فصل 60—«قوانین پادشاهی»

ایام عید پَسَح یهود ندیک می شد و عیسی مجددا ً به سوی اورشلیم عزیمت می کرد. قلب منجی به واسطه وحدت کامل با اراده پدر ، سرشار از آرامش بود و به همین دلیل، با اشتیاق به سوی قربانگاه خویش گام بر می داشت. اما، هاله ای از ابهام، ترس و تردید بر شاگردان حکمفرما شده بود. “منجی پیشاپیش ایشلن راه می پیمود و شاگردان در شگفت بودند و کسانی که از پی آنها می رفتند، هراسان.”AA 533.1

مسیح دیگر بار آن دوازده تن را به کناری برد و واضح تر از هر زمانی دیگر، آنچه را که می بایست بر او بگذرد، برایشان بیان کرده و فرمود، ” اینک، به اورشلیم می رویم. در آنجا هر آنچه انبیاء درباره پسر انسان نوشته اند، به انجام خواهد رسید. زیرا او را به غیر یهودیان خواهند سپرد. آنها او را استهزا و توهین خواهند کرد و آب دهان بر او انداخته، تازیانه اش خواهند زد و خواهند کشت. AA 533.2

اما در روز سوم برخواهد خاست . شاگردان هیچ یک از اینها را درک نکردند. معنی سخن او از آنان پوشیده ماند و نفهمیدند درباره چه سخن می گوید.” آیا آنان درست پیش از این، در همه جا اعلام نکرده بودند که ” پادشاهی آسمان نزدیک شده است” ؟ نگر خود مسیح نگفته بود که بسیاری در پادشاهی آسمان با ابراهیم و اسحاق و یعقوب بر سر یک سفره خواهند نشست؟” مگر خود مسیح نگفته بود ، هرکه به خاطر نام من همه چیز خود را ترک کرده باشد ، صد برابر خواهد یافت و حیات جاویدان را به دست خواهد آورد؟”AA 533.3

مگر مسیح به دوازده شاگرد خود وعده نداده بود که ، در پادشاهی آسمان ، هنگامی که او بر تخت شکوهمند خود بنشیند ، آنان نیز ، بر دوازده تخت خواهند نشست و بر دوازده قبیله اسرائیل داوری خواند کرد؟” و حتی اکنون نیز به ایشان می گفت که ، هر آنچه انبیا درباره او نوشته بودند، می بایستی به انجام برسد. مگر انبیا، جلال و شکوه پادشاهی مسیح را پیش بینی نکرده بودند؟ به لحاظ چنین افکاری ، سخنان مسیح برای شاگردان، مبهم و نا مشخص بود. هر مشکلی هم که پیش می آمد، شاگردان باور داشتن که پادشاهی آسمانی نزدیک است. AA 533.4

یوحنا، پسر زبدی، یکی از دو شاگردی بود که در همان ابتدای خدمت عیسی، به او ایمان آورده بود. او و برادرش یعقوب جزو نخستین گروهی بودند که همه چیز خود را برای خدمت به عیسی ، رها کرده بودند. آنان با شادمانی ، خانواده و دوستان خود را ترک کرده بودند تا بتوانند در کنار عیسی بمانند ، آنان با عیسی راه رفته و سخن گفته بودند و با و در خلوت خانه و در میان جمعیت حضور پیدا کرده بودند. AA 534.1

مسیح بارها ، ترس و نگرانی اسان را مرتفع کرده بود، او بارها ایشان را از خطر رهانیده و ایشان را در خلال مصائب و مشکلات آرامش و تسلی بخشیده و با مهربانی و شکیبایی ایشان را تعلیم داده بود. میان ایشان با منجی پیوند دوستی و محبت برقرار بود. آنان با اشتیاق فراوان می خواستند که در پادشاهی آسمان از عالی ترین جایگاه برخوردار شوند. یوحنا در هر فرصتی ، کنار منجی قرار می گرفت و یعقوب نیز مشتاق بود تا با منجی ارتباطی صمیمی و نزدیک داشته باشد. AA 534.2

