Κεφάλαιο 40—Ο Βαλααμ

(Βασίζεται στο βιβλίο Αριθμοί, κεφ. 22: - 24:)ΠΠ 425.1

Επιστρέφοντας στον Ιορδάνη μετά την κατάκτηση της Βασάν και ενώ ετοιμάζονταν για την άμεση εισβολή στη Χαναάν, οι Ισραηλίτες στρατοπέδευσαν πλάι στον ποταμό, στο σημείο της εισόδου του στην Ερυθρά Θάλασσα και ακριβώς απέναντι από την πεδιάδα της Ιεριχώ. Βρίσκονταν ακριβώς στα σύνορα του Μωάβ και οι Μωαβίτες τρομοκρατήθηκαν καθώς πλησίαζαν οι εισβολείς.ΠΠ 425.2

Οι κάτοικοι του Μωάβ δεν είχαν κακοποιηθεί από τον λαό του Ισραήλ, είχαν όμως παρακολουθήσει με ανήσυχα προαισθήματα όσα συνέβησαν στις γειτονικές τους χώρες. Οι Αμορραίοι, μπροστά στους οποίους είχαν αναγκαστεί να υποχωρήσουν, νικήθηκαν από τους Εβραίους και τα εδάφη που οι Αμορραίοι είχαν με τη βία αποσπάσει από το Μωάβ, περιήλθαν στην κατοχή του Ισραήλ. Τα στρατεύματα της Βασάν είχαν υποχωρήσει μπροστά στη μυστηριακή δύναμη που καλυπτόταν από τη νεφελώδη στήλη και τα γιγαντιαία προπύργια είχαν καταληφθεί από τους Εβραίους. Οι Μωαβίτες δεν τολμούσαν να διακινδυνεύσουν μια επίθεση εναντίον τους. Η προσφυγή στα όπλα ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία μπροστά στους υπερφυσικούς παράγοντες που ενεργούσαν για λογαριασμό των Εβραίων. Αποφάσισαν, όπως είχε κάνει ο Φαραώ, να μεταχειρισθούν τη δύναμη της μαγείας για να καταστείλουν το έργο του Θεού. Θα έριχναν κατάρα στο Ισραήλ.ΠΠ 425.3

ΟΙ Μωαβίτες ήταν στενά συνδεδεμένοι με τους Μαδιανίτες, τόσο με εθνικούς όσο και με θρησκευτικούς δεσμούς. Και ο Βαλάκ, ο βασιλιάς του Μωάβ, διέγειρε τους φόβους του συγγενικού έθνους και εξασφάλισε τη συνεργασία τους στα σχέδιά του εναντίον του Ισραήλ με το μήνυμα: «Τώρα θέλει καταφάγει το πλήθος τούτο πάντα τα πέριξ ημών, καθώς ο βους κατατρώγει τον χόρτον της πεδιάδος.» Κυκλοφορούσε η φήμη ότι ο Βαλαάμ που κατοικούσε στη Μεσοποταμία, κατείχε υπερφυσικές δυνάμεις και η φήμη του είχε φθάσει μέχρι τη χώρα του Μωάβ. Αποφασίστηκε να τον καλέσουν σε βοήθειά τους. Για αυτό, αγγελιοφόροι «οι πρεσβύτεροι του Μωάβ και οι πρεσβύτεροι του Μαδιάμ» στάλθηκαν για να εξασφαλίσουν τις μαντείες και τις μαγείες του κατά του Ισραήλ.ΠΠ 425.4

Οι πρέσβεις ξεκίνησαν αμέσως για το μακρινό τους ταξίδι, περνώντας βουνά και διασχίζοντας ερημιές προς τη Μεσοποταμία. Όταν βρήκαν το Βαλαάμ, του έδωσαν το μήνυμα του βασιλιά τους.ΠΠ 426.1

«Ιδού λαός εξήλθεν εξ Αιγύπτου, ιδού περικαλύπτει το πρόσωπον της γης και κάθηται εναντίον μου. Τώρα λοιπόν ελθέ, σε παρακαλώ, καταράσθητι τον λαόν τούτον διότι είναι δυνατώτερός μου, ίσως υπερισχύσω να πατάξωμεν αυτούς και να εκδιώξω αυτούς εκ της γης. Επειδή εξεύρω ότι όντινα ευλογήσης είναι ευλογημένος και όντινα καταρασθής είναι κατηραμένος.»ΠΠ 426.2

Ο Βαλαάμ υπήρξε κάποτε καλός άνθρωπος και προφήτης του Θεού. Είχε όμως αποστατήσει και είχε παραδοθεί στην πλεονεξία αν και εξακολουθούσε να ισχυρίζεται ότι είναι υπηρέτης του Υψίστου. Δεν αγνοούσε το έργο του Θεού για το καλό του Ισραήλ και όταν οι απεσταλμένοι ανακοίνωσαν το σκοπό της αποστολής τους, ήξερε καλά ότι το καθήκον του ήταν να αρνηθεί τις αμοιβές του Βαλάκ και να διώξει τους πρεσβευτές του.ΠΠ 426.3

Τόλμησε όμως να παίξει με τον πειρασμό και είπε στους αγγελιοφόρους να παραμείνουν κοντά του εκείνη τη νύχτα, δηλώνοντας ότι δεν μπορούσε να δώσει θετική απάντηση πριν ζητήσει τη συμβουλή του Κυρίου. Ο Βαλαάμ ήξερε ότι η κατάρα του δεν μπορούσε να βλάψει τον λαό του Ισραήλ. Ο Θεός ήταν με το μέρος τους και όσο έμεναν πιστοί σε Αυτόν, καμιά αντίθετη δύναμη στη Γη ούτε στον άδη δεν μπορούσε να υπερισχύσει εναντίον τους. Κολάκεψαν όμως την περηφάνια του τα λόγια των πρέσβεων: «Όντινα ευλόγησης είναι ευλογημένος, και όντινα καταρασθής είναι κατηραμένος», ενώ τα πλούσια δώρα και η μελλοντική εξύψωση διέγειραν την απληστία του. Δέχτηκε τους προσφερόμενους θησαυρούς και έπειτα ενώ προσποιούταν αυστηρή υπακοή στο θέλημα του Θεού, προσπάθησε να συμμορφωθεί με τις επιθυμίες του Βαλάκ.ΠΠ 426.4

