ΚΕΦΑΛΑΙΟ 54 - Η ΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ
’Οταν ο Χριστός μπήκε στα άγια των αγίων του ουράνιου αγιαστηρίου, ανάθεσε στους δούλους Του να διαδώσουν στον κόσμο την τελευταία αγγελία της ευσπλαχνίας Του. Αυτό είναι το μήνυμα του τρίτου αγγέλου στο δέκατο τέταρτο κεφάλαιο της Αποκάλυψης. Αμέσως μετά το διάγγελμα αυτό ο προφήτης βλέπει τον Υιό του ανθρώπου ερχόμενο με δόξα για να αποκομίσει το θερισμό της γης.ΙΑ 297.1
Όπως προλέγουν οι Γραφές, η υπηρεσία του Χριστού στα άγια των αγίων άρχισε στο τέλος των προφητικών ημερών το 1844. Σ’ αυτή την εποχή αναφέρονται τα λόγια που ο Ιωάννης είπε: «Και ηνοίχθη ο ναός του Θεού εν τω ουρανώ και εφάνη η κιβωτός της διαθήκης αυτού” (Αποκ. ια’ 19). Το ιερό κιβώτιο βρίσκεται στο δεύτερο διαμέρισμα του αγιαστηρίου. Όταν ο Χριστός μπήκε στο χώρο εκείνο προκειμένου να λειτουργήσει χάρη του αμαρτωλού, το εσωτερικό του ναού ανοίχτηκε και φάνηκε η κιβωτός του Θεού. Όσοι μέσω της πίστης παρακολούθησαν τον Σωτήρα στο εξιλαστικό Του έργο, είδαν τη μεγαλειότητα και τη δύναμη του Θεού. Καθώς η θέα της δόξας Του γέμισε το ναό, φως από τα άγια των αγίων ξεχύθηκε επάνω στο λαό που Τον περίμενε.ΙΑ 297.2
Μέσω της πίστης είχαν παρακολουθήσει τον Αρχιερέα τους από τα άγια στα άγια των αγίων και Τον είδαν να ικετεύει με το αίμα Του μπροστά στην κιβωτό του Θεού. Μέσα σ’ αυτό το ιερό κιβώτιο βρίσκεται ο νόμος του Θεού, αυτός που είχε προφερθεί από τον ίδιο τον Κύριο μέσα από τις βροντές του Σινά και είχε χαραχτεί με το ίδιο Του το χέρι επάνω στις πέτρινες πλάκες. Καμία εντολή δεν έχει καταργηθεί, κανένα γιώτα ή κεραία δεν έχει αλλοιωθεί. Δίνοντας ο Θεός ένα αντίγραφο του νόμου Του στον Μωυσή, διατήρησε το πρωτότυπο στο αγιαστήριο του ουρανού. Ενώ οι ερευνητές της αλήθειας εξέταζαν τα άγια εντάλματα Του, βρήκαν στην καρδιά του Δεκαλόγου την τέταρτη εντολή όπως αυτή είχε αναγγελθεί από την αρχή: «Ενθυμού την ημέραν του Σαββάτου δια να αγιάζης αυτήν, εξ ημέρας εργάζου και κάμνε πάντα τα έργα σου, η ημέρα όμως η εβδόμη είναι σάββατον Κυρίου του Θεού σου. Μη κάμης εν ταύτη ουδέν έργον, μήτε συ, μήτε ο υιός σου, μήτε η θυγάτηρ σου, μήτε ο δούλος σου, μήτε η δούλη σου, μήτε το κτήνος σου, μήτε ο ξένος σου ο εντός των πυλών σου. Διότι εις εξ ημέρας εποίησεν ο Κύριος τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς, εν δε τη ημέρα τη εβδόμη κατέπαυσε, δια τούτο ευλόγησε Κύριος την ημέραν του Σαββάτου και ηγίασεν αυτήν” (Εξ. κ’ 8-11).ΙΑ 297.3
Το Πνεύμα του Θεού άγγιξε τις καρδιές των μελετητών του Λόγου Του και τότε αυτοί διαπίστωσαν ότι μέσα στην άγνοιά τους, υπήρξαν οι ακούσιοι παραβάτες της εντολής αυτής, καταπατώντας την πραγματική ημέρα ανάπαυσης του Δημιουργού. Άρχισαν να εξετάζουν τους λόγους για τους οποίους τηρούνταν η πρώτη ημέρα της εβδομάδας αντί της ημέρας την οποία ο Θεός είχε αγιάσει. Δεν μπόρεσαν να ανακαλύψουν στην Αγία Γραφή καμία απόδειξη για την κατάργηση της τέταρτης εντολής ή για την τροποποίηση του Σαββάτου. Η ευλογία με την οποία αρχικά αγιάστηκε η έβδομη ημέρα δεν είχε ποτέ μετακινηθεί. Προσπαθούσαν ειλικρινά να γνωρίσουν και να εκτελέσουν το θέλημα του Θεού. Η διαπίστωση ότι υπήρξαν παραβάτες του νόμου Του τούς προξένησε βαθιά λύπη. Επιθυμώντας να δείξουν την αφοσίωσή τους στον Θεό, άρχισαν τότε να αγιάζουν τη δική Του ημέρα του Σαββάτου.ΙΑ 298.1
Πολλές και επίμονες προσπάθειες καταβλήθηκαν για να ανατρέψουν την πεποίθησή τους αυτή. Δεν μπορούσε κανείς να αρνηθεί ότι, αφού το επίγειο αγιαστήριο ήταν τύπος και σκιά του επουράνιου, ο νόμος ο τοποθετημένος στα άγια των αγίων ήταν το πραγματικό αντίγραφο του δεκαλόγου που ήταν φυλαγμένος στο αντίστοιχο διαμέρισμα του επουράνιου αγιαστηρίου. Επομένως, η αναγνώριση της αλήθειας σχετικά με το θέμα του ουράνιου αγιαστηρίου συνεπαγόταν την παραδοχή των αξιώσεων του νόμου του Θεού, συμπεριλαμβανομένης και της τέταρτης εντολής.ΙΑ 298.2
Όσοι είχαν αποδεχτεί το φως του μεσιτικού έργου του Χριστού και του αιώνιου χαρακτήρα του νόμου του Θεού, ανακάλυψαν ότι ίδιες αλήθειες παρουσιάζονται με το μήνυμα του τρίτου αγγελιοφόρου. Ο άγγελος διακηρύττει: «Εδώ οι φυλάττοντες τας εντολάς του Θεού και την πίστιν του Ιησού” (Αποκ. ιδ’ 12). Η δήλωση αυτή προηγείται από μία επίσημη και τρομακτική προειδοποίηση: «Όστις προσκυνεί το θηρίον και την εικόνα αυτού, και λαμβάνει χάραγμα επί του μετώπου αυτού ή επί της χειρός αυτού, και αυτός θέλει πίει εκ του οίνου του θυμού του Θεού, του κεκερασμένου ακράτου εν τω ποτηρίω της οργής αυτού” (Αποκ. ιδ’ 9-10). Η κατανόηση της αγγελίας αυτής απαιτεί την ορθή ερμηνεία των αναφερόμενων συμβόλων. Τι παριστάνει το θηρίο, η εικόνα, το χάραγμα;ΙΑ 298.3