Nasz wzór

Działanie Chrystusa powinno być dla nas przykładem. Chrystus nieustannie czynił dobro. W świątyni i w szkołach, na ulicach miast, na rynku i w warsztacie, nad morzem i wśród wzgórz głosił ewangelię i uzdrawiał chorych. Jego życie było bezustanną, niesamolubną służbą i powinno być dla nas podręcznikiem. Jego delikatna, współczująca miłość jest potępieniem naszego samolubstwa i braku serca.SS3 208.4

Gdziekolwiek się zjawił, rozsiewał błogosławieństwo na swej drodze. Ilu chcących uchodzić za wierzących w Niego wyciągnęło dla siebie naukę z Jego łagodności, delikatnego współczucia, niesamolubnej miłości? Posłuchajcie Jego głosu, kiedy mówi do słabych, zmęczonych, bezradnych: “Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie”. Mateusza 11,28. Jego cierpliwość nigdy się nie wyczerpała, Jego miłość nie miała granic.SS3 209.1

Chrystus żąda od nas cierpliwej i wytrwałej pracy dla dobra tysięcy istot ginących w grzechu, istot rozrzuconych po wszystkich krajach niby rozbitkowie na bezludnym brzegu. Wszyscy, którzy chcą uczestniczyć w chwale Chrystusa, muszą także brać udział w Jego służbie, pomagając słabym, nędznym, zniechęconym.SS3 209.2

Niechaj wszyscy, którzy podejmują tę pracę, uczynią życie Chrystusa przedmiotem swoich studiów! Niech działają z powagą, wykorzystując każdy swój talent w służbie Pańskiej. Ich szczere, wolne od jakiegokolwiek samolubstwa wysiłki uwieńczone zostaną wspaniałym sukcesem. Od największego ze wszystkich Nauczyciela Jego słudzy otrzymają najwyższe wykształcenie. Natomiast ci, którzy nie przekazują dalej otrzymanego światła, pewnego dnia uświadomią sobie, iż z własnej winy ponieśli niepowetowaną stratę.SS3 209.3

Ludziom nawet nie wolno pomyśleć, że istnieje jakaś granica wysiłków w dziele ratowania dusz. Czy Chrystus w swej pracy kiedykolwiek osłabł? Czy kiedykolwiek odstraszyły Go ponoszone ofiary i trudy? Członkowie zboru mają podjąć wytrwałe, nieprzerwane wysiłki, tak jak On je podejmował. Mają być zawsze gotowi do działania; posłuszni rozkazom Mistrza. Gdziekolwiek widzimy pracę, która powinna być wykonana, podejmijmy ją i pracujmy, stale spoglądając na Jezusa. Gdyby członkowie naszych zborów zwracali uwagę na to wskazanie, pozyskano by tysiące dusz dla Jezusa. Gdyby każdy członek zboru był prawdziwym misjonarzem, ewangelia szybko ogarnęłaby wszystkie kraje, docierając do każdego ludu, narodu i języka.SS3 209.4