مادر یعقوب و یوحنا از پیرون مسیح به شمار می رفت و با دارایی خود به عیسی و شاگردان او خدمت کرده بود. او با محبتی مادرانه به حضور عیسی آمده و در پادشاهی آسمان برای دو پسرش خواستار عالی ترین مقام شد. او هم چنین پسرانش را، برای در خواست چنین تقاضایی از مسیح ، ترغیب می نمود. AA 534.3

بنابراین با دو پسرش نزد عیسی آمد و در برابر او زانو زد و از وی درخواست کرد که آرزویش را برآورده سازد. عیسی پرسید، ” آرزوی تو چیست؟” مار یعقوب و یوحنا پاسخ داد، ” عطا فرما که این دو پسر من در پادشاهی تو، یکی بر جانب راست و دیگری بر جانب چپ تو بنشیند.” عیسی با متانت و مهربانی با ایشان رفتار کرده و خودخواهی ایشان را به واسطه برتری جویی بر سایر شاگردان ، سرزنش نکرد. زیرا از دل ایشان با خبر و از عمق علاقه ایشان آگاه بود.AA 534.4

او می داند که محبت ایشان صرفا ً نوعی محبت انسانی نمی باشد که به وسیله امیال دنیوی آلوده شده اشد، بلکه محبتی است که از چشمه بیکران محبت او جاری می شود. بنابراین، عیسی چنین محبتی را سرزنش نمی کند، بلکه پاک کرده و افزایش می دهد. ” آیا می توانید از جامی که من می نوشم، بنوشید و تعمیدی را که من می گیرم ، بگیرید؟” AA 534.5

آنان سخنان اسرار آمیز او را که به تحمل درد و رنج اشاره می کرد، بیاد آورده ، با این وجود با اطمینان پاسخ دادند، ” آری، می توانیم.” آنان برای اثبات وفاداری به عیسی ، حاضر بودند هرگونه رنج و مصیبت را با کمال افتخار تحمل کنند. عیسی به ایشان فرمود، ” شکی نیست ک از جامی که من می نوشم، خواهید نوشید و تعمیدی را که من می گیرم ، خواهید گفت.” هنگامیکه عیسی این خنان را بر زبان می راند، به جای تخت پادشاهی ، خود را بر بالای صلیب می دید که دو جانی و قاتل یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ او دیده می شد. یوحنا و یعقوب می بایستی در آینده در درد و رنج منجی شریک گردند، یکی می بایستی با شمشیر کشته شود و برادر دیگر نیز در میان تمامی رنجدیدگان ، بیشترین آزار و جفا را متحمل شود. عیسی در ادامه سخنان خود می فرماید، ” اما بدانید که نشستن بر جانب راست و چپ من، در اختیار من نیست تا آن را به کسی ببخشم . این جایگاه از آن کسانی است که برایشان فراهم شده است.” AA 535.1

در پادشاهی خداوند ، مقام و منزلت از طریق تبعیض کسب نمی شود و یا به طور دلبخواهی اعطا و دریافت نمیشود. کسب مقام و منزلت ثمره رفتار و شخصیت خداپسندانه است. در پادشاهی آسمان ، تاج و تخت ، تحت شرایط ویژه ای کسب می شود و تنها با از خود گذشتگی پیروی از خداوند عیسی مسیح حاصل می شود.AA 535.2

سالها بعد، هنگامی که شاگردان با طرفداری از مسیح در مصائب و رنجهای او شریک شدند، خداوند ، شرایط نزدیک شدن به خود را در پادشاهی آسمان به یوحنا مکاشفه نمود، ” مسیح فرمود، ” هر که غالب آید ، او را حق نشستن با من بر تخت خودم خواهم بخشید، همانگونه که من غالب آمدمد و با پدرم بر تخت او بنشستم.”AA 535.3

