Kinilala Ko at Ikaw Ay Nagpatawad, Agosto 17

Kinilala ko ang aking kasalanan sa iyo, at hindi ko ikinubli ang aking kasamaan; aking sinabi, Ipahahayag ko ang aking paglabag sa PANGINOON; at iyong ipinatawad ang bigat ng aking kasalanan. Awit 32:5.KDB 242.1

Para sa mga nahatulan sa kasalanan at nabibigatan ng isang pakiramdam ng kanilang pagiging di-karapat-dapat, may mga aralin ng pananampalataya at pampatibay-loob sa talaang ito. Matapat na ipinakikita ng Biblia ang resulta ng pagtalikod ng Israel; ngunit inilalarawan din nito ang malalim na kahihiyan at pagsisisi, ang taimtim na debosyon at mapagbigay na sakripisyo, na minarkahan ang kanilang mga panahon ng pagbabalik sa Panginoon.KDB 242.2

Ang bawat tunay na pagbaling sa Panginoon ay nagdadala ng nananatiling kagalakan sa buhay. Kapag sumuko ang isang makasalanan sa impluwensiya ng Banal na Espiritu, nakikita niya ang kanyang sariling pagkakasala at karumihan na kaibahan sa kabanalan ng dakilang Sumisiyasat ng mga puso. Nakikita niya ang kanyang sarili na hinatulan bilang isang lumalabag. Ngunit huwag siyang, dahil dito, magbigay daan sa kawalan ng pag-asa; sapagkat ang kanyang kapatawaran ay nasiguro na. Maaari siyang magalak sa pakiramdam ng mga kasalanan na pinatawad, sa pag-ibig ng isang mapagpatawad na makalangit na Ama. Kaluwalhatian ng Diyos na palibutan ang mga makasalanan, nagsisising tao sa mga bisig ng Kanyang pag-ibig, upang bigkisan ang kanilang mga sugat, upang linisin sila mula sa kasalanan, at bihisan sila ng mga kasuotan ng kaligtasan.— Prophets and Kings, p. 668.KDB 242.3

Ang mga awit ni David ay dumaan sa buong saklaw ng karanasan, mula sa kaibuturan ng kamalayan ng pagkakasala at pagkondena sa sarili hanggang sa pinakamataas na pananampalataya at pinakamataas na pakikipag-usap sa Diyos. Ang tala ng kanyang buhay ay nagdeklarang ang kasalanan ay maaaring magdala lamang ng kahihiyan at kaabahan, ngunit ang pag-ibig at awa ng Diyos ay maaaring umabot sa kalaliman, na ang pananampalatayang iyan ay iaangat ang kaluluwang nagsisisi upang makibahagi sa pagkupkop ng mga anak ng Diyos. Sa lahat ng mga katiyakang nilalaman ng Kanyang Salita, ito ay isa sa pinakamalakas na mga patotoo sa katapatan, hustisya, at tipan ng awa ng Diyos.— Patriarchs and Prophets, p. 754.KDB 242.4