คำสอนของพระคริสต์

พระคริสต์ทรงสำแดงหลักการแห่งความจริงไว้ในข่าวประเสริฐเช่น เดียวกัน ในคำสอนของพระองค์ เราดื่มธารนํ้าอันบริสุทธิ์ที่ไหลรินจากพระ บัลลังก์ของพระเจ้า พระคริสต์ประทานแก่มนุษย์ความรู้ที่ลึกซึ้งกว่าที่เคย รู้มาก่อน และทรงกระทำให้ความรู้ทั้งปวงที่มนุษย์ค้นพบเป็นเพียงความ รู้อย่างธรรมดาๆ เท่านั้น พระองค์ทรงไขความลับได้อย่างไม่สิ้นสุด และ ทรงกระทำให้มนุษย์ในยุคสมัยต่อ ๆ มาจนถึงวาระสุดท้ายมุ่งความคิดอย่าง จริงจังไปยังความจริงอันน่ามหัศจรรย์ที่พระเจ้าทรงเปิดเผย แต่พระองค์ ไม่ทรงปล่อยเวลาแม้แต่เพียงชั่วขณะให้ผ่านไปโดยไม่ทรงสั่งสอนถึงความ รู้ที่จะน่าไปสู่ความรอด พระองค์ทรงตระหนักถึงการใช้เวลา พระกายารวม ทั้งพระชนม์ชีพของพระองค์เป็นเครื่องมือในการน่าจิตวิญญาณของมนุษย์ ไปสู่ความรอดเท่านั้น พระองค์เสด็จมาเพื่อแสวงหาและช่วยผู้ที่หลงหาย ให้ใต้รับความรอดและจะไม่ทรงยอมล้มเลิกความมุ่งหมายของพระองค์ พระองค์ไม่ทรงยอมให้มีสิ่งใดมาเบี่ยงเบนพระองค์ {MH 448.1}MHTh 504.1

พระคริสต์ประทานเฉพาะความรู้ที่สามารถน่ามาใช้ประโยชน์ไต้ คำสอนที่พระองค์ทรงก่ายทอดให้แก่ประชาชนจำกัดอยู่แต่สิ่งที่สอดคล้อง กับความต้องการในชีวิตความเป็นอยู่ที่แท้จริงของเขาทั้งหลายเท่านั้น พระองค์ไม่ทรงตอบคำถามที่สอดรู้สอดเห็นของคนที่มาหาพระองค์เพื่อ สนองความต้องการของเขาเหล่านั้น ต่อคำถามเหล่านี้พระองค์ประทาน คำตอบให้เฉพาะผู้ที่รัองถามด้วยความจริงใจ จำเป็นและทุกข์โศก สำหรับ คนทั้งหลายที่ร้อนรนต้องการเกี่ยวผลจากต้นไม้แห่งความรู้พระองค์จะทรง ยื่นผลจากต้นไม้แห่งชีวิตให้แทน เขาเหล่านั้นพบว่าหนทางทุกสายถูกปิด ตาย ยกเว้นทางที่น่าไปสู่พระเจ้า ธารนํ้าพุทุกสายหยุดไหล ยกเว้นธารนํ้าพุ แห่งชีวิตนิรันดร {MH 448.2}MHTh 504.2

พระผู้ช่วยให้รอดของเราทรงไม่สนับสนุนผู้หนึ่งผู้ใดเข้าเรียนใน โรงเรียนของเหล่าอาจารย์รับบีในสมัยของพระองค์ ด้วยเหตุผลที่ว่าสติ ปัญญาของผู้เรียนจะถูกกัดกร่อนด้วยคำสอนที่กล่าวอย่างซํ้าซากว่า “เขา ทั้งหลายกล่าวว่า” หรือ “มีคำกล่าวไว้ว่า” แล้วทำไมเราจึงต้องยอมรับ ถ้อยคำอันโลเลของมนุษย์ว่าเป็นสติปัญญาที่สูงส่ง ในเมื่อสติปัญญาที่สูง ค่ากว่าและเที่ยงแท้กว่าอย่แค่การทลขอของเรา {MH 449.1}MHTh 505.1

สิ่งที่ดำรงอยู่ชั่วนิจนิรันดร์ที่ข้าพเจ้าได้ประจักษ์แจ้งและความอ่อนแอ ของมนุษย์ที่ได้เห็น สิ่งเหล่านี้ได้ฝังประทับอยู่ในจิตใจของข้าพเจ้าและมี อิทธิพลต่องานในชีวิตของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่เห็นสิ่งใดในตัวของมนุษย์ที่ ควรค่าแก่การยกย่องและสรรเสริญ ข้าพเจ้าไม่ทราบเหตุผลว่าทำไมความ เห็นของปราชญ์ทางโลกและของผู้ที่โลกกล่าวขานว่าเป็นมหาบุรุษ ควรจะ ไต้รับการเชื่อถือและการยกย่องเทิดทูน ผู้ที่ขาดแสงสว่างของพระเจ้าจะมี ความเห็นที่ลูกต้องเกี่ยวกับแผนงานและวิถีทางของพระเจ้าไต้อย่างไร คนเหล่านี้ปฏิเสธพระองค์อย่างสิ้นเชิงและไม่ยอมรับว่าพระองค์ทรงดำรง พระชนม์อยู่ หรือมิฉะนั้นก็พยายามลิดรอนพระราชอำนาจของพระองค์ ด้วยกรอบความคิดอันจำกัดของตนเอง {MH 449.2}MHTh 505.2

