Η Απελευθέρωση στην Ερυθρά Θάλασσα
«Και είπε Κύριος προς τον Μωυσήν, Τι βοάς προς εμέ; Ειπέ προς τους υιούς Ισραήλ να κινήσωσι, συ δε ύψωσον την ράβδον σου, και έκτεινον την χείρα σου επί την θάλασσαν, και σχίσον αυτήν, και ας διέλθωσιν οι υιοί Ισραήλ δια ξηράς εν μέσω της θαλάσσης» (Έξοδ. ιδ’ 15, 16). Ο Θεός ήθελε ο Μωυσής να καταλάβει ότι Εκείνος θα εργαζόταν για το λαό Του και ότι η αδυναμία τους θα ήταν γι’ Αυτόν ευκαιρία. Αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο Μωυσής ήταν να προστάξει το λαό να προχωρήσει όσο μακρύτερα μπορούσε και έπειτα να χρησιμοποιήσει το ραβδί για το διαχωρισμό των νερών.ΙΑ 88.1
«Και εγώ, ιδού, θέλω σκληρύνει την καρδίαν των Αιγυπτίων, και θέλουσιν εμβή κατόπιν αυτών, και θέλω δοξασθή επί τον Φαραώ, και επί παν το στράτευμα αυτού, επί τας αμάξας αυτού, και επί τους ιππείς αυτού, και θέλουσι γνωρίσει οι Αιγύπτιοι ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν δοξασθώ επί τον Φαραώ, επί τας αμάξας αυτού, και επί τους ιππείς αυτού. Τότε ο άγγελος του Θεού, προπορευόμενος του στρατεύματος του Ισραήλ, εσηκώθη, και ήλθεν οπίσω αυτών, και ο στύλος της νεφέλης εσηκώθη απ’ έμπροσθεν αυτών. Και εστάθη όπισθεν αυτών, και ήλθε μεταξύ του στρατεύματος των Αιγυπτίων και του στρατεύματος του Ισραήλ, και εις εκείνους μεν ήτο νέφος σκοτίζον, εις τούτους δε φωτίζον, την νύκτα, ώστε το εν δεν επλησίασε το άλλο καθ’ όλην την νύκτα” (Έξοδ. ιδ’ 17-20).ΙΑ 88.2
Οι εχθροί δεν μπορούσαν να δουν τους Εβραίους, επειδή ένα πυκνό μαύρο σύννεφο εμφανίστηκε ανάμεσά τους, βυθίζοντας τα αιγυπτιακά στρατεύματα στο σκοτάδι και προσφέροντας στο λαό άπλετο φως. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο Θεός για μία ακόμη φορά έδειξε τη δύναμή Του, για να επιπλήξει τους Ισραηλίτες για τη δυσπιστία και τους γογγυσμούς τους και για να δοκιμάσει στη συνέχεια κατά πόσο θα Τον εμπιστεύονταν αφού τους είχε δώσει μεγάλα σημεία της φροντίδας και αγάπης Του. «Ο δε Μωυσής εξέτεινε την χείρα αυτού επί την θάλασσαν, και έκαμεν ο Κύριος την θάλασσαν να συρθή όλην εκείνην την νύκτα υπό σφοδρού ανατολικού ανέμου, και κατέστησε την θάλασσαν ξηράν, και τα ύδατα διεχωρίσθησαν. Και εισήλθον οι υιοί του Ισραήλ εις το μέσον της θαλάσσης κατά το ξηρόν, και τα ύδατα ήσαν εις αυτούς τοίχος εκ δεξιών και εξ αριστερών αυτών” (Έξοδ. ιδ’ 21, 22). Τα νερά υψώθηκαν και στάθηκαν και από τις δύο πλευρές σαν ένας παγωμένος τοίχος, ενώ ο Ισραήλ προχωρούσε σε στεγνό έδαφος μέσα στη θάλασσα.ΙΑ 88.3
