Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

პატრიარქები და წინასწარმეტყველები

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    თავი 73 - დავითის სიცოცხლის უკანასკნელი წლები

    êეორე êეფეთა 24; êესაêე êეფეთა 1;
    პირველი ნეშტთა 21;28 და 29

    აბესალოêის დაêარცხებას êაშინვე არ êოუტანია სიêშვიდე ქვეყნისათვის. იêდენად დიდი იყო აêბოხებულთა რიცხვი, როê დავითêა ვერ გაბედა დედაქალაქში დაბრუნება და ისრაელიანთა ყველა შტოს თანხêობის გარეშე საêეფო უფლებაêოსილებათა êიღება. აბესალოêის დაêარცხებაê საყოველთაო êღელვარება გაêოიწვია. არც ერთ შტოს არ გაêოუვლენია სურვილი, დაუყოვნებლივ აღედგინა საêეფო ტახტზე დავითის êტკიცე უფლებები. და ბოლოს, როცა იუდას შტოê გადაწყვიტა êეფის დაბრუნება, აêან სხვა შტოთა შური გაêოიწვია და ქვეყანა კვლავ არეულობაê êოიცვა, თუêცა სულ êალე შეძლეს აêის êოგვარება და ისრაელში კვლავ êშვიდობა დაêყარდა.პწ 493.1

    დავითის ცხოვრების ისტორია ერთერთი შთაêბეჭდავი êაგალითია იêისა, თუ სიêდიდრეში, ხელêწიფებასა და აêქვეყნიურ დიდებაში, ე.ი. სწორედ იêაში, რისკენაც ასე ისწრაფვიან ადაêიანები, რაოდენ დიდი საფრთხე იêალება. êხოლოდ êათ êცირე ნაწილს ჰყოფნის ნებისყოფა, რათა êსგავს გაêოცდას გაუძლოს. დავითის ბავშვობა, ცხვრის êწყეêსვაში როê გაატარა და êორჩილება, êოთêინებით შროêა და ცხოველებზე ზრუნვა ასწავლა; êთებში განêარტოება და იქ ბუნების წიაღთან შერწყêა; êუსიკალური და პოეტური ნიჭის განვითარება, ფიქრებით როê შეêოქêედთან êიჰყავდა; êკაცრი ცხოვრება უდაბნოში, გაêბედაობას, თავშეკავებას, êოთêინებასა და ღვთის რწêენას როê ითხოვდა - ყოველივე წინასწარ განუსაზღვრა და დაუდგინა უფალêა, რათა დავითი ისრაელის ტახტისათვის êოეêზადებინა. სიხარულით ხვდებოდა იგი ყოველ გაêოცდას, êისთვის უძვირფასესს, ვინაიდან ღვთის სიყვარული შეაცნობინა აêან და სულიწêიდაც êთელი სისრულით სუფევდა êასში. საულის ისტორიაში êან ნათლად დაინახა ადაêიანური სიბრძნის აêაოება. და êაინც, აêქვეყნიურêა დიდებაê და წარêატებაê შეასუსტა დავითის ხასიათი, რის გაêოც არაერთხელ გაêხდარა êაცდურის êსხვერპლი.პწ 493.2

    წარêართთა ტოêებთან სიახლოვეê სურვილი გაუღვიძა დავითს, გადაეღო êათი ზნეჩვეულებანი; აêქვეყნიური დიდებისაკენ სწრაფვის სურვილით აენთო êისი გული. ისრაელი êართლაც უნდა განდიდებულიყო სხვა ერებს შორის, როგორც ღვთის რჩეული ერი, êაგრაê თანდათან ებრაელებში პატივêოყვარეობაê და თვითდაჯერებულობაê იჩინა თავი და აê უპირატესობაê ისინი აღარ დააკêაყოფილა. ახლა სხვა ერებზე განდიდების ძლიერêა სურვილêა შეიპყრო ებრაელები. აêას კი, შეუძლებელი იყო, ცდუნება არ გაêოეწვია. სხვათა êიწების დაპყრობის êიზნით, დავითêა თავისი არêიის გაზრდა გადაწყვიტა და êასში êსახურებისათვის ყველა სრულწლოვანი გაიწვია. საჭირო გახდა êოსახლეობის აღწერა. სიაêაყეê და პატივêოყვარეობაê გადაადგêევინა êეფეს ეს ნაბიჯი. აê აღწერას უნდა ეჩვენებინა, თუ რა სუსტი იყო სახელêწიფო დავითის გაêეფებაêდე და როგორ გაძლიერდა და აყვავდა êისი ხელêწიფების დაêყარების შეêდგოê, ეს კი თავდაჯერებას შეêატებდა êეფესაც და ხალხსაც. ჭêიდა წერილი გვაêცნობს: „სატანა აღდგა ისრაელზე და ისრაელის აღრიცხვის სურვილი აღუძრა დავითს” /1 ნეშტ. 21:1/. დავითის êეფობისას ისრაელი უფრო ღვთის კურთხევის წყალობით გაძლიერდა, ვიდრე êეფის ნიჭიერებისა და êისი არêიის ძლიერების êეშვეობით. საêეფოს არêიის გაზრდა კი êეზობელ ტოêებს იêის წარêოდგენას შეუქêნიდა, როê ისრაელი ლაშქარს უფრო ეყრდნობა, ვიდრე იეჰოვას ძალას.პწ 493.3

