ΚΕΦΆΛΑΙΟ 46—ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Ενώ οι προσπάθειες του Παύλου στη Ρώμη ευλογήθηκαν με τον προσηλυτισμό πολλών ψυχών και με την ενίσχυση και την ενθάρρυνση των πιστών, άρχισαν να συγκεντρώνονται σύννεφα τα οποία απειλούσαν όχι μόνο τη δική του ασφάλεια, αλλά επίσης και την ευημερία της Εκκλησίας. Όταν ήρθε στη Ρώμη ο Παύλος είχε παραδοθεί στη φύλαξη του αρχηγού της αυτοκρατορικής φρουράς, ενός δίκαιου και έντιμου ανθρώπου, χάρη στην επιείκεια του οποίου απολάμβανε σχετική ελευθερία να εξακολουθεί το έργο του Ευαγγελίου. Πριν όμως κλείσουν τα δύο χρόνια της θητείας του, ο άνθρωπος αυτός αντικαταστάθηκε από έναν αξιωματούχο από τον οποίο ο απόστολος δεν μπορούσε να περιμένει καμία ιδιαίτερη χάρη.ΠΑ 428.1

Τώρα οι Ιουδαίοι κατέβαλαν εντονότερες προσπάθειες κατά του Παύλου. Οι προσπάθειες βρήκαν άξια βοηθό την δεύτερη σύζυγό τουΝέρωνα, μια ακόλαστη γυναίκαπου είχε ασπαστεί την ιουδαϊκή θρησκεία. Εκείνη άσκησε όλη της την επιρροή για να τους βοηθήσει στα φονικά σχέδια εναντίον του πρωταγωνιστή της Χριστιανοσύνης.ΠΑ 428.2

Ο Παύλος ελάχιστη δικαιοσύνη μπορούσε να περιμένει από τον Καίσαρα τον οποίο είχε επικαλεστεί. Ο Νέρων ήταν ακόμη χειρότερος στην ηθική, ακόμη αχρειότερος στο χαρακτήρα και ταυτόχρονα πολύ ικανότερος για την απεχθέστερη αγριότητα από κάθε άλλον ηγεμόνα που είχε προηγηθεί από αυτόν. Τα κρατικά ηνία δεν μπορούσαν να έχουν ανατεθεί σε δεσποτικότερο ηγέτη. Ο πρώτος χρόνος της βασιλείας του αμαυρώθηκε με τη δηλητηρίαση της νεαρής μητριάς του, νόμιμης κληρονόμου του θρόνου. Πέφτοντας από το ένα βίτσιο και έγκλημα στο άλλο, ο Νέρωνας είχε πέσει τόσο χαμηλά ώστε να δολοφονήσει την ίδια του τη μητέρα και κατόπιν τη γυναίκα του. Δεν υπήρχε φρικαλεότητα που να μη μπορεί να διαπράξει, δεν υπήρχε αχρειότητα που να μη τον συγκινεί. Σε κάθε ευγενική ψυχή προκαλούσε μόνο τον αποτροπιασμό και την περιφρόνηση.ΠΑ 428.3

Οι λεπτομέρειες της παρανομίας που ασκείτο στην αυλή του είναι τόσο χυδαίες και τρομερές που δεν περιγράφονται. Η αχαλίνωτη κακία του προξενούσε την αηδία και τη βδελυρότητα πολλών,άλλα ήταν ακόμη αναγκασμένοι να συμμερίζονται τις εγκληματικές του πράξεις. Ζούσαν με το συνεχή φόβο για τι είδους ανοσιουργήματα θα σοφίζονταν να προτείνουν την επόμενη φορά. Και όμως ούτε τα εγκλήματα της ολκής του Νέρωνα κλόνισαν την υποταγή των υπηκόων του. Είχε αναγνωριστεί σαν απόλυτος άρχοντας ολόκληρου του πολιτισμένου κόσμου. Και επί πλέον, έγινε ο αποδέκτης θεϊκών τιμών και λατρεύονταν σαν θεός.ΠΑ 429.1

Κρίνοντας από την ανθρώπινη πλευρά, η καταδίκη του Παύλου από μέρους ενός τέτοιου δικαστή ήταν σίγουρη. Αλλά ο απόστολος ένοιωθε ότι ενόσω έμενε πιστός στο Θεό, δεν είχε τίποτε να φοβηθεί. Εκείνος που υπήρξε ο προστάτης του στο παρελθόν, μπορούσε και τώρα να τον προστατέψει από την κακία των Ιουδαίων και από τη δύναμη του αυτοκράτορα.ΠΑ 429.2

Και πράγματι ο Θεός προστάτεψε το δούλο Του. Στην ανάκριση του Παύλου, οι κατηγορίες εναντίον του αποδείχθηκαν αβάσιμες. Αντίθετα από τη γενική προσδοκία, και εντελώς ασυμβίβαστα με το χαρακτήρα του όσοναφορά την απονομή δικαιοσύνης, ο Νέρωνας ανακήρυξε τον κατηγορούμενο αθώο. Τα δεσμά του Παύλου αφαιρέθηκαν. Ήταν πάλι ελεύθερος άνθρωπος.ΠΑ 429.3

Αν η δίκη του είχε αναβληθείπεραιτέρω ή για οποιοδήποτε λόγο ο απόστολος είχε παραμείνει στη Ρώμη μέχρι τον επόμενο χρόνο, θα είχε ασφαλώς αφανιστεί λόγω τουδιωγμού που μεσολάβησε τον καιρό εκείνο. Στο διάστημα της φυλάκισης του Παύλου, οι Χριστιανοί προσήλυτοι είχαν γίνει τόσο πολυάριθμοι ώστε να εφιστήσουν την προσοχή και να προκαλέσουν το μίσος των αρχών. Την οργή του αυτοκράτορα έξαψε ιδιαίτερα το γεγονός του προσηλυτισμού μελών της οικογενείας του και σε λίγο βρήκε μία δικαιολογία για να κάνει τους Χριστιανούς τα αντικείμενα της απάνθρωπης αγριότητάς του.ΠΑ 429.4

Την ίδια περίπου εποχή μία τρομερή πυρκαγιά στη Ρώμη κατάκαψε σχεδόν ην μισή πόλη. Είχε διαδοθεί ότι ο ίδιος ο Νέρωνας είχε ανάψει τη φωτιά, αλλά για να διαλύσει τις υποψίες προφασίσθηκε να δείξει μεγάλη γενναιοψυχία βοηθώντας τους άστεγους και άπορους. Παρόλααυτά είχε κατηγορηθεί για το έγκλημα. Ο λαός είχε εξεγερθεί και εξοργιστεί και προκειμένου να ξεκαθαρίσει τη θέση του και να απαλλάξει την πόλη από μία τάξη ανθρώπων τους οποίους φοβόταν και μισούσε, ο Νέρωνας έστρεψε την κατηγορία εναντίον των Χριστιανών. Η πράξη του αύτη πέτυχε και χιλιάδες οπαδοί του Χριστού - άνδρες, γυναίκες και παιδιά - θανατώθηκαν με απάνθρωπο τρόπο.ΠΑ 430.1

Ο Παύλος γλύτωσε τον τρομερό αυτό διωγμό, επειδή λίγο μετά την απελευθέρωση του είχε φύγει από τη Ρώμη. Αυτό το τελευταίο μεσοδιάστημα της ελευθερίας το εκμεταλλεύθηκε με σύνεση, εργαζόμενος για τις διάφορες Εκκλησίες. Προσπάθησε να δημιουργήσει μία σταθερότερη ένωση μεταξύ των ελληνικών και των ανατολικών Εκκλησιών, ενισχύοντας τη διάνοια των πιστών κατά των ψευτοδιδασκαλιών που είχαν εισχωρήσει για να αλλοιώσουν την πίστη.ΠΑ 430.2

Η αγωνία και οι δοκιμασίες που είχε περάσει ο Παύλος τον είχαν καταβάλει σωματικά. Οι αδυναμίες της γεροντικής ηλικίας τον είχαν βρει. Ένοιωθε ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που ασχολείτο με το έργο του. Όσο συντόμευε ο καιρός του, τόσο εντονότερες γίνονταν οι προσπάθειές του. Ο ζήλος του δεν είχε όρια. Αποφασιστικός στις προθέσεις, ενεργητικός στην πράξη, δυνατός στην πίστη, ταξίδευε από Εκκλησία σε Εκκλησία, σε διάφορες χώρες, προσπαθώντας με κάθε τρόπο που είχε στη διάθεσή του να ενισχύσει τα χέρια των πιστών ώστε να εκτελούν πιστά το ψυχοσωτήριο έργο τους για τον Ιησού. Κατά τις δοκιμασίες που ακόμη ζητούσαν να μείνουν στερεοί στο Ευαγγέλιο, δίνοντας πιστή μαρτυρία για το Χριστό.ΠΑ 430.3