جوابگو باشند. آنان تصمیم گرفتند تا برای جلوگیری از چنین رویدادی گامی موثر بردارند. نهایتاً آنان بدنبال زندانیان فرضی فرستادند تا به نزد آنان آورده شوند. وقتی خبر رسید که درهای زندان قفل و زنجیر بوده و زندانبانان در مقابل آنان پاسداری می داده اند ولی زندانیان در هیچ کجا یافت نشدند، بشدت متحیر شدند.DR 226.3

بلافاصله گزارش رسید که: « زندانیان شما در معبد بزرگ ایستادهاند و قوم را تعلیم میدهند ». گرچه حواریون بطور معجزه آسا از زندان رها شدند، آنان از استنطاق و مجازات نگریختند. مسیح در هنگامی که با آنان بود گفته بود، «امّا مواظب خودتان باشید، شما را برای محاکمه به شوراها خواهند کشانید .»خدا به آنان نشانه هایی از مراقبت از ایشان داده بود و ضمانتی از حضور خدا با فرستادن فرشتگان؛ حال سهم آنان رنج کشیدن بخاطر عیسی بود که از او موعظه کرده بودند. مردم با آنچه که دیده و شنیده بودند چنان تحت تاثیر قرار گرفته بودند که کاهنان حاکمان می دانستند که غیر ممکن خواهد بود تا آنان را بر علیه رسولان بشورانند.DR 227.1