Τη νύχτα ο άγγελος του Κυρίου ήρθε στο Βαλαάμ με το μήνυμα: «Μη υπάγης μετ’αυτών, μη καταρασθής τον λαόν, διότι είναι ευλογημένος.» Το πρωί ο Βαλαάμ έδιωξε διατακτικά τους αγγελιοφόρους, χωρίς όμως να τους γνωστοποιήσει αυτό που ο Κύριος του είχε πει. Θυμωμένος που τα όνειρά του για κέρδη και τιμές είχαν ξαφνικά διαλυθεί, φώναξε εκνευρισμένα: «Υπάγετε εις την γην σας, διότι δεν μοι συγχωρεί ο Κύριος να έλθω μεθ’υμών.»ΠΠ 426.5

Ο Βαλαάμ «ηγάττησε τον μισθόν της αδικίας». (Β', Πέτρ. 2:15). Η αμαρτία της πλεονεξίας που ο Θεός τη θεωρεί ειδωλολατρία, τον είχε κάνει καιροσκόπο. Με αυτό το μοναδικό ελάττωμα ο Σατανάς απέκτησε ολοκληρωτικό έλεγχο επάνω του. Αυτό επέφερε και την καταστροφή του. Ο Σατανάς παρουσιάζει πάντοτε κοσμικά κέρδη και τιμές προκειμένου να παρασύρει τους ανθρώπους μακριά από τη λατρεία του Θεού. Τους λέει ότι είναι η υπερευαισθησία της συνείδησής τους που τους εμποδίζει να ευημερήσουν.ΠΠ 427.1

Έτσι, πολλοί παρακινούνται να τολμήσουν μια παρέμβαση στο μονοπάτι της απόλυτης ακεραιότητας. Το ένα παραπάτημα καθιστά το άλλο ευκολότερο και έτσι γίνονται περισσότερο αλαζόνες. Τολμούν να κάνουν τα πιο τρομερά πράγματα, μια και παραδόθηκαν στον έλεγχο της φιλαργυρίας και στον πόθο της δύναμης. Πολλοί κολακεύονται με την ιδέα ότι μπορούν να ξεφύγουν για λίγο από την πλήρη ακεραιότητα χάριν κάποιας κοσμικής κερδοσκοπικής ενέργειας. Αφού επιτύχουν το σκοπό τους, μπορούν να αλλάξουν πορεία όποτε θελήσουν. Όσοι σκέπτονται έτσι, περιπλέκονται στα δίκτυα του Σατανά και σπάνια ξεφεύγουν.ΠΠ 427.2

Όταν οι μηνυτές ανήγγειλαν στο Βαλάκ την άρνηση του προφήτη να τους ακολουθήσει, δε φανέρωσαν ότι του το είχε απαγορεύσει ο Θεός. Υποθέτοντας ότι με την αργοπορία του ο Βαλαάμ απέβλεπε σε πλουσιότερη αμοιβή, ο βασιλιάς έστειλε περισσότερους και ενδοξότερους από τους προηγούμενους άρχοντες, στους οποίους έδωσε την εξουσία να αποδεχθούν οποιουσδήποτε όρους θα έθετε ο Βαλαάμ. Το επείγον μήνυμα του Βαλάκ στο Βαλαάμ ήταν: «Μη εμποδισθής, σε παρακαλώ, να έλθης προς εμέ, διότι θέλω σε τιμήσει με μεγάλας τιμάς και θέλω κάμει παν ό,τι μοι είπης. Ελθέ λοιπόν, παρακαλώ, καταράσθητί μοι τον λαόν τούτον.»ΠΠ 427.3

Ο Βαλαάμ δοκιμάστηκε για δεύτερη φορά. Προκειμένου να δώσει απάντηση στις παρακλήσεις των πρεσβευτών, προφασίστηκε μεγάλη ευσυνειδησία και ακεραιότητα και τους διαβεβαίωσε ότι καμιά ποσότητα από χρυσάφι ή ασήμι δεν μπορούσε να τον δελεάσει να ενεργήσει ενάντια στο θέλημα του Θεού. Λαχταρούσε όμως να συμμορφωθεί και με το θέλημα του βασιλιά. Και παρά το γεγονός ότι το θέλημα του Θεού είχε γίνει γνωστό οριστικά, επίμονα παρότρυνε τους απεσταλμένους να παραμείνουν για να ρωτήσει πάλι το Θεό, σαν να ήταν άνθρωπος ο ύψιστος Θεός και χρειαζόταν να μεταπειστεί. Τη νύχτα ο Κύριος παρουσιάσθηκε στο Βαλαάμ και του είπε: «Εάν έλθωσιν οι άνθρωποι διά να σε καλέσωσι, σηκωθείς ύ-παγε μετ’αυτών, πλην ό,τι σοι είπω τούτο θέλεις κάμει.» Μέχρι αυτό το σημείο ο Θεός επέτρεψε στο Βαλαάμ να κάνει το δικό του θέλημα επειδή ήταν αποφασισμένος να το κάνει. Δεν επιχείρησε να αναζητήσει το θέλημα του Θεού, αλλά προτίμησε να ακολουθήσει τη δική του πορεία. Στη συνέχεια προσπάθησε να εξασφαλίσει την έγκριση του Κυρίου.ΠΠ 427.4

Υπάρχουν χιλιάδες στη σημερινή εποχή που ακολουθούν παρόμοια πορεία. Δε θα είχαν καμιά δυσκολία να αναγνωρίσουν το καθήκον τους, καθήκον που η Γραφή καθορίζει με σαφήνεια ή το υποδεικνύουν οι περιστάσεις και η λογική, αν αυτό συμφωνούσε με τις προτιμήσεις τους. Επειδή όμως οι αποδείξεις αυτές είναι αντίθετες με τις δικές τους επιθυμίες και διαθέσεις, συχνά οι άνθρωποι παραμερίζουν και συνάμα αποτολμούν να πάνε στο Θεό για να γνωρίσουν το καθήκον τους. Με φαινομενικά βαθιά ευσυνειδησία προσεύχονται επίμονα για φως.ΠΠ 428.1

Ο Θεός όμως δεν εμπαίζεται με αυτά. Συχνά επιτρέπει σε τέτοια άτομα να ακολουθήσουν τις δικές τους επιθυμίες και να υποστούν τα αποτελέσματα. «Ο λαός Μου δεν ήκουσε της φωνής Μου . . . Διά τούτο παρέδωκα αυτούς εις τας επιθυμίας της καρδίας αυτών.» (Ψαλμ. 81:11,12). Όταν αντιλαμβάνεται κανείς πλήρως το καθήκον του, ας μη τολμάει να πάει στο Θεό με την προσευχή να δικαιολογηθεί για να μην το κάνει. Οφείλει μάλλον να ζητήσει με ταπεινό και πράο πνεύμα να του χορηγηθεί θεϊκή δύναμη και σοφία για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.ΠΠ 428.2

