رهایی از عمالیقی ها

« عمالیقیها آمدند و در رفیدیم با بنیاسرائیل به جنگ پرداختند. موسی به یوشع گفت: عدّهای از مردها را انتخاب کن و فردا به جنگ عمالیقیها برو. من روی قلّه کوه میایستم و عصایی را که خداوند فرموده است به دست میگیرم. یوشع هرچه موسی دستور داده بود انجام داد و به جنگ عمالیقیها رفت. موسی و هارون و حور هم به قلّه کوه رفتند. تا زمانی که موسی دستهای خود را بالا نگه میداشت، بنیاسرائیل پیروز میشدند امّا همین که موسی دستهایش را پایین میآورد عمالیقیها پیروز میشدند. وقتی دستهای موسی خسته شد، هارون و حور سنگی آوردند و موسی روی آن نشست و هارون و حور در دو طرف او ایستادند و دستهای او را بالا نگه داشتند. دستهای موسی تا غروب آفتاب بالا بود .»DR 115.1

موسی دستان خود را به سوی آسمان بر افراشت، با عصای خدا که در دست راست داشت، و از خداوند طلب کمک می کرد. آنگاه اسرائیل غالب شد و دشمنانش را به عقب راند. وقتی که موسی دستان خویش را پائین گرفت، اینگونه دیده می شد که اسرائیل به زودی تمامی چیزهایی را که تصرف کرده بود از دست می دهد، و مغلوب دشمنانش می شود. موسی دوباره دستانش را بسوی آسمان بلند کرد و اسرائیل غالب شد و دشمن به عقب رانده شد.DR 115.2

این عمل موسی که دستان خود را به آسمان بلند می کرد، برای این بود تا به اسرائیل بیاموزد که در حالی که آنان به خدا اعتماد کرده و بر قوت و سریر متعالی او توکل کنند، او برای آنان خواهد جنگید و دشمنانشان را مقهور خواهد ساخت. ولی هنگامی که چنین نکنند و به قوت او تمسک نجویند و به قدرت خود تکیه کنند، آنان حتی از دشمنان خود ضعیف تر می شوند که از خدا آگاهی ندارند و دشمنانشان بر آنان غلبه خواهند نمود. آنگاه، « به این ترتیب یوشع عمالیقیها را با شمشیر شکست داد .»DR 115.3

« پس از آن خداوند به موسی فرمود: این پیروزی را به یادگار در کتاب بنویس و به یوشع بگو من حتّی یاد عمالیقیها را هم در زیر آسمان از بین خواهم برد. موسی قربانگاهی ساخت و آن را «خداوند پرچم من است »نامید. و گفت: «پرچم خداوند برافراشته خواهد بود و خداوند تا ابد با عمالیق جنگ خواهد کرد ». اگر فرزندان اسرائیل بر ضد خدا گلایه نکرده بودند، او دشمنانشان را وادار نمی کرد تا با آنان جنگ کنند.DR 116.1