Ang Pagkatutum sa Kasulatan

Sa wala madugay si Zuinglio gintawag gikan sa Basilea, sa pagsulud sa iya buluhaton sa iya bug-os nga kabubi. Ang iya nabauna nga palangabudlayan amo ang Alpina nga dili gid malayo sa nalupyakan nga iya natawohan. Sang iya mabaton ang orden sa pagkapari, iya “gintugyan ang iya kaugalingon pati ang iya kalag sa pag-usisa sang langitnon nga kamatuuran; tungud kay nahibaloan niya,” siling sang iya masigkareformador, “kon isa ka ano ang dapat niya mahibaloan agud sa pagtudlo sadtong kinabon ni Kristo nga gintulin sa iya.”^{*Wylie, lib. 8, cap. 5.} Sang nagaukod ang iya pag-usisa sang mga Kasulatan, nagapahayag sing labi kaathag ang ginkalainan sang kamatuuran sang Biblia kag sang erejia sang Roma. Iya nga gintugyan ang iya kaugalingon sa Balaan nga Kasulatan subung nga pulong sang Dios, ang lamang nga takus kag dili masinalaypon nga sulundan. Nakita niya nga ang Biblia amo, lamang ang manugsaysay sa iya kaugalingon. Nahadlukan sia sa pagsaysay sang Kasulatan sa pagtukod sang iya ginahunahuna nga kaalam kag pagtolon-an, kondi iya ginhuptan nga iya katungdanan lang ang paghibalo kon ano ang iya matadlong kag totoo nga ginatudlo. Ginpangita niya sa iya kaugalingon ang tanan nga bulig sa pagkuha sing himpit kag matarung nga paghangup sang iya mga kahulogan, kag iya nga gintawag ang Espiritu Santo sa pagbulig, nga sa siling niya, magatalastas sa tanan nga magpangita saiya sa kahanuut upod sang pagpangamuyo.AP 163.2

“Ang Kasulatan,” ang siling ni Zuinglio, “nagikan sa Dios, dili sa tawo, kag bisan pa yadtong Dios nga nagaiwag magahatag sa imo sing ihalangup nga ang pagpamulong nagikan sa Dios. Ang pulpng sang Dios. . dili mahulog; masiga sia, nagatudlo sa iya kaugalingon, nagabukas sa iya kaugalingon, nagaiwag sa kalag upod sang tanan nga kaluwasan kag bugay. nagalipay sa iya sa Dios, nagapapaubus sa iya, agud nga ma dulaan kag magasikway pa sa iya kaugalingon, kag batonon ang Dios.”^{*Id. cap. 6.} Ang pagkatotoo sini nga mga pulong natilawan ni Zuinglio sa iya kaugalingon. Sa iya paghambal sang iya mga agi sini nga panag-on. nagsulat sia sang olihi: “Sang . . ginsuguran ko paghatag ang akon kaugalingonsing bug-os sa Palaan nga Kasulatan, ang mga pilosopia kag mga tealogia nagapadayon sa pagbutik sing mga kaawavon sa akon. Sang olihi nakaabut ako sa sini, nga nakahunahuna ako, ‘Bayaan mo ang tanan nga nagabutig. kag ton-an ang putli nga kahulogan sang Dios sa iya kaugalingon kag mahapus nga mga pulong. Niyan nagsugod ako sa pagpangamuyo sa Dios sang iya kapawa, kag ang Kasulatan naglapus sa akon.’”^{*Id. cap. 6.}AP 164.1

Ang mga pagtolon-an nga ginbantala ni Zuinglio wala niya mabaton sa kay Lutero. Pagtolon-an yadto ni Kristo. “Kon ginbantala ni Lutero si Kristo.” ang siling ni Zuinglio. “ginahimo niya ang akon nahimo,” Vadtong iya nadala sa kay Kristo madamu pa sang sa akon. Apang ina walay sapayan. Dili ako magadala sing liwan nga ngalan sang sa iya ni Kristo. nga iya soldado ako. kag sia lamang amo ang akon pangolo. Wala gid ako sing bisan isa ka taga nga nasulat sa kay Lutero. ni nakasulat si Lutero sa akon. Kag ngaa?... Agud nga mapakita kon daw ano ang pagkaisa sang Espiritu sang Dios sa iya kaugalingon. kay kami tanan. nga wala gio maghibaloanay. nagatudlo sang isa lamang ka pagtolon-an ni Kristo.”^{*D'Aubigne, lib. 8, cap. 9.}AP 164.2