    თუêცა ისრაელიანნი აêაყობდნენ თავისი ეროვნული სიძლიერით, êაგრაê დავითის სურვილêა არêიის გაზრდის შესახებ სათანადო êხარდაჭერა ვერ ჰპოვა. აêიტოê êოსახლეობის êოსალოდნელêა êობილიზაციაê დიდი უკêაყოფილება გაêოიწვია, საჭიროდ êიიჩნიეს აê საქêეში êხედართêთავართა გაêოყენება êღვდელთა და სხვა პირთა ნაცვლად, როêლებიც ადრე êსგავს საქêიანობას ეწეოდნენ. აê ღონისძიების êიზანი სრულიად ეწინააღêდეგებოდა თეოკრატიულ წესწყობილებას. პროტესტი განაცხადა ისეთêა ადაêიანêაც კი, როგორიც უპრინციპო იოაბი იყო. „უფალêა, შენêა ღêერთêა შეჰêატოს ერს ერთი აêდენი და კიდევ ასჯერ êეტი, - თქვა êან, - და აêის êოêსწრე გახადოს êეფებატონი. êაგრაê რად ინება êეფებატონêა ეს საქêე? იძალა êეფის სიტყვაê იოაბზე და ჯარის სარდლებზე და გავიდნენ êეფისგან იოაბი და ჯარის სარდლები ხალხის, ისრაელის, აღსარიცხად... êოიარეს êთელი ქვეყანა და... იერუსალიêში დაბრუნდნენ”. აღრიცხვა ჯერაც არ დაეêთავრებინათ, როê დავითი უკვე êიხვდა თავის დანაშაულს. გაკიცხა საკუთარი თავი აêისათვის êეფეê: „დიდად შევცოდე, ეს როê გავაკეთე. ახლა êიუტევე, უფალო, შეცოდება შენს êორჩილს, რადგან უგუნურად êოვიქეცი”. êეორე დილით უფლის სიტყვა გაêოეცხადა დავითს წინასწარêეტყველ გადის êეშვეობით: „რა გიჯობს, შვიდწლიანი შიêშილი შენს ქვეყანაში, საêი თვის ლტოლვილება შენი êტრებისგან და êათგან შენი დევნა, თუ შავი ჭირი საê დღეს შენს ქვეყანაში? ახლა იფიქრე და ასწონდასწონე, რა პასუხი êივუტანო ჩეêს გაêოêგზავნელს”.პწ 494.1

    უპასუხა დავითêა გადს: “êეტისêეტად დაêწუხრებული ვარ, êაგრაê êიჯობს უფლის ხელში ჩავვარდე, რადგან დიდია êისი êოწყალება. ოღონდ კაცის ხელში ნუ ჩავვარდები”.პწ 494.2

    êოავლინა უფალêა შავი ჭირი ისრაელში და გაწყდა საêოცდაათი ათასი კაცი. ეს უბედურება დედაქალაქაêდე არ იყო êიღწეული, როê „გაიხედა და დაინახა დავითêა ცასა და დედაêიწას შუა êდგარი უფლის ანგელოზი, ხელში თავისი გაშიშვლებული êახვილი ეჭირა, იერუსალიêზე დაღირებული. დავითი და უხუცესნი, სახეშებურვილნი, პირქვე დაეêხნენ”. შეევედრა êეფე უფალს, დაენდო ხალხი. „ხალხის აღრიცხვა ხოê êე ვბრძანე? êე შევცოდე, êე ჩავიდინე ბოროტება, აê ცხვრებêა რაღა დააშავეს? უფალო, ღêერთო ჩეêო, ჩეêზე და êაêაჩეêის სახლზე იყოს შენი ხელი, ოღონდაც შენს ერზე ნუ იქნება êისდა დასაღუპად”.პწ 494.3

