သာသနာပြုများအဖြစ် လေ့ကျက်ပညာပေးထားသည့် လူငယ်လူရွယ်များ

ထိုဗိုနိုအာခရစ်ယာန်များသည် အလင်းတရားထွန်းလင်းရန် မိမိတို့၌ တာဝန်ရှိသည်ဟု သိရှိထားသည်။ သူတို့သည် နှုတ်ကပတ်တော်၏တန်ခုးကို အားပြုကာ ရောမအသင်းတော်က ဖန်တီးထားသည့် အနှောင်အဖွဲ့များကို ချေဖျက်ပစ်ရန် ကြိုးစားခဲ့ကြပါသည်။ ဗိုဒိုအာအသင်းတော်များတွင် အမှုတော် ထမ်းဆောင်ပြီး အခြားဘာသနာနယ်များတွင် (၃) နှစ်လုံးလုံး အမှုတော်ဆောင်ကြရသည်။ ဝိညာဉ်ရိတ်သိမ်းရန် ကြိုးစားသည့် အသင်းအုပ်များအတွက် သင့်လျော်သောအမှုတော်အစပျိုးခြင်းပေး တည်း။ လူငယ်များသည် မိမိတို့ရှေ့၌ လောကကြွယ်ဝချမ်းသာမှုနှင့် ဂုဏ်အသရေများမရှိဘဲ ရုန်းကန်မှုအန္တရာယ်များနှင့် သူရဲကောင်း သေခြင်းများရှိနေသည်ကိုလည်း သိထားကြသည်။ သို့ရာတွင် ထိုသာသနာပြုများသည် ခရစ်တော်အချိန်က တမန်တော်များကဲ့သို့ နှစ်ယောက်တစ်တွဲထွက်၍ အမှုတော်ဆောင်ကြပါသည်။HFB 55.2

အမှုတော်ဆောင်နေသည်ကို အသိပေးလိုက်ခြင်းသည် ရှုံးနိမ့်မှု ကိုသေချာပေါက်ဖြစ်စေမည်သာတည်း။ ထိုကြောင့် မိမိတို့တတ်မြောက် ထားသောအသက်မွေးဝမ်းကြောင်းအလုပ်များဖြင့် အသက်မွေးရင်း သာသနာပြုလုပ်ငန်းများကို ဖုံးကွယ်ထားကြပါသည်။ သူတို့သည် ပိုးထည်များ၊ လက်ဝတ်ရတနာများနှင့် အခြားအသုံးအဆောင်များကို သယ်ဆောင်လာကြရာ သာသနာပြုများကို အမြင်ကပ်သောသူများက ၎င်းတို့အား ကုန်သည်များအဖြစ် လက်ခံကြိုဆိုခဲ့ကြသည်။ သမ္မာကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးသော်လည်းကောင်း၊ တစ်ပိုင်းတစ်စကိုလည်းကောင်း လျှို့ဝှက်စွာသူတို့ သယ်ဆောင်သွားကြသဖြင့် နှုတ်ကပတ်တော်ကို စိတ်ဝင်စားသောသူများနှင့် တွေ့ရှိသည့်အခါ ထိုကျမ်းစာများကို ၎င်းတို့ပေးထားတတ်ကြပါသည်။HFB 56.1

ဤသာသနာပြုများသည် ဖိနပ်မပါခြေဗလာဖြင့် အင်္ကျီစုတ်များကိုသာ ဝတ်ဆင်နိုင်ကြသော်လည်း မြို့ကြီးများကိုသာမက ဝေးလံသော အရပ်များထိအောင် ထိုးဖေါက်သာသနာပြုနိုင်ခဲ့ကြပါသည်။ သူတို့သွားရာ လမ်းတစ်လျှောက်တွင် အသင်းတော်များပေါ်ထွန်းလာပြီး အာဇာနည်များ၏ သွေးဖြင့် သမ္မာတရားကိုသက်သေခံခဲ့ပါသည်။ နှုတ်ကပတ်တော်ကို လူသားများက တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ဖုံးဖုံးဖိဖိဖြင့် ကြိုဆိုလက်ခံခဲ့ကြပါသည်။HFB 56.2

အရာခပ်သိမ်းတို့၏အဆုံးသည် မဝေးတော့သည်ကို ဝေါလ်ဒင်းဆီးများ ယုံကြည်လက်ခံထားပါသည်။ သမ္မာကျမ်းစာကို လေ့လာစဉ်ကယ်တင်ခြင်း သတင်းစကားကို လူအများထံသို့ သွားရောက်ဝေငှရန် ၎င်းတို့၏ တာဝန်ရှိကြောင်း သိရှိလာကြပါသည်။ ခရစ်တော်ကိုယုံကြည်သောကြောင့် နှစ်သိမ့်ခြင်း၊ မျှော်လင့်ခြင်းနှင့် ငြိမ်သက်ခြင်းများကို ၎င်းတို့ခံစားကြရရာ စိတ်နှလုံးကို ဝမ်းမြောက်စေသည့် အလင်းတရားကို ရဟန်းမင်း၏ မှားယွင်းမှု အမှောင်ထု လွှမ်းခြုံထားသောနေရာတွင် ထွန်းလင်းရန် ဆန္ဒပြင်းပြလျက် ရှိနေကြပါသည်။HFB 57.1

ရဟန်းမင်းနှင့် ၎င်း၏ဘုန်းတော်ကြီးများ လမ်းပြမှုအောက်တွင် ကယ်တင်ခြင်းရစေသည့်အကျင့်ကို အားကိုးကြရန် လူထုကြီးအား သွန်သင်နေကြရာ လူတို့သည် ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာကြည့်လျက် အပြစ်အနာဆာနှင့်ပြီးသော မိမိတို့၏ ကိုယ်စိတ်နှစ်ပါးပေါ်တွင်သာ အားကိုးနေသဖြင့် သက်သာခြင်းမရကြပါ။ ထောင်ပေါင်းများစွာသော လူတို့သည် သီတင်းသုံးသည့်အခန်းကလေးများတွင် အချိန်ဖြုန်းခဲ့ကြပါသည်။ လူများစွာတို့သည် ဘုရားသခင်၏ကလဲ့စားချေမည့်ဒေါသကို ကြောက်သဖြင့် အထပ်ထပ်အခါခါ အစာရှောင်ခြင်း၊ ခြိုးခြံစွာကျင့်ခြင်း၊ တစ်ညလုံးမအိပ်ဘဲ ဆုတောင်းခြင်း၊ စိုထိုင်းအေးမြနေသောကျောက်တုံးများပေါ်တွင် ပျပ်ဝပ် နေခြင်း၊ ဘုရားဖူးခရီး ရှည်သွားခြင်းများကို ပြုငြားသော်လည်း မျှော်လင့်ချက်ရောင်ခြည်တစ်ခု ကိုပင်မတွေ့ရဘဲ အရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်ကာ သေဆုံးသွားခဲ့ကြရပါသည်။HFB 57.2