Ο Λούθηρος Μπροστά στο Συμβούλιο

Τέλος, ο Λούθηρος παρουσιάστηκε μπροστά στην Εθνοσυνέλευση. Το θρόνο κατείχε ο αυτοκράτορας, περιστοιχισμένος από τις διασημότερες προσωπικότητες της αυτοκρατορίας. Ποτέ άνθρωπος δεν είχε εμφανιστεί σε επιβλητικότερο δικαστήριο από αυτό όπου παρουσιάστηκε ο Μαρτίνος Λούθηρος για να υπερασπιστεί την πίστη του.ΙΑ 270.1

Και μόνο αυτό το θέαμα αποτελούσε απόδειξη υπεροχής έναντι της παποσύνης. Ο πάπας είχε καταδικάσει τον άνθρωπο. Και αυτός παρουσιαζόταν τώρα υπόδικος μπροστά σε ένα δικαστήριο που γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο θεωρούνταν πάνω από τον πάπα. Ο ποντίφικας είχε εκδώσει απαγορευτική εγκύκλιο εναντίον του, αποκλείοντάς τον από κάθε κοινωνική επαφή. Και όμως, του απηύθυναν το λόγο σε τόνο αξιοσέβαστο και τον εισήγαγαν στο επιβλητικότερο συνέδριο του κόσμου. Ο πάπας τον είχε καταδικάσει σε αιώνια σιγή, αλλά αυτός επρόκειτο σε λίγο να απευθυνθεί σε χιλιάδες προσεκτικούς ακροατές που είχαν συγκεντρωθεί από τα πιο απόμακρα μέρη του χριστιανικού κόσμου. Γαλήνιος και ατάραχος, αλλά εξαιρετικά γενναίος και επιβλητικός, έστεκε υπέρμαχος του Θεού ανάμεσα στους άρχοντες της γης. Ο Λούθηρος έδινε τις απαντήσεις του σε χαμηλόφωνο και ήρεμο τόνο χωρίς οξύτητα και πάθος. Τη στάση του τη χαρακτήριζε η ταπεινοφροσύνη και ο σεβασμός. Ταυτόχρονα εκδήλωνε μια τέτοια εμπιστοσύνη και χαρά που κατέπληξε το Συμβούλιο.ΙΑ 270.2

Αντίθετα, όσοι με μάτια κλειστά στο φως της αλήθειας ήταν αποφασισμένοι να μείνουν αμετάπειστοι, εξοργίστηκαν με τα δυναμικά λόγια του Λούθηρου. Μόλις εκείνος έπαψε να μιλάει, ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης φώναξε με θυμό: «Δεν απάντησες στην ερώτηση που σου υποβλήθηκε... Είσαι υποχρεωμένος να δώσεις μια σαφή και συγκεκριμένη απάντηση... Αναιρείς ή δεν αναιρείς;»ΙΑ 270.3

Τότε ο Μεταρρυθμιστής είπε: «Αφού η γαλήνια Μεγαλειότητα σας και οι εξοχότατες Υψηλότητές σας μου ζητούν μια ρητή, σαφή και κατηγορηματική απόκριση, θα σας τη δώσω. Αυτή είναι η απάντηση: Την πίστη μου δεν μπορώ να την υποβάλω ούτε στην εξουσιοδότηση του πάπα, ούτε των Συνόδων, επειδή είναι ολοφάνερο σαν το φως της ημέρας ότι συχνά έχουν πέσει σε λάθη και σε αντιφάσεις μεταξύ τους. Επομένως, αν δεν πειστώ προηγουμένως από τη μαρτυρία της Γραφής ή από την υπαγόρευση της λογικής, αν δεν μου αποδειχτεί από τις περικοπές που ανέφερα ότι η συνείδησή μου δεν αντιτάσσεται με το Λόγο του Θεού, τότε ούτε μπορώ ούτε και θα αναιρέσω, επειδή δεν είναι ασφαλές για τον Χριστιανό να εκφράζεται κατά της συνείδησής του. Αυτά πιστεύω. Διαφορετικά να κάνω δεν μπορώ. Βοηθός μου ας είναι ο Θεός. Αμήν”.ΙΑ 270.4

Με αυτόν τον τρόπο βασίστηκε ο δίκαιος εκείνος άνθρωπος πάνω στο στερεό θεμέλιο του Λόγου του Θεού. Το παρουσιαστικό του έλαμπε από το φως του ουρανού. Όλοι όσοι άκουσαν την κατάθεση της μαρτυρίας του εναντίον των δυνάμεων της πλάνης και διαπίστωσαν την υπεροχή της πίστης εκείνης που νίκησε τον κόσμο, εντυπωσιάστηκαν από το ήθος και την αγνότητα του χαρακτήρα του και από τη γαλήνη και τη χαρά της ψυχής του.ΙΑ 271.1

Παρέμενε σταθερός σαν βράχος όταν τα αγριότερα κύματα της κοσμικής δύναμης χτυπούσαν κατά πάνω του χωρίς να φέρουν αποτέλεσμα. Η απλή ζωντάνια των λόγων του, η ατρόμητη στάση του, το γαλήνιο βλέμμα του και η αμετάβλητη αποφασιστικότητά του, εκδηλωμένη σε κάθε λόγο και πράξη του, προξένησαν βαθιά εντύπωση στα μέλη της συνέλευσης. Ήταν φανερό ότι δεν μπορούσε να παρακινηθεί να υποχωρήσει στο πρόσταγμα της Ρώμης ούτε με υποσχέσεις ούτε με απειλές.ΙΑ 271.2

