Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

แพทย์ผู้ประเสริฐ

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First

    การกระทำดี

    สิ่งหนึ่งที่กีดขวางคนเจ็บมิให้หายจากโรคคือการ คิดถึงตัวเอง คนป่วยหลายคนคิดว่าทุก ๆ คน ควรจะเห็น อกเห็นใจและช่วยเหลือเขาในเมื่อสิ่งที่เขาต้องการ คือเลิก คิดถึงตัวเอง แล้วคิดถึงและเอาใจใส่ช่วยเหลือผู้อื่นMHTH 452.2

    การอธิษฐานเพื่อคนป่วย, คนที่มีความเศร้าโศก และผู้ที่ต้องทนทุกข์ทรมานเป็นสิ่งที่ถูก เราควรอธิษฐาน ขอพระเจ้าให้ส่องแสงสว่างเข้าไปในจิตใจที่มืดมนธ์ และ ช่วยเล้าโลมใจผู้ที่มีความทุกข์โศก แต่พระเจ้าทรงตอบ คำอธิษฐานสำหรับคนทั้งหลายที่ทำทุกสิ่งเพื่อจะให้พระองค์ ทรงอวยพรให้เขา ในขณะที่เราอธิษฐานเพื่อคนทั้งหลาย ที่เศร้าโศก เราควรจะสนับสนุนให้เขาพยายามช่วยเหลือ ผู้ที่ขัดสนยากไร้มากกว่าเขา ความมืดมนธ์จะถูกกำจัดออก จากจิตใจของเขา เมื่อเขาพยายามช่วยเหลือผู้อื่น เมื่อ เราพยายามปลอบโยนผู้อื่นให้คลายความทุกข์โศก เราก็ พลอยชื่นใจไปด้วย และเราจะรู้สึกว่าตัวเราเองมีความสุขMHTH 452.3

    หนังสือยะซายาบทที่ ๕๘ มีข้อความกล่าวไว้ถึง การบำบัดรักษาโรคทางร่างกายและวิญญาณจิต ถ้าเรา ปรารถนาจะมีสุขภาพดี และมีความชื่นชมยินดีอย่างแท้ จริงในชีวิต เราต้องปฏิบัติตามกฏที่มีกล่าวไว้ในหนังสือนี้ พระคริสตืได้ตรัสไว้ว่า : MHTH 453.1

    “มิใช่ปันขนมของเจ้าให้แก่คนหิวรึ ?
    และมิใช่นำคนจนที่ถูกไล่ออกจากบ้านมายังบ้าน ของเจ้ารึ ?
    มิใช่เมื่อเจ้าเห็นคนไม่มีผ้านุ่งห่มแล้ว ให้เสื้อผ้าปิด กายเขา
    และไม่เบือนหน้าไปเสียจากเพื่อนมนุษย์รึ ?
    MHTH 453.2

    เมื่อนั้นแสงสว่างของเจ้าก็จะผุดขึ้นมาเหมือนดังแสงอรุณใกล้รุ่ง
    แล้วแผลของเจ้าก็จะหายโดยเร็วพลัน
    การยืนยันว่าเจ้าเป็นคนชอบธรรมนั้น จะนำหน้า เจ้าไป
    และสง่าราศรีของพระยะโฮวาจะอยู่รั้งท้ายเจ้า เมื่อเจ้าจะร้องเรียกพระยะโฮวาจะตอบ
    และเมื่อเจ้าจะร้องทุกข์ พระองค์จะตรัสว่า “เรา
    อยู่ที่นี่”

    ถ้าเจ้าจะปลดแอกออกไปจากท่ามกลางพวกเจ้า
    ทิ้งเสีย
    เลิกการชี้หน้า เลิกการพูดมิดีมิร้าย
    แล้วปันขนมปังของเจ้าให้กับคนหิว
    และกระทำให้คนที่กระหายนั้นอิ่มอกอิ่มใจ
    เมื่อนั้นแสงสว่างของเจ้าจะเกิดฉายขึ้นในที่มืด
    และความมืดกลัดกลุ้มของเจ้าจะกลายเป็นสว่าง
    เหมือนดังเที่ยงวัน
    MHTH 454.1

    แล้วพระยะโฮวาจะนำเจ้าอยู่เรื่อย ๆ
    และจะทำให้จิตใจของเจ้าชุ่มชื่นในที่กันดาร
    และจะให้เจ้าเกิดกำลังวังชา
    และเจ้าจะเหมือนดังสวนที่มีน้ำรดบริบูรณ์
    เหมือนดังน้ำพุที่ไม่รู้เหือดแห้งเลย”
    MHTH 455.1

    การกระทำดีทำให้เราได้รับพรเป็นสองเท่า ซึ่ง เป็นประโยชน์แก่ทั้งผู้ให้และผู้ที่ได้รับ การรู้สึกว่าเราได้ ทำดีเป็นยาดีที่สุดสำหรับบำบัดรักษาโรคทางกายและจิตใจ เมื่อจิตใจของเราสบาย เพราะรู้สึกว่าเราได้ทำหน้าที่อย่างดี ที่สุด และเรามีความพึงพอใจในการที่ได้ทำให้ผู้อื่นมีความ สุข การที่เรามีจิตใจร่าเริงนี้ ทำให้เรารู้สึกเหมือนได้ชีวิต ใหม่MHTH 455.2

    แทนที่คนป่วยจะรู้สึกว่า เขาต้องได้รับความเห็น อกเห็นใจจากผู้อื่น ขอให้เขาพยายามให้ความเห็นอกเห็นใจ แก่ผู้อื่น ขอให้วางภาระอันหนักแห่งความอ่อนกำลัง, ความ ทุกข์โศก, และความเจ็บปวดของท่านไว้กับพระผู้ช่วยให้ รอด ผู้ประกอบด้วยความเมตตากรุณา จงเปิดจิตใจของ ท่านรับความรักของพระองค์ และแจกจ่ายความรักนั้นให้ แก่ผู้อื่นด้วย จงจำไว้ว่าทุก ๆ คนต้องได้รับความยาก ลำบาก ต้องต่อสู้การทดลอง แต่ท่านสามารถจะทำอะไร บางอย่างเพื่อให้ภาระนี้เบาลง จงแสดงความกตัญญูรู้คุณ สำหรับพรที่ท่านได้รับ จงแสดงความชื่นชมยินดีในการที่ ท่านได้รับความเอาใจใส่ จงรักษาคำสัญญาอันประเสริฐ ของพระเจ้าไว้ในใจท่าน เพื่อท่านจะได้สามารถกล่าวปลุก ปลอบใจผู้อื่นได้ สิ่งเหล่านี้จะช่วยให้ท่านมีความสุขชื่นใจ ขอให้ท่านมุ่งหมายที่จะให้ผู้ที่อยู่ล้อมรอบท่านมีความสุข แล้วท่านก็จะพบวิธีที่จะช่วยเหลือผู้อื่นได้ ทั้งสมาชิกของ ครอบครัวของท่านเองและแก่ผู้อื่นด้วยMHTH 455.3

    ถ้าคนทั้งหลายที่มีสุขภาพสมบูรณ์ จะลืมตัวเอง แล้วสนใจในผู้อื่นถ้าหากเขาจะพยายามปรนนิบัติช่วยเหลือ ผู้อื่นตามคำสั่งของพระเจ้า เขาก็จะทราบความหมายของ คำสัญญาที่ว่า “แล้วแสงสว่างของเจ้าจะส่องไปเหมือนMHTH 456.1

    แสงอรุณในยามเช้า และร่างกายของเจ้าจะมีสุขภาพ สมบูรณ์ดี”MHTH 456.2