Miłość świata

Widziałam, że ci, którzy w ten sposób osiągnęli pomyślność i dobrobyt, są w stanie udaremnić plany szatana, jeżeli pokonają chciwość, jeżeli złożą wszystko, co posiadają, na ołtarzu Boga. Jeżeli dostrzegą, że potrzebne są środki na rozwój i postęp dzieła, na wspomożenie wdów, sierot i ludzi znoszących udrękę życia, powinni złożyć swe dary z radością, zbierając sobie w ten sposób skarb w niebie.SS1 34.5

Posłuchajcie rady Wiernego Świadka. Kupujcie złoto, które przeszło przez próbę ognia, abyście mogli być bogatymi, białe szaty, abyście się w nie przyodziali, i maść przywracającą wzrok. Uczyńcie ten wysiłek. Owe cenne skarby nie staną się waszą własnością bez wysiłku z waszej strony. Wezwanie: “Bądźcie gorliwymi w pokusie” musicie przyjąć w waszym stanie letnim. Jeżeli jesteście świadomi swoich błędów, jeśli zrozumieliście swój grzech, to znajdziecie dość siły, by się tego zła wyzbyć.SS1 35.1

Stwierdziłam, że bracia, którzy posiadają rozmaite dobra, z trudem mogą się od nich oderwać i zwyciężyć swą miłość świata. Wielu z nich kocha ten świat, kocha jego powaby, ale nie chce się do tego przyznać. Muszą wyznać swą pożądliwość, wyrazić skruchę, tak aby miłość do prawdy usunęła wszystko, co dzieliło ich od Boga. Widziałam w duchu, że wielu z tych, którzy posiadają bogactwa, spóźni się z kupnem złota, białych szat i maści przywracającej wzrok. Zapał i powaga, jaką przejawiają, nie są proporcjonalne do wartości królestwa Bożego, do którego dążą.SS1 35.2

Obserwowałam ludzi, którzy walczyli o posiadanie ziemi. Ileż zapału, ileż gorliwości i energii wykazywali, by posiąść skarb ziemski, który przecież wkrótce przeminie! Pracują z chłodnym wyrachowaniem, planują i trudzą się od wczesnej do późnej godziny, poświęcają dobrowolnie wszystkie swe siły i spokój. Odpowiedni zapał z ich strony przy uzyskiwaniu złota, białych szat i maści przywracającej wzrok przyniósłby im upragnione skarby i życie wieczne w królestwie Bożym. Jeśli ktoś potrzebuje maści, która leczy wzrok, to właśnie ci, którzy posiadają ziemskie bogactwa. Wielu z nich przejawia ślepotę, nie widzi zakreślonej granicy. W zaślepieniu uchwycili się mocno tego świata. Ach, gdyby mogli przejrzeć!SS1 35.3

“Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będą z nim wieczerzał, a on ze mną”. Objawienie 3,20.SS1 35.4

Widziałam w duchu, że wielu wyznawców Boga zatrzasnęło drzwi swego serca i nie potrafi ich znowu otworzyć. Jednym nie pozwalają trudności, jakie zarysowały się pomiędzy nimi a braćmi, drudzy ulegli złym nałogom, egoizmowi i pożądliwości i to właśnie przeszkadza im otworzyć drzwi serca. Innym jeszcze drzwi serca zamknął duch tego świata. Wszystkie te przeszkody muszą być usunięte, aby można było otworzyć drzwi serca i powitać w nich Zbawiciela.SS1 35.5

Jakże wspaniałą była obietnica, którą ujrzałam w swoim widzeniu! “Wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną”. Jakaż to zdumiewająca i cudowna miłość Boża! Pomimo wszystkich naszych grzechów i letniości Bóg powiada: “Wróć do mnie, a ja wrócę do ciebie i uzdrowię wszystkie słabości twoje”. Anioł powtórzył to wielokrotnie: “Wróć do mnie, a ja wrócę do ciebie i uzdrowię wszystkie słabości twoje”.SS1 35.6

Jedni — jak widziałam — wrócą z radością i zadowoleniem, ale inni nie potraktują tego poselstwa i wezwania do zboru laodycejskiego jako poselstwa skierowanego do siebie. Będą w dalszym ciągu postępować jak dotychczas, a tym samym zostaną wypluci z ust Bożych. Tylko ci, którzy żałują w sposób żarliwy, mogą liczyć na przychylność Bożą. “Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie”. Objawienie 3,21.SS1 36.1

Możemy zwyciężyć. Tak, możemy całkowicie i wszechstronnie zwyciężyć. Jezus umarł, aby stworzyć nam możliwość odwrotu od zła. Umarł, abyśmy mogli pokonać każdą pokusę, nałóg czy grzech, abyśmy mogli zasiąść wspólnie z Nim na Jego stolicy.SS1 36.2

Naszym przywilejem jest to, że możemy posiąść wiarę i zbawienie. Moc Boża nie pomniejszyła się. Widziałam, że moc Boża jest tak samo hojnie przekazywana ludowi teraz, jak była przekazywana poprzednio. To Kościół Boży utracił swą wiarę w głoszeniu prawdy, swą energię w prowadzeniu walki, i nie czyni tak, jak to czynił Jakub, kiedy powiedział: “Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz”. 1 Mojżeszowa 32,26. Coraz łatwiej ginie wytrwała wiara; ona musi się odnowić i odrodzić w sercach ludu Bożego. Rozlegać się musi wołanie o Boże błogosławieństwo. Wiara, żywa wiara, zawsze dźwiga ku Bogu i ku chwale. Niewiara natomiast prowadzi w dół ku ciemności i śmierci.SS1 36.3