Τα αιγυπτιακά στρατεύματα θριάμβευαν όλη εκείνη τη νύχτα πι στεύοντας ότι ο λαός Ισραήλ περιήλθε και πάλι στην εξουσία τους. Υπέθεσαν ότι δεν υπήρχε πιθανότητα διάσωσής τους, επειδή μπροστά τους απλωνόταν η Ερυθρά θάλασσα και πίσω τους, σε μικρή απόσταση, βρίσκονταν τα αμέτρητα στρατεύματά τους. Το πρωί όταν πλησίασαν τη θάλασσα, παρουσιάστηκε μπροστά τους ένα στεγνό μονοπάτι, τα νερά είχαν χωριστεί και υψώνονταν σαν τοίχος από τις δύο πλευρές, ενώ οι Ισραηλίτες βρίσκονταν στα μισά αυτής βαδίζοντας σε στεγνό έδαφος. Περίμεναν λίγο για να αποφασίσουν τι έπρεπε να κάνουν. Είχαν απογοητευτεί και εξοργιστεί που ενώ οι Εβραίοι είχαν σχεδόν πέσει στα χέρια τους και ήταν βέβαιοι γι’ αυτό, ένας αναπάντεχος δρόμος ανοίχτηκε στη θάλασσα γι’ αυτούς. Αποφάσισαν να τους ακολουθήσουν.ΙΑ 88.4
«Κατεδίωξαν δε οι Αιγύπτιοι, και εισήλθον κατόπιν αυτών, πάντες οι ίπποι του Φαραώ, αι άμαξαι αυτού και οι ιππείς αυτού, εν τω μέσω της θαλάσσης. Και εν τη φυλακή τη πρωινή, επέβλεψεν ο Κύριος εκ του στύλου του πυρός και της νεφέλης επί το στράτευμα των Αιγυπτίων, και συνετάραξε το στράτευμα των Αιγυπτίων. Και εξέβαλε τους τροχούς των αμαξών αυτών, ώστε εσύροντο δυσκόλως. Και είπον οι Αιγύπτιοι, Ας φύγωμεν απ’ έμπροσθεν του Ισραήλ, διότι ο Κύριος πολεμεί τους Αιγυπτίους υπέρ αυτών” (Έξοδ. ιδ’ 23-25)ΙΑ 89.1
Οι Αιγύπτιοι επιχείρησαν να διασχίσουν τη θάλασσα από το δρόμο που ο Θεός είχε ετοιμάσει για το λαό Του, αλλά άγγελοι του Κυρίου πέρασαν μέσα από το στράτευμά τους και μετακίνησαν τις ρόδες των αμαξών τους. Οι στρατιώτες κινούνταν με δυσκολία και άρχισαν να προβληματίζονται. Θυμήθηκαν τις τιμωρές κρίσεις που ο Θεός των Εβραίων είχε στείλει στην Αίγυπτο για να αναγκαστούν να αφήσουν τους Ισραηλίτες να φύγουν και φοβήθηκαν ότι ο Θεός μπορούσε να τους παραδώσει στα χέρια τους. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Θεός πολεμούσε για τον Ισραήλ. Τρομοκρατήθηκαν στη σκέψη αυτή και προσπάθησαν να απομακρυνθούν από το λαό όταν ξαφνικά, «ο δε Κύριος είπε προς τον Μωυσήν, Έκτεινον την χείρα σου επί την θάλασσαν, και ας επιστρέψωσι τα ύδατα επί τους Αιγυπτίους, επί τας αμάξας αυτών, και επί τους ιππείς αυτών».ΙΑ 89.2
«Και εξέτεινεν ο Μωυσής την χείρα αυτού επί την θάλασσαν, και η θάλασσα επανέλαβε την ορμήν αυτής περί την αυγήν. Οι δε Αιγύπτιοι φεύγοντες απήντησαν αυτήν. Και κατέστρεψε Κύριος τους Αιγυπτίους εν τω μέσω της θαλάσσης, διότι τα ύδατα επαναστρέψαντα εσκέπασαν τας αμάξας και τους ιππείς, παν το στράτευμα του Φαραώ, το οποίον είχεν εμβή κατόπιν αυτών εις την θάλασσαν. Δεν έμεινεν εξ αυτών ουδέ εις. Οι δε υιοί Ισραήλ επέρασαν δια ξηράς εν μέσω της θαλάσσης και τα ύδατα ήσαν εις αυτούς τοίχος εκ δεξιών αυτών, και εξ αριστερών αυτών. Και έσωσε Κύριος εν τη ημέρα εκείνη τον Ισραήλ εκ χειρός των Αιγυπτίων, και είδεν ο Ισραήλ τους Αιγυπτίους νεκρούς επί το χείλος της θαλάσσης. Και είδεν ο Ισραήλ το μέγα εκείνο έργον το οποίον έκαμεν ο Κύριος επί τους Αιγυπτίους, και εφοβήθη ο λαός τον Κύριον, και επίστευσεν εις τον Κύριον, και εις τον Μωυσήν τον θεράποντα αυτού” (Έξοδ. ιδ’ 27-31).ΙΑ 89.3
Όταν οι Εβραίοι διαπίστωσαν το θαυμάσιο έργο του Θεού με την καταστροφή των Αιγυπτίων, έψαλλαν όλοι μαζί έναν υπέροχο ύμνο ευγνωμοσύνης και δοξολογίας.ΙΑ 90.1