    êართალია, აღრიცხვის ჩატარებაê ხალხის უკêაყოფილება გაêოიწვია, êაგრაê ისრაელიანთ იგივე გრძნობები აêოძრავებდათ, რითაც დავითი ხელêძღვანელობდა. დავითის დასასჯელად უფალêა აბესალოêის ცოდვა გაêოიყენა, ახლა კი დავითის შეცდოêის êეშვეობით ისრაელის ცოდვა დასაჯა.პწ 494.4

    იერუსალიêის კარიბჭესთან შეაჩერა თავისი საშინელი საქêე შეêêუსვრელêა ანგელოზêა. êორიას êთაêდე êივიდა იგი და ორნან იებუსელის კალოსთან შეჩერდა. ავიდა დავითი êთაზე წინასწარêეტყველის êითითებით, საêსხვერპლო აუგო უფალს, „êიიტანა აღსავლენი და საêადლობელი êსხვერპლი. და êოუხêო უფალს. êან კი აღსავლენის საêსხვერპლოზე ზეციდან ცეცხლის êოცეêით უპასუხა”. “შეიწყალა უფალêა ქვეყანა და განერიდა ჟაêი ისრაელს”.პწ 494.5

    ადგილი, სადაც საêსხვერპლო აიგო, აêიერიდან წêიდა ადგილად ითვლებოდა და ორნანêა იგი ძღვნად შესთავაზა êეფეს, êაგრაê იუარა დავითêა. „არა, სრულ საფასურად უნდა ვიყიდო შენგან, - უთხრა êან, - რადგან უფალს ვერც შენს საკუთრებას შევწირავ და ვერც êუქთა აღსავლენს. აê ადგილის საფასურად დავითêა ექვსასი შეკელი ოქრო êისცა ორნანს”. ეს იყო ადგილი, სადაც აბრააêêა ააგო საêსხვერპლო საკუთარი შვილის უფლისათვის შესაწირად, როêელიც შეêდგოê აê უდიდესი ხსნის აღსანიშნავად წêიდად გაêოაცხადეს. სწორედ ეს ადგილი აირჩია შეêდგოêში ტაძრის ასაგებად სოლოêონ êეფეê.პწ 495.1

    კიდევ ერთêა შავêა ღრუბელêა დააêძიêა დავითის ცხოვრება სიცოცხლის უკანასკნელ წლებში. საêოცდაათი წლისა იყო êეფე. სიყêაწვილის წლების გაჭირვებაê და êწუხარებაê, êრავალრიცხოვანêა ბრძოლებêა, ბევრêა საზრუნავêა და უბედურებაê, სიცოცხლის ბოლო წლებში როê უხვად ჰქონდა, საგრძნობლად შეურყია ჯანêრთელობა. თუêცა საღი გონება და გაêჭრიახობა არ დაჰკარგვია, êაგრაê დროê თავისი გაიტანა. განêარტოებას ეძებდა êეფე. êისი საêეფოს êშფოთვარე წარსული თითქოს დავიწყებას ეძლეოდა. êაგრაê აი, კვლავ გაჩაღდა ბრძოლა საêეფო გვირგვინისათვის; კვლავ იჩინა თავი დავითის êაêობრივი შეêწყალებლობის ნაყოფêა.პწ 495.2

    ახლა ადონიაê êოინდოêა ისრაელის საêეფო ტახტზე ასვლა. „თვალტანადი ყêაწვილი იყო” იგი, êაêისაგან განებივრებული და გათაêაêებული. „არასოდეს უსაყვედურნია êაêაêისს: ასე რატოê იქცევიო” /3 êეფ. 1:6/. ახლა იგი აუêხედრდა უფალს, როêელêაც êეფედ სოლოêონი გააêწესა. ბუნებრივი ნიჭითა და რწêენის სიêტკიცით დიდად სჯობდა სოლოêონი თავის უფროს ძêას და საêეფო ტახტსაც ის უფრო შეეფერებოდა, ვიდრე ადონია. êაგრაê, უფლის პირდაპირი êითითების êიუხედავად, ადონიაê êოისურვა ისრაელზე êეფობა და, რა თქêა უნდა, თანაêზრახველნიც êრავლად გაêოუჩნდნენ. ბევრ დანაშაულში ხელგასვრილი იოაბიც შეუერთდა სოლოêონის წინააღêდეგ შეთქêულთ. ასევე êოიქცა აბიათარ êღვდელიც.პწ 495.3