” هر که غالب آید ، او را ستونی در معبد خدایم خواهم ساخت، و دیگر آنجا را هرگز ترک نخواهم کرد. بر او نام خدایم را و نام شهر خدایم ، اورشلیم جدید را که از جانب خدا از آسمان نازی می شود، و نام جدید خود را خوهم نوشت.” ( مکاشفه 3 آیات 21 و 12).AA 535.4

پولس رسول در اینباره نوشته است، ” زیرا من ، هم اکنون ، همچون هدیه ای ریختنی ، در حال ریخته شدنم و زمان رحلتم فرا رسیده است. جنگ نیکو را جنگیده ام ، مسابقه را به پایان رسانده و ایمان را محفوظ داشته ام. AA 535.5

اکنون تاج پارسایی برایم آماده است، تاجی که خداوند ، آن داور عادل، در آن روز به من عطا خواهد کرد. نه تنها به من ، بلکه به همه آنان که مشتاق ظهور او بوده اند. ” ( دوم تیمتائوس 4 آیات 6 تا 8).AA 535.6

کسی که در پادشاهی آسمان در کنار مسیح می ایستد ، کسی خواهد بود که سرشار از روح محبت ایثارگرانه او باشد- محبتی که ، ” بردبار و مهربان است، حسد نمی برد، فخر نمی فروشد و کبر و غرور ندارد. رفتار ناشایسته ندارد و نفع خود را نمی جوید، به آسانی خشمگین نمی شود و کینه به دل نمی گیرد.” ( اول قرنتیان 13 آیات 4 و5). محبنی که شاگردان را تحت تاثیر قرار می دهد ، همانگونه که مسیح را تحت تاثیر قرار داد، محبتی که برای نجات بشر تلاش و فداکاری کرده و حاضر است و همه چیز را فدا کند. AA 536.1

در زندگی پولس رسول نیز چنین روح ایثار و فداکاری دیده می شد. او در رساله فیلیپیان می گوید، ” زیرا مرا زیستن مسیح است و مردن نفع ، چنانکه مشتاقانه انتظار می کشم و امید دارم که در هیچ یز سرافکنده نخواهم شد، بلکه با کمال دلبری، اکنون نیز چون همیشه ، چه در مرگ و چه در زندگی ، مسیح در بدنم جلال خواهد یافت. “(فیلیپیان 1 آیات 21 و 20).AA 536.2

چون ده شاگرد دیگر از تقاضای یعقوب و یوحنا آگاه شدند، برایشان خشم گرفتند. عالی ترین جایگاه در پادشاهی خداوند، چیزی بود که همه آنان در پی کسب آن بودند. و آنان از اینکه دو تن از شاگردان به طو ظاهری برایشان پیشی گرفته بودند، بسیار خشمگین بودند . چنین به نظر می رسید که در میان ایشان مجادله و کشمکش تازه ای به وقوع بپیوندد. بنابراین عیسی ایشان را فراخواند و گفت، ” شما می دانید آنان که حاکمان دیگر قومها شمرده می شوند برایشان سروری می کنند و بزرگانشان برایشان فرمان می رانند. اما در میان شما چنین نباشد، هرکه می خواهد در میان شما بزرگ باشد، باید خادم شما شود. AA 536.3

در پادشاهی دنیوی، مقام و منزلت نشانه قدرت طلبی بود و مردم مجبور بودند برای ادامه حیات از طبقات حاکم حمایت کنند. رهبران جامعه برای مسلط شدن بر توده های مردم، از ثروت ، نفوذ و تحصیلات خود استفاده می کردند. طبقات حاکم می بایستی فکر کرده ، تصمیم گیری نموده و حکومت کنند، اما مردم محروم می بایستی اطاعت و خدمت نمایند . مذهب نیز مانند تمامی چیزهای دیگر وسیله حاکمیت و اقتدار بود. از مردم انتظار می رفت به چیزی ایمان داشته و به آن عمل نمایند که مورد حاکمان است حقوق فردی به جهت تفکر و عمل نمودن به آن کاملا ً زیر پا گذاشته شده بود. مسیح در حال بنیان نهادن پادشاهی با اصول متفاوت بود. او افراد را نه برای کسب قدرت، بلکه برای خدمت فراخوانده بود، تا ضعیفان را تقویت کنند. قدرت، مقام ، استعداد و تحصیلات ، صاحب آن را زیر بار مسئولیت سنگینی قرار می دهد تا به همنوع خود خدمت کند. حتی به ضعیف ترین شاگردان مسیح نیز گفته شده است که ، ” اینها همه به خاطر شماست.” ( دوم قرنتیان 4 آیه 15).AA 536.4

