Przeciążone żony i matki

Kobieta wyrządza sobie i swojej rodzinie poważną krzywdę, gdy oprócz własnej pracy wykonuje jeszcze obowiązki innych członków rodziny: nosi opał i wodę, a nawet bierze siekierę i rąbie drewno, podczas gdy jej mąż i synowie spędzają przyjemnie czas, siedząc przy kominku. Bóg nigdy nie postanowił, by żony i matki były niewolnikami swoich rodzin. Wiele matek jest przeciążonych troskami, ponieważ dzieci nie są wychowane tak, by brały udział w spełnianiu domowych obowiązków.SS2 32.4

W rezultacie kobieta starzeje się i umiera przedwcześnie, opuszcza swe dzieci właśnie wtedy, kiedy matka jest im, niedoświadczonym, najbardziej potrzebna i powinna nimi kierować. Kto jest temu winien?SS2 33.1

Mężowie powinni uczynić wszystko, żeby oszczędzić trosk żonom, by mogły zachować pogodę ducha i radość. Nigdy nie powinno się pozwolić dzieciom na próżnowanie, gdyż wkrótce stanie się ono przyzwyczajeniem. Gdy dzieci nie są zajęte czymś pożytecznym, ich zdolności zmniejszają się, albo bywają zużyte na złe rzeczy.SS2 33.2

Mój bracie, tobie potrzeba jakiegoś zajęcia. Każdy rys twojej twarzy, każda cecha umysłu wskazuje na to wyraźnie. Nie pragniesz ciężkiej pracy, nie zarabiasz na swój chleb w pocie czoła, ale taki jest właśnie plan Boży obowiązujący w naszym życiu.SS2 33.3

Nie tylko nie kończysz tego, co zacząłeś, ale w ogóle nie przyzwyczaiłeś się do porządku. Planowanie jest wszystkim. Rób zawsze tylko jedną rzecz w danym czasie, ale wykonaj ją dobrze i dokończ, zanim rozpoczniesz drugą. Powinieneś ustalić regularne godziny wstawania, modlitwy i posiłku. Wielu traci cenne godziny w łóżku, bo to odpowiada ich wrodzonym skłonnościom, a wstawanie, przeciwnie, wymaga wysiłku. Ani jednej godziny zmarnowanej rano nigdy nie da się już odzyskać; jest na zawsze stracona. Salomon powiada: “Szedłem koło roli próżniaka i koło winnicy głupca: a oto wszystko porosło chwastem, powierzchnię jej pokryły pokrzywy, a kamienne ogrodzenie było rozwalone. Gdy na to spojrzałem, zwróciło to moją uwagę; ujrzałem to i wyciągnąłem stąd naukę: trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę założysz ręce, aby odpocząć, a wtem zaskoczy cię ubóstwo jak włóczęga i niedostatek jak zbrojny mąż”. Przypowieści 24,30-34.SS2 33.4

Kto chce być pobożnym, powinien swemu wyznaniu oddać cześć przez to, że nigdy nie da powodu do tego, by jego lekkomyślne postępowanie zniesławiło prawdę. “Nikomu nic winni nie bądźcie” (Rzymian 13,8) — mówi apostoł. Bracie mój! Powinieneś teraz poważnie walczyć ze złymi nawykami, wyzbyć się lenistwa, które stało się prawie twoją drugą naturą, i odkupić stracony czas. Niech świat zobaczy, że prawda dokonała w twoim życiu zmiany.SS2 33.5