Οι Μωαβίτες ήταν ένας διαφθαρμένος, ειδωλολατρικός λαός. Με βάση όμως το φως που είχαν λάβει, η ενοχή τους δεν ήταν τόσο μεγάλη στα μάτια του Ουρανού όσο η ενοχή του Βαλαάμ. Εφόσον όμως αυτός ισχυριζόταν ότι ήταν προφήτης του Θεού, οτιδήποτε θα έλεγε, θα εκλαμβανόταν ότι προφέρθηκε με θεία εξουσία. Επομένως, δεν του επιτράπηκε να πει ό,τι ήθελε, αλλά όφειλε να μεταδώσει το μήνυμα που θα του έδινε ο Θεός. «Ό,τι σοι είπω, τούτο θέλεις κάμει», ήταν η θεϊκή προσταγή.ΠΠ 428.3

Ο Βαλαάμ είχε πάρει την άδεια να πάει με τους απεσταλμένους του Μωάβ, αν θα έρχονταν το πρωί να τον καλέσουν. Εκείνοι όμως ενοχλημένοι με τη χρονοτριβή του και περιμένοντας καινούρια από μέρους του άρνηση, ξεκίνησαν επιστρέφοντας στην πατρίδα τους χωρίς να τον συμβουλευθούν περισσότερο. Κάθε δικαιολογία για να διαπραγματευθεί το αίτημα του Βαλάκ εξέλιπε. Ο Βαλαάμ όμως ήταν αποφασισμένος να εξασφαλίσει την αμοιβή. Παίρνοντας το ζώο που συνήθιζε να καβαλάει, ξεκίνησε για το ταξίδι. Φοβόταν μήπως και τώρα ακόμη, ο Θεός ανακαλούσε την άδεια που του έδωσε. Για αυτό το λόγο, προχωρούσε βιαστικά, ανυπόμονος μην τυχόν κατά κάποιον τρόπο έχανε την πολυπόθητη αμοιβή.ΠΠ 428.4

Αλλά «άγγελος Κυρίου εοτάθη εν τη οδώ έμπροσθεν αυτού, διά να εναντιωθή εις αυτόν». Το ζώο είδε το θεϊκό αγγελιοφόρο που ο άνθρωπος δε διέκρινε και από το δρόμο στράφηκε σε ένα χωράφι. Χτυπώντας το άγρια ο Βαλαάμ ξανάφερε το ζώο στο μονοπάτι. Αλλά πάλι, ενώ περνούσαν μια στενωπό από τοιχώματα, ο άγγελος παρουσιάστηκε και το ζώο προσπαθώντας να αποφύγει την απειλητική όψη του, συνέθλιψε στον τοίχο το πόδι του κυρίου του. Ο Βαλαάμ ήταν τυφλός στη θεϊκή επέμβαση και δεν ήξερε ότι ο Θεός εμπόδιζε το δρόμο του. Ο άνθρωπος είχε εκνευριστεί και χτυπώντας αλύπητα το γαϊδουράκι, το ανάγκασε να προχωρήσει.ΠΠ 429.1

Και πάλι «εν στενώ τόπω, όπου δεν ήτο οδός διά να εκκλίνη δεξιά ή αριστερά», ο άγγελος παρουσιάστηκε όπως πριν με απειλητικές διαθέσεις. Το καημένο το ζώο τρέμοντας από φόβο, σταμάτησε εντελώς και έπεσε καταγής κάτω από το βάρος του αναβάτη του. Η οργή του Βαλαάμ ήταν ασυγκράτητη και με το ραβδί του χτύπησε το ζώο ακόμη σκληρότερα από πριν. Τότε ο Θεός άνοιξε το στόμα του και «άφωνον υποζύγιον με φωνήν ανθρώπου λαλήσαν, ημπόδισε την παραφροσύνην του προφήτου». (Β', Πέτρ. 2:16). Του είπε: «Τι σοι έκαμα και με εκτύπησας τρίτην ταύτην φοράν;»ΠΠ 429.2

Έξω φρενών που εμποδιζόταν έτσι το ταξίδι του, ο Βαλαάμ απάντησε στο ζώο του σαν να απευθυνόταν σε κάποια λογική ύπαρξη: «Διότι με ενέπαιξας. Είθε να είχον μάχαιραν εν τη χειρί μου, διότι τώρα ήθελον σε θανατώσει.» Ένας λεγόμενος μάγος πήγαινε να καταραστεί έναν ολόκληρο λαό με σκοπό να παραλύσει τη δύναμή του, ενώ είναι ανίκανος να σκοτώσει το ζώο το οποίο καβαλίκευε!ΠΠ 429.3

Στο σημείο αυτό τα μάτια του Βαλαάμ ανοίχτηκαν και διέκρινε τον άγγελο του Θεού να ορθώνεται με γυμνωμένο σπαθί, έτοιμος να τον θανατώσει. Τρομοκρατημένος, «κύψας προσεκύνησεν επί πρόσωπον αυτού». Ο άγγελος του είπε: «Διά τί εκτύπησας την όνον σου τρίτην ταύτην φοράν; ιδού, εγώ εξήλθον διά να σοι εναντιωθώ, διότι ο δρόμος σου είναι διεστραμμένος ενώπιόν μου. Και ιδούσα με η όνος εξέκλινεν απ’εμού τρίτην ταύτην φοράν. Αλλως, εάν δεν εξέκλινεν απ’εμού, τώρα σε μεν ήθελον φονεύσει, εκείνην δε ήθελον αφήσει ζώσαν.»ΠΠ 429.4

Ο Βαλαάμ όφειλε τη διατήρηση της ζωή του στο δυστυχισμένο ζώο το οποίο μεταχειρίστηκε με τόση σκληρότητα. Ο άνθρωπος που ισχυριζόταν ότι ήταν προφήτης του Κυρίου, δήλωσε ότι με τα μάτια του «είδεν όρασιν του παντοδυνάμου», είχε τόσο τυφλωθεί από την πλεονεξία και τη φιλοδοξία που δεν ήταν σε θέση να διακρίνει τον άγγελο του Θεού, τον οποίο το ζώο διέκρινε. «Των οποίων απίστων όντων, ο θεός του κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νουν.» (Β’ Κορ. 4:4). Πόσοι έχουν τυφλωθεί έτσι! Τρέχουν επάνω σε απαγορευμένα μονοπάτια, παραβαίνουν το θεϊκό νόμο και δεν μπορούν να διακρίνουν ότι ο Θεός και οι άγγελοί Του είναι εναντίον τους. Όπως ο Βαλαάμ, εξοργίζονται και αυτοί με εκείνους που προσπαθούν να εμποδίσουν την καταστροφή τους.ΠΠ 429.5

