IN GETHSÉMANÉ

Toen de Zone Gods in de Hof van Gethsémané gebogen lag voor het gebed, dreef de zielsangst van Zijn geest het zweet als grote bloeddruppels uit Zijn poriën. Het was hier dat het huiveringwekkende van een zware duisternis Hem omringde. De zonden der wereld rustten op Hem. In plaats van de mens onderging Hij het lijden als een overtreder van Zijns Vaders wet. Hier speelde het toneel der verzoeking zich af. Het hemelse licht Gods onttrok zich aan Zijn visie en Hij werd overgegeven in de handen van de machten der duisternis. In Zijn ziels-angst lag Hij daar op de koude grond als ter aarde geworpen. Hij werd Zich het misnoegen Zijns Vaders bewust. Hij had de lijdensbeker van de lippen van de schuldige mens weggenomen en Zich beschikbaar ge-steld die Zelf te drinken en in plaats daarvan de mens de beker des zegens te geven. De gramschap, die over de mens had moeten komen, viel nu op Christus. Het was hier dat de mysterieuze beker in Zijn handen beefde.USG1 227.1

Vaak had Jezus met Zijn discipelen in Gethsémané een toevlucht gezocht voor meditatie en gebed. Zij allen waren goed bekend met die geheiligde plaats der afzondering. Zelfs Judas wist waarheen hij de moorddadige bende moest leiden, opdat hij Jezus in hun handen zou kunnen overleveren. Nooit tevoren had Jezus deze plaats bezocht met een hart zo vol droefheid. Het was niet de angst voor lichamelijk lijden, dat de Zone Gods deed terugschrikken, en dat Hem, in tegenwoordigheid van Zijn discipelen, de smartelijke woorden van Zijn lippen perste: “Mijn ziel is geheel bedroefd tot de dood toe.” “Blijft hier,” zo zei Hij, “en waakt met Mij.” Mattheüs 26 : 38.USG1 227.2

Zijn discipelen binnen het bereik van Zijn stem laten de, zonderde Hij Zich op een weinig afstands van hen af en viel op Zijn aangezicht om fe bidden. Vergaande van zielsangst bad Hij: “Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze drinkbeker van Mij voorbijgaan! doch niet gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt.” Vers 39. De zonden van een verloren wereld lagen op Hem en overstelpten Hem. Het was een gevoel van het misnoegen Zijns Vaders, als gevolg van de zonde, dat Zijn hart scheurde door een heftige zielestrijd, waardoor bij Zijn slapen grote bloeddruppels opwelden, die langs Zijn wangen op de grond vielen en de aarde bevochtigden.USG1 227.3