ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 - Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ
(Το κεφάλαιο αυτό βασίζεται στο βιβλίο Γένεσις, κεφ. ια’ 1-9)
Ορισμένοι από τους απόγονους του Νώε άρχισαν να αποστατούν, ενώ ένα μέρος ακολούθησε το παράδειγμα του πατριάρχη και τήρησε τις εντολές του Θεού. Οι επαναστάτες είχαν διαφορετικές απόψεις για τα αίτια του κατακλυσμού. Μερικοί αρνούνταν την ύπαρξη του Υψίστου και, κατά την άποψή τους, η καταστροφή του κόσμου οφειλόταν σε φυσικά αίτια. Άλλοι παραδέχονταν ότι υπήρχε ο Θεός και ότι Αυτός κατέστρεψε την προκατακλυσμιαία γενεά. Τα αισθήματά τους, όπως του Κάιν, εξεγέρθηκαν εναντίον του Θεού, επειδή Εκείνος εξολόθρεψε τους ανθρώπους από τη γη.ΙΑ 47.1
Οι εχθροί του Θεού ένοιωθαν καθημερινά να επιπλήττονται από τα λόγια και τη θεοσεβή ζωή των ανθρώπων που αγαπούσαν και υπάκουαν τον Κύριο. Γι’ αυτό συνεννοήθηκαν μεταξύ τους και αποφάσισαν να απομακρυνθούν από αυτούς. Η δίκαιη ζωή των πιστών αποτελούσε ένα συνεχή έλεγχο της λανθασμένης πορείας τους. Διήνυσαν μακρινή απόσταση και διάλεξαν μία μεγάλη πεδιάδα για να κατοικήσουν. Αποφάσισαν να κτίσουν μία πόλη και μέσα σ’ αυτήν ένα πελώριο πύργο που να φτάνει μέχρι τον ουρανό για να μπορέσουν να μείνουν όλοι μαζί χωρίς ποτέ να διασκορπιστούν.ΙΑ 47.2
Σκέφτηκαν ότι θα ήταν εξασφαλισμένοι σε περίπτωση νέου κατακλυσμού, επειδή θα έκτιζαν τον πύργο σε ύψος πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που είχε φτάσει η στάθμη των νερών. Ήθελαν να κυβερνήσουν τους ανθρώπους και όλος ο κόσμος να τους τιμήσει και να τους λατρέψει σαν θεούς. Ο πύργος αυτός είχε επινοηθεί με σκοπό να εξυψώσει περισσότερο την υπερηφάνεια των κατασκευαστών και να στρέψει τις σκέψεις των επερχόμενων γενεών μακριά από τον Θεό, οδηγώντας τους στην ειδωλολατρία. Πριν ολοκληρωθεί η οικοδομή, οι άνθρωποι κατοικούσαν στον πύργο. Τα δωμάτια, θαυμάσια επιπλωμένα και στολισμένα, είχαν αφιερωθεί στα είδωλά τους. Όσοι δεν πίστευαν στον Θεό έλπιζαν να καταφέρουν να φτάσουν τον πύργο μέχρι τα σύννεφα για να ανακαλύψουν την αιτία του κατακλυσμού.ΙΑ 47.3
Εξύψωσαν τον εαυτό τους πάνω από τον Ύψιστο ο οποίος όμως δεν θα τους επέτρεπε να τελειώσουν το έργο τους. Ο πύργος είχε ήδη φτάσει σε μεγάλο ύψος όταν ο Θεός έστειλε δύο αγγέλους να τους μπερδέψουν στην εργασία τους. Υπήρχαν ορισμένοι άνθρωποι στους οποίους είχε ανατεθεί να ακούν τους εργάτες στην κορυφή του πύργου κάθε φορά που ζητούσαν υλικά για την εργασία τους. Ο πρώτος μετέδιδε την είδηση στο δεύτερο, εκείνος στον τρίτο, έως ότου ο λόγος έφτανε στο έδαφος. Καθώς το μήνυμα περνούσε από τον έναν στον άλλον, οι άγγελοι συνέχεαν τη γλώσσα τους και όταν η αίτηση έφτανε στους εργάτες του εδάφους, παραγγέλλονταν υλικά που δεν είχαν ζητηθεί. Ύστερα από μεγάλες προσπάθειες να σταλεί η παραγγελία στους εργάτες στην κορυφή του πύργου, ανακάλυπταν ότι δεν ήταν η σωστή. Απογοητευμένοι και εξοργισμένοι κατηγορούσαν εκείνους που θεωρούσαν υπαίτιους.ΙΑ 48.1
Μετά από αυτή τη σύγχυση δεν μπορούσε να υπάρξει αρμονική συνεργασία. Θυμωμένοι ο ένας με τον άλλον και ανήμποροι να δώσουν εξήγηση για τη διαφωνία και τις παράξενες λέξεις που άκουγαν, εγκατέλειψαν το έργο, χωρίστηκαν και σκορπίστηκαν σε όλο το πλάτος της γης. Το επάνω μέρος του πύργου κατακεραυνώθηκε από τον ουρανό, ως ένδειξη της δυσαρέσκειας του Θεού και τα κομμάτια του σκορπίστηκαν στη γη. Μέχρι εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Με αυτόν όμως τον τρόπο ο Θεός έδειξε στους αντιφρονούντες ότι Αυτός είναι ο κυρίαρχος.ΙΑ 48.2