Ο Βαλαάμ έδειξε από ποιο πνεύμα κατευθυνόταν με τον τρόπο που μεταχειρίστηκε το ζώο του. «Ο δίκαιος επιμελείται την ζωή του κτήνους αυτού, τα δε σπλάχνα των ασεβών είναι ανελεήμονα.» Λίγοι είναι εκείνοι που αναγνωρίζουν ότι είναι αμαρτία να τυραννούν τα ζώα ή να τα παραμελούν, αφήνοντάς τα να υποφέρουν. Εκείνος που δημιούργησε τον άνθρωπο, έπλασε επίσης και τα κατώτερα ζώα και «οι οικτιρμοί Αυτού (είναι) επί πάντα τα ποιήματα Αυτού.» (Παρ. 12:10, Ψαλμ. 145:9). Τα ζώα πλάστηκαν για να υπηρετούν τον άνθρωπο, αλλά αυτός δεν έχει το δικαίωμα να τα μεταχειρίζεται με αγριότητα ή με σκληρές απαιτήσεις.ΠΠ 430.1

Εξαιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου «πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά.» (Ρωμ. 8:22). Επομένως, τα βάσανα και ο θάνατος ήρθαν σαν επακόλουθα όχι μόνο επάνω στην ανθρώπινη φυλή αλλά και στα ζώα. Ο άνθρωπος πρέπει λοιπόν να ελαφρύνει αντί να αυξάνει το βάρος των βασάνων που προξένησε στα πλάσματα του Θεού η δική του παράβαση! Όποιος βασανίζει τα ζώα επειδή τα έχει κάτω από την εξουσία του, είναι όχι μόνο τύραννος αλλά και άνανδρος. Η τάση να προξενεί κανείς πόνο ή στο συνάνθρωπό του ή στα άλογα ζώα, είναι σατανική.ΠΠ 430.2

Πολλοί δε συνειδητοποιούν ότι η αγριότητά τους ποτέ δε θα φανερωθεί επειδή τα κακομοίρα άφωνα ζώα δεν είναι σε θέση να τη φανερώσουν. Αλλά αν μπορούσαν τα μάτια αυτών των ανθρώπων να ανοιχτούν, όπως ανοίχτηκαν τα μάτια του Βαλαάμ, θα έβλεπαν έναν άγγελο του Κυρίου να στέκεται μάρτυρας για να μιλήσει εναντίον τους στις ουράνιες αυλές. Στον Ουρανό τηρούνται κατάστιχα, η ημέρα που θα απονεμηθεί τιμωρία σε εκείνους που τυραννούν τα πλάσματα του Θεού πλησιάζει.ΠΠ 430.3

Όταν αντίκρισε τον απεσταλμένο του Θεού, ο Βαλαάμ κραύγασε τρομοκρατημένος: «Ημάρτησα διότι δεν ήξευρον ότι συ έστεκες εν τη οδώ εναντίον μου. Όθεν τώρα, εάν δεν ήναι αρεστόν εις σε, επιστρέφω.» Ο Θεός του επέτρεψε να συνεχίσει το ταξίδι του, αλλά του έδωσε να καταλάβει ότι τα λόγια του θα ελέγχονταν από τη θεϊκή δύναμη. Ο Θεός απέδειξε στο Μωάβ ότι οι Εβραίοι βρίσκονταν κάτω από την προστασία του Ουρανού. Το γεγονός αυτό έγινε ολοφά- νερο όταν έδειξε πόσο ανήμπορος ήταν ο Βαλαάμ ακόμη και να προφέρει μια κατάρα χωρίς τη θεϊκή άδεια.ΠΠ 430.4

Ο βασιλιάς του Μωάβ, όταν πληροφορήθηκε ότι πλησιάζει ο Βαλαάμ, βγήκε με μεγάλη ακολουθία να τον υποδεχτεί στα σύνορα του βασιλείου του. Όταν εξέφρασε την έκπληξή του για την αργοπορία του Βαλαάμ μπροστά στις πλούσιες αμοιβές που τον περίμεναν, η απάντηση του προφήτη ήταν: «Ιδού, ήλθον προς σε. Έχω τώρα την δύναμιν να λαλήσω τι; Όντινα λόγον βάλει ο Θεός εις το στόμα μου, τούτον θέλω λαλήσει.» Ο Βαλαάμ λυπήθηκε πολύ με τον περιορισμό αυτό. Φοβόταν ότι ο σκοπός του δεν μπορούσε να εκπληρωθεί, επειδή είχε τεθεί κάτω από την ελέγχουσα δύναμη του Κυρίου.ΠΠ 431.1

Με μεγάλη πομπή ο βασιλιάς μαζί με τους επισημότερους αξιωματούχους του βασιλείου του συνόδευσε το Βαλαάμ «επί τους υψηλούς τόπους του Βάαλ» από όπου μπορούσε να εποπτεύσει τα εβραϊκά πλήθη. Ο προφήτης να έστεκε στο επιβλητικό βουνό, βλέποντας κάτω το στρατόπεδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Πόσο λίγο ήξεραν οι Ισραηλίτες αυτά που συνέβαιναν τόσο κοντά τους! Πόσο λίγο γνώριζαν τη φροντίδα του Θεού με την οποία προστατεύονταν νύχτα-μέρα! Πόσο αμβλυμμένα ήταν τα αισθήματα του λαού του Θεού! Πόσο αργοί ήταν σε κάθε γενεά να κατανοήσουν τη μεγάλη αγάπη Του και ευσπλαχνία! Αν μπορούσαν να διακρίνουν τη θαυμαστή δύναμη που ο Θεός ασκούσε διαρκώς για χάρη τους, δε θα γέμιζε η καρδιά τους με ευγνωμοσύνη για την αγάπη Του και με δέος στη σκέψη της μεγαλοπρέπειας και της δύναμής Του;ΠΠ 431.2

Ο Βαλαάμ είχε κάποια γνώση για τις προσφορές των ολοκαυτωμάτων των Εβραίων και έλπιζε ότι με το να τις προσπεράσει προσφέροντας ακριβότερα δώρα, θα κατόρθωνε να εξασφαλίσει την ευλογία του Θεού και να επιτύχει την εκπλήρωση των αμαρτωλών προθέσεών του. Έτσι, τα αισθήματα των ειδωλολατρών Μωαβιτών αποκτούσαν τον έλεγχο των σκέψεών του. Η σοφία του κατάντησε παραφροσύνη. Η πνευματική ενόρασή του σκοτίστηκε. Μόνος του προκάλεσε την τύφλωσή του υποχωρώντας στη δύναμη του Σατανά.ΠΠ 431.3

