Η Πρώτη Ανάσταση

Η γη σείστηκε ορμητικά όταν η φωνή του Υιού του Θεού κάλεσε τους άγιους νεκρούς. Ανταποκρίνονται στην κλήση και εξέρχονται με ένδοξη αθανασία φωνάζοντας: «Νίκη, νίκη, κατά του θανάτου και του τάφου! Πού θάνατε το κέντρο σου; Πού άδη η νίκη σου;» (βλέπε Α’ Κορ. ιε’ 55). Οι ζωντανοί δίκαιοι μαζί με τους αναστημένους αγίους ενώνουν τις φωνές τους σε μία παρατεταμένη νικηφόρα κραυγή. Τα σώματα εκείνα που είχαν κατεβεί στον τάφο έχοντας τα σημάδια της αρρώστιας και του θανάτου, παρουσιάζονται με την υγεία και το σφρίγος της αιώνιας νιότης. Οι ζωντανοί άγιοι μεταμορφώνονται στη στιγμή - σε όσο χρόνο διαρκεί ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών - α-νταμώνουν με τους αναστημένους αγίους και όλοι μαζί συναντούν τον Κύριο στον αέρα. Ω, τι θαυμάσια συνάντηση είναι αυτή! Φίλοι, χωρισμένοι για πολύ καιρό από το θάνατο, ξανασμίγουν για να μην απομακρυνθούν ποτέ πια.ΙΑ 326.1

Σε κάθε πλευρά του αιθέριου άρματος υπάρχουν πτέρυγες και κάτω από αυτό κινούνται ζωντανοί τροχοί. Καθώς το άρμα κυλάει προς τα πάνω, οι τροχοί φωνάζουν «Άγιος» και οι πτέρυγες ανοιγοκλείνοντας κραυγάζουν «Άγιος» και η ακολουθία των αγίων αναφωνεί «Άγιος, Άγιος, Άγιος, Κύριος ο Θεός, ο Παντοκράτωρ». Οι λυτρωμένοι αλαλάζουν «Δόξα! Αλληλούια!», ενώ το άρμα προχωρεί διαρκώς κατευθυνόμενο προς τη Νέα Ιερουσαλήμ. Πριν μπουν στην πόλη, οι άγιοι σχηματίζουν ένα τέλειο κύκλο με τον Ιησού στη μέση ο οποίος σε ύψος υπερβαίνει κατά ένα κεφάλι τους πιστούς και τους αγγέλους. Το μεγαλειώδες ανάστημά Του και η αξιαγάπητη φυσιογνωμία Του είναι εμφανή σε όλους.ΙΑ 326.2