ΚΕΦΑΛΑΙΟ 46 - ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΕΣ

Τ ο σκοτάδι που σκέπασε τη γη κατά τη μακραίωνη περίοδο της παπικής υπεροχής, δεν κατόρθωσε να σβήσει ολότελα το φως της αλήθειας. Σε κάθε εποχή ο Θεός είχε τους μάρτυρές Του — άτομα που εξακολουθούσαν να πιστεύουν στον Ιησού Χριστό ως τον αποκλειστικό μεσίτη μεταξύ Θεού και ανθρώπου, που θεωρούσαν την Αγία Γραφή ως το μοναδικό κανόνα της ζωής και που αγίαζαν το πραγματικό Σάββατο. Ποτέ δεν θα μπορέσει ο κόσμος να μάθει πόσο είναι χρεώστης στους ανθρώπους αυτούς. Στιγματισμένοι ως αιρετικοί, τα κίνητρά τους είχαν αμφισβητηθεί, η υπόληψή τους κατασπιλωθεί, τα συγγράμματά τους απαγορευτεί, διαστρεβλωθεί ή καταστραφεί. Και όμως, έμειναν σταθεροί και από γενεά σε γενεά διατήρησαν την αγνότητα της πίστης τους σαν ιερό κληροδότημα για τις επερχόμενες γενεές.ΙΑ 260.1

Πριν από τη Μεταρρύθμιση υπήρχαν ελάχιστα μόνο αντίγραφα της Αγίας Γραφής, αλλά ο Θεός δεν επέτρεψε τον ολοκληρωτικό αφανισμό του Λόγου Του. Οι αλήθειές Του δεν θα έμεναν για πάντα κρυμμένες. Εκείνος μπορούσε να αποδεσμεύσει τους λόγους της ζωής με την ίδια ευκολία που μπορούσε να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες της φυλακής ή να ξαμπαρώσει τις σιδερένιες πύλες που κρατούσαν αιχμάλωτους τους δούλους Του. Σε διάφορες χώρες της Ευρώπης ορισμένοι άνθρωποι, υποκινούμενοι από το Πνεύμα του Θεού, ερευνούσαν να βρουν την αλήθεια όπως ψάχνει κανείς για κρυμμένους θησαυρούς. Καθοδηγούμενοι από την Πρόνοια του Θεού προς τις Αγίες Γραφές, μελετούσαν τις ιερές σελίδες της με ζωηρό ενδιαφέρον. Ήταν πρόθυμοι να αποδεχτούν το φως, άσχετα τι θα τους στοίχιζε αυτό. Αν και δεν μπορούσαν να διευκρινίσουν το κάθε τι, ήταν όμως σε θέση βαθμηδόν να αντιληφτσύν πολλές από τις μακρόχρονα θαμμένες αλήθειες. Σαν ουρανόπεμπτοι αγγελιοφόροι, προχωρούσαν σπάζοντας τα δεσμά της πλάνης και της δεισιδαιμονίας, καλώντας τούς υποκείμενους στη μακραίωνη αιχμαλωσία να σηκω θούν και να υπερασπιστούν την ελευθερία τους.ΙΑ 260.2

Είχε φτάσει ο καιρός για να μεταφραστεί ο Λόγος του Θεού και να διατεθεί σε κάθε λαό στη μητρική του γλώσσα. Η ανθρωπότητα είχε ξεπεράσει τα πνευματικά της μεσάνυχτα. Οι ώρες του σκότους γοργοκυλούσαν και σε πολλές χώρες παρουσιάζονταν τα πρώτα σημεία της χαραυγής.ΙΑ 261.1