ขอให้เราเลือกที่จะให้พระองค์ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก พระองค์ผู้ทรงจัดวางดำแหน่งแก่ดวงดาวที่ปรากฏอยู่บนท้องฟ้านภากาศ อย่างมีระบบระเบียบและพระองค์ผู้ทรงกำหนดให้ดวงอาทิตย์และดวง จันทร์ทำหน้าที่ของมันเป็นผู้ประสิทธิ์ประสาทความรู้แก่เรา {MH 449.3}MHTh 505.3

เป็นเรื่องลูกต้องที่คนหนุ่มสาวจะรู้สึกว่าเขาทั้งหลายต้องบรรลุถึง การพัฒนาขั้นสูงสูดของกำลังฝ่ายสติปัญญาของตนเอง เราจะไม่จำกัดการ ศึกษาเรียนรูในสิ่งที่พระเจ้าไม่ได้ทรงกำหนดขอบเขตไว้ แต่ภูมิปัญญาที่ เราได้มาย่อมจะไม่มีคุณค่าอันใด หากเราไม่ได้นำความรู้เหล่านั้นไปใช้เพื่อ ถวายเกียรติยศแด่พระเจ้าและเพื่อประโยชน์ของมวลมนุษยชาติ {MH 449.4}MHTh 505.4

เราไม่ควรรกสมองด้วยการศึกษาเล่าเรียนหลากหลายวิชาอย่างคร่ำ เคร่ง แล้วไม่ได้นำความรูไปใซให้เกิดประโยชน์ในชีวิตจริง การศึกษาเช่น นี้ย่อมเป็นการสูญเปล่าสำหรับผู้เรียน เพราะวิชาเหล่านี้ลดทอนความ ปรารถนาและความต้องการของเขาในการเรียนรู้สิ่งที่มีความเหมาะสมใน การบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ และทำให้เขาสามารถบรรลุหน้าที่รับผิด ชอบของเขาได้ การอบรมฉกฝนทางภาคปฏิบัติมีคุณค่ามากกว่าความรู้ ภาคทฤษฎีทุกระดับ การมีแต่ความรู้ย่อมไม่เพียงพอ เราต้องมีความ สามารถที่จะนำความรู้ไปใช้อย่างถูกต้องอีกด้วย {MH 449.5}MHTh 506.1

เวลา เงินทองและความมานะบากบั่นมากมายที่ใช่ไปกับการศึกษา เล่าเรียนที่ไม่คุ้มค่า ควรถูกนำมาทุ่มเทให้กับการศึกษาหาความรู้ที่จะสร้าง นักเรียนเหล่านั้นให้เป็นชายหญิงที่มีความเหมาะสมพร้อมที่จะแบกรับ หน้าที่ๆ แท้จริงในชีวิต การศึกษาเช่นนี้แหละ จึงจะเรียกได้ว่าเป็นการ ศึกษาที่มีคุณค่าสุงสุด {MH 450.1}MHTh 506.2

สิ่งที่เราต้องการคือ ความรู้ที่ส่งเสริมจิตใจและจิตวิญญาณ ที่จะ ทำให้เราเป็นชายหญิงที่ดีขึ้นกว่าเดิม การศึกษาเรื่องของจิตใจมีความ สำศัญมากยิ่งกว่าการเรียนรู้จากตำรับตำราเท่านั้น เป็นการดีแม้กระทั่ง จำเป็นที่จะต้องมีความรูในทางโลกที่เราอาศัยอยู่ แต่ถ้าเราละทิ้งสิ่งที่ดำรง อยู่ชั่วนิรันดร์ไปเสียจากความคิดของเรา เราจะทำสิ่งที่ผิดพลาดอย่างที่เรา ไม่อาจแกไขอะไรไต้เลย {MH 450.2}MHTh 506.3

นักเรียนคนหนึ่งอาจทุ่มเทกำลังความสามารถที่มีอยู่ทั่งหมดเพื่อที่ ให้ได้มาซึ่งความรู้ แต่หากเขาไม่มีความรู้เกี่ยวกับพระเจ้าและไม่ประพฤติ ตามพระบัญญัติที่คอยควบคุมดูแลชีวิตของเขา เขาจะทำลายตัวเองให้ พินาศ โดยนิสัยที่ผิดๆ เขาสูญเสียความสามารถที่จะตระหนักถึงคุณค่า ของตนเองและสูญเสียการควบคุมใจตนเองไป เขาใช้เหตุผลอย่างลูกต้อง เกี่ยวกับสิ่งที่มีความสำศัญอย่างลึกซึ้งมากที่สุดต่อตัวเขาเองไม่ได้ เขาเป็น คนที่ขาดความยั้งคิดและไร้เหตุผลในการใช่จิตใจและร่างกายเนื่องจากการ ละเลยต่อการปลูกฝังหลักการที่ลูกต้อง เขาจึงต้องพินาศทั่งในโลกนี้และ ในโลกภายภาคหน้า {MH 450.3}MHTh 506.4

หากคนหนุ่มสาวเข้าใจถึงความอ่อนแอของตนเอง เขาทั้งหลายจะ พบพละกำลงของตนเองในพระเจ้า หากเขาทั้งหลายตั้งใจศึกษาหาความ รู้จากพระองค์ เขาทั้งหลายก็จะเป็นผู้ที่ฉลาดรอบคอบในพระปัญญาของ พระองค์ และชีวิตของเขาทั้งหลายย่อมจะบังเกิดผลเป็นพระพรแก่ชาวโลก แต่หากเขาเหล่านั้นมอบสติปัญญาให้กับการศึกษาเล่าเรียนที่เกี่ยวกับ ทางโลกและความคิดเห็นของมนุษย์เท่านั้น จนเหินห่างไปจากพระเจ้า เขาทั้งหลายจะสุญเสียความสุขสมบูรณ์ทั้งปวงของชีวิตไป {MH 450.4}MHTh 507.1

*****