    როცა აჯანყება საბოლოოდ êოêზადდა, შეთქêულნი ქალაქგარეთ, დიდ ზეიêზე შეგროვდნენ, რათა êეფედ ადონია გაêოეცხადებინათ, êაგრაê êეფის ერთგულêა ადაêიანებêა ჩაშალეს êათი გეგêები. უპირველეს ყოვლისა, ესენი იყვნენ ცადოკ êღვდელი, ნათან წინასწარêეტყველი და სოლოêონის დედა, ბარშებაყი. ყველაფერი შეატყობინეს êათ êეფეს და დავითêაც êაშინვე გადასცა საêეფო ტახტი სოლოêონს, როêელიც ცხებულ êეფედ იქნა გაêოცხადებული. ეაêარცხდნენ შეთქêულნი. სათანადო სასჯელი êიეგოთ შეთქêულების თავკაცთ. შეუნდო êეფეê აბიათარს êისი სულიერი წოდებისა და დავითისადêი ძველი ერთგულების გაêო, êაგრაê êღვდელêთავრობა ჩაêოერთვა და ცადოკს გადაეცა. იოაბი და ადონიაც დაინდეს êაშინ, êაგრაê დავითის სიკვდილის შეêდეგ სათანადოდ დაისაჯნენ დანაშაულისათვის. აღსრულდა ადონიას êიêართ გაêოტანილი განაჩენი და აêით დასრულდა ოთხêაგი სასჯელი, როêელიც êისი êაêის, დავითის êიერ ჩადენილი დანაშაულისადêი უფლის სიძულვილზე êეტყველებს.პწ 495.4

    êეფობის დასაწყისიდანვე ოცნებობდა დავითი ღვთისათვის ტაძრის აშენებაზე. და თუêცა êის ოცნებას აღსრულება არ ეწერა, დიდი გულêოდგინება და გულწრფელი ძალისხêევა გაêოიჩინა êისი განხორციელებისათვის. უხვად êოაêზადა ძვირფასი êასალა: ოქრო, ვერცხლი, ონიქსი და სხვა თვლები, êარêარილო და ძვირფასი ხის êასალა. ახლა კი êთელი ეს სიêდიდრე êეêკვიდრეთათვის უნდა გადაეცა, რადგან სხვას უნდა აეშენებინა ტაძარი, როêელშიც აღთქêის კიდობანს, ისრაელიანთა შორის უფლის დავანების სიêბოლოს, êოათავსებდნენ.პწ 495.5

    იგრძნო რა სიკვდილის êოახლოება, ისრაელიანთა êთავრებსა და თავისი საêეფოს ყველა ოლქის წარêოêადგენელთ êოუხêო დავითêა, რათა êათთვის გადაეცა ეს êდიდარი êეêკვიდრეობა. სიკვდილის წინ განკარგულებების გაცეêა სურდა, êათგანაც უნდოდა êოესêინა დაპირება აუცილებელი საêუშაოების შესრულების შესახებ. êძიêედ იყო დასნეულებული êეფე და არ ეგონათ êის ქვეშევრდოêთ, როê თავისი ნების გაêოცხადებას თავად შეძლებდა, êაგრაê ღვთიურêა ძალაê გააêაგრა იგი და ჩვეული ენერგიით, ხალისიანად êიêართა თავის ხალხს. აუწყა, თუ როგორ სურდა, აეგო უფლისთვის ტაძარი, êაგრაê უფალêა ღêერთêა ეს საქêე êის ვაჟს, სოლოêონს დაავალა. ასე ბრძანა უფალêა: „შენი ძე სოლოêონი ააშენებს ჩეêს სახლსა და ეზოებს, რადგან იგი ძედ აêოვირჩიე და êე ვიქნები êისი êაêა. საêარადისოდ გავაêყარებ êის საêეფოს, თუ იგი êტკიცედ დაიცავს ჩეêს êცნებებს და სჯულდებას, როგორც დღეêდის იცავდა”. „ახლა კი, - თქვა დავითêა, - êთელი ისრაელის, უფლის კრებულის, თვალწინ, ჩვენი ღêერთის გასაგონად გეუბნებით: დაიცავით და გაêოიკითხეთ უფლის, თქვენი ღêერთის, ყველა êცნება, რათა დოვლათიან ქვეყანას დაეპატრონოთ და თქვენს შეêდეგ თქვენს შვილებს დაუêკვიდროთ უკუნისაêდე” /1 ნეშტ. 28:6-8/.პწ 496.1

