1 Koryntian 11,18-34

(Mateusza 26,26-29) — Wypaczanie Wieczerzy Pańskiej

Koryntianie bardzo wyraźnie odeszli od prostoty wiary i harmonii z kościołem. Co prawda nadal zgromadzali się na modlitwy, ale swoim zachowaniem zrażali jednych do drugich. Wypaczali prawdziwe znaczenie Wieczerzy Pańskiej, wzorując ją bardzo silnie na bałwochwalczych świętach. Schodzili się razem, by sławić cierpienia i śmierć Chrystusa, ale przekształcali te okazje na biesiady i egoistyczne przyjemności.BK 364.9

Stało się zwyczajem, że przed praktykowaniem wieczerzy Pańskiej spotykali się na towarzyskim posiłku. Na miejsce spotkania, wierzące rodziny przynosiły swój własny pokarm i spożywały go z zewnętrzną uprzejmością, nie czekając aż pozostali będą gotowi. Ta święta Wieczerza Pańska sprowadzała się u bogatych do żarłocznej biesiady, podczas gdy biedni wstydzili się, widząc jak ich postne pożywienie jawnie kontrastuje z wyszukanymi smakołykami ich bogatych braci.BK 365.1

Paweł gani Koryntian za to, że dom Boży uczynili miejscem biesiad i ucztowania, podobnie jak to robi towarzystwo bałwochwalców: “Czy nie macie domów, aby jeść i pić? Albo czy zborem Bożym gardzicie i poniewieracie tymi, którzy nic nie mają?” To właśnie w taki sposób były obchodzone publiczne religijne święta greków i idąc za radami fałszywych nauczycieli, chrześcijanie zaczęli naśladować ich przykład. Nauczyciele ci rozpoczęli od zapewnienień, że uczestniczenie w tych bałwochwalczych uroczystościach nie jest wcale złą rzeczą, tak, że w końcu wprowadzili podobne praktyki do chrześcijańskiego kościoła.BK 365.2

Kontynuując, Paweł przechodzi do pokazania im porządku i celu Wieczerzy Pańskiej, ostrzegając przy tym braci przed wypaczaniem tego świętego obrządku. — Sketches from the Life of Paul 170-171.BK 365.3