ทฤษฎีสรรพเกว□ยม

ทุกวันนี้ มีหลักคำสอนฝ่ายจิตวิญญาณแทรกซึมเข้ามายังสถาบัน การศึกษาและคริสตจักรในทั่วทุกแห่งหนซึ่งบั่นทอนความเชื่อในพระเจ้า และในพระวจนะของพระองค์ หลักคำสอนนี้เป็นทฤษฎีที่กล่าวว่า พระเจ้า ทรงเป็นจิตวิญญาณที่ครอบคลุมทุกสิ่งในธรรมชาติซึ่งหลายคนที่แสดงตน ว่ามีความเชื่อในพระคัมภีร์ ต่างยอมรับในทฤษฎีนี้ แต่ไม่ว่าจะลูกตกแต่ง ไว่ให้งดงามมากสักเพียงใด หลักคำสอนนี้ก็ยังคงเป็นการหลอกลวงตบตา ที่อันตรายที่สุด เพราะเป็นการบิดเบือนความจริงที่เกี่ยวกับพระเจ้าและ เป็นการลบหลู่ดูหมิ่นพระเกียรติยศ ความยิ่งใหญ่และความสูงส่งของ พระองค์ หลักคำสอนนี้ไม่ได้เพียงแต่ทำให้เกิดการเข้าใจผิดเท่านั้นแต่ยัง ทำให้มนุษย์ต้องเสื่อมทรามลง ธาตุแท้ของมันคือการปิดบงความจริงและ ขอบข่ายของมันคือการมักมากในกาม ผลของการยอมรับในหลักคำสอน นี้ ทำให้มนุษย์ถูกแยกจากพระเจ้าและสภาพความเสื่อมทรามของมนุษย์ คือความหายนะในที่สุด {MH 428.2}MHTh 475.3

สภาพของมนุษย์ที่เกิดจากความผิดบาปนั้นเป็นสภาพที่ผิดธรรมชาติ และอำนาจที่จะฟึ้นฟูเราไต้นั้นต้องเป็นอำนาจที่เหนือธรรมชาติ มิฉะนั้น แล้ว อำนาจนั้นก็ไม่มีค่า มีอำนาจอยู่เพียงอำนาจเดียว ที่สามารถจะกำจัด พันธนาการแห่งความชั่วร้ายออกไปจากจิตใจของมนุษย์ใต้ ก็คือ ฤทธิ์ อำนาจของพระเจ้าที่มีอยู่ในพระเยซูคริสต์ โดยพระโลหิตของพระคริสต์ ผู้ทรงลูกตรึงบนกางเขนเท่านั้น ที่สามารถชำระล้างความผิดบาปของ มนุษย์ใต้ พระคุณของพระองค์เพียงประการเดียว ที่จะช่วยให้เราสามารถ ต้านทานและเอาชนะแรงจูงใจที่ชั่วร้ายของอุปนิสัยที่เสื่อมทรามของเราไต้ คำสอนฝ่ายจิตวิญญาณที่เกี่ยวกับพระเจ้านี้ ท่าให้พระคุณของพระเจ้าเป็น สื่งที่ไม่มีความจำเป็น หากพระเจ้าทรงเป็นวิญญาณที่ครอบคลุมอยู่ทั่วไป ในธรรมชาติ พระองค์ก็สถิตอยู่ในมนุษย์ทุกๆ คนด้วยเช่นกัน การที่ มนุษย์จะก้าวไปให้ถึงความบริสุทธิ์ เขาก็เพียงแต่จะต้องพัฒนากำลัง อำนาจที่มีอยู่ภายในตัวเองเท่านั้น โดยที่ไม่จำเป็นจะต้องพึ่งพาในพระคุณ ของพระเจ้าแต่ประการใด {MH 428.3}MHTh 476.1

ทฤษฏีเหล่านี้เมื่อติดตามศึกษาเหตุผลไปจนถึงที่สุดจะยกเลิกกำจัด หลักคำสอนของคริสเตียนไปจนหมดสิ้น ทฤษฏีเหล่านี้ลบล้างความจำเป็น ของเรื่องการชำระมลทินบาปออกไปแล้วยกชูมนุษย์ให้เป็นพระผู้ช่วยให้ รอดของตนเอง ทฤษฎีเหล่านี้ที่เกี่ยวกับพระเจ้าท่าให้พระวจนะของพระองค์ ไม่บงเกิดผล และผู้ที่ยอมรับในทฤษฏีเหล่านี้ ต้องตกอยู่ในอันตรายด้วย การถูกชักนำให้เห็นว่าพระคัมภีร์นั้นเป็นเรื่องแต่งขึ้น เขาทั่งหลายอาจเห็น ว่าคุณงามความดีนั้น มีคุณค่าสูงส่งกว่าความชั่วร้าย แต่เนื่องจากได้ ปฏิเสธพระเจ้าจากพระราชอำนาจสูงสุดโดยชอบธรรมของพระองค์ เขาทั้ง หลายจึงพึ่งพาในกำลังอำนาจของมนุษย์ด้วยกันเอง ซึ่งหากปราศจาก พระเจ้าเสียแล้ว อำนาจของมนุษย์จะไร้ค่า ความตั้งใจของมนุษย์ที่ไม่มี ฤทธิ์อำนาจของพระเจ้าคอยช่วยเหลือ ย่อมไม่มีกำลังอำนาจที่แท้จริงไป ด้านทานและเอาชนะเหนือความชั่วร้ายได้ เกราะป้องกันที่ช่วยคุ้มครองจิต วิญญาณพงทลายไป มนุษย์ใม่เหลือสิ่งใดที่จะคอยขวางกั้นมิให้เขาต้องตก อยู่ในความผิดบาป เมื่อพวกเขาปฏิเสธพระวจนะและพระวิญญาณของ พระเจ้า เราไม่มีทางรูไต้เลยว่ามนุษย์จะต้องจมดิ่งถลำลึกลงไปสักเพียงใดMHTh 476.2

“พระวจนะทุกคำของพระเจ้านั้นกบริสุทธิ์
พระองค์ทรงเป็นโล่แก่บรรดาผู้ที่วางใจในพระองค์
อย่าเพิ่มอะไรเข้ากับพระวจนะของพระองค์
เกรงว่าพระองค์จะทรงขนาบเจ้าและเขาจะเห็นว่าเจ้าเป็นคนมุลา”

“บาปชั่วของคนชั่วร้ายดักเขาเอง
และเขาก็ติดอยู่กับตาข่ายบาปของเขา”MHTh 477.1

สุภาษิต 30:5, ธ; 5:22 {MH 428.4}