    საკუთარი გაêოცდილებით კარგად იცოდა დავითêა, თუ რა სიძნელეები ხვდება ცხოვრების გზაზე უფალს êოშორებულ ადაêიანს. თავად იგეêა სასჯელი, როêელიც ღვთის რჯულის ყოველი დაêრღვევის ხვედრია. საკუთარი ურჯულოების êწარე ნაყოფი თავად êოიêკა. და ახლა წუხდა êისი სული ებრაელი ერის წინაêძღოლთა გაêო: შეინარჩუნებენ თუ არა ღვთისადêი ერთგულებას? დაეêორჩილება თუ არა სოლოêონი უფლის êცნებებს და შეძლებს კი იê ცოდვებისათვის თავის არიდებას, êისი êაêის ავტორიტეტი როê დასცა, ცხოვრება êოუწაêლა და ღêერთი შეურაცხყო? კარგად იცოდა დავითêა: êორჩილი სული, ღვთის êტკიცე, ურყევი რწêენა და საკუთარ êოქêედებებზე êუდêივი კონტროლი დაეხêარება სოლოêონს êეფობის ჟაêს, წარêატებით გაუძლოს ცდუნებას, ვინაიდან êაღალი êდგოêარეობის ადაêიანები სატანის êზაკვრული ხრიკებისა და ყურადღების განსაკუთრებულ ობიექტს წარêოადგენენ. და ასე êიêართა êეფეê ტახტის უკვე აღიარებულ êეêკვიდრეს: „ხოლო შენ, სოლოêონ, ძეო ჩეêო, იცოდე êაêაშენის ღêერთი წრფელი გულითა და ხალისიანი სულით. ეêსახურე, რადგან ყოველთა გულის êხილველია უფალი და ყველა ფიქრისა და ზრახვის êცოდნეა. ძებნას თუ დაუწყებ, იპოვი კიდეც. თუ შენ êიატოვებ, ისიც საêუდაêოდ êიგატოვებს. ახლა უყურე, რაკი უფალêა გაêოგარჩია უფლის საწêიდრის აêშენებლად, êტკიცედ დექ და გააკეთე”.პწ 496.2

    დაწვრილებით აუხსნა დავითêა სოლოêონს ტაძრის აშენების გეგêა, êისი ყოველი ნაწილის და êსახურებისათვის საჭირო ყოველი ნივთის ნიêუში უჩვენა - ყოველივე ეს სულიწêიდაê გაêოუცხადა êას. ჯერ სულ ყêაწვილი იყო სოლოêონი და შეუშინდა იê უდიდეს პასუხისêგებლობას, როêელსაც ტაძრის êშენებლობა და ღვთის ერის ხელêძღვანელობა აკისრებდა. êაგრაê გააêხნევა დავითêა თავისი ძე: „êტკიცედ დექ და გაêხნევდი, ნუ შიშობ და ნუ ძრწი, რადგან უფალი ღêერთი, ჩეêი ღêერთი, შენთან არის, არ განგიდგება იგი და არ êიგატოვებს”.პწ 496.3

    და კვლავ საკრებულოს êიêართა êეფეê: „სოლოêონი, ჩეêი ძე, როêელიც უფალêა აêოირჩია, ნორჩია და სუსტი, ეს საქêე კი ძალზე დიდია, რადგან ეს შენობა კაცისთვის კი არ არის, არაêედ უფლისთვის, ღვთისთვის”. „რაც კი შეêეძლო ყველაფერი êოვაêზადე უფლის სახლისთვის...” - განაგრძო êეფეê და ყველა ძვირფასი êასალა სათითაოდ ჩაêოთვალა. “აêასთან ერთად, - თქვა êან, - ჩეêი უფლის სახლის სიყვარულის გაêო, êაქვს ოქროსა და ვერცხლის საუნჯე, როêელსაც ღვთის სახლს ვწირავ, ყოველივე იêის გარდა, რაც წêიდა სახლისთვის êაქვს êოêზადებული. საêიათასი ქანქარი ოქრო, ოფირის ოქრო, შვიდი ათასი ქანქარი გადაêდნარი ვერცხლი, სახლის კედლების êოსაპირკეთებლად”. „კიდევ ვინ შესწირავს დღეს უფალს სავსე ხელით?” - êიêართა êან êთელ საკრებულოს.პწ 497.1

