เครองส์บฮนเบา

“เหล้าองุ่นท่าให้ชอบเยาะเย้ย
และสุราก็ท่าให้เกะกะระราน
ใครยอมไห้มันพาเจิ่นไป ก็ไม่มีป้ญฌา”

“ใครที่ร้องเอย ใครที่ร้องอุย
ใครมีเรื่องวิวาท ใครปนพึมพำ
ใครมีแผลโดยไม่จำเป็น
ใครมีตาแดงก่ำ
คือพวกที่นั่งแช่อยู่ก็บเหล้าองุ่น
พวกที่ไปลิ้มลองเหล้าประสม
อย่ามองดูเหล้าองุ่นเมื่อมนมีสีแดง
เมื่อมนเปล่งประกายในถ้วย
และมันไหลลงไปอย่างคล่องคอ
ในที่สุดมันจะกัดเหมือนงู และฝังเขี้ยวเหมือนงูทัปทาง”MHTh 363.1

สุภาษิต 20: 1; 23: 29-32 (THSV)

ไม่เคยมีมนุษย์ผู้ใดสามารถวาดภาพบรรยายความเสื่อมทรามของ ผู้ที่ตกเป็นทาสของสุราได้อย่างชัดเจนยิ่งไปกว่าข้อความที่กล่าวไว้!นพระ คมภีร์ความมัวเมาลุ่มหลง ความเลวทรามตาช้า แม้ว่าจะสร่างเมาจนรู้สึก ถึงความทรมานของตนเองก็ตาม เขาก็ไม่เหลือกำลังอำนาจใดๆ ที่จะช่วย ตัวเองให้หลุดพ้นไปจากบ่วงแร้วนี้ได้ เขาจะ “หาการดื่มอีก” สุภาษิต 23: 35 (THSV) {MH 330.2}MHTh 363.2

ไม่จำเป็นต้องใช้เหตุผลใดมาเกลี้ยกล่อมถึงโทษฃองสุราให้กับคน เมาสุรา ความหายนะของมนุษยชาติที่โฉดเขลาและมีสายตาที่พร่ามัว ปรากฏให้เห็นอยู่ทั่วทุกหนแห่ง พระคริสต์ทรงวายพระชนม์เพื่อจิตวิญญาณMHTh 364.1

ของคนเหล่านี้และเหล่าทูตสวรรค์ร้องไห้เศร้าโศกเพื่อคนเหล่านี้ เขาทั่ง หลายเป็นดั่งรอยด่างพร้อยของความเจริญและอารยธรรมที่เราภาคภูมิและ ลำพองใจ เขาทั่งหลายเป็นความน่าละอาย เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจและเป็น ภัยอันตรายของทุกแผ่นดิน {MH 331.1}MHTh 364.2

และจักมีผู้ใดเล่าที่สามารถพรรณนาถึงภาพของความหายนะ ความ ทุกขเวทนา ความสิ้นหวังที่ซุกซ่อนอยู่ในครอบครัวของคนเมาสุราไต้ ขอ ให้คิดถึงผู้ที่เป็นภรรยาซึ่งได้รับการอบรมเลี้ยงดูมาอย่างทะนุถนอม มี ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อน เป็นผู้ที่มีภูมิธรรมอันดีและมีความสุภาพเรียบร้อย กลับต้องมาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับบุคคลผู้หนึ่งที่อำนาจของสุราได้เปลี่ยนเขา ให้เป็นคนเมาและเป็นปีศาจร้าย ขอให้คิดถึงเด็กๆ ที่ขาดความอบอุ่นใน ครอบครัว ขาดการศึกษาและการอบรมสั่งสอน ต่างต้องใช้ชีวิตอยู่กับ ความหวาดกลัวผู้ที่ควรจะเป็นความภาคภูมิใจและเป็นเกราะคุ้มครองป้องกัน เขาทั่งหลาย เด็กๆ ถูกผลักไสเข้าสู่โลกด้วยการต้องแบกรับความอับอาย ขายหน้า และต้องได้รับความทุกข์ทรมานอันเป็นผลตกทอดจากความ กระหายของคนขี้เมา {MH 331.2}MHTh 364.3

ลองคิดถึงอุบัติเหตุน่าหวาดกลัวที่เกิดขึ้นทุกวี่วันอันเนื่องมาจาก อิทธิพลของสุรา พนักงานประจำรถไฟบางคนที่ละเลยและไม่ไต้เอาใจใส่ ต่ออาณัติสัญญาณให้ดีหรือเข้าใจคำสั่งผิด รถไฟจึงแล่นต่อไป ทำให้เกิด ชนกันและหลายชีวิตต้องสูญเสียไป หรือเรือยนต์อาจจะเกยตื้นจนทำให้ เรืออับปางลงและทั้งผู้โดยสารและลูกเรือต้องจมนํ้าตาย เมื่อสอบสวนเรื่อง ราวดู ก็ปรากฏว่าผู้มีหนัาที่สำคัญบนเรือนั้นไต้ตกอยู่ภายใต้ฤทธึ๋ของสุรา เราจะมอบชีวิตของมนุษย์ไว้ภายใต้ความคุ้มครองของผู้ติดสุราไต้มากน้อย ขนาดใด เขาจะไต้รับความวางใจก็ต่อเมื่อเขาละเว้นการดื่มโดยสิ้นเชิง เท่านั้น {MH 331.3}MHTh 364.4