บทที่ 106 - ความมัธยัสถ์กับความเมตตากรุณา

หลายคนดูแคลนความมัธยัสถ์ นำไปสับสนกับความตระหนี่ขี้เหนียวและการมีใจคับแคบ แต่ความมัธยัสถ์กลับสอดคล้องกับความมีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ที่จริงแล้ว หากไม่มีความมัธยัสถ์ย่อมไม่เกิดความมีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อย่างแท้จริง เราต้องเก็บออมเพื่อแบ่งปัน {MYP 320.1}MYPTh 263.1

ไม่มีผู้ใดทำตัวมีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อย่างแท้จริงโดยปราศจากการปฏิเสธตนเอง ด้วยชีวิตที่สมถะ ปฏิเสธตนเองและมัธยัสถ์อย่างเคร่งครัดเท่านั้นจึงจะทำให้เราบรรลุผลของการทำงานที่ทรงโปรดมอบหมายให้แก่เราในฐานะผู้แทนของพระคริสต์ให้สำเร็จได้ ความหยิ่งยโสและความทะเยอทะยานฝ่ายโลกจะต้องถูกกำจัดให้ออกไปจากใจ หลักการแห่งความไม่เห็นแก่ตัวที่สำแดงในชีวิตของพระคริสต์จะต้องถูกนำมาปฏิบัติในการงานทั้งหมดของเรา รูปภาพที่แขวนอยู่บนกำแพงและเครื่องเรือนต่างๆ ในบ้านของเรา ต้องบ่งบอกว่า “นำคนยากจนไร้บ้านเข้ามาในบ้านของเจ้า” และในตู้เสื้อผ้าของเราควรเห็นข้อความราวกับจารึกลายพระหัตถ์ของพระเจ้าที่ว่า “คลุมกายให้แก่คนเปลือยกาย” ในห้องอาหารที่บนโต๊ะมีอาหารวางไว้มากมาย เราก็ควรเห็นร่องรอย “แบ่งอาหารของเจ้าให้กับคนหิวไม่ใช่หรือ” อิสยาห์ 58:7 {MYP 320.2}MYPTh 263.2