ΚΕΦΑΛΑΙΟ 34 - ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΔΙΩΓΜΟΥ

(Το κεφάλαιο αυτό βασίζεται στις Πράξεις ε’ 12-42)

Οι απόστολοι συνέχισαν το ευσπλαχνικό τους έργο θεραπεύοντας τους αρρώστους και κηρύττοντας με δύναμη τον σταυρωμένο και αναστημένο Σωτήρα. Μεγάλοι αριθμοί προστίθονταν συνεχώς στην εκκλησία με το βάπτισμα, και ήταν όλοι ενωμένοι έχοντας την ίδια ψυχή και καρδιά με τους πιστούς του Χριστού. Πλήθη συνέρρεαν στα Ιεροσόλυμα, φέρνοντας τους ασθενείς τους και εκείνους που πειράζονταν από ακάθαρτα πνεύματα. Πολλοί άρρωστοι τοποθετούνταν στους δρόμους, από όπου περνούσαν ο Πέτρος και ο Ιωάννης, για να πέσει η σκιά τους επάνω τους και να θεραπευτούν. Η δύναμη του αναστημένου Σωτήρα είχε πράγματι δοθεί στους αποστόλους, οι οποίοι έκαναν σημεία και θαύματα και καθημερινά αύξαναν τον αριθμό των πιστών.ΙΑ 195.1

Η κατάσταση αυτή έφερε σε μεγάλη αμηχανία τους ιερείς και τους άρχοντες, ιδίως αυτούς που ήταν Σαδδουκαίοι. Αντιλήφθηκαν ότι εάν επιτρεπόταν στους αποστόλους να κηρύττουν έναν αναστημένο Σωτήρα και να θαυματουργούν στο όνομά Του, η δική τους διδαχή που αρνούταν την ανάσταση των νεκρών θα απορριπτόταν από όλους και σε λίγο η αίρεσή τους θα εξαφανιζόταν. Εξάλλου, οι Φαρισαίοι έβλεπαν ότι τα κηρύγματα των αποστόλων υπονόμευαν τις εβραϊκές θρησκευτικές τελετές, γεγονός που θα οδηγούσε στην κατάργηση των προσφορών και θυσιών. Οι προηγούμενες προσπάθειές τους να κατασιγάσουν τους ιεροκήρυκες αυτούς είχαν αποτύχει, τώρα όμως ήταν αποφασισμένοι να θέσουν τέρμα στην έξαψη που δημιούργησαν.ΙΑ 195.2