ملاقات با کرنلیوس

هنگامی که پطرس وارد خانه غیریهودی شد، کرنلیوس او را مانند یک ملاقات کننده معمولی س م و درود نگفت ولی همچون یکی از تکریم شدگان ا آسمان که توسط خدا بسوی او فرستاده شده بودند. رسم شرقیان است که در مقابل یک امیر یا دیگر عالی مقامان تعظیم کند و برای فرزندان در مقابل والدین و سرپرستان هم چنین کاری مرسوم است. ولی کرنلیوس که برای رسول که نمایندگی خدا را بر عهده داشت حرمت ویژه ای قائل شد و در مقابل پاهای او افتاد و به او سجده کرد.DR 258.1

پطرس از این کار فرد نظامی، از ترس خود را جمع کرد و او را بر روی پاهایش بلند نمود و گفت، « بلند شو؛ من هم یک انسان هستم ». آنگاه با او بطور خودمانی شروع به صحبت کرد تا حس هیبت و حرمت شدیدی را که مرد نظامی نسبت او در نظر گرفته بود بردارد.DR 258.2

اگر به پطرس بر اساس مقررات کلیسای کاتولیک روم مقام و منصبی سپرده می شد، او در عوض این که از تمجید و تکریم جلوگیری کند، خوشحال می شد. جانشینان کذائی پطرس پادشاهان و امپراتوران را ملزم می داشتند تا در مقابل پای آن ها سجده کنند ولی پطرس خودش اذعان داشته بود که تنها یک مرد خطاکار و جایزالخطاست.DR 258.3

پطرس با کرنلیوس و کسانی که در خانه او گرد آمده بودند سخن گفت، در خصوص رسوم یهودیان؛ که برای آنان مشروع نبود تا با غیریهودیان معاشرت کنند و مشمول آئین زدودن ناپاکی می شد. این با حکم خدا قدغن نشده بود بلکه سنت و رسوم ساخته انسان بود. او گفت، « این را به خوبی میدانید، که جایز نیست یک نفر یهودی با بیگانگان معاشرت یا همنشینی نماید. امّا خدا به من نشان داده است، که من نباید هیچکس را نجس یا ناپاک بدانم. پس وقتی دنبال من فرستادید، بدون چون و چرا آمدم. تنها سوالی که دارم این است که برای چه به دنبال من فرستادید؟ »DR 258.4

پس از آن کرنلیوس تجربه خود و کلام فرشته را که در رویا به او ظاهر شده بود بیان کرد. او در خاتمه گفت، « پس بیدرنگ این اشخاص را نزد تو فرستادم و تو لطف فرموده به اینجا آمدی. اکنون همه ما در حضور خدا گرد آمدهایم تا به آن چیزهایی که خداوند به تو دستور داده است گوش دهیم. پس پطرس سخنان خود را شروع کرده گفت: «من به این حقیقت پی بردهام که خدا هیچ تبعیضی قایل نمیشود. و هرکس از هر ملّتی که خداترس و نیکوکار باشد، مقبول خداست ». گرچه خدا یهودیان را نسبت به تمامی اقوام مورد تفقد خود قرار داد، با این حال آنان نور هدایت را نپذیرفتند و مطابق با عقیده خود زندگی نکردند و بیش از این در نظر خداوند متعالی تر از اقوام دیگر نبودند. آنانی که در میان غیریهودیان مانند کرنلیوس خداترس بوده و صالح زیسته اند و مطابق با نور هدایتی که داشته اند زندگی کرده اند، مورد مهر ومحبت خدا قرار گرفته اند و خدمت خالصانه آنان پذیرفته شده بود.DR 258.5

ولی ایمان و عدالت کرنلیوس بدون دانش و معرفت خدا نمی توانست کامل باشد؛ بنابراین خدا نور و دانشی را برای او فرستاد تا خصوصیات عادلانه او بیشتر رشد کند. بسیاری از دریافت نور هدایت که با مشیت خدا برای آنان فرستاده شده امتناع می ورزند و به عنوان بهانه برای چنین کاری، از کلام پطرس به کرنلیوس و دوستانش نقل قول می کنند: « و هرکس از هر ملّتی که خداترس و نیکوکار باشد، مقبول خداست ». آنان مدعی هستند که انسان ها به هر چیزی می توانند اعتقاد داشته باشند مادامی که اعمالشان خوب باشد. چنین افرادی اشتباه می کنند؛ ایمان باید با اعمال آنان وحدت داشته باشد. آنان باید با نوری که به آنان داده شده است به پیش بروند. اگر خدا آنان را با خادمان خود مرتبط سازد که حقیقت تازه را دریافت کرده اند که با کلام خدا اثبات شده است، پس باید آن را با خوشی قبول کنند. حقیقت پیش رونده است. حقیقت رو به بالاست. از طرف دیگر، کسانی که ادعا می کنند که ایمان آنان به تنهایی آنها را رستگار می کند، به طنابی اعتماد می کنند که بنظر محکم می آید، چرا که ایمان با عمل کامل و تقویت می شود.DR 259.1