فرمان تغییر ناپذیر خدا

تمامی آسمان بخاطر نافرمانی و سقوط آدم و حوا سوگوار شد که باعث غضب خدا بر تمامی نژاد بشر شده بود. آنان از مصاحبت با خدا کام منقطع ا شده بودند و در فلاکت و نومیدی غوطه ور گشته بودند. فرمان خدا نمی توانست تغییر یابد تا نیاز بشر برآورده شود، چرا که با تمهید خدا، قوت آن هرگز زوال نمی یافت و حتی کوچک ترین بخش هایی از دعوی آن واگذار نمی شد.DR 41.1

فرشتگان خداوند ماموریت یافته بودند تا زوج سقوط کرده را ملاقات نموده و به آنان اط ع دهند که اگر چه آنان بخاطر تجاوز به حکم خداوند، ا بیش از این نمی توانند جایگاه مقدس خود یعنی خانه عدنی را بازیابند، با این وجود وضعیت آنان در مجموع نومید کننده نیست. آنگاه بعداً مطلع گردیدند که فرزند خدا، که با آنان در باغ عدن گفتگو می کرد، وقتی که وضعیت نومید کننده آنان را دید با اندوه تحت تاثیر قرار گرفت و داوطلب شد تا مجازاتی را که خاصه آنان است را بر خود بگیرد و برای آنان بمیرد تا انسان بتواند از طریق ایمان به فدیه مسیح که برای آنان پیشنهاد شده است زنده بماند. به واسطه مسیح درب امید گشوده شد که انسان، باوجود گناه بزرگ وی، نتواند بطور محض تحت کنترل شیطان قرار گیرد. ایمان در شایستگی پسر خدا انسان را چنان رفعت خواهد بخشید که او خواهد توانست در برابر خدعه های شیطان مقاومت کند. دوره آزمایش و عفو مشروط به او اعطا خواهد شد که از طریق زندگی نادم و توبه کار و ایمان به فدیه پسر خدا، بتواند از تخطی از حکم پدر رهایی یابد و از این رو به جایگاهی رفعت یابد که با ت ش های خود ا احکام را نگاه دارد.DR 41.2

فرشتگان اندوهی را که در آسمان احساس کرده بودند به آنان نقل کردند، زمانی که اع م شده بود که آنان از حکم خدا تخلف کرده اند، که باعث شد ا تا مسیح اقدامی تهور آمیز انجام داده و با از خودگذشتگی بزرگ از جان عزیز خود بگذرد.DR 41.3

وقتی که آدم و حوا درک نمودند که حکم خدا چقدر متعالی و مقدس بود، تجاوز به آن چنان گزاف بود که قربانی لازم بود تا آنان را نجات داده و از نابودی نهائی نسل های آنان جلوگیری شود. بدین جهت آنان تضرع نمودند که خودشان بمیرند، یا به آنان و اولاد آنان اجازه بدهند تا بتوانند مجازات تخطی شان را تحمل کنند، تا اینکه پسر محبوب خدا این فداکاری عظیم را انجام بدهد. اندوه آدم افزایش یافت. او دید که گناهان او چنان عظیم است که عواقب سهمگینی بهمراه دارد. و بایستی اینگونه باشد که فرمانده مکرم آسمان، کسی که با او گام برداشته و سخن گفته بود در حالی که در معصومیت خویش است، و زمانی که فرشتگان او را تکریم نموده و پرستش می کردند، باید از جایگاه عالی خود نزول کرده و بخاطر تعدی او بمیرد؟ DR 41.4

آدم آگاهی یافت که زندگی یک فرشته نمی تواند کفاره گناه را بپردازد. حکم خداوند؛ شالوده حکومت او در آسمان و بر روی زمین، به اندازه خدا مقدس بود؛ و برای این دلیل زندگی فرشته نمی توانست توسط خدا به عنوان قربانی برای تجاوز پذیرفته شود. حکم خدا از اهمیت بالاتری نسبت به فرشتگانی است که در اطراف تخت و سریر او هستند. ولی پسر خدا که هم آوا با پدر بود که انسان را آفریده بود، می توانست کفاره ای برای انسان بسازد که مقبول خدا باشد، با اعطای زندگی خود به عنوان قربانی و تحمل غضب پدر خویش. فرشتگان به آدم اط ع دادند که از آنجا که سرپیچی او ا مرگ و بدبختی ببار آورد، زندگی و جاودانگی به واسطه قربانی عیسی مسیح، نور زندگی می آورد.DR 42.1