Κεφάλαιο 46—Ευλογιεσ και Καταρεσ
(Βασίζεται στο βιβλίο Ιησούς του Ναυή, κεφ. 8:)ΠΠ 485.1
Μετά την εκτέλεση της καταδίκης του Αχάν, ο Ιησούς πήρε την εντολή να παρατάξει για πόλεμο όλους τους μαχητές και να προχωρήσει εκ νέου προς τη Γαι. Η δύναμη του Θεού συνόδευε το λαό Του και σε λίγο είχαν κατακτήσει την πόλη. Προς το παρόν όλες οι πολεμικές επιχειρήσεις διακόπηκαν προκειμένου να παρευρεθεί ολόκληρος ο λαός του Ισραήλ σε μια επίσημη θρησκευτική τελετή. Ο λαός ανυπομονούσε να εγκατασταθεί στη Χαναάν. Μέχρι τότε δεν είχαν ακόμη αποκτήσει σπίτια και αγροί για τις οικογένειές τους και για να τα αποκτήσουν, έπρεπε πρώτα να διώξουν τους Χαναναίους. Το σπουδαίο όμως έργο έπρεπε να αναβληθεί επειδή ένα σημαντικό γεγονός απαιτούσε πρώτα την προσοχή τους.ΠΠ 485.2
Πριν γίνουν κάτοχοι της κληρονομιάς τους, έπρεπε να ανανεώσουν τη συμφωνία της αφοσίωσής τους στο Θεό. Στις τελευταίες οδηγίες που δόθηκαν στο Μωυσή, του είχε ζητηθεί δύο φορές να συγκεντρώσει τις φυλές του Ισραήλ επάνω στα δύο βουνά Εβάλ και Γαριζίν στη Συχέμ για την επίσημη αποδοχή του νόμου του Θεού. Υπακούοντας στην προσταγή αυτή, όλος ο λαός, όχι οι άνδρες μόνοι τους, αλλά «μετά των γυναικών και των παιδιών και των ξένων των παρευρισκομένων μεταξύ αυτών» άφησαν το στρατόπεδό τους στα Γάλγαλα και προχώρησαν μέσα από τη χώρα των ε-χθρών τους στη κοιλάδα Συχέμ, στο κέντρο σχεδόν της χώρας. Παρόλο ότι περιβάλλονταν από ανίκητους εχθρούς, ήταν ασφαλείς κάτω από την προστασία του Θεού, όσο εξακολουθούσαν να παραμένουν πιστοί σε Αυτόν. Τότε, όπως και στην εποχή του Ιακώβ, «επέπεσε τρόμος Θεού επί τας πόλεις τας κύκλω αυτών» (Γέν. 35: 5), και οι Εβραίοι αφέθηκαν ανενόχλητοι.ΠΠ 485.3
Ο τόπος που είχε οριστεί για την επίσημη αυτή τελετή, είχε ήδη αγιαστεί από τη σχέση του με τους πατέρες τους. Εδώ ήταν που ο Αβραάμ έστησε το πρώτο του θυσιαστήριο στον Κύριο στη Χαναάν. Εδώ ο Αβραάμ και ο Ιακώβ είχαν στήσει τις σκηνές τους. Εδώ ο Ιακώβ είχε αγοράσει τον αγρό όπου αργότερα οι φυλές θα έθαβαν το σώμα του Ιωσήφ. Εδώ ακόμη βρισκόταν το πηγάδι που είχε σκάψει ο Ιακώβ καθώς και η βελανιδιά που στη ρίζα της είχε θάψει τα είδωλα της οικογένειάς του.ΠΠ 485.4
Το διαλεγμένο αυτό σημείο ήταν ένα από τα ωραιότερα σε ολόκληρη την Παλαιστίνη και κατάλληλο να χρησιμεύσει για θέατρο όπου η μεγάλη και εντυπωσιακή αυτή σκηνή επρόκειτο να διαδραματιστεί. Η όμορφη κοιλάδα με τα πράσινα λιβάδια της, πλαισιωμένα από τα ελαιόδεντρα, ποτιζόμενα από κρυστάλλινες πηγές και στολισμένα με αγριολούλουδα, απλωνόταν ελκυστική ανάμεσα στα γυμνά βουνά. Το Εβάλ και το Γαριζίν - αντικριστά στην κοιλάδα - είναι σχεδόν ενωμένα μεταξύ τους στους πρόποδες, σε σημείο να φαίνονται να σχηματίζουν κάτι σαν ένα φυσικό άμβωνα. Κάθε λέξη ειπωμένη επάνω στο ένα ακούγεται καθαρά και στο άλλο, ενώ οι βουνοπλαγιές με τις εσοχές τους προσφέρουν τόπο για μια πελώρια σύναξη.ΠΠ 486.1
