Biblijne życiorysy

Życiorysy zapisane w Biblii są to wiarygodne historie osób, które żyły naprawdę. Od czasów Adama, przez wszystkie kolejne pokolenia, aż do czasów apostolskich, otrzymujemy nie tylko wyraźny i bez upiększeń obraz tego, co rzeczywiście się wydarzyło, ale również opis realnych przeżyć naprawdę istniejących postaci. Wielu ludzi wprawia w podziw i zdumienie fakt, że w natchnionej historii opisane są wydarzenia z życia czcigodnych mężów, które rzucają cień na ich moralność. Niewierzący z wielką satysfakcją podchwytują te grzechy i ośmieszają tych, którzy grzeszyli. Natchnieni pisarze nie pisali nieprawdy, aby stronice historii biblijnej ustrzec od zapisów o ludzkich słabościach i błędach. Mężowie Boży, pędzeni Duchem Świętym, pisali nie mając władzy nad treścią. Zapisywali dosłowną prawdę. Gorszące czyny zostały ujawnione z powodów, których ograniczone umysły nie mogą w pełni pojąć.SS1 306.3

Jest to jeden z najmocniejszych dowodów wiarygodności Pisma Świętego. Prawda nie została owinięta w bawełnę, a grzechy głównych postaci — przemilczane. Wielu ludzi zechce dowodzić, że łatwo jest opisać to, co się wydarzyło w życiu powszednim, codziennym. Jest jednak udowodnione, że nie leży w granicach ludzkich możliwości bezstronne pod każdym względem przedstawienie historii współczesnego człowieka. Jest to prawie tak samo trudne, jak opowiedzenie, bez odstępowania od wyraźnej prawdy, historii życia jakiejkolwiek jednostki czy jakiegoś narodu, którego rozwój jest nam znany. Umysł ludzki jest aż tak skłonny do uprzedzeń, że jest dla niego prawie rzeczą niemożliwą, żeby traktować sprawę bezstronnie. Albo się przesadnie wyolbrzymia błędy i wady danej osoby, albo też jej zalety przesadnie świecą jaskrawym światłem, a to wszystko zależne jest od tego, czy piszący jest za lub przeciw tej osobie. Wszyscy krytycy zgodzą się z poglądem, że bardzo trudno jest pisać bezstronnie, chociaż historycy rzeczywiście starają się oceniać rzecz obiektywnie.SS1 307.1

Jednak natchnieni przez Boga i wznoszący się ponad ludzkie słabości pisarze głoszą prostą, nagą prawdę. Jakże wielu biografów pisało o chrześcijanach jako o ludziach pozbawionych wszelkich wad, którzy w codziennym, religijnym życiu byli przykładem prawdziwej pobożności. Nigdy nie wspomniano o jakiejkolwiek skazie na pięknie ich świętości, o żadnej ich wadzie czy błędzie dla uświadomienia nam, iż byli to ludzie grzeszni, narażeni codziennie na pokusy. Gdyby jednak z natchnienia Bożego opisywano ich historie, jakże inaczej wyglądałyby ich życiorysy! Objawiłyby się ludzkie ułomności, walka z samolubstwem i pobożnością na pokaz, z pychą i być może ukrytymi grzechami, ustawiczna walka między duchem a ciałem.SS1 307.2

Nawet strony prywatnych pamiętników nie ujawnią nam grzesznych czynów pisarza. Bywa, że opisane są walki ze złem, ale zazwyczaj wtedy, kiedy zwyciężyło dobro. Stronice te mogą zawierać uczciwy zapis godnych pochwały uczynków oraz szlachetnych dążeń, szczególnie wtedy, gdy pisarz zmierza do prowadzenia rzetelnej biografii swego życia. Rzadko jednak człowiek zdobędzie się na podanie swych błędów do wiadomości nawet przyjaciołom.SS1 307.3

Gdyby naszą wspaniałą Biblię nie pisały osoby natchnione, ukazywałaby ona całkowicie inny obraz. Studium biblijne wpływałoby wprost zniechęcająco na błądzących śmiertelników, zmagających się z wrodzonymi ułomnościami i pokusami niegodziwego wroga. Biblia taka, jaka jest, daje nam dokładny opis religijnych doświadczeń wybitnych postaci w historii biblijnej. Mężowie, do których Bóg miał upodobanie, i na których nałożył ogromne obowiązki, od czasu do czasu ulegali pokusom szatana i popełniali grzechy, tak jak i my dzisiaj. Dla zrozpaczonych serc pocieszeniem jest jednak świadomość, że dzięki łasce Bożej mogą zyskać nowe siły i odwagę, by znowu wznieść się ponad zło swej natury. Jeśli uzmysłowimy sobie ten fakt, będziemy gotowi podjąć walkę na nowo.SS1 307.4