Musicie pielęgnować ducha samozaparcia

Każdy członek zboru powinien żywić w sobie ducha ofiarności. W każdym domu powinno uczyć się samozaparcia. Ojcowie i matki, uczcie dzieci gospodarności i oszczędności. Zachęcajcie je do oszczędzania nawet grosików, które mają, i przeznaczania ich na pracę misyjną. Naszym przykładem jest Chrystus. Dla naszego dobra stał się ubogim, abyśmy, dzięki Jego ubóstwu, mogli być ubogaceni. Uczył, że wszyscy powinni złączyć się w miłości i jednomyślności, by pracować tak, jak On pracował, by składać ofiarę, jak On ją złożył, i miłować się wzajemnie, jak przystało na dzieci Boże.SS3 244.4

Bracia i siostry, musicie pragnąć nawrócenia z zamiarem zastosowania w praktyce samozaparcia Chrystusa. Ubierajcie się prosto, lecz schludnie. Wydawajcie na siebie tak mało, jak to tylko jest możliwe. Postawcie w mieszkaniu skarbonkę, w którą będziecie wkładać pieniądze zaoszczędzone dzięki drobnym czynom samozaparcia. Dzień po dniu zdobywajcie jaśniejsze zrozumienie Słowa Bożego i wykorzystujcie każdą sposobność, by zdobyte poznanie przekazać innym. Niech was nie nuży czynienie dobra, Bóg bezustannie udziela wam wielkiego błogosławieństwa swego Daru dla świata. Działajcie wspólnie z Jezusem, On przekaże wam bezcenne lekcje swojej miłości. Zostało już niewiele czasu. We właściwej godzinie, gdy czasu już nie będzie, otrzymacie swoją nagrodę.SS3 244.5

Otrzymałam polecenie, żeby powiedzieć wszystkim bogaczom, szczerze miłującym Boga, iż teraz jest odpowiednia pora, aby wspierając dzieło Boże, w nim właśnie lokowali swoje pieniądze. Teraz jest czas podtrzymywać ręce kaznodziejów w ich pełnych wyrzeczeń staraniach, by ratować ginące dusze. Gdy spotkacie w niebie ludzi, którym pomogliście uratować się, czyż nie będzie to wspaniała nagroda? Nikt nie powinien skąpić swego “wdowiego grosza”. Kto jest zamożny, niech się cieszy, że może swój skarb złożyć w niebie, tam, gdzie nigdy nie zniszczeje. Pieniądze, których nie chcemy zainwestować w dzieło Boże, przepadną. Od nich nie zgromadzimy żadnych odsetek w banku niebieskim.SS3 245.1

Apostoł Paweł tak opisuje tych, którzy zatrzymują to, co się należy Bogu: “A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidła, i w liczne bezsensowne i szkodliwe pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie. Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy, ulegając jej, zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia”. 1 Tymoteusza 6,9.10.SS3 245.2

Siać nad wszystkimi wodami — to znaczy siać bardzo dużo. Oznacza to także nieustanne składanie darów i ofiar. Bóg stworzy odpowiednie warunki, tak że wierny szafarz powierzonych przez Niego dóbr będzie dostatecznie zaopatrzony we wszystko i zdolny obfitować w dobre uczynki. “Jak napisano: Szczodrze rozdaje, udziela ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki. A ten, który daje ziarno siewcy i chleb na pokarm, da i pomnoży zasiew wasz, i przysporzy owoców sprawiedliwości waszej”. 2 Koryntian 9,9.10. Ziarno zasiane ze szczodrobliwej ręki znajduje uznanie u Pana. Pan troszczy się o nie. Ten, który dostarcza ziarna siewcy, daje swemu słudze to, co uzdalnia go do współpracy z Dawcą ziarna.SS3 245.3

Obecnie Pan wzywa adwentystów dnia siódmego w każdej miejscowości, by poświęcili się dla Niego i czynili to, co najlepsze, stosownie do okoliczności, wspierając Jego dzieło. Pragnie, by dobrowolnym składaniem darów i ofiar dowiedli, iż cenią Jego błogosławieństwa i są Mu wdzięczni za Jego łaskę.SS3 245.4

Drodzy bracia i siostry, wszystkie nasze pieniądze należą do Pana. Zwracam się do was w imieniu Pana, zjednoczcie się, by przedsięwzięcia rozpoczęte zgodnie z Bożą radą doprowadzić do pomyślnego zakończenia. Nie obciążajcie dzieła wznoszeniem w wielu miejscowościach pomników dla Boga, na co wydajecie środki niezbędne na co innego. Nie zniechęcajcie mężów, którzy walczą o doprowadzenie do końca ważniejszych, dużych i małych przedsięwzięć, ponieważ opieszale wspieracie te poczynania i oni nie mogą pełnić skutecznej służby. Cały nasz lud musi przebudzić się i zobaczyć, co można zrobić. Niech pokaże, że wśród adwentystów dnia siódmego jest jedność i siła.SS3 245.5