Σύμφωνα με τις οδηγίες που δόθηκαν στο Μωυσή, ένα μνημείο από μεγάλες πέτρες είχε ανεγερθεί επάνω στο όρος Εβάλ και επάνω στις πέτρες αυτές που είχαν ήδη ασβεστωθεί, γράφτηκε ο νόμος. Όχι μόνο οι δέκα εντολές που εκφωνήθηκαν από το ύψος του Σινά και ήταν γραμμένες στις δύο λίθινες πλάκες, αλλά και οι νόμοι που είχαν υπαγορευθεί στο Μωυσή και αυτός τους έγραψε σε βιβλίο. Πλάι στο μνημείο αυτό οικοδομήθηκε ένας βωμός από λαξευτές πέτρες επάνω στον οποίο προσφέρονταν θυσίες στον Κύριο. Το γεγονός ότι ο βωμός είχε τοποθετηθεί στο όρος Εβάλ, το όρος από όπου προφέρθηκαν οι κατάρες, ήταν σημαντικό. Σήμαινε ότι εξαιτίας των παραβάσεων του θεϊκού νόμου οι Ισραηλίτες είχαν προκαλέσει τη δικαιολογημένη οργή του Θεού και αυτή θα έπρεπε να ξεσπάσει αμέσως αν δεν ήταν η εξιλαστική θυσία του Χριστού που συμβολιζόταν με το θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος.ΠΠ 486.2
Έξι φυλές που όλες κατάγονταν από τη Λεία και τη Ραχήλ, είχαν σταθεί επάνω στο όρος Γαριζίν, ενώ εκείνες που προέρχονταν από τις θεράπαινες, συμπεριλαμβανομένου του Ρουβήν και του Ζαβουλών, πήραν τη θέση τους επάνω στο Εβάλ. Οι ιερείς με την κιβωτό κατέλαβαν τη θέση τους στη μέση της κοιλάδας μεταξύ των δύο. Η σάλπιγγα ήχησε το σιωπητήριο. Τότε μέσα στην απόλυτη ησυχία και στην παρουσία της πελώριας εκείνης σύναξης, ο Ιησούς στέκοντας πλάι στην ιερή κιβωτό, ανέγνωσε τις ευλογίες που θα συνόδευαν την υπακοή στο νόμο του Θεού. Όλες οι φυλές στο Γαριζίν απάντησαν με ένα Αμήν. Κατόπιν διάβασε τις κατάρες και οι φυλές στο Εβάλ συμφώνησαν. Άπειρες χιλιάδες ενωμένες φωνές προφέρονταν σαν φωνή ενός μόνο ανθρώπου, δίνοντας την επίσημη απάντηση. Στη συνέχεια έγινε η ανάγνωση του νόμου του Θεού μαζί με τις εντολές και τις κρίσεις που τους είχαν παραδοθεί από το Μωυσή. Ο λαός του Ισραήλ είχε λάβει το νόμο κατευθείαν από το στόμα του Θεού στο Σινά και τα ιερά προστάγματά Του γραμμένα με το ίδιο Του το χέρι, φυλάγονταν μέσα στην κιβωτό. Τώρα όμως γράφηκαν εκεί όπου μπορούσαν να διαβαστούν από όλους. Όλοι είχαν το προνόμιο να δουν για τον εαυτό τους όρους της Διαθήκης κάτω από τους οποίους θα κατακτούσαν τη Χαναάν. Όλοι έπρεπε να δείξουν ότι δέχονται τους όρους της Διαθήκης και να δώσουν τη συναίνεσή τους για τις ευλογίες ή τις κατάρες με την τήρηση ή την άρνησή τους. Ο νόμος δεν είχε απλώς και μόνο γραφεί επάνω στις πέτρες του μνημείου, αλλά και είχε αναγνωστεί από τον ίδιο τον Ιησού, εξ ορισμού ολόκληρου του Ισραήλ. Δεν είχαν περάσει πολλές εβδομάδες αφότου ο Μωυσής είχε δώσει στο λαό προφορικά το βιβλίο του Δευτερονομίου, αλλά τώρα ο Ιησούς τούς διάβασε τον ίδιο το νόμο.ΠΠ 486.3
Όχι μόνο οι άνδρες του Ισραήλ, αλλά όλες οι γυναίκες και τα παιδιά άκουσαν την ανάγνωση του νόμου επειδή και για αυτούς είχε μεγάλη σημασία να γνωρίσουν και να εκτελέσουν το καθήκον τους. Σχετικά με τα προστάγματά Του ο Θεός είχε διατάξει τον λαό του Ισραήλ: «Θέλετε λοιπόν βάλει τους δόμους Μου τούτους εις την καρδίαν σας και εις την ψυχήν σας, και θέλετε διδάξει αυτούς εις τα τέκνα σας ... διά να πολυπλασιασθώσιν αι ημέραι σας και αι ημέραι των τέκνων σας, επί της γης την οποίαν ο Κύριος ώμοσε προς τους πατέρας σας να δώση εις αυτούς, ως αι ημέραι του ουρανού επί της γης.» (Δευτ. 11:18-21).ΠΠ 487.1
Κάθε έβδομο χρόνο ο νόμος έπρεπε να διαβάζεται στο σύνολό του μπροστά σε ολόκληρη τη σύναξη των Ισραηλιτών όπως είχε διατάξει ο Μωυσής:ΠΠ 487.2