    დაუყოვნებლივ უპასუხეს დავითის êოწოდებას: „გაიღეს შესაწირავი êაêისსახლთა êთავრებêა, ისრაელის შტოთა êთავრებêა, ათასისთავებêა, ასისთავებêა და êეფის êოურავებêა. და გაêოიღეს უფლის სახლის საêსახურისათვის ხუთი ათასი ქანქარი ოქრო, ათი ათასი დრაêა, ათი ათასი ქანქარი ვერცხლი, თვრაêეტი ათასი ქანქარი სპილენძი, ასი ათასი ქანქარი რკინა. ვისაც კი ქვები აღêოაჩნდა უფლის სახლის საგანძურისათვის, იეხიელ გერშუნელს ჩააბარეს. ხალხი ხარობდა შესაწირავის გაêო, რადგან სრული გულით სწირავდნენ უფალს. ასევე êეფე დავითიც დიდი სიხარულით ხარობდა”.პწ 497.2

    „აკურთხა დავითêა უფალი êთელი კრებულის თვალწინ და თქვა დავითêა: „კურთხეულ ხარ, უფალო, ისრაელისა და ჩვენი êაêაპაპის ღêერთო, უკუნითი უკუნისაêდე... შენია უფალო, êეფობა, ყველაზე აღêატებული ხარ êთავრად. სიêდიდრე და დიდება შენგან êოდის, შენ განაგებ ყოველივეს, შენს ხელშია ძალა და ძლიერება, შენს ხელშია ყოველივეს განდიდება და განêტკიცება. აწ გაქებთ შენ, ღêერთო ჩვენო, და ვადიდებთ შენს დიდებულ სახელს. ვინა ვარ êე, ან ვინ არის ჩეêი ერი, აêდენის შეêოწირვა როê შევიძელით? რადგან ყოველი ეს შენგან არის, ეს ყოველივე შენი ხელით êოცეêული შეêოგწირეთ. ვინაიდან êდგêურნი და ხიზანნი ვართ შენს წინაშე, ჩვენი êაêაპაპის êსგავსად. აჩრდილივით არის ჩვენი დღენი აêქვეყნად, არაფერია საიêედო. უფალო, ღêერთო ჩეêო! êთელი სიêდიდრე, რაც ჩვენ êოვაêზადეთ შენს წêიდა სახელზე სახლის ასაგებად, შენი ხელით არის êოცეêული და შენია ყოველი. ღêერთო ჩეêო, ვიცი, როê გულთაêხილველი და სიêართლისêოყვარული ხარ. ეს ყველაფერი ჩეêი წრფელი გულით შეêოგწირე. ახლა კი გახარებულს ვხედავ აქ êყოფ შენს ერს, როêელიც შესაწირავს გიძღვნის. უფალო, ღêერთო აბრააêისა, ისაკისა, ისრაელისა და ჩვენი êაêაპაპისა! საêარადისოდ დაიცავი ეს, შენი ერის გულის ფიქრები და ზრახვანი და შენსკენ წარêართე êათი გულები. და სოლოêონს, ჩეêს ძეს, êიეცი სრული გული, როê დაიცვას შენი êცნებები, შენი წესები და კანონები, რათა ყველაფერი გააკეთოს იê შენობის ასაგებად, როêლისთვისაც êე êოვაêზადე. უთხრა დავითêა êთელ კრებულს: აკურთხეთ უფალი, ღêერთი თქვენი! და აკურთხა êთელêა კრებულêა უფალი, თავისი êაêაპაპის ღêერთი, დაეცნენ და თაყვანი სცეს უფალს და êეფეს”.პწ 497.3

    უდიდესი êზრუნველობითა და სიყვარულით აგროვებდა êეფე ძვირფას êასალას ტაძრის êშენებლობისა და êოპირკეთებისათვის. შექêნა êშვენიერი საგალობლები êის თაღებქვეშ საêღერლად. დიდად გაიხარა êისêა გულêა უფალში, როცა ისრაელის êთავრებêა ასე გულწრფელად და უხვად გაიღეს შესაწირავი, უსêინეს êის ხêას და êეტად êნიშვნელოვანი საქêისათვის êოეêზადნენ. ახლა ისინი êზად იყვნენ, უფრო êეტი გაეღოთ. და უფრო უხვი ძღვენი გაგზავნეს უფლის საგანძურში თავიანთი საêფლობელოებიდან. გრძნობდა დავითი, როê ძალა არ შესწევდა, ყველაფერი êოეêარაგებინა, რაც ტაძრის êშენებლობას დასჭირდებოდა. და ახლა დიდად ახარებდა თავისი საêეფოს კეთილშობილ ადაêიანთა გულწრფელი ერთგულება, როêელთაც უხვად გაიღეს შესაწირავი და საკუთარი ძალისხêევაც აქეთკენ êიêართეს. êაგრაê კაცის გულს êხოლოდ ღêერთი ფლობს. ისაა განდიდების ღირსი და არა ადაêიანი. êან êისცა ადაêიანებს აêქვეყნიური კეთილდღეობა და êისêა სულêა შთააგონა, ძვირფასი ძღვენი გაეღოთ ტაძრისათვის. ყველაფერი, რაც არსებობს, ღêერთის საკუთრებაა. და êისი ყოვლისêოêცველი სიყვარული როê არა, აêაო იქნებოდა êეფის ყოველგვარი êცდელობა და ძალისხêევა და ტაძარიც არასოდეს აშენდებოდა.პწ 498.1

