Η Αυθάδεια Τιμωρείται
Οι κάτοικοι της Βαιθσεμές θέριζαν τα χωράφια τους και μόλις αντίκρισαν την κιβωτό του Θεού χάρηκαν υπερβολικά. Οι αγελάδες έσυραν την άμαξα σε μία μεγάλη πέτρα και έμειναν ακίνητες. Οι Λευίτες κατέβασαν την κιβωτό του Κυρίου και τις προσφορές των Φιλισταίων. Έκαψαν την άμαξα και θυσίασαν τα ζώα που την έφεραν, προσφέροντας θυσία ολοκαυτώματος στον Θεό. Οι Φιλισταίοι αρχηγοί, που παρακολουθούσαν την υποδοχή που της έγινε, επέστρεψαν στην Ακκαρών και η πληγή σταμάτησε.ΙΑ 141.2
Οι Βαιθ-σεμίτες ήταν περίεργοι να μάθουν ποια μεγάλη δύναμη που κρυβόταν μέσα στην κιβωτό μπορούσε να κατορθώσει τόσα θαυμάσια πράγματα. Τη θαυμαστή όμως ενέργεια δεν την απέδιδαν στον Θεό. Κανένας δεν επιτρεπόταν να κοιτάξει μέσα στην κιβωτό εκτός από τους άντρες εκείνους που είχαν οριστεί γι’ αυτόν το σκοπό. Αν κάποιος τολμούσε να τη δει ξεσκέπαστη θα πέθαινε, επειδή ήταν το ίδιο σαν να έβλεπε τον ίδιο τον Θεό. Ο λαός ικανοποίησε την περιέργεια του, άνοιξε την κιβωτό και εξέτασε το άγιο περιεχόμενό της. Ούτε οι ειδωλολάτρες Φιλισταίοι δεν είχαν τολμήσει να την ξεσκεπάσουν. Οι άγγελοι που συνόδευαν το ιερό κιβώτιο σκότωσαν περισσότερους από σαράντα χιλιάδες ανθρώπους.ΙΑ 141.3
Οι κάτοικοι της Βαιθ-σεμές φοβήθηκαν και είπαν: «Τις δύναται να σταθή ενώπιον του Κυρίου, του αγίου τούτου Θεού; Και προς τίνα θέλει αναβή αφ’ ημών; Και απέστειλαν μηνυτάς προς τους κατοίκους της Κιριάθιαρείμ, λέγοντες, Οι Φιλισταίοι έφεραν οπίσω την κιβωτόν του Κυρίου, κατάβητε, αναβιβάσατε αυτήν προς εαυτούς” (Α’ Σαμ. ς’ 20, 21). Οι κάτοικοι της Κιριάθιαρείμ τοποθέτησαν την κιβωτό του Κυρίου στο σπίτι του Αβιναδάβ του Λευίτη και ανέθεσαν στο γιο του την ευθύνη να την προστατεύει. Επί σαράντα χρόνια οι Εβραίοι ήταν υποταγμένοι στη δύναμη των Φιλισταίων. Βαθιά ταπεινωμένοι μετανόησαν για τις αμαρτίες τους, καθώς ο Σαμουήλ προσευχόταν γι’ αυτούς, και ο Θεός τους ελέησε ξανά. Οι Φιλισταίοι έκαναν πόλεμο με τους Ισραηλίτες και ο Κύριος θαυματούργησε για μία ακόμη φορά προς όφελος του Ισραήλ και οι εχθροί τους νικήθηκαν.ΙΑ 141.4
Η κιβωτός παρέμεινε στο σπίτι του Αβιναδάβ για πολλά χρόνια. Όταν ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς, συγκέντρωσε τριάντα χιλιάδες από τα ηγετικά στελέχη του Ισραήλ, σκοπεύοντας με τη μεγάλη αυτή πομπή να μεταφέρει την κιβωτό του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα. Το ιερό κιβώτιο μετακινήθηκε από το σπίτι του ιερέα και τοποθετήθηκε σε μία καινούρια άμαξα την οποία οδηγούσαν οι γιοι του Αβιναδάβ, Ουζά