Με την καθοδήγηση του Βαλαάμ κτίστηκαν επτά βωμοί όπου πρόσφερε από μια θυσία επάνω στον καθένα. Τότε αποσύρθηκε «εις τόπον υψηλόν» για να συναντήσει το Θεό, και υποσχέθηκε να κάνει γνωστό στο Βαλάκ ό,τι θα του φανέρωνε ο Κύριος. Με τους άρχοντες και τους μεγιστάνες του Μωάβ ο βασιλιάς έστεκε πλάι στο ολοκαύτωμα, ενώ γύρω τους είχαν συγκεντρωθεί τα ανυπόμο- να πλήθη, περιμένοντας την επιστροφή του προφήτη. Κάποτε αυτός παρουσιάστηκε και ο λαός περίμενε να ακούσει τα λόγια που θα παρέλυαν για πάντα την παράξενη δύναμη που ενεργούσε για το καλό των μισητών Ισραηλιτών. Ο Βαλαάμ είπε:ΠΠ 431.4

«Βαλάκ ο βασιλεύς του Μωάβ με έφερεν εκ της Αράμ, εκ των ορέων των προς ανατολάς, λέγων, Ελθέ, καταράσθητί μοι τον Ιακώβ, και ελθέ, αναθεμάτισον τον Ισραήλ.ΠΠ 432.1

Πώς να καταρασθώ τον οποίον ο Θεός δεν καταράται, ή πώς να αναθεματίσω τον οποίον ο Κύριος δεν ανεθεμάτισε;ΠΠ 432.2

Διότι από της κορυφής των ορέων βλέπω αυτόν, και από των λόφων θεωρώ αυτόν. Ιδού, λαός θέλει κατοικήσει μόνος, και δεν θέλει λογαριασθή μεταξύ των εθνών.ΠΠ 432.3

Τίς δύναται να αριθμήση την άμμον του Ιακώβ, και τον αριθμόν του τετάρτου του Ισραήλ;ΠΠ 432.4

Είθε να αποθάνω κατά τον θάνατον των δικαίων, και το τέλος μου να ήναι όμοιον με το τέλος αυτού.»ΠΠ 432.5

Ο Βαλαάμ ομολόγησε ότι είχε έρθει με σκοπό να καταραστεί τον λαό του Ισραήλ. Τα λόγια όμως που πρόφερε, ήταν τελείως αντίθετα από τα αισθήματα της καρδιάς του. Ήταν αναγκασμένος να προφέρει ευλογίες, ενώ η ψυχή του ξεχείλιζε από κατάρες.ΠΠ 432.6

Όταν ο Βαλαάμ ατένισε το στρατόπεδο των Ισραηλιτών, παρατήρησε με έκπληξη την απόδειξη της ευημερίας τους. Αυτοί είχαν περιγράφει στο Βαλαάμ σαν ένα άξεστο, ανοργάνωτο πλήθος που λυμαινόταν την ύπαιθρο με συμμορίες αλητών, οι οποίοι είχαν γίνει η πληγή και το φόβητρο των γύρω εθνών. Η εικόνα όμως που οι Ισραηλίτες παρουσίαζαν, ήταν εντελώς αντίθετη. Είδε την απέραντη έκταση και την τέλεια διοργάνωση του στρατοπέδου τους, με τη σφραγίδα της τάξης και της πειθαρχίας να δεσπόζει παντού. Είδε την εύνοια με την οποία ο Θεός περιέβαλλε τον λαό του Ισραήλ, καθώς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ως εκλεκτός λαός Του.ΠΠ 432.7

Δεν επρόκειτο να σταθούν στο ίδιο επίπεδο με τα άλλα έθνη αλλά θα εξυψώνονταν πάνω από όλα τα άλλα. Ήταν ο «λαός όστις θέλει κατοικήσει μόνος, και δεν θέλει λογαριασθή μεταξύ των εθνών». Τον καιρό που ειπώθηκαν τα λόγια αυτά, οι Ισραηλίτες δεν είχαν μόνιμη κατοικία και ο ιδιάζων χαρακτήρας τους, οι τρόποι τους και οι συνήθειές τους ήταν άγνωστα στο Βαλαάμ. Με καταπληκτική ακρίβεια όμως η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε στη μετέπειτα ιστορία του Ισραήλ! Σε όλα τα χρόνια της αιχμαλωσίας τους, σε όλους τους αιώνες όπου είχαν διασκορπισθεί ανάμεσα στα έ- θνη, παρέμειναν ένας ξεχωριστός λαός. Έτσι, ο λαός του Θεού - ο πραγματικός λαός του Ισραήλ - παρότι σκορπισμένος σε όλα τα έθνη, είναι κάτοικοι της Γης με ιθαγένεια στον Ουρανό.ΠΠ 432.8

Στο Βαλαάμ δεν αποκαλύφθηκε μόνο η ιστορία του εβραϊκού λαού ως έθνος, αλλά είδε επίσης την πρόοδο και την ευημερία του πραγματικού Ισραήλ και του Θεού μέχρι το τέλος των αιώνων. Είδε την ιδιαίτερη εύνοια του Υψίστου με την οποία περιβάλλονται εκείνοι που Τον αγαπούν και Τον φοβούνται. Τους είδε να υποστηρίζονται από το βραχίονά Του όταν διαβαίνουν τη ζοφερή κοιλάδα της σκιάς του θανάτου. Τους είδε να βγαίνουν από τους τάφους τους, στεφανωμένοι με δόξα, τιμή και αθανασία. Είδε τους λυτρωμένους να απολαμβάνουν την άφθαρτη δόξα της νέας γης.ΠΠ 433.1

Ατενίζοντας στη σκηνή αναφώνησε: «Τίς δύναται να αριθμήση την άμμον του Ιακώβ, και τον αριθμόν του τετάρτου του Ισραήλ;» Και βλέποντας το ένδοξο διάδημα επάνω σε κάθε μέτωπο, τη χαρά να λάμπει σε κάθε πρόσωπο και προσβλέποντας την ατέλειωτη εκείνη ζωή της ανώφελης ευτυχίας, πρόφερε την εντυπωσιακή εκείνη προσευχή: «Είθε να αποθάνω κατά τον θάνατον των δικαίων, και το τέλος μου να ήναι όμοιον με το τέλος αυτού!»ΠΠ 433.2

