Chrześcijańska prostota w budowaniu

Bóg życzy sobie, aby pokorny, łagodny i skromny duch Mistrza, duch Majestatu Niebios i Króla chwały, objawiał się i w naszych instytucjach. Pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię nie jest jeszcze tak przestudiowane, jak powinno być. Chrystus przyszedł, aby dać nam przykład we wszystkim. Jego życie było jednym wielkim pasmem wyrzeczeń. Jeżeli będziemy Go naśladować, brać z Niego przykład, to nigdy nie wydamy niepotrzebnie Jego pieniędzy. Nigdy nie będziemy dbać o zewnętrzną wystawność. Mamy tak postępować, żeby światło prawdy przeświecało przez nasze dobre uczynki, a Bóg był uwielbiony, kiedy będziemy stosować najlepsze metody łagodząc cierpienia i lecząc chorych. Istota dzieła nie będzie uwidoczniona dzięki temu, że zainwestujemy pieniądze w wielkie budowle, ale dzięki temu, że będziemy się trzymać w życiu chrześcijańskich zasad i objawimy szlachetny charakter podobny Chrystusowemu.SS3 84.3

Błędy popełnione w przeszłości przy wznoszeniu budynków powinny być dla nas zbawienną przestrogą teraz i na przyszłość. Zaobserwowane uchybienia innych powinny pobudzić nas do lepszego działania, a nie do powielania tych samych błędów. Dbając o postęp, musimy zwracać baczną uwagę na zasady gospodarności i ekonomikę. Musimy wystrzegać się niepotrzebnych wydatków. Pan wkrótce przyjdzie, dlatego jest konieczne, żeby wydatki na budynki były zgodne z naszą wiarą. Pieniądze powinny być zużytkowane na urządzenie jasnych pokoi, zapewnienie służącego zdrowiu otoczenia i zdrowego pożywienia.SS3 84.4

Nasza idea wznoszenia i urządzania naszych instytucji ma opierać się i kształtować na prawdziwie życiowej, rzetelnej, praktycznej znajomości pokornego kroczenia przed Bogiem. Rzeczy powierzchownych, pozornych nigdy nie wolno uważać za środek prowadzący do sukcesu i uznania. To złudzenie. Pragnienie stworzenia pozorów nie jest właściwe dla dzieła, które nam Bóg zlecił wykonać. Powierzchowny efekt, jaki można byłoby uzyskać za cenę wydawania wielkich sum pieniędzy, jest bezlitosnym tyranem. Jest jak rak wgryzający się coraz głębiej w ważne dla życia organy.SS3 85.1

Ludzie obdarzeni zdrowym rozsądkiem cenią wygodę wyżej niż elegancję i przepych. Błędem jest mniemać, że wystrojem zewnętrznym zdobędziemy więcej pacjentów, a tym samym i więcej pieniędzy. Gdyby nawet tak było i zwiększałaby się ich liczba, to nie możemy się zgodzić na luksusowe urządzanie naszych zakładów leczniczych według projektów realizowanych w obecnym czasie. Wpływ chrześcijański jest zbyt cenny, by go poświęcać na taki cel. Otoczenie, wygląd zewnętrzny i urządzenie wnętrza naszych instytucji muszą harmonizować z naukami Chrystusa i naszą wiarą. Nasze poczynania we wszystkich gałęziach nie powinny być wyrazem ekstrawagancji i rozrzutności, lecz rozsądnego i uświęconego postępowania.SS3 85.2

To nie potężne, kosztowne budynki, bogate urządzenie wnętrz, czy stoły pełne smakołyków dadzą naszej pracy wpływ i zapewnią sukces, ale wiara, działająca z miłości i oczyszczająca serce, atmosfera łaski, otaczająca wierzącego, i Duch Święty pracujący nad umysłem i sercem, czynią je wonią życia ku życiu i umożliwiają Bogu pobłogosławienie tej pracy.SS3 85.3

Bóg może dziś łączyć się ze swym ludem, wyposażyć go w mądrość potrzebną do czynienia Jego woli, tak jak łączył się ze swoim ludem przed wiekami i obdarzał mądrością przy budowie przybytku. W konstrukcji tej budowli okazał swoją moc i swój majestat, tak samo i dzisiaj we wznoszonych dla Niego budynkach ma być uczczone Jego imię. Wierność obowiązkom, świadomość celu i przydatność muszą być widoczne we wszystkim.SS3 85.4

Osoby odpowiedzialne za budowę sanatorium czy szpitala mają świadczyć o prawdzie, działać w duchu i miłości Boga. Jak Noe za swych dni przy budowie arki ostrzegał świat, tak dziś, przy budowaniu Pańskich instytucji, wygłaszane będą kazania, niejedno zaś serce przekona się do prawdy i nawróci. Niech pracownicy zabiegają o stałą pomoc Chrystusa, żeby powołane do życia instytucje nie były założone na próżno.SS3 85.5

W czasie, gdy prace budowlane postępują naprzód pamiętajcie, że w dniach Noego i Mojżesza Bóg sam decydował o każdym szczególe arki i przybytku, i dzisiaj także czuwa nad pracą przy wznoszeniu Jego instytucji. Miejcie stale przed oczyma to, że wielki Budowniczy chce kierować swym dziełem przez swoje Słowo, przez Ducha Świętego i swą opatrzność. Znajdźcie czas, by pytać Go o radę. Modlitwy i dźwięki świętej muzyki powinny wznosić się do Boga jak wonne kadzidło. Wszyscy muszą uznać swą całkowitą zależność od Boga i pamiętać, że wznoszą budynek, w którym wykonywać się będzie pracę sięgającą wieczności, i że wszyscy, podejmujący tę pracę, mają być współpracownikami Boga. “Patrząc na Jezusa” — powinno być zawsze naszym motto. A On nas zapewnia: “Pouczę ciebie i wskażę ci drogę, którą masz iść, będę ci służył radą, a oko moje spocznie na tobie” Psalmów 32,8.SS3 85.6