دسیسه بر علیه خانواده بشری

پیروان او بدنبال او می گشتند، و او خود را نمایان ساخت و با قیافه ای مبارزه طلبانه آنان را از برنامه های خود برای واداشتن آدم شریف و همنشین او حوا برای سرپیچی از خدا آگاه ساخت. اگر او بتواند به هر طریق آنان را به نافرمانی اغفال کند، خدا برنامه ای تدارک خواهد دید که به موجب آن، آنها بتوانند عفو بشوند، و بعد او و تمامی فرشتگان سقوط کرده نیز به طریقی منصفانه با آنان از رحمت خدا شریک شوند. اگر چنین برنامه ای شکست بخورد، آنان خواهند توانست با آدم و حوا متحد شوند، برای زمانی که آنان از حکم خدا تخطی کنند، آنان همچون خودشان مغضوب خداوند خواهند بود. سرپیچی آنان نیز، ایشان را در وضعیت طغیانگری قرار خواهد داد، و آنان خواهند توانست با آدم و حوا باغ عدن را تحت مالکیت خود درآورند، و آن را به عنوان خانه خود تصرف کنند. و چنانچه آنان بتوانند به درخت حیات در میانه باغ دسترسی یابند، اینگونه اندیشیدند که قوت آنان با فرشتگان مقدس برابر خواهد شد و حتی خدا خود نیز نخواهد توانست آنان را اخراج کند.DR 24.3

شیطان با فرشتگان اهریمنی رایزنی کرد. همه آنان با میل و رغبت متحد نشدند تا خود را در این کار دهشتناک و مخوف درگیر کنند. او به آنان گفت که به هیچ یک از آنان اتمام این کار را واگذار نخواهد کرد، چرا که اندیشید که خردمندی اش به تنهایی کفایت می کند تا این اقدام خطیر را به پیش ببرد. او از آنان می خواست تا موضوع را در نظر بگیرند، در حالی که او باید آنان را ترک گفته و خلوت گزیند تا بتواند برنامه های خود را کامل کند. او در پی این بود تا آنان را تحت تاثیر قرار دهد که این کار، آخرین و تنها امید آنان است. اگر در اینجا شکست بخورند، همگی در انتظار بدست آوردن دوباره ملکوت و کنترل آن یا هر بخشی از خلقت خدا بودند، که امیدی واهی بود.DR 25.1

شیطان به تنهایی رفت تا برنامه های خود را کامل کند تا بتواند سقوط آدم و حوا را حتمی نماید. او می هراسید که اهدافش با شکست مواجه بشود. و دوباره حتی اگر بتواند در نافرمانی آدم و حوا از حکم خدا توفیق یابد و بدین ترتیب در زمره سرپیچی کنندگان از احکام او باشند، و این کار خیریتی نصیب او نمی کرد، قضیه خودش بهبود نمی یافت؛ بلکه فقط بر تقصیر او افزوده می شد.DR 25.2

او از اندیشه فرو بردن آن زوج مقدس و شاد، به فلاکت و ندامتی که خودش باید تحمل می کرد، به رعشه افتاد. به نظر می رسید که او در وضعیت دودلی و تردید بود: زمانی استوار و راسخ، و در زمانی دیگر مردد ومتزلزل. فرشتگان او بدنبال او، رهبرشان می گشتند تا او را از تصمیم خود آگاه سازند. آنان با شیطان و برنامه های او متحد و در مسئولیت و عواقب آن را شریک شدند.DR 25.3

شیطان احساسات عجز و ضعف خود را کنار افکند و به عنوان رهبر آنان خود را تقویت نمود تا شجاعت یابد و با تمام قدرت خود، اقتدار خدا و پسرش را به مبارزه بطلبد. او آنان را از نقشه های خود آگاه ساخت. اگر او با گستاخی به نزد آدم و حوا برود و از پسر خدا شکایت کند، آنان برای لحظه ای به حرف او گوش نخواهند داد ولی او خود را برای چنین یورشی آماده ساخته بود. چنانچه بخاطر قدرت خود به عنوان فرشته ای متعالی در پی ارعاب آنان باشد، هیچ کاری از پیش نخواهد برد. او تصمیم گرفته بود تا با حیله و فریب چنین کند، چرا که قدرت یا توانی نداشت تا با زور چنین کند.DR 25.4