Αν ο Βαλαάμ ήταν διατεθειμένος να δεχτεί το φως που είχε δώσει ο Θεός, θα μπορούσε στο σημείο αυτό να κάνει τα λόγια του να βγουν αληθινά. Θα μπορούσε να διακόψει αυτοστιγμεί κάθε σχέση του με το Μωάβ. Δε θα έπαιρνε ως δεδομένο την ευσπλαχνία του Θεού, αλλά θα επέστρεφε σε Αυτόν με ειλικρινή μετάνοια. Ο Βαλαάμ όμως αγάπησε το μισθό της αδικίας και ήταν αποφασισμένος να τον εξασφαλίσει.ΠΠ 433.3

Ο Βαλάκ περίμενε με σιγουριά μια κατάρα που θα κατακεραύνωνε το Ισραήλ. Όταν άκουσε τα λόγια του προφήτη, φώναξε ξεσπώντας σε οργή: «Τί μοι έκαμες; Διά να καταρασθής τους εχθρούς μου σε παρέλαβον, και ιδού, συ ευλογών ευλόγησας αυτούς.» Ο Βαλαάμ προσπαθώντας να κάνει την ανάγκη φιλοτιμία, προσποιήθηκε ότι κινούμενος από σεβάσμια ευσυνειδησία για το θέλημα του Θεού, είχε προφέρει τα λόγια που ή θεϊκή δύναμη έβαλε στο στόμα του. Η απάντησή του ήταν: «Δεν πρέπει να προσέξω ό,τι ο Κύριος έβαλεν εις το στόμα μου, τούτο να είπω;»ΠΠ 433.4

Ούτε και τότε ο Βαλάκ δεν παραιτήθηκε από το σκοπό του. Έκρινε ότι το επιβλητικό θέαμα που παρουσίαζε το πελώριο στρατόπεδο των Εβραίων είχε φοβίσει τόσο το Βαλαάμ που δεν τόλμησε να κάνει τα μάγια του εναντίον τους. Ο βασιλιάς αποφάσισε να φέρει τον προφήτη σε άλλο σημείο, όπου φαινόταν μόνο ένα μέρος της στρατιάς. Αν ο Βαλαάμ πειθόταν να τους καταραστεί κατά τμήμα- τα, σύντομα ολόκληρο το στρατόπεδο θα έπεφτε στην καταστροφή.ΠΠ 433.5

Στην κορυφή ενός υψώματος που λεγόταν Φασγά έγινε άλλη μια δοκιμή. Οικοδομήθηκαν πάλι επτά βωμοί επάνω στους οποίους τοποθετήθηκαν τα ίδια με τα προηγούμενα ολοκαυτώματα. Ο βασιλιάς και οι άρχοντές του παρέμειναν πλάι στα ολοκαυτώματα ενώ ο Βαλαάμ αποσύρθηκε για να συναντηθεί με το Θεό. Πάλι ανατέθηκε στον προφήτη να δώσει ένα θεϊκό μήνυμα που δεν είχε το δικαίωμα να το αλλάξει ή να το αποσιωπήσει.ΠΠ 434.1

Όταν παρουσιάστηκε στη συντροφιά που τον περίμενε με αγωνία, του υπέβαλαν την ερώτηση: «Τί ελάλησεν ο Κύριος;» Η απάντηση, όπως και η προηγούμενη, γέμισε με φόβο την καρδιά του βασιλιά και των αρχόντων.ΠΠ 434.2

«Ο Θεός δεν είναι άνθρωπος να ψευσθή,
Ούτε υιός ανθρώπου να μεταμεληθή.
Αυτός είπε, και δεν θέλει εκτελέσει;
Ή ελάλησε και δεν θέλει εμμείνει;
Ιδού, ευλογίαν παρέλαβον και ευλόγησε,
Και εγώ δεν δύναμαι να μεταστρέψω αυτήν.
Δεν εθεώρησεν ανομίαν εις τον Ιακώβ,
Ουδέ είδε διαστροφήν εις τον Ισραήλ
Κύριος ο Θεός είναι μετ’αυτού,
Και αλαλαγμός βασιλέως είναι μεταξύ αυτών.»ΠΠ 434.3

Γεμάτος δέος που του προξένησαν οι αποκαλύψεις αυτές, ο Βαλαάμ αναφώνησε:ΠΠ 434.4

«Βεβαίως ουδεμία γοητεία δεν ισχύει κατά του Ιακώβ, Ουδέ μαντεία κατά του Ισραήλ.»ΠΠ 434.5

Ο μεγάλος μάγος είχε δοκιμάσει τη μαγική του δύναμη σύμφωνα με το θέλημα των Μωαβιτών. Στην προκειμένη περίπτωση όμως μπορεί να ειπωθεί για τον λαό του Ισραήλ: «Τί έχει κάνει ο Θεός!» Όσο βρίσκονταν κάτω από τη θεϊκή προστασία, κανένας λαός και κανένα έθνος όσο και αν τον βοηθούσε η δύναμη του Σατανά, δεν μπορούσε να υπερισχύσει εναντίον τους. Ο κόσμος έμελλε να θαυμάσει το καταπληκτικό έργο του Θεού υπέρ του λαού Του, το γεγονός δηλαδή ότι υπήρξε ένας άνθρωπος αποφασισμένος να ακολουθήσει μια αμαρτωλή πορεία και τελικά οδηγήθηκε από θεία δύναμη να προφέρει αντί για αναθεματισμούς τις πλουσιότερες ευλογίες σε υπέροχη και συγκλονιστική ποιητική γλώσσα. Η εύνοια που ο Θεός εκδήλωσε στο Ισραήλ την εποχή αυτή, θα χρησίμευε ως διαβεβαίωση της προστατευτικής φροντίδας Του προς τα υπάκουα και πιστά τέκνα Του όλων των αιώνων. Όταν ο Σατανάς θα ωθούσε τους ανθρώπους να συκοφαντήσουν, να ταλαιπωρήσουν και να καταστρέψουν το λαό του Θεού, αυτό ακριβώς το περιστατικό θα επανερχόταν στη θύμησή τους και θα ενίσχυε το θάρρος και την πίστη τους προς το Θεό πίστη τους.ΠΠ 434.6

Αποκαρδιωμένος και καταστενοχωρημένος, ο βασιλιάς του Μωάβ κραύγασε: «Μήτε να καταρασθής αυτούς διόλου μήτε να ευλογήσης αυτούς διόλου.» Αυτή τη φορά οδήγησε το Βαλαάμ στο όρος Φεγώρ όπου βρισκόταν ένα ιερό αφιερωμένο στην ακόλαστη λατρεία του θεού τους, Βάαλ. Εκεί, στήθηκε όπως πριν ο ίδιος αριθμός των βωμών και προσφέρθηκε ο ίδιος αριθμός θυσιών. Ο Βαλαάμ όμως δεν πήγε μόνος του όπως άλλοτε, να πληροφορηθεί το θέλημα του Θεού. Δεν προσποιήθηκε να κάνει μάγια, αλλά όρθιος πλάι στους βωμούς περιέφερε το βλέμμα του στις σκηνές των Ισραηλιτών. Πάλι το Πνεύμα του Θεού ήρθε επάνω του και το θεϊκό μήνυμα ανέβηκε στα χείλη του:ΠΠ 435.1

