FINNIÐ GUÐ FYRIR BÆN, 15. Janúar

Þá munuð þér ákalla mig og fara og biðja til mín, og ég mun bœnheyra yður. Og þér munuð leita mín ogfinna mig. Þegar þér leitið mín af öllu hjarta.... ” Jer. 29, 12. 13DL 21.1

Til eru tvær tegundir bæna — yfirborðsbænin og trúarbænin. Endurtekning ákveðinna, vanabundinna orðtækja, þegar hjartað finnur ekki til neinnar þarfar á Guði er yfirborðsbæn.... Við ættum að vera einkar gætin í öllum bænum okkar, að láta í ljós þarfir hjartans og segja það eitt, sem við eigum við. Öll þau skrautorð sem við höfum ráð yfir jafngilda ekki einni helgri ósk. Hinar mælskufyllstu bænir eru aðeins tilgangslausar endurtekningar, ef þær láta ekki í ljós hinar sönnu tilfinningar hjartans. En bænin, sem kemur frá einlægu hjarta, þegar hinar einföldu þarfir sálarinnar eru látnar í ljós, rétt eins og við mundum biðja jarðneskan vin um greiða og vonast eftir að hann yrði veittur, er trúarbæn. Tollheimtumaðurinn, sem fór til musterisins til að biðja er gott dæmi um einlægan, helgaðan guðsdýrkenda. Hann fann að hann var syndari og hin mikla þörf hans leiddi til þess að hann kvað upp úr með þessa heitu ósk: “Guð, vertu mér syndugum líknsamur.” ...DL 21.2

Eftir að við höfum látið í ljós óskir okkar, eigum við að svara þeim sjálf að svo miklu leyti sem mögulegt er og bíða ekki eftir að Guð geri það fyrir okkur, sem við getum gert sjálf. Hjálp Guðs er geymd öllum þeim, sem krefjast hennar. Guðleg hjálp á að sameinast mannlegri viðleitni, þrá og áhuga. En við getum ekki náð himninum án þess að klífa sjálf. Aðrir geta ekki haldið okkur uppi með bænum sínum, ef við vanrækjum sjálf að biðja, því að Guð hefur ekki séð fyrir neinu slíku handa okkur..Hinir hrjúfu drættir lyndiseinkunna okkar fjarlægjast ekki og ekki koma heldur aðrir hreinir og yndislegir drættir í þeirra stað, en einhverrar áreynslu af okkar hálfu...DL 21.3

Í viðleitni okkar að fylgja dæmi Drottins munum við fara margar skakkar leiðir... Samt skulum við ekki hætta viðleitni okkar... Stundleg mistök ættu að koma okkur til að halla okkur betur að Kristi. ^{39BE, Nov., 1887}DL 21.4