Διακοπή Σχέσεων με τη Ρώμη

Η Ρώμη προσπαθούσε να εξοντώσει τον Λούθηρο, αλλά ο Θεός τον προστάτευε. Οι διδαχές του ακούγονταν παντού, σε μοναστήρια, σε καλύβες, στους πύργους των ευγενών, στα πανεπιστήμια και στα βασιλικά παλάτια και ευγενείς εμφανίζονταν από κάθε μεριά για να υποστηρίξουν τις προσπάθειές του.ΙΑ 267.1

Σε μια έκκλησή του προς τον αυτοκράτορα και τους άρχοντες της Γερμανίας σχετικά με την ανασυγκρότηση της χριστιανοσύνης, ο Λούθηρος έγραψε για τον πάπα: «Είναι τρομερό να βλέπει κανείς τον αυτοτιτλοφορούμενο αντιπρόσωπο του Χριστού να επιδεικνύει τέτοια μεγαλοπρέπεια που κανένας αυτοκράτορας δεν μπορεί να μιμηθεί. Μοιάζει αυτός με τον πάμφτωχο Ιησού ή με τον ταπεινό τον Πέτρο; Μας λένε ότι είναι ο κυρίαρχος του κόσμου! Ο Χριστός όμως, αντιπρόσωπος του οποίου καυχιέται ότι είναι ο πάπας, δήλωσε: “Η βασιλεία η Εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου”. Είναι δυνατόν ποτέ η επικράτεια του αντιπροσώπου να υπερβαίνει την επικράτεια του Κυρίου του;”ΙΑ 267.2

Σχετικά με τα πανεπιστήμια έγραψε: «Φοβάμαι πολύ ότι τα πανεπιστήμια θα καταντήσουν πύλες του άδη αν δεν επιδοθούν σοβαρά στην ερμηνεία των Αγίων Γραφών και στην εγχάραξη αυτών πάνω στις νεανικές καρδιές. Δεν θα συμβούλευα κανέναν να στείλει το παιδί του σε μέρος όπου δεν κυριαρχούν οι Ιερές Γραφές. Κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο οι άνθρωποι δεν ασχολούνται ακατάπαυστα με το Λόγο του Θεού καταλήγει στη διαφθορά».ΙΑ 267.3

Σύντομα η έκκληση αυτή μεταδόθηκε από τη μια άκρη της Γερμανίας στην άλλη, βρίσκοντας μεγάλη απήχηση στις καρδιές των ανθρώπων. Ολόκληρο το έθνος συγκινήθηκε και άπειρα πλήθη ξεσηκώνονταν για να παραταχθούν γύρω από τη σημαία της Μεταρρύθμισης. Φλεγόμενοι από το διακαή πόθο της εκδίκησης, οι αντίπαλοι του Λούθηρου παρακινούσαν τον πάπα να πάρει αποφασιστικά μέτρα εναντίον του. Ένα νομοθετικό διάταγμα καταδίκαζε όλες του τις διδασκαλίες. Αν σε διάστημα εξήντα ημερών ο Μεταρρυθμιστής και οι οπαδοί του δεν αποκήρυσσαν τα φρονήματά τους, όλοι τους θα αναθεματίζονταν.ΙΑ 267.4

Όταν του ήρθε η παπική βούλα, είπε: «Την περιφρονώ και την αντικρούω ως βέβηλη και αβάσιμη... Ο ίδιος ο Χριστός καταδικάζεται σ’ αυτήν... Μου προξενεί χαρά να υποφέρω τέτοιου είδους δεινά για τον ευγενέστερο από όλους σκοπό. Ήδη αισθάνομαι μεγαλύτερη ελευθερία στην καρδιά μου, επειδή τώρα τουλάχιστον ξέρω ότι ο πάπας είναι ο αντίχριστος και ο θρόνος του είναι ο θρόνος του Σατανά”.ΙΑ 268.1

Παρόλα αυτά, η παπική διαταγή δεν έμεινε χωρίς αποτέλεσμα. Η φυλάκιση, τα βασανιστήρια και η μάχαιρα αποτελούσαν τα μέσα που χρησιμοποιούσε η εκκλησία για να επιβάλει υποταγή. Οι ολιγόπιστοι και οι θρησκόληπτοι έτρεμαν στο άκουσμα του παπικού αναθέματος. Αν και γενικά τα αισθήματα συμπάθειας έκλειναν με το μέρος του Λούθηρου, πολλοί θεωρούσαν τη ζωή τους πολύ αγαπητή για να τη θυσιάσουν στο βωμό της Μεταρρύθμισης.ΙΑ 268.2