«Πόσον ωραίαι είναι αι κατοικίαι σου, Ιακώβ,
Αι σκηναί σου, Ισραήλ!
Ως κοιλάδες είναι εξηπλωμέναι,
Ως παράδεισοι εις όχθας ποταμού,
Ως δένδρα αλόης τα οποία εφύτευσεν ο Κύριος,
Ως κέδροι πλησίον των υδάτων.
Θέλει εκχέει ύδωρ εκ της αντλίας αυτού,
Και το σπέρμα αυτού θέλει είσθαι εις ύδατα πολλά,
Και ο βασιλεύς αυτού θέλει είσθαι υψηλότερος του Αγάγ,
Και η βασιλεία αυτού θέλει μεγαλυνθή ...
Αναπεσών, εκοιμήθη ως λέων, και ως σκύμνος λέοντος.
Τίς θέλει εξεγείρει αυτόν;
Ευλογημένος ο ευλογών σε
Και κατηραμένος ο καταρώμενός σε.»ΠΠ 435.2

Η ευημερία του λαού του Θεού περιγράφεται εδώ με μερικές από τις ωραιότερες απεικονίσεις που προσφέρει η φύση. Ο προφήτης παρομοιάζει τον λαό του Ισραήλ με εύφορες κοιλάδες που παράγουν πλούσια συγκομιδή, με ολάνθιστους κήπους ποτισμένους από αστείρευτες πηγές, με μυρωδάτα σανταλόνδενδρα και με καμαρωτούς κέδρους. Η τελευταία αυτή εικόνα είναι μια από τις πιο φανταχτερές και τις πιο αρμόζουσες που υπάρχουν στον εμπνευσμένο λόγο. Όλοι οι λαοί της Ανατολής τιμούσαν τον κέδρο του Λιβάνου. Η κατηγορία των δένδρων στην οποία ανήκει ο κέδρος βρίσκεται σε όλα τα μέρη της Γης όπου έχει πάει ο άνθρωπος. Ακμάζουν από τις αρκτικές περιοχές μέχρι την τροπική ζώνη, απολαμβάνοντας τη ζεστασιά αλλά αντέχοντας και στο κρύο. Φυτρώνουν στην οργιώδη βλάστηση της ακροποταμιάς αλλά υψώνουν το ανάστημά τους στην πυρίκαυστη και διψασμένη χέρσα γη. Χώνουν τις ρίζες τους βαθιά ανάμεσα στα βράχια των βουνών και αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση τον ανεμοδαρμό. Το φύλλωμά τους είναι ζωηρό και καταπράσινο όταν τα άλλα απογυμνώνονται μόλις έρθει ο Χειμώνας.ΠΠ 435.3

Πάνω από όλα τα δένδρα ο κέδρος του Λιβάνου διακρίνεται για τη δύναμή του, τη στερεότητά του και την ακατάβλητη ικμάδα του. Χρησιμοποιείται συμβολικά για να περιγράψει εκείνους των οποίων η ζωή είναι «κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν τω Θεώ». Η Γραφή λέει ότι «ο δίκαιος ... ως κέδρος του Λιβάνου θέλει αυξάνει.» Το θεϊκό χέρι εξύψωσε τον κέδρο σαν το βασιλιά του δάσους. «Αι έλατοι δεν εξισούντο με τους κλάδους αυτού, ουδέν δένδρον εν τω παραδείσω του Θεού ωμοίαζεν αυτόν κατά την ωραιότητα αυτού.» (Κολ. 3:3, Ψαλμ. 92:12, Ιεζ. 31:8) Ο κέδρος χρησιμεύει πολλές φορές ως έμβλημα του βασιλικού αξιώματος. Όταν η Γραφή απεικονίζει τους δικαίους, δείχνει με αυτό πώς ο Ουρανός βλέπει εκείνους που κάνουν το θέλημα του Θεού.ΠΠ 436.1

Ο Βαλαάμ προφήτευσε ότι ο βασιλιάς του Ισραήλ θα ήταν μεγαλύτερος και ισχυρότερος από τον Αγάγ. Αυτός ήταν ο τίτλος που δινόταν στους βασιλείς των Αμαληκιτών, οι οποίοι την εποχή εκείνη αποτελούσαν πανίσχυρο έθνος. Ο λαός του Ισραήλ όμως αν έμενε πιστός στο Θεό, θα υπέτασσε όλους τους εχθρούς του. Ο Βασιλιάς του Ισραήλ ήταν ο Υιός του Θεού και μια μέρα ο θρόνος Του θα εδραιωθεί επάνω στη Γη και η δύναμή Του θα υπερβεί όλα τα βασίλεια.ΠΠ 436.2

Ακούγοντας τα λόγια αυτά του προφήτη, ο Βαλάκ συντρίφθηκε από τις διαψευσμένες ελπίδες, το φόβο και την οργή. Αγανάκτησε που ο Βαλαάμ δεν τον ενθάρρυνε ούτε στο ελάχιστο δίνοντάς του μια ευνοϊκή απάντηση τότε που όλα ήταν στραμμένα εναντίον του. Παρατηρούσε με περιφρόνηση τη συμβιβαστική απατηλή στάση του προφήτη και φώναξε: «Τώρα λοιπόν φύγε εις τον τόπον σου. Έλεγον να σε τιμήσω με τιμάς, αλλ’ιδού, ο Κύριος σε εστέρησε της τιμής.» Η απάντηση που του δόθηκε ήταν ότι ο βασιλιάς είχε προειδοποιηθεί πως ο Βαλαάμ θα πρόφερε μόνο το μήνυμα που θα του έδινε ο Θεός.ΠΠ 436.3

Πριν επιστρέφει στο λαό του, ο Βαλαάμ έκανε μια ωραιότατη και μεγαλοπρεπέστατη προφητεία για το Λυτρωτή του κόσμου και για την τελική καταστροφή των εχθρών του Θεού:ΠΠ 437.1

«Θέλω ιδεί Αυτόν, αλλ’ουχί τώρα.
Θέλω θεωρήσει Αυτόν, αλλ’ ουχί εκ του πλησίον.
Θέλει ανατείλει άστρον εξ Ιακώβ,
Και θέλει αναστηθή σκήπτρον εκ του Ισραήλ,
Και θέλει πατάξει τους αρχηγούς Μωάβ,
Και εξολοθρεύσει πάντας τους υιούς του Σηθ.»ΠΠ 437.2

