Οδηγούμενος στην Εκκλησία

Όταν ο Σαύλος ρώτησε, «Τι θέλεις να κάμω;” η απάντηση που του δόθηκε ήταν, «Σηκώθητι και είσελθε εις την πόλιν και θέλει σοι λαληθή τι πρέπει να κάμης». Ο Σωτήρας έφερε σε επαφή με την εκκλησία Του τον γεμάτο απορίες Ιουδαίο για να μάθει από αυτήν το θέλημα του Θεού. Ο Χριστός έκανε το έργο της αποκάλυψης και της μεταστροφής της καρδιάς του και τώρα ο μετανοημένος ήταν σε θέση να διδαχτεί από αυτούς που ο Θεός είχε εξουσιοδοτήσει να μεταδώσουν την αλήθειά Του. Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς επικύρωσε την εξουσία της διοργανωμένης εκκλησίας Του και έφερε τον Σαύλο σε επαφή με τους αντιπροσώπους Του στη γη. Το φως της ουράνιας διαφώτισης στέρησε τον Σαύλο από την όρασή του, αλλά ο Ιησούς, ο μεγάλος Θεραπευτής, δεν τού την επανέφερε αμέσως. Όλες οι ευλογίες προέρχονται από τον Χριστό. Έχει όμως τώρα ιδρύσει την εκκλησία ως αντιπρόσωπό Του στη γη και σε αυτήν ανήκει το έργο της καθοδήγησης των μετανοημένων αμαρτωλών. Οι ίδιοι άνθρωποι που ο Σαύλος σκόπευε να εξοντώσει, επρόκειτο να γίνουν οι δάσκαλοί του στη θρησκεία που είχε καταφρονήσει και καταδιώξει.ΙΑ 208.5

Η πίστη του Σαύλου δοκιμάστηκε έντονα κατά τη διάρκεια της τριήμερης νηστείας του και προσευχής στο σπίτι του Ιούδα, στη Δαμασκό. Ήταν εντελώς τυφλός και βρισκόταν σε απόλυτο πνευματικό σκοτάδι χωρίς να ξέρει τι περίμενε ο Θεός από αυτόν. Καθοδηγήθηκε να πάει στη Δαμασκό όπου θα μάθαινε τι έπρεπε να κάνει. Παλεύοντας με την αβεβαιότητα και την ανησυχία, έκραξε με θέρμη στον Θεό. «Ήτο δε τις μαθητής εν Δαμασκώ Ανανίας ονομαζόμενος, και είπε προς αυτόν ο Κύριος δι’ οράματος, Ανανία. Ο δε είπεν, Ιδού εγώ, Κύριε. Και ο Κύριος είπε προς αυτόν, Σηκωθείς ύπαγε εις την οδόν την ονομαζομένην Ευθείαν, και ζήτησον εν τη οικία του Ιούδα τινά Σαύλον ονομαζόμενον, Ταρσέα, διότι ιδού προσεύχεται, και είδε δι’ οράματος άνθρωπον, Ανανίαν ονομαζόμενον, ότι εισήλθε και έθεσεν επ’ αυτόν την χείρα δια να αναβλέψη» (Πραξ. θ’ 10-12).ΙΑ 209.1

Ο Ανανίας δεν μπορούσε να πιστέψει στα λόγια του αγγέλου, επειδή τα νέα της τρομερής καταδίωξης των πιστών από τον Σαύλο είχαν διαδοθεί παντού. Τόλμησε να φέρει αντίρρηση: «Κύριε, ήκουσα από πολλών περί του ανδρός τούτου, όσα κακά έπραξεν εις τους αγίους σου εν Ιερουσαλήμ, και εδώ έχει εξουσίαν παρά των αρχιερέων να δέση πάντας τους επικαλουμένους το όνομά σου”. Η εντολή όμως στον Ανανία ήταν επιτακτική: «Ύπαγε, διότι ούτος είναι σκεύος εκλογής εις εμέ, δια να βαστάση το όνομά μου ενώπιον εθνών και βασιλέων, και των υιών Ισραήλ» (Πραξ. θ’ 13-15).ΙΑ 209.2

Υπακούοντας στις υποδείξεις του άγγελου, ο μαθητής ζήτησε και βρήκε τον άνθρωπο που μόλις τελευταία ήταν εξοργισμένος με όλους όσους πίστευαν στο όνομα του Ιησού. Απευθύνθηκε στον μετανιωμένο αμαρτωλό και του είπε: «Σαούλ αδελφέ, ο Κύριος με απέστειλεν, ο Ιησούς όστις εφάνη εις σε εν τη οδώ καθ’ ήν ήρχου, δια να αναβλέψης, και να πλησθής Πνεύματος Αγίου. Και ευθύς έπεσον από τον οφθαλμών αυτού ως λέπη, και ανέβλεψεν ευθύς, και σηκωθείς εβαπτίσθη” (Πραξ. θ’ 17-18).ΙΑ 209.3

Ο Χριστός δείχνει τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται για τη σωτηρία του ανθρώπου. Θα μπορούσε αμέσως Αυτός ο ίδιος να είχε κάνει όλο το έργο για τον Σαύλο. Αυτό όμως δεν ήταν σύμφωνο με το σχέδιό Του. Οι ευλογίες Του επρόκειτο να έρθουν μέσω των συντελεστών τούς οποίους είχε εξουσιοδοτήσει. Ο Σαύλος είχε έργο να κάνει στον τομέα της εξομολόγησης σε εκείνους που σκόπευε να καταστρέψει. Επιπλέον, οι άνθρωποι που είχαν ενταλθεί να ενεργούν στη θέση του Θεού, έπρεπε να εκτελέσουν ένα υπεύθυνο έργο.ΙΑ 209.4

Ο Σαύλος γίνεται μαθητής των μαθητών. Κάτω από το φως του νόμου βλέπει τον εαυτό του αμαρτωλό. Αναγνωρίζει ότι ο Ιησούς, τον οποίο εν αγνοία του θεωρούσε απατεώνα, είναι ο αρχηγός και το θεμέλιο της αληθινής θρησκείας από την εποχή του Αδάμ. Είναι ο τελειωτής της τόσο αγνής πίστης που φωτίζει τώρα την όρασή του, είναι ο υπερασπιστής της αλήθειας και ο εκπληρωτής των προφητειών. Μέχρι πριν λίγες ημέρες θεωρούσε ότι ο Χριστός ήταν καταργητής του θείου νόμου, αλλά όταν το δάκτυλο του Θεού άγγιξε την όρασή του, γνώρισε ότι Αυτός ήταν ο επινοητής ολόκληρου του Ιουδαϊκού τελετουργικού συστήματος, ότι είχε έρθει στον κόσμο με αποκλειστικό σκοπό να υπερασπιστεί το νόμο του Πατέρα Του και ότι στο θάνατό Του ο τύπος συνάντησε το αντίτυπο. Κάτω από το φως του ηθικού νόμου, που ο Σαύλος νόμιζε ότι τηρούσε με ζήλο, αναγνώρισε τον εαυτό του ως το μεγαλύτερο των αμαρτωλών.ΙΑ 210.1