Οι Ισραηλίτες Επηρεασμένοι από το Περιβάλλον τους
Οι Αιγύπτιοι είχαν ακούσει για τις ελπίδες των Ισραηλιτών για απελευθέρωση και τους κοροιδευαν μιλώντας ειρωνικά για τον Θεό τους. Τους θύμιζαν την κατάστασή τους, τούς τόνιζαν ότι ήταν ένα έθνος σκλάβων και καυχησιάρικα τούς έλεγαν: «Αν ο Θεός σας είναι τόσο δίκαιος και σπλαχνικός και αν έχει μεγαλύτερη δύναμη από τους Αιγύπτιους θεούς, τότε γιατί δεν σας κάνει ένα ελεύθερο έθνος; Γιατί δεν εκδηλώνει την ανωτερότητα και τη δύναμή Του για να σας ανυψώσει;”ΙΑ 80.3
Κατόπιν, οι Αιγύπτιοι εφιστούσαν την προσοχή των Ισραηλιτών στο δικό τους λαό που προσκυνούσε τα είδωλα της εκλογής του, θεότητες τις οποίες οι Ισραηλίτες αποκαλούσαν ψεύτικες. Έλεγαν με υπεροψία ότι οι θεοί τους τούς προμήθευαν τρόφιμα, ρούχα, πλούτη και ότι ήταν εκείνοι που έδωσαν στην εξουσία τους τους Εβραίους για να τους καταδυναστεύουν και να τους αφαιρούν τη ζωή ώστε να μην υπάρχουν σαν λαός. Γελούσαν με την ιδέα ότι θα ερχόταν μία μέρα που οι Ισραηλίτες θα ελευθερώνονταν από τη σκλαβιά.ΙΑ 80.4
Ο Φαραώ μεγαλόστομα έλεγε ότι θα ήθελε να δει τον Θεό τους να τους ελευθερώνει από τα χέρια του. Τα λόγια του βασιλιά και των συμβούλων του ακούγονταν λογικά στους Ισραηλίτες και οι ελπίδες τους ολοένα και περισσότερο έσβηναν. Γνώριζαν ότι τους συμπεριφέρονταν σαν σκλάβους και ότι έπρεπε να υπομείνουν το βαθμό της καταδυνάστευσης που οι εργοδότες και οι αρχηγοί τούς επέβαλλαν. Τα αρσενικά παιδιά τους είχαν καταδιωχτεί και φονευτεί. Ακόμη και η ίδια η ζωή, εκείνων που πίστευαν και προσκυνούσαν τον Θεό του ουρανού, είχε καταντήσει δυσβάσταχτη.ΙΑ 80.5
Τότε σύγκριναν την κατάστασή τους με αυτήν των κυρίαρχων τους, που δεν πίστευαν καθόλου σε έναν ζωντανό Θεό που είχε τη δύναμη να σώζει ή να καταστρέφει. Μερικοί από τους Αιγύπτιους προσκυνούσαν τα είδωλα, ξύλινες ή πέτρινες εικόνες και άλλοι προτιμούσαν να λατρεύουν τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια. Και όμως, ήταν πλούσιοι και ευημερούσαν. Ορισμένοι από τους Εβραίους σκέπτονταν ότι αν ο Θεός υπερείχε από όλους τους άλλους δεν θα τους άφηνε έτσι δούλους σε ένα ειδωλολατρικό έθνος.ΙΑ 81.1
Τα πιστά παιδιά του Θεού καταλάβαιναν ότι ο Κύριος επέτρεψε να μείνουν στην Αίγυπτο, εξαιτίας της δυσπιστίας του λαού και της διάθεσής του να συνάπτει γάμους με αλλογενείς, οδηγούμενος έτσι στην ειδωλολατρία. Βεβαίωναν ανεπιφύλακτα τους αδελφούς τους ότι ο Θεός θα τους ελευθέρωνε σύντομα από τη χώρα εκείνη και θα έσπαζε τον τυραννικό ζυγό τους.ΙΑ 81.2
Είχε φτάσει ο καιρός που ο Κύριος θα απαντούσε στις προσευχές του βασανισμένου λαού Του και θα τους έβγαζε από την Αίγυπτο με τέτοιες μεγάλες ενδείξεις της δύναμής Του, που οι Αιγύπτιοι θα αναγκάζονταν να ομολογήσουν ότι ο Θεός των Εβραίων που είχαν περιφρονήσει, υπερείχε από όλους τους άλλους θεούς. Θα τους τιμωρούσε για την ειδωλολατρία και την υπεροπτική καύχησή τους στα άψυχα ξόανα. Πλησίαζε η στιγμή που ο Θεός θα δόξαζε το όνομά Του, ώστε τα άλλα έθνη να μπορέσουν να ακούσουν για τη δύναμή Του και να τρέμουν με τις υπέροχες πράξεις Του και ο λαός Του, βλέποντας τα θαυμάσια έργα Του, να αποστραφεί την ειδωλολατρία και να προσφέρει αγνή προσκύνηση σ’ Αυτόν.ΙΑ 81.3
Κατά την απελευθέρωση του Ισραήλ, ο Θεός έδειξε φανερά σε όλους τους Αιγύπτιους την ευσπλαχνία Του προς τα παιδιά Του. Θεώρησε σωστό να εκτελέσει την κρίση Του ώστε ο Φαραώ να καταλάβει με σκληρό μάθημα, αφού δεν ήθελε διαφορετικά να πειστεί, ότι η δική Του δύναμη ήταν ανώτερη από κάθε άλλη. Για να μπορέσει να αποκαλύψει το όνομά Του σε ολόκληρη τη γη, θα έδειχνε με υποδειγματικό και εντυπωσιακό τρόπο τη θεϊκή δύναμη και δικαιοσύνη Του σε όλα τα έθνη. Ο Θεός σκόπευε οι δυναμικές αυτές επιδείξεις να ενισχύσουν την πίστη του λαού Του και οι απόγονοί τους να λατρέψουν Αυτόν που είχε κάνει τόσα ευσπλαχνικά θαύματα για λογαριασμό τους.ΙΑ 81.4
Ο Μωυσής δήλωσε στον Φαραώ - ο οποίος ζήτησε από το λαό να κατασκευάζει πλιθιά χωρίς να τους δίνεται άχυρο - ότι ο Θεός τον οποίο υποκρινόταν ότι δεν γνώριζε θα τον εξανάγκαζε να σεβαστεί τις απαιτήσεις Του και να αναγνωρίσει την εξουσία Του ως ανώτερου Άρχοντα.ΙΑ 82.1