Με τη μαρτυρία του Λούθηρου είχε ακουστεί η ομιλία του Χριστού με δύναμη και επιβλητικότητα που είχαν για ένα διάστημα εμπνεύσει με δέος και θαυμασμό φίλους και εχθρούς. Το Πνεύμα του Θεού ήταν παρόν στη συνέλευση εκείνη και επηρέαζε τις καρδιές της ανώτερης ηγεσίας της αυτοκρατορίας. Αρκετοί πρίγκιπες ανεπιφύλακτα αναγνώρισαν το δίκαιο της Λουθηρανής υπόθεσης. Πολλοί από αυτούς είχαν πειστεί για την αλήθεια, αλλά για μερικούς οι εντυπώσεις αυτές δεν κράτησαν πολύ. Υπήρχε και άλλη μία κατηγορία, εκείνων που δεν είχαν εκφέρει γνώμη, αλλά που αργότερα ερεύνησαν προσωπικά τις Γραφές και έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές της Μεταρρύθμισης.ΙΑ 271.3

Ο εκλέκτορας Φρειδερίκος απέβλεπε με ανυπομονησία στην προσέλευση του Λούθηρου στη συνέλευση και άκουσε την αγόρευσή του με βαθιά συγκίνηση. Με χαρά μαζί και υπερηφάνεια διαπίστωσε το θάρρος, τη σταθερότητα και αυτοκυριαρχία του νεαρού διδάκτορα και αποφάσισε να τον υπερασπιστεί ακόμη σθεναρότερα. Συγκρίνοντας τις δύο αλληλοσυγκρουόμενες παρατάξεις, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η σοφία των παπών, βασιλέων και καρδιναλίων είχε εκμηδενιστεί μπροστά στη δύναμη της αλήθειας. Η παποσύνη είχε υποστεί μία ήττα που θα γινόταν αισθητή σε όλα τα έθνη και σε όλους τους κατοπινούς αιώνες.ΙΑ 271.4

Αν ο Μεταρρυθμιστής υποχωρούσε και σε ένα μόνο σημείο, ο Διά βολος και τα στρατεύματα του θα είχαν νικήσει. Αλλά η άκαμπτη σταθερότητά του συνετέλεσε στην απελευθέρωση της εκκλησίας και στον εγκαινιασμό μιας καινούριας και καλύτερης εποχής. Η επιρροή του μοναδικού αυτού ανθρώπου που τόλμησε να πάρει την πρωτοβουλία να εξετάσει και να διευθετήσει θρησκευτικά ζητήματα, έμελλε να γίνει αισθητή στην εκκλησία και στον κόσμο όχι μόνο της εποχής του, αλλά και όλων των επερχόμενων γενεών. Η σταθερότητα και η πιστότητα του θα ενίσχυαν όλους όσους θα αντιμετώπιζαν μια παρόμοια πείρα μέχρι το τέλος του κόσμου. Η δύναμη και η μεγαλειότητα του Θεού τοποθετήθηκαν πάνω από τα ανθρώπινα συμβούλια, πάνω από τη μεγάλη επιρροή του Σατανά.ΙΑ 271.5

Ο Λούθηρος ήταν θερμός και ζηλωτής, ατρόμητος και τολμηρός στην επίπληξη της αμαρτίας και στην υποστήριξη της αλήθειας. Δεν τρόμαζε ούτε από αμαρτωλούς ανθρώπους ούτε από διαβόλους. Ήξερε ότι είχε με το μέρος του έναν ισχυρότερο από όλους αυτούς. Ο Λούθηρος κατείχε ζήλο, θάρρος και τόλμη και πολλές φορές εξέθετε τη ζωή του σε κίνδυνο, φτάνοντας στα άκρα. Ο Θεός όμως εμφάνισε στη ζωή του Λούθηρου τον Μελάγχθωνα που είχε εντελώς αντίθετη ιδιοσυγκρασία με αυτόν για να τον βοηθήσει στη συνέχεια του μεταρρυθμιστικού του έργου. Ο Μελάγχθωνας ήταν συνεσταλμένος, άτολμος, επιφυλακτικός, εξαιρετικά υπομονητικός και αγαπητός από τον Θεό. Γνώριζε πολύ καλά την Αγία Γραφή και είχε σωστή κρίση και μεγάλη σύνεση. Η αγάπη του για το έργο του Θεού ήταν ίδια με εκείνη του Λούθηρου. Ο Κύριος έφερε κοντά τις ζωές των δύο αυτών αντρών και έγιναν αχώριστοι φίλοι. Ο Λούθηρος ήταν μεγάλος βοηθός του Μελάγχθωνα και τον στήριζε όταν εκείνος παρασυρόταν από συστολή ή χρονοτριβή. Ο Μελάγχθωνας με τη σειρά του, με την προσεκτική οξυδέρκεια που τον χαρακτήριζε, βοηθούσε πολύ τον Λούθηρο κάθε φορά που ριψοκινδύνευε προειδοποιώντας τον για τον επερχόμενο κίνδυνο.ΙΑ 272.1

Το έργο δεν θα είχε προοδέψει αν αφηνόταν μόνο στον Μελάγχθωνα ενώ από την άλλη μεριά θα ζημιωνόταν αν είχε ανατεθεί αποκλειστικά στα χέρια του Λούθηρου. Η θεϊκή σοφία στην εκλογή των δύο αυτών ατόμων για τη διεκπεραίωση του έργου έγινε εμφανής.ΙΑ 272.2