και Αχιώ. Ο Δαβίδ μαζί με το λαό έπαιζαν για τον Κύριο όλων των ειδών τα μουσικά όργανα. «Και ότε ήλθον έως του αλωνίου του Ναχών, εξήπλωσεν ο Ουζά την χείρα αυτού εις την κιβωτόν του Θεού, και εκράτησεν αυτήν, διότι έσεισαν αυτήν σι βόες. Και εξήφθη ο θυμός του Κυρίου κατά του Ουζά και επάταξεν αυτόν ο Θεός εκεί δια την προπέτειαν αυτού, και απέθανεν εκεί παρά την κιβωτόν του Θεού» (Β’ Σαμ. ς’ 6, 7). Ο Ουζά θύμωσε με τα ζώα επειδή σκόνταψαν. Εκδήλωσε καθαρά έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό, δείχνοντας ότι Εκείνος ο οποίος είχε φέρει την κιβωτό από τη γη των Φιλισταίων, δεν ήταν ικανός να την προστατέψει. Οι άγγελοι που τη συνόδευαν σκότωσαν τον Ουζά που με ανυπομονησία τόλμησε να αγγίξει το ιερό κιβώτιο του Θεού.ΙΑ 142.1
«Και εφοβήθη ο Δαβίδ τον Κύριον την ημέραν εκείνην, και είπε, Πώς θέλει εισέλθει προς εμέ η κιβωτός του Κυρίου; Και δεν ηθέλησεν ο Δαβίδ να μετακινήση την κιβωτόν του Κυρίου προς εαυτόν εις την πόλιν Δαβίδ, αλλ’ έστρεψεν αυτήν ο Δαβίδ εις τον οίκον Ωβήδεδώμ του Γετθαίου.” Ο Δαβίδ ήξερε ότι ήταν αμαρτωλός άνθρωπος και φοβόταν μήπως και αυτός, όπως ο Ουζά, θα μπορούσε να φανεί προπετής και να προκαλέσει την οργή του Θεού εναντίον του. «Και εκάθισεν η κιβωτός του Κυρίου εν τω οίκω Ωβήδεδώμ του Γετθαίου τρεις μήνας και ευλόγησεν ο Κύριος τον Ωβήδεδώμ, και πάντα τον οίκον αυτού” (Β’ Σαμ. θ’ 9-11).ΙΑ 142.2
Ο Θεός ήθελε να διδάξει το λαό Του ότι αν και η κιβωτός προξε νούσε τρόμο και θάνατο στους παραβάτες των εντολών Του, από την άλλη πλευρά θα προκαλούσε μεγάλη ευλογία σ’ αυτούς που υπάκουαν στις εντολές Του. Όταν ο Δαβίδ έμαθε πως το σπίτι του ΩβήδΕδώμ ευλογήθηκε πολύ και ότι κατά πάντα ευημερούσε εξαιτίας της κιβωτού του Θεού, ανυπομονούσε να τη μεταφέρει στη δική του πόλη. Πριν όμως τολμήσει να μετακινήσει το ιερό κιβώτιο, καθιέρωσε τον εαυτό του και πρόσταξε όλους τους ιθύνοντες άντρες του βασιλείου να απομακρυνθούν από κάθε κοσμική ενασχόληση που ενδεχομένως θα αποσπούσε τις σκέψεις τους από την αφοσίωσή τους στον Θεό.ΙΑ 142.3
Με αυτόν τον τρόπο έπρεπε όλοι να καθιερωθούν για την μεταφορά της ιερής κιβωτού στην Ιερουσαλήμ. «Τότε υπήγεν ο Δαβίδ, και ανεβίβασε την κιβωτόν του Θεού εκ του οίκου του Ωβήδ-εδώμ εις την πόλιν Δαβίδ εν ευφροσύνη... και έφεραν την κιβωτόν του Κυρίου, και έθεσαν αυτήν εις τον τόπον αυτής, εις το μέσον της σκηνής την οποίαν έστησεν δι’ αυτήν ο Δαβίδ, και προσέφερεν ο Δαβίδ ολοκαυτώματα και ειρηνικάς προσφοράς ενώπιον του Κυρίου» (Β’ Σαμ. ς’ 12, 17).ΙΑ 143.1