“چنانکه پسر انسان نیز نیامد تا خدمتش کنند ، بلکه آمد تا خدمت کند و جانش را چون بهای رهایی به عوض بسیاری بدهد.” مسیح از هر نظر غمخوار شاگردان بوده و در فقر ایشان سهیم بود، او به خاطر ایشان با فداکاری عمل نموده و برای هموار نمودن مشکلات ، پیوسته پیشایش ایشان حرکت می کرد. و به زودی برای انجام رسالت زمینی خود، جان خویش را فدا می نمود. اصلی که مسیح بر طبق آن عمل می کرد، اصلی است که اعضای کلیسا را که بدن او می باشند، به کار وا می دارد. موضوع و هدف رستاگاری ، محبت است. در پادشاهی مسیح کسانی بزرگترین هستند که از او سرمشق گرفته و به عنوان شبانان گله او عمل نمایند.AA 537.1

سخنان پولس ، عظمت و افتخار زندگی مسیحی را نشان می دهد، آنجا که می گوید، ” زیرا با اینکه از همه آزادم، خود را غلام همه ساختم،” ” زیرا در پی نفع خود نیستم ، بلکه نفع بسیاری را می جویم، تا نجات یابند.” (اول قرنتیان 9 آیه 19 — و 10 آیه 33).AA 537.2

افراد می بایستی برای رجوع کردن به وجدان خویش ، آزاد گذاشته شوند. هیچ کس نباید بر ذهن دیگری تسلط یابد و یا دیگران را داوری کرده و برایشان تعیین تکلیف کند. زیرا” هر یک از ما حساب خود را به خدا بار خواهد داد.” هیچ کسی حق ندارد که علایق شخصی خود را به دیگران تحمیل کند. در همه موارد، جایی که اصول مورد نظر مطرح می باشد، ” هر کس در ذهن خودش کاملا ً متقاعد باشد.” ( رومیان 14 آیات 12 و 5). در پدشاهی مسیح ، رفتار ظالمانه و لرد منشانه وجود ندارد و فرشتگان آسمان ، نه برای حکمرانی و کسب احترام ، بلکه به عنوان پیام آوران رحمت و برای همکاری با افراد جهت تعالیم بشریت به روی زمین می آیند. AA 537.3

اصول و سخنان مربوط به تعالیم منجی با همه زیبایی آسمانی ، در حافظه شاگردان محبوب او نقش بسته بود. در آخرین روزهای زندگی یوحنای رسول، جوهر شهادت او به کلیساها این بود که ، ” همین است پیامی که از آغاز شنیدید، که باید یکدیگر را محبت کنیم.” و ” محبت را از آنجا شناخته ایم که او جان خود را در راه ما نهاد ، و ما نیز باید جان خود را در راه برادران بنهیم.” (اول یوحنا 3 آیات 11 و 16).AA 537.4

این چنین روحیه ای بر کلیساهای اولیه حاکم بود. و بعد از نزول روح القدس، ” همه ایمانداران را یک دل و یک جان بود و هیچ کس چیزی از اموالش را از آن خود نمی دانست، بلکه در همه چیز با هم شریک بودند ” و ” هیچ کس در میان آنها محتاج نبود. ” و ” رسولان با نیرویی عظیم به رستاخیز خداوند عیسی شهادت می دادند و فیض عظیمی بر همگی ایشان بود. ” ( اعمال رسولان 4 آیات 32 و 34و 33).AA 538.1