Τελείωσε προλέγοντας την τελική καταστροφή του Μωάβ, του Εδώμ, του Αμαλήκ και του Κενναίου, μη αφήνοντας έτσι ούτε μια ακτίνα ελπίδας για το Μωαβίτη βασιλιά.ΠΠ 437.3

Απογοητευμένος με τη διάψευση των ελπίδων του για πλούτη και προαγωγή, πέφτοντας στη δυσμένεια του βασιλιά και συναισθανόμενος ότι είχε επισύρει τη δυσαρέσκεια του Θεού, ο Βαλαάμ επέστρεψε από την αυτοσχέδια αποστολή του. Όταν έφτασε στο σπίτι του, η δύναμη ελέγχου του Αγίου Πνεύματος τον εγκατέλειψε και η πλεονεξία του που για την ώρα είχε συγκρατηθεί, υπερίσχυσε και πάλι. Ήταν πρόθυμος να καταφύγει σε οποιοδήποτε μέσο, αρκεί να κερδίσει την υποσχόμενη από το Βαλάκ αμοιβή.ΠΠ 437.4

Ο Βαλαάμ ήξερε ότι η ευημερία του Ισραήλ εξαρτιόταν από την υπακοή τους στο Θεό και δεν υπήρχε τρόπος για να τους συντρίψει παρά μόνο αν τους παρέσερνε στην αμαρτία. Τότε αποφάσισε να εξασφαλίσει την εύνοια του Βαλάκ, συμβουλεύοντας τους Μωαβίτες τι έπρεπε να κάνουν για να προκαλέσουν το ανάθεμα στο Ισραήλ.ΠΠ 437.5

Επέστρεψε αμέσως στη χώρα του Μωάβ και εξέθεσε τα σχέδιά του στο βασιλιά. Οι ίδιοι οι Μωαβίτες ήταν πεπεισμένοι πως όσο ο λαός του Ισραήλ έμενε πιστός στο Θεό, Εκείνος θα τους προστάτευε. Το προτεινόμενο σχέδιο του Βαλαάμ ήταν να τους χωρίσει από το Θεό δελεάζοντάς τους με την ειδωλολατρία. Αν γινόταν να οδηγηθούν στην άσκηση της ακόλαστης λατρείας του Βάαλ και της Αστάρτης, ο πανίσχυρος Προστάτης τους θα γινόταν εχθρός τους. Έπειτα, σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έπεφταν θύματα των γειτονικών άγριων και πολεμοχαρών εθνών. Το σχέδιο αυτό έγινε πρόθυμα δεκτό από το βασιλιά και ο ίδιος ο Βαλαάμ παρέμεινε εκεί για να βοηθήσει στην εφαρμογή του.ΠΠ 437.6

Ο Βαλαάμ είδε με τα μάτια του την επιτυχία του διαβολικού σχεδίου του. Είδε την κατάρα του Θεού να πέφτει στο λαό Του και χιλιάδες ψυχές να θανατώνονται με την τιμωρία Του. Η θεία δίκη όμως που τιμώρησε την αμαρτία του Ισραήλ, δεν επέτρεψε στους υπαίτιους να διαφύγουν. Στον πόλεμο του λαού του Ισραήλ κατά των Μαδιανιτών, σκοτώθηκε ο Βαλαάμ. Είχε την προαίσθηση ότι και το δικό του τέλος πλησίαζε όταν είχε αναφωνήσει: «Είθε να αποθάνω κατά τον θάνατον των δικαίων, και το τέλος μου να ήναι όμοιον με το τέλος αυτού!» Δεν προτίμησε όμως να ζήσει τη ζωή των δικαίων και η μοίρα του γράφηκε πλάι με αυτή των εχθρών του Θεού.ΠΠ 437.7

Η μοίρα του Βαλαάμ ήταν όμοια με αυτή του Ιούδα και οι χαρακτήρες τους παρουσιάζουν κοινά γνωρίσματα. Οι δύο αυτοί άνδρες προσπάθησαν να συνδυάσουν την υπηρεσία του Θεού και του Μαμωνά και συνάντησαν οικτρή καταστροφή. Ο Βαλαάμ αναγνώρισε τον αληθινό Θεό και προσποιήθηκε ότι Τον υπηρετούσε. Ο Ιούδας πίστεψε στον Ιησού ότι ήταν ο Μεσσίας και ενώθηκε με τους οπαδούς Του. Ο Βαλαάμ όμως ήλπιζε να κάνει την υπηρεσία προς τον Κύριο σκαλοπάτι για να αποκτήσει πλούτο και κοσμική τιμή. Η αποτυχία του σε αυτό τον έκανε να σκοντάψει, να πέσει και να χαθεί. Ο Ιούδας περίμενε ότι η σχέση του με το Χριστό θα του ε-ξασφάλιζε πλούτο και προαγωγή στην επίγεια βασιλεία που πίστευε ότι ο Ιησούς θα ίδρυε. Η διάψευση των ελπίδων του τον οδήγησε στην αποστασία και στην καταστροφή.ΠΠ 438.1

Τόσο ο Βαλαάμ όσο και ο Ιούδας είχαν δεχτεί πολύ φως και α-πολάμβαναν διάφορα προνόμια, αλλά μια μοναδική αμαρτία που υπέθαλπαν, δηλητηρίασε ολόκληρο το χαρακτήρα τους και έφερε την καταστροφή τους.ΠΠ 438.2

Είναι επικίνδυνο να επιτρέψουμε σε έναν αντιχριστιανικό χαρα-κτηριστικό να ζήσει στην καρδιά. Μια υποθαλπόμενη αμαρτία νοθεύει το χαρακτήρα και φέρνει όλες τις ευγενικές ιδιότητές του σε υποταγή της αμαρτωλής επιθυμίας. Η αφαίρεση ενός προστατευτικού παράγοντα από τη συνείδηση, η ανοχή μιας κακής συνήθειας, η παραμέληση μιας σημαντικής απαίτησης του καθήκοντος καταρρίπτουν τις αμυντικές δυνάμεις της ψυχής και ανοίγουν τη θύρα στο Σατανά να μπει μέσα και να μας παραπλανήσει. Η μόνη ασφαλής πορεία είναι να απευθύνουμε καθημερινά τις προσευχές μας με καθαρή καρδιά όπως έκανε ο Δαβίδ: «Στήριξον τα διαβήματά μου εν ταις οδοίς Σου, διά να μη σαλευθώσιν οι πόδες μου.» (Ψαλμ. 17:5).ΠΠ 438.3