ΚΕΦΑΛΑΙΟ 36 - Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

(Το κεφάλαιο αυτό βασίζεται στις Πράξεις ς’ 8ζ’ 60)

Ο Στέφανος ήταν πολύ ενεργό μέλος της εκκλησίας του Θεού και ομολογούσε με θάρρος την πίστη του. «Και εσηκώθησαν τινές των εκ της συναγωγής της λεγομένης Λιβερτίνων, και Κυρηναίων και Αλεξανδρέων, και των από Κιλικίας, και Ασίας, φιλονικούντες με τον Στέφανον και δεν ηδύναντο να αντισταθώσιν εις την σοφίαν και εις το πνεύμα με το οποίον ελάλει» (Πραξ. ς’ 9-10). Οι μαθητές των μεγάλων ραβίνων ήταν πεπεισμένοι ότι σε μία δημόσια συζήτηση θα μπορούσαν να θριαμβέψουν εναντίον του Στέφανου, εξαιτίας της υποτιθέμενης άγνοιας του. Εκείνος όμως όχι μόνο μιλούσε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, αλλά φάνηκε σε ολόκληρη τη μεγάλη σύναξη ότι ήταν επίσης μελετητής των προφητειών και γνώστης όλων των νομικών ζητημάτων. Με επιδέξιο τρόπο υπερασπιζόταν τις αλήθειες που υποστήριζε και παταγωδώς ανέτρεπε τους αντιπάλους του.ΙΑ 201.1

Οι ιερείς και οι άρχοντες, οι οποίοι έβλεπαν τη θαυμαστή δύναμη που συνόδευε τη διακονία του Στέφανου, έτρεφαν άσπονδο μίσος γι’ αυτόν. Αντί να παραδεχτούν τη βαρύτητα των αποδείξεων που πα-ρουσίαζε, ήταν αποφασισμένοι να σιγήσουν τη φωνή του θανατώνοντάς τον.ΙΑ 201.2

Συνέλαβαν τον Στέφανο και τον οδήγησαν στο συμβούλιο του ιερατικού Συνεδρίου για να δικαστεί.ΙΑ 201.3

Μορφωμένοι Ιουδαίοι από τα γειτονικά κράτη είχαν προσκληθεί με σκοπό να αντικρούσουν τα επιχειρήματα του κατηγορούμενου. Ο Σαύλος, γνωστός ανταγωνιστής της χριστιανικής διδαχής και διώκτης όλων εκείνων που πίστευαν στον Χριστό, ήταν επίσης παρών. Ο εγγράμματος αυτός άνθρωπος έπαιξε ηγετικό ρόλο στην υπόθεση κατά του Στέφανου. Με τη μεγάλη ευγλωττία που τον χαρακτήριζε και τη γνώση της επιχειρηματολογίας των ραβίνων, προσπάθησε να πείσει το λαό ότι ο κατηγορούμενος κήρυττε απατηλές και επικίνδυνες δι-δασκαλίες.ΙΑ 201.4

Ο Σαύλος όμως συνάντησε έναν εξίσου με αυτόν μορφωμένο Στέφανο, ένα άτομο που είχε πλήρη γνώση της πρόθεσης του Θεού για τη διάδοση του ευαγγελίου στα άλλα έθνη. Πίστευε στον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ και ήταν καλά καταρτισμένος σχετικά με τα προνόμια των Ιουδαίων. Είχε όμως βαθιά πίστη και γνώριζε ότι ο καιρός είχε φτάσει που οι αληθινοί πιστοί θα μπορούσαν να λατρέψουν τον Θεό, όχι μόνο σε χειροποίητους ναούς αλλά σε όλο τον κόσμο «εν πνεύματι και αληθεία». Το πέπλο είχε πέσει από τα μάτια του Στέφανου και διέκρινε το τέλος εκείνων των πραγμάτων που καταργήθηκαν με το θάνατο του Χριστού.ΙΑ 202.1

Οι ιερείς και οι άρχοντες παρόλη την ορμητική αντίδρασή τους, δεν κατόρθωσαν τίποτα ενάντια στην ξάστερη, ήρεμη σοφία του. Ήταν αποφασισμένοι να τιμωρήσουν παραδειγματικά τον Στέφανο και με τον τρόπο αυτόν θα ικανοποιούσαν το άσβεστο μίσος τους και θα εμπόδιζαν και άλλους, τρομοκρατώντας τους να υιοθετήσουν τις πεποιθήσεις του. Κατηγορίες καταφέρθηκαν εναντίον του με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Ψευδομάρτυρες είχαν πληρωθεί για να μαρτυρήσουν ότι τον είχαν ακούσει να εκφράζεται με βλάσφημα λόγια εναντίον του ναού και του νόμου. Έλεγαν: «ηκούσαμεν αυτόν λέγοντα, ότι Ιησούς ο Ναζωραίος ούτος θέλει καταλύσει τον τόπον τούτον, και αλλάξει τα έθιμα τα οποία παρέδωκεν εις ημάς ο Μωυσής» (Πραξ. ς’ 14).ΙΑ 202.2

Ενώ ο Στέφανος στεκόταν αντικριστά στους δικαστές του προκειμένου να απολογηθεί για το παράπτωμα της βλασφημίας, ένα άγιο φως έλαμψε το πρόσωπό του. «Και ατενίσαντες εις αυτόν πάντες οι καθήμενοι εν τω συνεδρίω, είδον το πρόσωπον αυτού ως πρόσωπον αγγέλου” (Πραξ. ς’ 15). Πολλοί που αντίκρισαν την αστραφτερή μορφή του Στέφανου άρχισαν να τρέμουν και σκέπασαν τα πρόσωπά τους, αλλά λόγω της πεισματικής δυσπιστίας και προκατάληψής τους, ποτέ δεν υποχώρησαν.ΙΑ 202.3