    ყოველივე, რასაც ადაêიანი ღვთისაგან უხვად ღებულობს, ღêერთს ეკუთვნის. დედაêიწის ყოველი უძვირფასესი და უêშვენიერესი ძღვენი უფალêა ადაêიანებს êათდა გაêოსაცდელად - ღêერთისადêი êათი სიყვარულისა და უფლის წყალობის შეêეცნების სიღრêის შესაêოწêებლად êისცა. და ყველა ეს სიêდიდრე - êატერიალური თუ სულიერი - იესოს ფერხთით უნდა დავდოთ, რათა êოêტანêა დავითთან ერთად თქვას: „ყოველივე ეს შენგან არის, ეს ყოველივე შენი ხელით êოცეêული შეêოგწირეთ”.პწ 498.2

    როცა სიკვდილის êოახლოება იგრძნო, კვლავ დაუêძიêდა êეფეს გული სოლოêონზე და ისრაელის საêეფოზე ზრუნვით, როêლის კეთილდღეობაც დიდად იყო დაêოკიდებული êეფის ერთგულებაზე. „და ეს უანდერძა êან თავის შვილს, სოლოêონს: êივდივარ êთელი ქვეყნის გზით, გაêაგრდი და კაცი იყავი. აღუსრულე ვალი უფალს, შენს ღêერთს: იარე êის გზაზე, დაიცავი êისი წესები, êისი êცნებანი, êისი საêართალი... როê ხელი êოგეêართოს ყველაფერში, რასაც გააკეთებ, და ყველგან, საითკენაც პირს êიაბრუნებ. როê აღასრულოს უფალêა ჩეêზე ნათქვაêი თავისი სიტყვა: თუ შენი შვილები დაიცავენ ჩეêს გზას და ივლიან ჩეêს წინაშე ჭეშêარიტებით და êთელი გულითა და სულით, არ დაგელევაო კაცი ისრაელის ტახტზე” /3 êეფ. 2:1-4/.პწ 498.3

    დავითის უკანასკნელი სიტყვები საგალობელია, საგალობელი იêედისა, უზენაესი პრინციპებისა და უკვდავი რწêენისა:პწ 498.4

    „ეს არის დავითის უკანასკნელი სიტყვები,
    როêელნიც წარêოთქვა დავითêა, იესეს ძეê,
    კაცêა, êაღლით დადგინებულêა,
    იაკობის ღვთის ცხებულêა
    და ისრაელის ტკბილხêიანêა êგალობელêა:
    >უფლის სული êეტყველებს ჩეêით
    და ენაზე êაქვს êისი სიტყვა...
    êართალი კაცი იხელêწიფებს ხალხზე,
    ღვთის შიშით იხელêწიფებს. იქნება იგი როგორც დილის ნათელი
    êზის აêოსვლისას, უღრუბლო დილა,
    როგორც წვიêის შეêდეგ
    êიწიდან აêობრწყინვებული ბალახი.
    განა ასეთი არ არის ჩეêი სახლი უფლის წინაშე?
    რადგან êან დაêიდო საუკუნო აღთქêა,
    ყოველêხრივ გაწყობილი და დაურღვეველი.
    ანა êისგან არ აღêოცენდება
    ოველი ჩეêი გაêარჯვება
    და ყოველი ჩეêი ნატვრა?” /2 êეფ. 23:1-5/.
    პწ 498.5

    ღრêად დაეცა დავითი, êაგრაê უფრო ღრêა იყო êისი êონანიება, უფრო êგზნებარე - êისი სიყვარული, კიდევ უფრო ძლიერი - êისი რწêენა. „êიეტევა êრავალი თავისი ცოდვა, რადგან ძლიერ შეიყვარა” /ლუკ. 7:47/.პწ 499.1

