Ο Μωυσής
Όταν το απάνθρωπο αυτό διάταγμα τέθηκε σε ισχύ, γεννήθηκε ο Μωυσής. Η μητέρα του τον έκρυψε όσο καιρό μπορούσε. Αργότερα, ετοίμασε ένα σπάρτινο καλαθάκι το οποίο άλειψε με πίσσα για να το προστατέψει από το νερό. Έβαλε μέσα το μωρό και τοποθέτησε το κιβώτιο στην ακροποταμιά. Η αδελφή του, η Μαριάμ, περιφερόταν στο μέρος εκείνο κάνοντας την αδιάφορη, αλλά αγωνιούσε να δει τι θα γινόταν το αδελφάκι της. Οι ένθερμες προσευχές της μητέρας είχαν αναθέσει το παιδί της στη φροντίδα του Θεού και αόρατες ουράνιες υπάρξεις αιωρούνταν πάνω από το καλαθάκι του.ΙΑ 75.1
Οι άγγελοι οδήγησαν τα βήματα της κόρης του Φαραώ στον ποταμό, ακριβώς στο σημείο όπου βρισκόταν ο αθώος μικρούλης. Η προσοχή της στράφηκε στο παράξενο μικρό κιβώτιο και έστειλε μία από τις συνοδούς της να της το φέρουν. Όταν ξεσκέπασε το περίεργα κατασκευασμένο αυτό καλαθάκι, αντίκρισε ένα χαριτωμένο μωρό, «και ιδού, το νήπιον έκλαιε και ελυπήθη αυτό”. Ήξερε ότι κάποια στοργική Ισραηλίτισσα είχε πάρει τα ασυνήθιστα αυτά μέτρα για να διαφυλάξει τη ζωή του πολυαγαπημένου μωρού της και αποφάσισε αμέσως να το υιοθετήσει. Η αδελφή του Μωυσή ξεπήδησε ξαφνικά και τη ρώτησε: «Θέλεις να υπάγω να καλέσω εις σε γυναίκα θηλάζουσαν εκ των Εβραίων δια να σοι θηλάσει το παιδίον; Και είπε προς αυτήν η θυγάτηρ του Φαραώ, Ύπαγε”.ΙΑ 75.2
Χαρούμενη η Μαριάμ έτρεξε στη μητέρα της και της διηγήθηκε τα ευχάριστα νέα, οδηγώντας την βιαστικά στην κόρη του Φαραώ. Ανατέθηκε στη μητέρα ο θηλασμός και η ανατροφή του ίδιου του παιδιού της με μεγάλη αμοιβή. Γεμάτη ευγνωμοσύνη ανέλαβε το ασφαλές πλέον και ευχάριστο καθήκον της. Πίστευε ότι ο Θεός ήταν Εκείνος που είχε προστατέψει τη ζωή του παιδιού της. Με πίστη εκμεταλλεύθηκε την πολύτιμη ευκαιρία να αναθρέψει το γιο της για μία χρήσιμη ζωή. Έδωσε μεγαλύτερη προσοχή στη διδασκαλία του από ό,τι στα άλλα της παιδιά, επειδή ήταν πεπεισμένη ότι αυτό προοριζόταν για κάποιο σημαντικό έργο. Με τη σωστή διδαχή της εμφύτευε στο νεανικό μυαλό του το φόβο του Θεού και την αγάπη για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη και προσευχόταν θερμά ο γιος της να μπορέσει να μείνει μακριά από κάθε διεφθαρμένη επιρροή. Προσπάθησε να χαράξει στο μυαλό του την αμαρτία της ειδωλολατρίας και του δίδαξε να υποκλίνεται και να προσεύχεται στον αληθινό Θεό, τον μόνο που μπορούσε να τον ακούσει και να τον βοηθήσει σε ώρα ανάγκης. Ήξερε ότι σε λίγο καιρό έπρεπε να τον παραδώσει στη βασιλική θετή μητέρα του και ότι θα ήταν εκτεθειμένος σε επιδράσεις που θα απέβλεπαν να τον κάνουν να δυσπιστήσει στην ύπαρξη του Δημιουργού της γης και του ουρανού.ΙΑ 75.3
Οι οδηγίες που έλαβε από τους γονείς του ήταν τέτοιες που τον προστάτευαν από την αμαρτία και την υπερηφάνεια που θα μπορούσε να αισθανθεί μέσα στη χλιδή και τη σπάταλη ζωή της βασιλικής αυλής. Είχε καθαρό νου χωρίς ποτέ να χάσει τα θρησκευτικά μηνύματα που είχε δεχτεί στη νεαρή του ηλικία. Η μητέρα του τον κράτησε όσο καιρό μπορούσε, αλλά ήταν υποχρεωμένη να τον αποχωριστεί όταν έγινε δώδεκα περίπου ετών. Στην ηλικία αυτή έγινε ο γιος της κόρης του Φαραώ.ΙΑ 76.1
Ο σκοπός του Σατανά απέτυχε. Παρακινώντας τον Φαραώ να ε-ξολοθρέψει τα αρσενικά παιδιά, νόμισε ότι θα ματαίωνε το σχέδιο του Θεού και δεν θα μπορούσε να γεννηθεί ο λυτρωτής του λαού Του. Το διάταγμα που καταδίκαζε τα εβραιόπαιδα σε θάνατο είχε ανατραπεί από τον Θεό, προκειμένου να μορφωθεί και να εκπαιδευτεί ο μελλοντικός αρχηγός των Ισραηλιτών.ΙΑ 76.2
Ο Φαραώ περίμενε να υψώσει το θετό εγγονό του στο θρόνο. Τον μόρφωσε και τον εκπαίδευσε ώστε να είναι επικεφαλής των αιγυπτιακών στρατευμάτων και οδηγητής αυτών στο πεδίο της μάχης. Ο Μωυσής έγινε ο ευνοούμενος του στρατεύματος του Φαραώ και τιμόταν επειδή κατεύθυνε τη μάχη με έξοχη επιδεξιότητα και σύνεση. «Και εδιδάχθη ο Μωυσής πάσαν την σοφίαν των Αιγυπτίων, και ήτο δυνατός εν λόγοις και εν έργοις.” Οι Αιγύπτιοι θεωρούσαν ότι ο Μωυσής είχε ασυνήθιστο χαρακτήρα.ΙΑ 76.3