«Εν τω τέλει εκάστου εβδόμου έτους, εν τω καιρώ του έτους της αφέσεως, εν τη εορτή της σκηνοπηγίας, όταν πας ο Ισραήλ συναχθή δια να εμφανισθή ενώπιον του Κυρίου του Θεού σου, εν τω τόπω όντινα εκλέξη, θέλεις αναγινώσκει τον νόμον τούτον ενώπιον παντός του Ισραήλ εις επήκοον αυτών. Σύναξον τον λαόν, τους άνδρας και τας γυναίκας και τα παιδία, και τον ξένον σου τον εντός των πυλών σου, διά να ακούσωσι και διά να μάθωσι, και να φοβώνται Κύριον τον Θεόν σας, και διά να προσέχωσι να εκτελώσι πάντας τους λόγους του νόμου τούτου. Και διά να ακούσωσι τα τέκνα αυτών, τα οποία δεν εξεύρουσι και να μάθωσι να φοβώνται Κύριον τον Θεόν σας πάσας τας ημέρας, όσας ζήτε επί της γης, προς την οποίαν διαβαίνετε τον Ιορδάνην, διά να κληρονομήσητε αυτήν.» (Δευτ. 31: 10-13).ΠΠ 487.3
Ο Σατανάς προσπαθεί συνεχώς να διαστρεβλώνει τα λόγια του Θεού, να τυφλώνει το νου και να σκοτίζει την αντίληψη για να κάνει τους ανθρώπους να αμαρτήσουν. Για αυτό ο Θεός είναι τόσο σαφής, εκθέτοντας τις απαιτήσεις Του με απλό τρόπο ώστε να μην πλανηθεί κανείς. Ο Θεός επιδιώκει διαρκώς να φέρει τους ανθρώπους στην προστασία Του για να μην μπορεί ο Σατανάς να ασκήσει την απάνθρωπη, εξαπατητική του δύναμη επάνω τους. Δέχτηκε να τους μιλήσει με την ίδια τη φωνή Του και να γράψει με το ίδιο το χέρι Του τις ζωντανές ρήσεις. Τα ευλογημένα αυτά λόγια, εμποτισμένα με ζωή και φωτισμένα με αλήθεια, παραδόθηκαν στους ανθρώπους ως τέλειος οδηγός. Επειδή ο Σατανάς επιδιώκει να αποσπάσει το νου και να στρέψει τα αισθήματα μακριά από τις υποσχέσεις και τις αξιώσεις του Θεού, απαιτείται μεγάλη προσοχή για να χαραχθούν στη μνήμη και να μιλήσουν στην καρδιά.ΠΠ 488.1
Με μεγάλη προσοχή πρέπει οι θρησκευτικοί δάσκαλοι να διδάσκουν στο λαό τα γεγονότα της βιβλικής Ιστορίας, τις προειδοποιήσεις και τις απαιτήσεις του Κυρίου. Αυτά πρέπει να παρουσιάζονται σε απλοποιημένη γλώσσα που τα παιδιά να τα καταλαβαίνουν εύκολα. Είναι καθήκον τόσο των ιεροκηρύκων όσο και των γονέων να φροντίζουν να αποκτήσουν τα παιδιά τη διδασκαλία των Γραφών. Οι γονείς μπορούν και έχουν υποχρέωση να κάνουν τα παιδιά τους να ενδιαφερθούν στις ποικίλες γνώσεις που περιλαμβάνονται μέσα στις ιερές σελίδες. Προκειμένου όμως να τα κάνουν να ενδιαφερθούν για το λόγο του Θεού, πρέπει οι ίδιοι να ενδιαφέρονται για αυτόν. Πρέπει να είναι εξοικειωμένοι με τις διδαχές του και οφείλουν να μιλούν για αυτές όπως ο Κύριος διέταξε τον λαό του Ισραήλ, «καθήμενος εν τη οικία σου, και περιπατών εν τη οδώ, και πλαγιάζων, και εγειρόμενος». (Δευτ. 11:19).ΠΠ 488.2
Αυτοί που θέλουν τα παιδιά τους να αγαπούν και να σέβονται το Θεό, πρέπει να μιλούν για την αγαθότητά Του, τη μεγαλοσύνη Του, τη δύναμή Του, όπως αυτή αποκαλύπτεται στο λόγο Του και στα έργα της δημιουργίας. Το κάθε κεφάλαιο και το κάθε εδάφιο της Γραφής είναι μια επικοινωνία του Θεού με τους ανθρώπους. Πρέπει, όπως λέει, να δεθούν τα προστάγματα αυτά «διά σημείον επί της χειρός σας» και να είναι «ως προμετωπίδια μεταξύ των οφθαλμών σας». Αν μελετούνται και εφαρμόζονται, θα οδηγήσουν το λαό του Θεού όπως οδήγησαν τους Ισραηλίτες, την ημέρα με τη στήλη της νεφέλης και το βράδυ με τη στήλη της φωτιάς.ΠΠ 488.3