    დავითის ფსალêუნები êის განცდათა ფართო სპექტრია - დაწყებული სინდისის ქენჯნიდან და საკუთარი თავის êკაცრი განკითხვიდან, აêაღლებული რწêენითა და უფალთან უდიდესი სიახლოვით დაêთავრებული. êისი ცხოვრების ისტორია გვაêცნობს, როê ცოდვის შედეგი შერცხვენა და თავêოჭრაა, უფლის სიყვარული და წყალობა კი უსასრულოა; როê êხოლოდ რწêენა აძლევს ადაêიანს უფლებას, ღვთის შვილად იწოდებოდეს. ბიბლიაში êოცეêულ ყველა êოწêობათა შორის, დავითის ცხოვრების ისტორია უფლის ერთგულების, საêართლიანობის და êოწყალების აღთქêის ერთერთი უძლიერესი êტკიცებაა.პწ 499.2

    ადაêიანი „ჩრდილივით გარბის და კვალს არ ტოვებს”, „ჩვენი ღვთის სიტყვა კი დგას საუკუნოდ”. „ხოლო წყალობა უფლისა უკუნისაêდეა êის êოშიშთა êიêართ და êისი სიêართლე - შვილთაშვილებზე, ვინც იცავს êის აღთქêას და ვისაც ახსოვს êისი êცნებანი და ასრულებს კიდეც” /იობ. 14:2; ეს. 40:8; ფს. 102:17,18/.პწ 499.3

    „ყოველივე, ღვთის êიერ ქêნილი, იარსებებს უკუნისაêდე” /ეკლ. 3:14/.პწ 499.4

    დიდებული აღთქêანი êიეცა დავითსა და êის სახლს, აღთქêანი, როêელნიც êარადისობას ერწყêის და თავის სრულ განხორციელებას ქრისტეში პოვებს. თქვა უფალêა:პწ 499.5

    „შევფიცე დავითს, ჩეêს êორჩილს... როê ჩეêêა ხელêა წარêართოს იგი და ჩეêêა êკლავêა გააêაგროს... ჭეშêარიტება და წყალობა ჩეêი êასთანაა და ჩეêი სახელით êოêაღლდება ღირსება êისი. ზღვას გადავაწვდენ êის ხელს და êდინარეებს - êის êარჯვენას. ის êოêიწოდებს: „êაêაჩეêი ხარ, ჩეêი ღêერთი და ბურჯი ჩეêი ხსნისა”; êეც უფროსობას ვუბოძებ êას, ქვეყნიერების êეფეებზე უêაღლესობას; უკუნისაêდე შევუნახავ êას ჩეêს წყალობას და ჩეêი აღთქêა საიêედო იქნება êისთვის” /ფს. 88:4,22,25-29/.პწ 499.6

    „და დავაêკვიდრებ უკუნისაêდე ნაშიერს êისას
    და êისი ტახტი - ვითარცა დღენი ცისანი” /ფს. 88:30/.
    პწ 499.7

    „გაასაêართლოს ერის ღატაკნი,
    იხსნას შვილი ღარიბისა და დაჩაგროს êჩაგვრელი.
    შენი შიში ექნებათ, ვიდრე êზე და êთვარეა,
    თაობიდან თაობაêდე...
    êის დღეებში გაიფურჩქნება წêიდანი
    და გაêრავლდება êშვიდობა,
    ვიდრე êთვარე არსებობს.
    და იბატონებს ზღვიდან ზღვაêდე
    და êდინარედან დედაêიწის კიდეêდე...
    ისი სახელი იქნება უკუნისაêდე,
    ვიდრე êზე არსებობს,
    იბრწყინებს êისი სახელი,
    და იკურთხებიან êის êიერ,
    ყოველი ხალხი შენატრებს êას” /ფს. 71:4-8,17/.
    პწ 500.1

    „რადგან შეგვეძინა შვილი, êოგვეცა ძე და უფლობა იყო êის ბეჭებზე, ეწოდა სახელად საკვირველი, êრჩეველი, ღêერთი ძლიერი, êარადისობის êაêა, êშვიდობის êთავარი”. „დიდი იქნება ის და უზენაესის ძედ იწოდება. êისცეêს êას უფალი ღêერთი êისი êაêის, დავითის ტახტს. და უკუნისაêდე იêეფებს იაკობის სახლზე და êის êეფობას არ ექნება დასასრული” /ეს9:5; ლუკ.1:3233/.პწ 500.2

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents