GOD LEIDT EEN VOLK UIT

God leidt een volk uit om in volmaakte eenheid te staan op het fundament der eeuwige waarheid. Christus gaf Zichzelve voor de wereld, opdat “Hij Zichzelven een eigen volk zou reinigen, ijverig in goede werken”. Titus 2:14. Dit louteringsproces bedoelt de gemeente te zuiveren van alle ongerechtigheid en van de geest van disharmonie en twist, zodat ze kunnen opbouwen in plaats van afbreken en al hun energie kunnen concentreren op het grote werk, dat voor hen ligt. Het is de bedoeling Gods dat geheel Zijn volk komt tof de éénheid des geloofs. Het gebed van Christus vlak voor Zijn kruisiging was, dat Zijn discipelen één zouden zijn, zoals Hij één was met de Vader, opdat de wereld zou geloven dat de Vader Hem gezonden had. Het aangrijpendste en wonderlijkste gebed weerklinkt door de eeuwen heen, tot zelfs in onze tijd; want Zijn woorden waren: “Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor degenen, die door hun woord in Mij geloven zullen”. Joh. 17 : 20.USG1 459.2

Hoe ernstig moesten de belijdende navolgers van Christus er naar streven om dit gebed in hun leven te beantwoorden. Velen realiseren zich niet de heiligheid van hun verbondenheid met de gemeente en zijn wars om zich te onderwerpen, zich dwang op te leggen of zich onder tucht te stellen. Hun daden tonen dat ze hun eigen oordeel hoog verheffen boven dat van de eenheid der gemeente, en ze trekken zich er niet veel van aan dat ze een geest van oppositie aanmoedigen. Die verantwoordelijke positie’s in de gemeente bekleden, kunnen gebreken hebben net zo goed als andere mensen en kunnen fouten maken in hun besluiten; maar niettegenstaande dat heeft de gemeente van Christus op aarde hun een autoriteit verleent, waar men niet licht over moet denken. Na Zijn opstanding machtigde Christus Zijn gemeente, zeggende: “Zo gij iemands zonden vergeeft, die worden zij vergeven; zo gij iemands zonden houdt, die zijn zij gehouden”. Joh. 20 :23.USG1 460.1

Het lidmaatschap van de gemeente moet niet lichtvaardig verbroken worden; nochtans wanneer de weg van sommige belijdende navolgers van Christus doorkruist wordt, of wanneer hun stem niet de leidinggevende invloed heeft, die ze volgens hun gedachten moet hebben, zullen ze dreigen de gemeente te verlaten. Doch wanneer ze de gemeente verlaten zijn ze zelf de lijdende partij; want wanneer ze zichzelven buiten de grens van haar invloed plaatsen, onderwerpen ze zich aan de volle verleidingen van de wereld.USG1 460.2