Η Άρνηση του Πέτρου

Μετά την προδοσία του Κυρίου, ο Πέτρος Τον ακολούθησε. Αγωνιούσε να δει τι θα συνέβαινε. Όταν όμως κατηγορήθηκε ότι ήταν ένας από τους μαθητές του Ιησού, από φόβο για τη δική του ασφάλεια, έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε αυτόν τον άνθρωπο. Οι μαθητές ξεχώριζαν για την αγνότητα της ομιλίας τους και ο Πέτρος προκειμένου να πείσει τους κατήγορούς του ότι δεν ήταν ένας από τους ακόλουθους του Χριστού, αρνήθηκε για τρίτη φορά τον ισχυρισμό τους με όρκους και κατάρες. Ο Ιησούς, που βρισκόταν σε μικρή απόσταση από τον Πέτρο, τού έριξε μία θλιμμένη, επιτιμητική ματιά. Τη στιγμή εκείνη, ο μαθητής θυμήθηκε τα λόγια που του είχε πει ο Χριστός στο ανώγειο, καθώς και τη δική του γεμάτη ζήλο διαβεβαίωση: «Και αν πάντες σκανδαλισθώσιν εν σοι, εγώ ποτέ δεν θέλω σκανδαλισθή” (Ματθ. κς’ 33). Είχε αρνηθεί τον Κύριό του χρη σιμοποιώντας όρκο και κατάρες. Αφού έκλαψε πικρά, μετανόησε για το μεγάλο αμάρτημά του και άλλαξε τρόπο σκέψης, τότε έγινε έτοιμος να στηρίξει τους αδελφούς του.ΙΑ 160.2